Jump to content

Ջանին Բեքի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ջանին Բեքի
Քաղաքացիությունը  ԱՄՆ և  Կանադա
Ծննդյան ամսաթիվ օգոստոսի 20, 1994(1994-08-20)[1][2] (31 տարեկան)
Ծննդավայր Littleton
Հասակ 173 սանտիմետր
Քաշ 63 կիլոգրամ
Դիրք հարձակվող

Ջանին Ելիզաբեթ Բեքի (անգլ.՝ Janine Elizabeth Beckie[3]; օգոստոսի 20, 1994(1994-08-20)[1][2], Littleton), կանադացի ֆուտբոլիստ, հարձակվող 2020 թվականի օլիմպիական չեմպիոն և 2016 թվականի oլիմպիական խաղերի բրոնզե մեդալակիր Կանադայի հավաքականի կազմում, NWSL չեմպիոն «Պորտլենդ Թորնս» ակումբի կազմում, Անգլիայի գավաթակիր և ֆուտբոլի ասոցիացիայի լիգայի գավաթակիր (մայրցամաքային գավաթ) «Մանչեսթեր Սիթի» ակումբի կազմում։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Կոլորադոյում (աղբյուրները նշում են որպես Դենվերի ծննդավայր)[4], Լիթլթոն[5] կամ Հայլանդս Ռանչ[6]) Սասկաչևանից սերված Գարիի և Շեյլա Բեքիի ընտանիքում։ Բացի Ջանինից, ընտանիքն ուներ երեք մեծ երեխա՝ երկու աղջիկ և մեկ տղա։ Ջանինի մայրն ու հայրը բասկետբոլ էին խաղում[4], Բայց ավագ եղբայրը՝ Դրյուն, հետաքրքրվեց ֆուտբոլով՝ հետագայում դառնալով «Կոլամբուս Կրյու», «Օտտավա Ֆյուրի» պրոֆեսիոնալ ակումբների խաղացող[3] Քարոլայն Ռեյլհոքս-ի արտասանություն Քարոլայն Ռեյլհոքս ավագ եղբորից հետո Ջանինը չորս տարեկանից սկսել է ֆուտբոլ խաղալ[4]։

«Վալոր Քրիսչեն» միջնակարգ դպրոցում սովորելու տարիներին չորս տարի խաղացել է դպրոցի հավաքականում՝ 2009 և 2010 թվականներին նրա հետ դառնալով Կոլորադո նահանգի աղջիկների առաջնության եզրափակչի մասնակից։ 2011 թվականին ընդգրկվել է նահանգի և կոնֆերանսի խորհրդանշական հավաքականում, իսկ 2012 թվականին ճանաչվել է Կոլորադո նահանգի Տարվա լավագույն խաղացող։ Հանդես է եկել նաև աթլետիկայի (4×100 և 4×400 մ էստաֆետներում նահանգի չեմպիոն, 300 մ արգելավազքում փոխչեմպիոն) և բասկետբոլի (2012 թվականին նահանգի խորհրդանշական հավաքականի անդամ)դպրոցների հավաքականներում[3]։

Դպրոցն ավարտելուց հետո ընդունվել է Տեխասի տեխնոլոգիական համալսարան։ Ուսման ընթացքում երեք անգամ ընտրվել է Big 12 կոնֆերանսի առաջին հավաքականում։ Ուսման երկրորդ տարում խփել է 14 գոլ, որը լավագույն արդյունքն է Մեծ 12 կոնֆերանսում, և ճանաչվել է կոնֆերանսի տարվա նորեկ և ընդգրկվել ՆՍԿԱԱ-ի երկրորդ խորհրդանշական հավաքականում։ Ընդգրկվել է ՆՍԿԱԱ-ի երրորդ խորհրդանշական հավաքականում[4] և ուսումնառության չորրորդ տարին[3], ավարտել է ելույթները համալսարանի թիմում՝ խփած գոլերի նոր ռեկորդով (57)[7]։

Ընտրվել է կանանց ֆուտբոլի ազգային լիգայի (NWSL) 2016 թվականի համալսարանական դրաֆթում ընդհանուր 8-րդ համարի ներքո[7]։ Ակումբի կազմում երկու մրցաշրջան անցկացնելուց հետո «Հյուսթոն Դեշը» տեղափոխվեց NWSL-ի մեկ այլ թիմ՝ «Սքայ Բլու», բայց արդեն 15 խաղից հետո հեռացավ ակումբից, որն այդ ժամանակ զբաղեցնում էր լիգայի վերջին տեղը և դարձավ անգլիական «Մանչեսթեր Սիթիի» խաղացող[8]։

