Պորտասար
Գյոբեքլի թեփե (թուրք.` Göbekli Tepe - Պորտաբլուր, Ցմփոր բլուր կամ Պորտասար). նեոլիթյան շրջանի կրոնածիսական համալիր ներկայիս Թուրքիայի հարավ-արևելյան հատվածում (Ուռհա՝ Եդեսիա քաղաքից 14 կմ հյուսիս-արևելք)։
Հանդիսանում է աշխարհում ցարդ հայտնի ամենահին ծիսական կառույցը [1] [2] և Նևալը-չորիի վաղ նեոլիթյան բնակավայրի հետ հեղաշրջել է Եվրասիական Նեոլիթի մասին պատկերացումները։[3]
Ամենայն հավանականությամբ, կառուցվել է մ․թ․ա․ 10-րդ հազարամյակում։ Պեղումների արդյունքների համաձայն՝ համալիրը ոչ թե լքվել, այլ դիտավորյալ կերպով ամբողջովին հողով է ծածկվել մ․թ․ա․ 8-րդ հազարամյակից հետո։[4]
1994 թվականից հետազոտվում է գերմանական և թուրքական հնագետների կողմից։ Համարվում է, որ առայժմ հետազոտված է տարածքի ընդամենը 5%-ը։
Նշանակությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մինչև այս հնավայրի պեղումները, նման չափի համալիրի կառուցումն անհնարին էր համարվում այդքան հին և պարզունակ գործիքներ ունեցող համայնքի համար (նաև հասարակության կազմակերպման առումով․ միայն 10-20 տոննա ծանրությամբ սյուների պատրաստման և 100-500 մ տեղափոխման համար, ենթադրաբար, անհրաժեշտ է մոտ 500 հոգու համատեղ աշխատանք)։[5] Մշակութային շերտերի հաջորդականությունը ենթադրում է հազարամյակների գործունեություն ընդհուպ մինչև թերևս Մեզոլիթ։
Ժամանակակից մշակովի ցորենի ԴՆԹ վերլուծության արդյունքների համեմատությունը վայրի ցորենի հետ ցույց է տվել մերձավոր կապը մոտ 32 կմ հեռու գտնվող Կարաչա դաղ լեռան տարածքի հետ, ինչից կարելի է ենթադրել, որ ժամանակակից ցորենի ընտելացումը (Նեոլիթյան հեղափոխության ժամանակ) առաջին անգամ այստեղ է իրականացվել։[6]
Համահունչ է նաև Հայկական տեսակետի հետ, ըստ որի, հնդեվրոպական ժողովուրդների հայրենիքը Հայկական լեռնաշխարհն է։
Գիտական կոնֆերանսներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1960-2007 թթ. հնագիտական աշխատանքների ու հայտնագործությունների մասնակի ամփոփումը տեղի ունեցավ Գերմանիայի Կարլսռուե քաղաքում, 2007 թվականի հունվարի 20-ից մինչև 2007-ի հունիսի 17-ը։ 500-ից ավելի բարձրարժեք նյութերը ներկայացնում էին Պարտաբլրի 12.000 տարվա մշակույթը։[7]
- Նկարներ Պորտաբլուր հնավայրից
-
ընդհանուր տեսքը
-
կենդանիների քանդակներ
-
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ "GHF - Gobekli Tepe, Turkey - Overview", globalheritagefund.org: GHF3.
- ↑ «The World's First Temple»։ Archaeology magazine։ Nov/Dec 2008։ էջ 23
- ↑ Mann, June 2011, p. 39
- ↑ Schmidt 2010, p. 242
- ↑ Taracha, Piotr (2009). Religions of second millennium Anatolia. Eisenbrauns. էջ 12. ISBN 978-3-447-05885-8. https://books.google.am/books?id=xTE7o8aKI7IC&pg=PA12&dq=%22G%C3%B6bekli+Tepe%22+%2250+tons%22#v=onepage&q&f=false.
- ↑ Heun et al., Site of Einkorn Wheat Domestication Identified by DNA Fingerprinting, Science, 278 (1997) 1312–14.
- ↑ Արամ Մկրտչյան, Գերմանիա, ք. Մայնց (22 հունիսի 2008 թ.)։ «ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ ՈՐՊԵՍ ՎԵՐԷԹՆԻԿԱԿԱՆ ՄՇԱԿՈՒՅԹԻ ԿԵՆՏՐՈՆ»։ ( հատված մենագրությունից )
- Charles C. Mann, "The Birth of Religion: The World's First Temple" National Geographic Vol. 219 No. 6 (June 2011), pp. 34–59: http://ngm.nationalgeographic.com/2011/06/gobekli-tepe/mann-text
- K. Schmidt, "Göbekli Tepe—the Stone Age Sanctuaries: New results of ongoing excavations with a special focus on sculptures and high reliefs," Documenta Praehistorica XXXVII (2010), 239–256: http://arheologija.ff.uni-lj.si/documenta/authors37/37_21.pdf
