Պիեռ Բերթլո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Jump to navigation Jump to search
Պիեռ Բերթլո
ֆր.՝ Marcellin Berthelot[1]
Marcellin Berthelot.jpg
Ծնվել էհոկտեմբերի 25, 1827(1827-10-25)[2][3][1][4][5][6][7][8][9]
Փարիզ, Ֆրանսիա[2][1]
Մահացել էմարտի 18, 1907(1907-03-18)[2][3][1][5][6][10][7][8][9] (79 տարեկանում)
Փարիզ, Ֆրանսիա[2]
բնական մահով
ԳերեզմանՊանթեոն (Փարիզ)
ՔաղաքացիությունՖրանսիա
ՈւղղությունԱզատամտականություն
Մասնագիտությունքիմիկոս, մանկավարժ, քաղաքական գործիչ, էսպերանտիստ, պրոֆեսոր և ֆիզիկոս
Հաստատություն(ներ)Կոլեժ դե Ֆրանս[11]
Գործունեության ոլորտֆիզիկական քիմիա
Պաշտոն(ներ)անփոփոխ սենատոր, Q36400359?, Արտաքին գործերի և միջազգային հարաբերությունների զարգացման նախարար, մշտական քարտուղար և seat 40 of the Académie française?
ԱնդամակցությունԼոնդոնի թագավորական ընկերություն, Փարիզի գիտափիլիսոփայական միություն, Ֆրանսիական ակադեմիա, Շվեդիայի թագավորական գիտությունների ակադեմիա, Ֆրանսիական գիտությունների ակադեմիա, Պետերբուրգի գիտությունների ակադեմիա, Հունգարիայի գիտությունների ակադեմիա, Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա, Ռումինական ակադեմիա, Ազգային բժշկական ակադեմիա, Լինչեի ազգային ակադեմիա, Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա, Նիդեռլանդական արվեստների և գիտությունների թագավորական ակադեմիա, Իտալիայի գիտությունների ազգային ակադեմիա, Բավարիական գիտությունների ակադեմիա, Թուրինի Գիտությունների Ակադեմիա և ԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա
Ալմա մատերԱնրի IV լիցեյ և Փարիզի գիտությունների ֆակուլտետ
Տիրապետում է լեզուներինէսպերանտո և ֆրանսերեն[1]
Եղել է գիտական ղեկավարPaul Sabatier?
Ազդվել էAntoine Jérôme Balard?
ՊարգևներՊատվո լեգեոնի Մեծ խաչի ասպետ Կոպլիի մեդալ[12] Արվեստի և գիտության ոլորտում ունեցած վաստակի շքանշան Դևիի շքանշան[13] Concours général Ամերիկայի արվեստների և գիտությունների ակադեմիայի անդամ և Լոնդոնի թագավորական միության արտասահմանյան անդամ
Ամուսին(ներ)Sophie Berthelot?
Երեխա(ներ)Philippe Berthelot?, André Berthelot?, René Berthelot? և Daniel Berthelot?
ՀայրJacques-Martin Berthelot?
Քաղվածքներ Վիքիքաղվածքում
Marcellin Berthelot Վիքիպահեստում

Պիեռ Էժեն Մարսելեն Բերթլո (ֆր.՝ Marcellin Berthelot, հոկտեմբերի 25, 1827(1827-10-25)[2][3][1][4][5][6][7][8][9], Փարիզ, Ֆրանսիա[2][1] - մարտի 18, 1907(1907-03-18)[2][3][1][5][6][10][7][8][9], Փարիզ, Ֆրանսիա[2]), ֆրանսիացի քիմիկոս, հասարակական գործիչ[14]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պիեռ Բերթլոն ծնվել է Փարիզում, բժշկի ընտանիքում: Պիեռ Բերթլոն սկզբում սովորել է Փարիզի համալսարանում, սակայն դասախոսների պատճառով փոխել է մասնագիտությունը և դարձել քիմիկոս: Փարիզի ԳԱ անդամ (1864 թվականից) և անփոփոխ քարտուղարը (1889 թվականից), Պետերբուրգի ԳԱ թղթանդամ (1876 թվականից)[15]: Ֆրանսիայի լուսավորության (1886–1887 թվականներին) և արտաքին գործերի (1895–1896 թվականներին) մինիստր։ Քիմիայի պրոֆեսոր Փարիզի բարձրագույն դեղագործական դպրոցում (1859 թվականից) և Քոլեջ դե Ֆրանսում (1865 թվականից)։