«Մանչեսթեր Յունայթեդի» կազմում որոշիչ 11 մետրանոց է խփել «Արսենալի» դեմ ֆուտբոլի ասոցիացիայի Կանանց լիգայի գավաթի խաղարկության եզրափակչում (մայրցամաքային գավաթ)։ 2019 թվականի ապրիլին երկարաձգելով պայմանագիրը «Սիթիի» հետ՝ մեկ ամիս անց ակումբի հետ նվաճեց Անգլիայի գավաթը[7]։ 2020 թվականին «Մանչեսթերի» հետ կրկին դարձել է Անգլիայի գավաթակիր՝ եզրափակիչ խաղի լրացուցիչ ժամանակում գնդակ խփելով «Էվերթոնի» դարպասը[9]։ Ֆուտբոլի ասոցիացիայի լիգայի իր երկրորդ գավաթը նվաճել է «Մանչեսթերի» հետ 2022 թվականին[5]

2022 թվականին վերադարձել է NWSL, որտեղ միացել է «Պորտլենդ Թորնս» ակումբին, որտեղ արդեն խաղացել է Կանադայի հավաքականի խաղընկեր Քրիստին Սինքլերը։ 2022 թվականի մրցաշրջանի արդյունքներով «Տորնսի» հետ դարձել է լիգայի չեմպիոն։ Հաջորդ մրցաշրջանն ամբողջությամբ բաց եմ թողել աքիլեսյան ջիլի պատռվածքի պատճառով։ «Պորտլենդի» կազմում անցկացրել է 2024 թվականի մրցաշրջանի մեծ մասը, սակայն օգոստոսին, այդ ակումբում խաղալով 35 խաղ և խփելով 3 գոլ, «Ռասինգ Լուիսվիլում» փոխանակվել է հարձակվող Ռեյլին Թերների հետ։

Ելույթներ ազգային հավաքականում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծագումը թույլ տվեց Բեքիին ընտրել այն երկիրը, որի համար նա հանդես կգա։ 2011 թվականին նա դարձել է Կոլորադո նահանգի օլիմպիական պատրաստության ծրագրի մասնակից, 2011-2012 թվականներին ընդգրկվել է ԱՄՆ-ի պատանեկան (մինչև 18 տարեկան) հավաքականում, իսկ 2013 թվականի սկզբին հրավիրվել է ԱՄՆ-ի երիտասարդական (մինչև 20 տարեկան) հավաքականի ուսումնամարզական հավաքներին[3]։ Սակայն 2014 թվականին նա արդեն խաղացել է աշխարհի երիտասարդական առաջնությունում (մինչև 20 տարեկան) Կանադայի հավաքականի կազմում՝ 4 խաղում խփելով 2 գոլ, իսկ նույն թվականին ավելի ուշ առաջին անգամ հանդես է եկել Կանադայի ազգային հավաքականի կազմում Շվեդիայի հետ ընկերական խաղում[4]։

Կանադայի հավաքականի կազմում հանդես է եկել 2015 թվականի Կիպրոսի գավաթի խաղարկությունում։ Կանադայի հավաքականի կազմում իր առաջին գոլը խփել է 2015 թվականի հունվարին Կորեայի Հանրապետության թիմի դեմ խաղում։ Առաջին խաղում Կանադայի հավաքականը նույն տարվա Համաամերիկյան խաղերում երկու գնդակ ուղարկեց Էկվադորի դարպասը և մրցաշարն ավարտեց 4-րդ տեղում։ ԿՈՆԿԱԿԱՖ-ի 2016 թվականի օլիմպիական խաղերի ընտրական մրցաշարում Երկու հանդիպումներում խփել է երկու գոլ՝ հավաքականի հետ գրավելով երկրորդ տեղը և ապահովելով նրա մասնակցությունը Օլիմպիական խաղերին[4]։

2016 թվականին Ալգարվեի գավաթում ազգային հավաքականի կազմում երկու գոլ է խփել՝ դառնալով թիմի լավագույն ռմբարկուն և նրա հետ նվաճելով այդ գավաթը[4]։ Ռիո դե Ժանեյրոյի Օլիմպիական խաղերում խփել է երեք գոլ, այդ թվում՝ օլիմպիական ֆուտբոլի պատմության ամենաարագ գոլը.2016 թվականի օգոստոսի 3-ին Քրիստին Սինքլերի փոխանցումից հետո գրավել է Ավստրալիայի հավաքականի դարպասը արդեն խաղի 20-րդ վայրկյանին։ Մրցաշարի արդյունքներով Կանադայի հավաքականի հետ դարձել է Օլիմպիական խաղերի բրոնզե մեդալակիր[7]։

