Պինո Կարուզո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Պինո Կարուզո
իտալ.՝ Pino Caruso
Ծնվել էհոկտեմբերի 12, 1934(1934-10-12)[1]
ԾննդավայրՊալեմո
Մահացել էմարտի 7, 2019(2019-03-07)[2][1] (84 տարեկան)
Մահվան վայրՀռոմ, Իտալիա[3]
Քաղաքացիություն Իտալիա և  Իտալիայի թագավորություն
ԱզգությունԻտալիա Իտալիա
Մասնագիտությունդերասան, հեռուստահաղորդավար, գրող և հրապարակախոս
Ամուսին(ներ)Մարիլիզե Ֆերզետտ
Երեխա(ներ)Ֆրանչեսկո Կարուզո
pinocaruso.it

Պինո Կարուզո (իտալ.՝ Giuseppe Caruso, հոկտեմբերի 12, 1934(1934-10-12)[1], Պալերմո, Իտալիայի թագավորություն - մարտի 7, 2019(2019-03-07)[2][1], Հռոմ, Իտալիա[3]), իտալացի դերասան, հեռուստահաղորդավար, գրող և հրապարակախոս։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1934 թվականի հոկտեմբերի 12-ին Պալերմո քաղաքում։ 1957 թվականին Պալերմոյի թատրոնում խաղացել է իր առաջին դերը։ 1965 թվականին տեղափոխվել է Հռոմ՝ այնտեղ ապրելու համար, և սկսել է աշխատել «Il Bagaglino» թատերախմբում։ 1960 թվականների վերջերից մինչև 1970 թվականների առաջին կեսը մեծ համբավ է ձեռք բերել՝ մասնակցելով RAI ընկերության հեռուստատեսային այնպիսի հայտնի շոուների, ինչպիսիք են Che domenica amici (1968), Gli amici della domenica (1970), Teatro 10 (1971),Dove sta Zazà (1973), Mazzabubù (1975), Due come noi (1979):

1979-1989 թվականներին եղել է Իտալիայի դերասանների արհմիության նախագահ[4]։ 1976 թվականից պարբերաբար տպագրվել է այնպիսի թերթերում և ամսագրերում, ինչպիսիք են՝ Il Mattino, Il Messaggero, Paese Sera, L'Avanti, Il Tempo, La Sicilia[5]: Պինո Կարուզոն մի շարք գրքերի հեղինակ է։

Անձնական կյանքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պինո Կարուզոն ամուսնացած է թատրոնի դերասանուհի Մարիլիզե Ֆերզետտի հետ։

Ֆիլմեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1970 թվական՝ Le Mur de l'Atlantique
  • 1974 թվական՝ Коварство
  • 1975 թվական՝ La donna della domenica
  • 1975 թվական՝ Dupont Lajoie
  • 1977 թվական՝ Ride bene chi ride ultimo
  • 1989 թվական՝ Scugnizzi
  • 2009 թվական՝ La matassa

Մատենագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1985 թվական՝ L’uomo comune, Novecento
  • 1991 թվական՝ I delitti di via della Loggia, Novecento
  • 1995 թվական՝ Il diluvio universale. Acqua passata, Novecento
  • 1997 թվական՝ La Sicilia vista da me: mafia, chiesa, sicilitudine, Papfo
  • 2003 թվական՝ Il venditore di racconti, Marsilio
  • 2003 թվական՝ Un comico urgente a via Cavour, Baldini e Castoldi
  • 2005 թվական՝ L’uomo comune (edizione rinnovata), Marsilio
  • 2009 թվական՝ Ho dei pensieri che non condivido, Mauro Bonanno editore
  • 2009 թվական՝ Il silenzio dell’ultima notte, Flaccovio editore
  • 2011 թվական՝ Nasco improvvisamente a Palermo, Mauro Bonanno editore

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 È morto Pino Caruso (իտալ.)
  3. 3,0 3,1 3,2 https://web.archive.org/web/20190312052320/http://www.ansa.it/sito/notizie/cultura/2019/03/08/e-morto-pino-caruso_a4c62c47-5286-471f-a8dd-250f3e75a9ae.html
  4. Fumarola, Silvia (17 giugno 1989). «L'accordo con la Rai è fatto ma divide il sindacato attori». La Repubblica. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 29 -09-2011-ին.
  5. «La pagina di PINO CARUSO». Antonio Genna. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 29- 10- 2011-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]