Գիտական աշխատանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սինթեզել է օրգանական բազմաթիվ միացություններ։ Գլիցերինի և ճարպաթթուների փոխազդմամբ ստացել է (1853–1854 թվականներին) ճարպեր՝ ապացուցելով դրանց սինթեզի հնարավորությունը։ Պիեռ Բերթլոն միաժամանակ պարզել է, որ գլիցերինը եռատոմ սպիրտ է։ Նրա այս աշխատանքները վերջնականապես խարխլեցին վիտալիզմի մասին եղած պատկերացումները։ Սկզբունքային նշանակություն ուներ աՏ04-ի առկայությամբ էթիլալկոհոլի սինթեզումը էթիլենի հիդրատացմամբ (1855 թվականից), մինչ այդ այն ստանում էին միայն շաքարային նյութերի խմորումից։ Պիեռ Բերթլոն առաջինն է սինթեզել մեթանը (1858 թվականից), էթանը, ացետիլենը (1860 թվականից), բենզոլը (1866 թվականից), նավթալինը, մրջնաթթուն են։ 1867 թվականին առաջարկել է օրգանական միացությունները յոդաջրածնով վերականգնելու ընդհանուր եղանակ։ Պիեռ Բերթլոն թերմոքիմիայի հիմնադիրներից է։ Քիմիայում մտցրել է «էքսոթերմիկ և էնդոթերմիկ ռեակցիաներ» հասկացությունները։ Պարզել է ածխածնի, ազոտի, ջրածնի և այլ տարրերի նշանակությունը բույսերի համար։ 1885–1893 թվականներին հրատարակել է հին հունական, արևմտաեվրոպական (լատիներեն), սիրիական և արաբական ալքիմիական ձեռագրեր՝ թարգմանություններով և մեկնաբանություններով։ Պիեռ Բերթլոն երկար ժամանակ ժխտում էր ատոմամոլեկուլային ուսմունքը, քիմիական կառուցվածքի տեսությունը, պարբերական օրենքը, էլեկտրոլիտիկ դիսոցման տեսությունը։ Սակայն կյանքի վերջին տարիներին հրաժարվել է իր հայացքներից և ընդունել այդ առաջավոր գաղափարները։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 1,9 data.bnf.fr: տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 German National Library, Berlin State Library, Bavarian State Library et al. Record #119184869 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 http://www.senat.fr/senateur-3eme-republique/berthelot_marcellin1436r3.html
  4. ↑ 4,0 4,1 Base Léonore — ministère de la Culture.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Comité des travaux historiques et scientifiques — 1834.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 SNAC — 2010.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Ազգային բժշկական ակադեմիա — 1820.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 KNAW Past Members
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Բրոքհաուզի հանրագիտարան
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 Find A Grave — 1995. — ed. size: 165000000
  11. ↑ Ֆրանսիայի քոլեջի պրոֆեսորների ցանկ
  12. ↑ Award winners : Copley Medal — Royal Society.
  13. ↑ Award winners : Davy Medal
  14. ↑ М. Бертло. Наука и нравственность
  15. ↑ Большой Энциклопедический словарь. 2000

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Биографии великих химиков. Перевод с нем. под редакцией Быкова Г. В. — М.: Мир, 1981. 320 с.
  • Волков В. А., Вонский Е. В., Кузнецова Г. И. Выдающиеся химики мира. — М.: ВШ, 1991. 656 с.
  • Пьера-Эжена-Марселена Бертло
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Պիեռ_Բերթլո&oldid=6656753» էջից