Պլյուս
Պլյուս (գումարման նշան, լատին․՝ plus «ավելի մեծ» – լատին․՝ multum «շատ» բառի բաղդատական աստիճանը), գումարման գործողության գրաֆիկական խորհրդանիշը, ինչպես նաև դրական թվի նշանը (+)։
Առաջին գիրքը, որում օգտագործվել է + նշանը, համարվում է Յոհան Վիդմանի 1489 թվականին հրատարակված առևտրային տրակտատը[1], որտեղ նշանն օգտագործվում է ավելացման նշանի իմաստով։ XVI դարի առաջին կեսին նշանն արդեն որպես գումարման նշան հանդիպում է Հենրիխ Քերամեուսի և նրա աշակերտ Քրիստոֆ Ռուդոլֆի գրքերում[2]։ Հանրահաշվի նշանային լեզվի ստեղծող Ֆրանսուա Վիետը (1540-1603) համակարգված կերպով գումարման համար օգտագործել է + նշանը, ընդ որում՝ Վիետի մոտ այդ նշմանի ծագումը կապված է մալթական խաչի հետ[3]։
Հուդայականության մեջ քրիստոնեական խաչի հետ նմանությունից խուսափելու համար գումարման նշանի փոխարեն օգտագործվում է ﬩ նշանը[4], որը նման է գումարման նշանին՝ առանց հորիզոնական գծի տակ գտնվող ուղղահայաց գծի։ Մասնավորապես, իսրայելական շատ դպրոցներում, հատկապես կրոնական դպրոցներում, գումարման նշանը գրվում է այդ ձևով.
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Кэджори, 1909, John Widmann, printed a.d. 1489 in Leipzig, is the earliest book in which the + and − symbols have been found. There are indications leading us to surmise that they were in use first among merchants, էջ 175
- ↑ Кэджори, 1909, They occur again in the arithmetic of Grammateus, a teacher at the University of Vienna. His pupil, Christoff Rudolff, the writer of the first text-book on algebra in the German language (printed in 1525), employs these symbols also, էջ 175
- ↑ Кэджори, 1909, Vieta employed the Maltese cross (+) as the short-hand symbol for addition, էջ 174
- ↑ Kaufmann Kohler Cross // Jewish Encyclopedia / Сайрус Адлер; et al. — 1901–1906.
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Florian Cajori A History of Mathematics. — N. Y.: McMillan & Co., 1909. — Т. 1. — 531 с.