Jump to content

Ջորջ Քեդլ Փրայս

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ջորջ Քեդլ Փրայս

Ջորջ Քեդլ Փրայս (հունվարի 15, 1919(1919-01-15)[2][3], Բելիզ (քաղաք), British Honduras - սեպտեմբերի 19, 2011(2011-09-19)[1][2][3], Բելիզ (քաղաք), Բելիզ), բելիզացի քաղաքական և պետական գործիչ էր, ով կարևոր դեր է խաղացել երկրի պատմության մեջ: Նա ղեկավարել է Բելիզի կառավարությունը 1961-1984 թվականներին և 1989-1993 թվականներին՝ դառնալով անկախ Բելիզի առաջին վարչապետը: Փրայսը համարվում է երկրի անկախության գլխավոր ճարտարապետներից մեկը, և նրան հաճախ կոչում են «Ազգի Հայր»: Նրա ղեկավարությամբ Բելիզիան կայացավ որպես անկախ պետություն, իսկ նա իր ազդեցությունը պահպանեց քաղաքական դաշտում մինչև 1996 թվականը՝ կուսակցական ղեկավարությունից թոշակի անցնելը:

Փրայսը քաղաքականություն մտավ 1947 թվականին՝ ընտրվելով Բելիզի քաղաքային խորհրդի կազմում: 1949 թվականին, բրիտանական հոնդուրասյան դոլարի արժեզրկումից հետո, նա մի խումբ քաղաքացիների հետ ստեղծեց Ժողովրդական կոմիտեն՝ սկիզբ դնելով «խաղաղ և կառուցողական բելիզյան հեղափոխությանը»: 1950 թվականի սեպտեմբերի 29-ին Փրայսը հիմնադրեց Ժողովրդական միացյալ կուսակցությունը, որը նա ղեկավարեց ավելի քան չորս տասնամյակ: Կուսակցության նպատակը Բրիտանական Հոնդուրասի՝ որպես բրիտանական գաղութի, քաղաքական և տնտեսական անկախությունն էր:[4]

Վաղ կյանք և կրթություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ջորջ Փրայսը ծնվել է Բելիզ քաղաքում, այն ժամանակվա բրիտանական Հոնդուրասում, Ուիլյամ և Իռեն (ծնվ. Էսկալանտ) Փրայսի ընտանիքում: Նա ուներ ութ քույր և երկու եղբայր[5]։

Ջորջ Քեդլ Փրայսը իր սկզբնական կրթությունը ստացել է Holy Redeemer Primary School-ում և St. John's College High School-ում (SJC): 1931 թվականի ավերիչ փոթորկի ժամանակ, որը կործանեց SJC-ի շենքը Լոյոլա այգում, Փրայսը կարողացավ փրկվել՝ լողալով փլուզված շինության բեկորների միջով: Իր կրթության ընթացքում՝ ճիզվիտների ազդեցության ներքո, նա ծանոթացավ կաթոլիկական սոցիալական արդարության գաղափարներին, հատկապես Rerum Novarum-ի ուսմունքներին, որոնք ձևավորեցին նրա ապագա քաղաքական և սոցիալական աշխարհայացքը[6]։ Ուսումը ավարտելուց հետո երիտասարդ Ջորջ Փրայսը զգաց քահանայության կոչը և շարունակեց կրթությունը արտերկրում: Սկզբում նա հաճախեց Սուրբ Օգոստինոսի Փոքր ճեմարանը՝ Միսիսսիպիում, ԱՄՆ, իսկ այնուհետև՝ Mayor Seminario Conciliar Գվատեմալայում: Չնայած նա հետագայում ընտրեց աշխարհիկ կյանքը, Փրայսը իր ողջ կյանքի ընթացքում մնաց բարեպաշտ հռոմեական կաթոլիկ: Նա օրական մասնակցում էր պատարագի՝ խորապես հավատարիմ մնալով իր հավատքին:[7]

Եվրոպայում պատերազմը խանգարեց նրան ավարտել ուսումը Հռոմում, և փոխարենը Ջորջ Փրայսը վերադարձավ Բելիզ: Նրան աշխատանքի է ընդունել տեղացի գործարար Ռոբերտ Սիդնի Թուրթոնը՝ որպես իր անձնական քարտուղար։

Քաղաքական կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Փրայսը և Խաղաղության կորպուսի կամավորը, 1976 թ

Թուրթոնի աջակցությամբ Ջորջ Փրայսը մասնակցել է Բելիզի քաղաքային խորհրդի ընտրություններին 1944 և 1947 թվականներին, և հաջողություն է ունեցել 1947 թվականին՝ ընտրվելով խորհրդի անդամ: Նրա քաղաքական կարիերան սկսվեց հենց այդ ժամանակ՝ շահելով հանրային վստահությունը և ամրապնդելով իր դիրքերը Բելիզի քաղաքական դաշտում:[8] 1950 թվականին, Ժողովրդական կոմիտեի (ՀԽ) ձևավորումից հետո, Ջորջ Փրայսը նշանակվեց կազմակերպության քարտուղարի օգնական: Հենց նույն տարվա վերջին, նրա հայտնի ելույթում նա պնդեց, որ «Ազգային միաբանությունը» խթանել է ՀԽ-ի գործունեությունը: Միաժամանակ, Փրայսը ուժեղացնում էր իր ազդեցությունը և առաջընթացը քաղաքական դաշտում, իսկ 1956 թվականին, կուսակցական վեճից հետո, նա դարձավ Ժողովրդական Միացյալ Կուսակցության (PUP) առաջնորդ:

1954 թվականին նա ընտրվեց Բրիտանական Հոնդուրասի նորաստեղծ Օրենսդիր ժողովի անդամ,[9] նա նաև 1956-1962 թվականներին Բելիզ քաղաքի քաղաքապետ էր: 1956 թվականին, նա ընտրվեց PUP կուսակցության ղեկավար, և որպես առաջին նախարար նա պաշտոնն ստանձնել է 1961 թվականին: Այն ժամանակ նա ղեկավարում էր այն թիմը, որը սկսեց բանակցությունները Միացյալ Թագավորության հետ Բելիզի անկախության շուրջ: Փրայսը շարունակեց մնալ վարչապետ 1964 թվականին և հետագայում ևս:

1981 թվականին, երբ Բելիզը ստացավ անկախություն, Փրայսը դարձավ երկրի առաջին վարչապետը և արտաքին գործերի նախարար՝ այս պաշտոնը զբաղեցնելով մինչև 1984 թվականը: Այն ժամանակ, սակայն, PUP-ը պարտվեց ընտրություններում Միացյալ Դեմոկրատական Կուսակցության առաջատար Մանուել Էսկվիելի ղեկավարությամբ, և Փրայսը անսպասելիորեն կորցրեց իր տեղը Ներկայացուցիչների պալատում՝ զիջելով այն քաղաքական նորեկին:[10] Փրայսը շարունակեց ղեկավարել PUP-ը Ազգային ժողովից դուրս, մինչդեռ Ֆլորենսիո Մարինը դարձավ ընդդիմության առաջնորդը:[11] 1989 թվականի ընտրություններում, Ջորջ Փրայսը կրկին դարձավ Բելիզի վարչապետ և պահպանեց այդ պաշտոնը մինչև 1993 թվականը, երբ նրան կրկին փոխարինեց Մանուել Էսկվիելը։ 1996 թվականի հոկտեմբերին Փրայսը հայտարարեց, որ հեռանում է կուսակցության ղեկավարի պաշտոնից, և նոյեմբերի 10-ին պաշտոնապես նրան փոխարինեց Սաիդ Մուսան։ Չնայած կուսակցության ղեկավարի պաշտոնը լքելուն՝ Փրայսը մնաց Բելիզի տան անդամ մինչև 2003 թվականի ընտրությունները:

2000 թվականի սեպտեմբերին Փրայսը դարձավ առաջին մարդը, ով արժանացավ Բելիզի բարձրագույն պարգևին՝ Ազգային հերոսի շքանշանին, այն կարևոր դերի համար, որը նա խաղաց իր երկիրը դեպի անկախություն տանելու գործում: Նման պարգևների է արժանացել Կարիբյան և Կենտրոնական Ամերիկայի այլ երկրներում։ 1982 թվականին նա դարձավ Միացյալ Թագավորության գաղտնի խորհրդի անդամ[4]։

Փրայսը մահացել է 2011 թվականի սեպտեմբերի 19-ին, 92 տարեկան հասակում[12]։ 2011 թվականի սեպտեմբերի 26-ին տեղի ունեցավ ​​հոգեհանգիստը։ Փրայսը հողին հանձնվեց Բելիզ Սիթիի Լորդս Ռիջ գերեզմանատանը:

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 http://www.guardian.co.uk/world/2011/sep/20/george-price-obituary
  2. 2,0 2,1 2,2 Brozović D., Ladan T. Hrvatska enciklopedija (хорв.)LZMK, 1999. — 9272 p.
  3. 3,0 3,1 3,2 Munzinger Personen (գերմ.)
  4. 4,0 4,1 «Belizean Biographies». website. The Belize National Library Service and Information System. Արխիվացված է օրիգինալից 20 January 2010-ին. Վերցված է 28 December 2010-ին.
  5. Craig, Meg; Musa, Yasser (2004). George Price: Journey of a Belizean Hero. Belize City, Belize: Factory Books. էջ 5. ISBN 9768111852.
  6. Woods, Charles M. Sr.; և այլք: (2015). Years of Grace: The History of Roman Catholic Evangelization in Belize: 1524-2014. Belize City: Roman Catholic Diocese of Belize City-Belmopan. էջեր 327 to 329.
  7. Rt. Hon. George Cadle Price – a legend Արխիվացված 2018-11-18 Wayback Machine, Krem Radio, 24 September 2011. (accessed 9 October 2014)
  8. Craig, Meg; Musa, Yasser (2004). George Price: Journey of a Belizean Hero. Belize City, Belize: Factory Books. էջ 13. ISBN 9768111852.
  9. General Elections 1954 Արխիվացված 2015-09-23 Wayback Machine, Belize Elections and Boundaries Commission. (accessed 19 November 2014)
  10. General Election 1984 Արխիվացված 2014-10-16 Wayback Machine, Belize Elections and Boundaries Commission. (accessed 9 October 2014)
  11. The Right Honourable George Cadle Price, AmbergrisCaye.com. (accessed 9 October 2014)
  12. Gunson, Phil (20 September 2011). «George Price obituary». The Guardian.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ջորջ Քեդլ Փրայս» հոդվածին։