Կանադայի հավաքականի հետ նվաճել է արծաթե մեդալներ ԿՈՆԿԱԿԱՖ-ի 2018 թվականի առաջնությունում՝ ապահովելով Ֆրանսիայում կայանալիք Աշխարհի 2019 թվականի առաջնության ուղեգիր[5]։ Աշխարհի առաջնության ընթացքում Շվեդիայի հետ 1/8 եզրափակչի խաղում իրացրեց 11 մետրանոցը, ինչը թույլ տվեց մրցակիցներին հաղթել 1:0 հաշվով և դուրս բերել Կանադային մեդալների համար հետագա պայքարից[10]։ 2020 թվականին հավաքականի հետ նվաճել է Տոկիոյի օլիմպիական խաղերին մասնակցելու իրավունք՝ հեթ-տրիկի հեղինակ դառնալով Ջամայկայի դեմ ԿՈՆԿԱԿԱՖ-ի ընտրական փուլի խաղում[11]։ COVID-19 համաճարակի պատճառով 2021 թվականին տեղափոխված օլիմպիական խաղերում նա երկու գոլերն էլ խփեց Չիլիի հավաքականի նկատմամբ խմբային փուլում 2:1 հաշվով տարած հաղթանակի ժամանակ և Կանադայի հավաքականի հետ նվաճեց չեմպիոնական տիտղոսը՝ թիմի վեց խաղերից չորսում խաղալով առնվազն 90 րոպե[4]։

2022 թվականին Կանադայի հավաքականի հետ կրկին դարձել է ԿՈՆԿԱԿԱՖ-ի առաջնության արծաթե մեդալակիր։ Աքիլեսյան ջիլի վնասվածքի պատճառով բաց է թողել 2023 թվականի աշխարհի առաջնությունը և Ճամայկայի թիմի հետ անցումային խաղերը, որոնցում Կանադան ապահովել է իր մասնակցությունը Փարիզի օլիմպիական խաղերին[4]։

Ակումբային Վիճակագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ակումբ Մրցաշրջան Լիգա Ազգային գավաթներ Միջազգային գավաթներ Ընդամենը
Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր
Հյուսթոն Դաշ 2016 14 3 14 3
2017 24 2 24 2
Ընդամենը 38 5 38 5
Սքայ Բլու 2018 15 10 15 0
Ընդամենը 15 0 15 0
Մանչեսթեր Սիթի 2018/19 10 1 6 7 2 1 18 9
2019/20 14 0 5 0 4 5 23 5
2020/21 14 4 4 0 4 1 22 5
2021/22 11 1 7 1 2 0 20 2
Ընդամենը 49 6 22 8 12 7 83 21
Պորտլենդ Թորնս 2022 19 0 1 0 0 0 20 0
2024 16 3 0 0 0 0 16 3
Ընդամենը 35 3 1 0 0 0 36 3
Ընդամենը կարիերայի ընթացքում 137 14 23 8 12 7 172 29

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 Soccerdonna (գերմ.) — 2010.
  2. 2,0 2,1 FBref.com
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «2015 Women's Soccer Roster: 12 - Janine Beckie». Texas Tech University (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ նոյեմբերի 14-ին. Վերցված է 2020 թ․ նոյեմբերի 13-ին.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 «Janine Beckie». Team Canada (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ նոյեմբերի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ նոյեմբերի 13-ին.
  5. 5,0 5,1 5,2 «Janine Beckie». Canada Soccer (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ նոյեմբերի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ նոյեմբերի 13-ին.
  6. Ֆուտբոլիստի էջը soccerway.com կայքում(անգլ.)
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 «Janine Beckie». mancity.com (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ նոյեմբերի 13-ին.
  8. Celia Balf (2018 թ․ օգոստոսի 9). «Janine Beckie joins Manchester City after transfer from Sky Blue FC». NWSL (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ նոյեմբերի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ նոյեմբերի 13-ին.
  9. «Canada's Janine Beckie helps Manchester City win back-to-back FA Cup titles». CBC (անգլերեն). 2020 թ․ նոյեմբերի 1. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ նոյեմբերի 9-ին. Վերցված է 2020 թ․ նոյեմբերի 13-ին.
  10. «Sweden Stops a Penalty Kick by Canada and Reaches Quarterfinals». The New York Times (անգլերեն). 2019 թ․ հունիսի 24. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հուլիսի 1-ին. Վերցված է 2020 թ․ նոյեմբերի 13-ին.
  11. «Canada thumps Jamaica to advance to CONCACAF Olympic qualifier semis». SportsNet (անգլերեն). 2020 թ․ փետրվարի 1. Վերցված է 2020 թ․ նոյեմբերի 13-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • «Janine Beckie». mancity.com (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ նոյեմբերի 13-ին.