Պորտուգալիայի տոներ
Պորտուգալիայում նշվում են հետևյալ տոները․
- Նոր Տարի – հունվարի 1,
- Կառնավալային երեքշաբթի (Մարդի Գրա) – փետրվար/մարտ, Մոխրոտ չորեքշաբթիի նախօրյակին, Մեծ պասի առաջին օրը,
- Ավագ Ուրբաթ – մարտ/ապրիլ, Ավագ շաբաթի ուրբաթ օրը,
- Ազատության օր – ապրիլի 25, 1974 թվականի հեղափոխության տարեդարձ,
- Աշխատանքի օր – մայիսի 1,
- Քրիստոսի մարմնի և արյան տոն – մայիս/հունիս, Զատիկից հետո ինններորդ հինգշաբթի,
- Պորտուգալիայի օր կամ Պորտուգալիայի, Կամոենսի և պորտուգալացիների օր (պորտ.՝ Dia de Camões, de Portugal e das Comunidades Portuguesas) – հունիսի 10[1],
- Աստվածածնի վերափոխման տոն – օգոստոսի 15,
- Հանրապետության օր – հոկտեմբերի 5, 1910 թվականին Պորտուգալիայի ՀԱնրապետության հռչակման տարեդարձ[2],
- Բոլոր Սրբերի տոն – նոյեմբերի 1,
- Անկախության օր – դեկտեմբերի 1, 1640 թվականին Իսպանիայից անկախ Պորտուգալիայի հռչակման տարեդարձ,
- Մարիամ Աստվածածնի անարատ հղիության տոն – դեկտեմբերի 8
- Սուրբ ծնունդ – դեկտեմբերի 25
Բացի համազգային տոներից, Պորտուգալիայի ամեն մարզ ունի իր տեղական տոները։
Չեղյալ հայտարարված տոներ 2013–2015 թվականներին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2012 թվականին Պեդրո Պասոս Կոելիոյի կոալիցիոն կառավարությունը վիճելի կերպով վերականգնեց չորս տոն՝ երկու քաղաքացիական տոներ (Հանրապետության օրը և Անկախության օրը) և երկու կրոնական տոներ (Քրիստոսի մարմնի և արյան տոն և բոլոր սրբերի տոն)։ Այդ արձակուրդը գործել է 2013 թվականից և ներկայացվել է որպես աշխատանքի արտադրողականության բարձրացման միջոց՝ 2011-2014 թվականներին Պորտուգալիային "Եռյակի" օգնության համատեքստում։ 2018 թվականին, կրոնական տոների կապակցությամբ, կատարվեցին հանրային քննարկումներ և վերագնահատում։ Այս արձակուրդները վերջնական վերականգնվել են 2016 թվականի հունվարին՝ Անտոնիո Կոստայի կառավարության կողմից։