Պեկինես
| Պեկինես | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | շան ցեղատեսակ |
| Բնաշխարհ |  Չինաստան |
| Առանձնահատկություններ | |
| Դասակարգում և տեսականմուշ | |
| Շուն (Canis lupus familiaris) | |
Պեկինես (չինարեն՝ 北京狗), չինական կայսրերի դեկորատիվ շուն, որը բուծվել է Չինաստանում ավելի քան 2000 տարի առաջ։
Ցեղատեսակի պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ցեղատեսակի անվանումը գալիս է Պեկին քաղաքից։ Չինացիները պեկինես շներին անվանել են Ֆու։ Պեկինեսը պատկանել է չինական կայսերի ընտանիքին, պահել են պալատում և մատչելի չէին սովորական բնակիչների համար։ Ստացվում էր, որ այդ փոքրիկ պահապան-ոգիները, արտաքինից ավելի շատ նման են եղել փոքրիկ առյուծի, քան շան։ Կա պեկինեսի ծագման հին չինական լեգենդ․ համաձայն այդ լեգենդի, գազանների թագավոր առյուծը անհիշելի ժամանակներում սիրահարվում է կապիկին, և վերցնում է նրան կին։ Այդ ամուսնությունից ծնված փոքրիկը ժառանգում է մոր զվարճալի տեսքը և հոր՝ հպարտ կեցվածքը։
Այդ թագավորական շունը հայտնվել է Եվրոպայում այն բանից հետո, երբ անգլիացաները գրավել են Պեկինի ամառային պալատը, այնուհետև,Կայսրին պատկանող 5 պեկինեսներին՝ կանանց պալատից, վերցրել են որպես ավար։ Դրանից առաջ ոչ ոքի, բացի կայսերական ընտանիքի անդամներից, թույլ չի տրվել ունենալ այդ շանը, և մահապատիժ էր սպասվում նրանց, ովքեր կփորձեին գողանալ այն։
Պեկինեսը առաջին անգամ ներկայացվել է Եվրոպական ցուցահանդեսում։ Պեկինեսի առաջին սիրողական ակումբը բացվել է ԱՄՆ-ում[1]։
Այս ցեղատեսակը արդեն ավելի քան 2000 տարեկան է և այդ ժամանակահատվածում ցեղատեսակը շատ է փոփոխվել։ Ժամանակակից Պեկինեսը ավելի ծանր է և կարճ ոտքերով, քան իր նախնիները։ Բուծողները, ինչպես նաև շների ցուցահանդեսների փորձագետները, պեկինեսին նախընտրել են երկար մորթու և վստահ քայլվածքի համար։
Արտաքին տեսք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ցեղատեսակի շները հանդիպում են մի շարք գույներով, որոնցից ամենատարածվածը շիկակարմիրն է։ Հանդիպում են նաև սև ու այլ գունավորումներով պեկինեսներ։ Ամենահազվագյուտ գույնը սպիտակն է։ Պեկինեսի մորթին հաճախ ունենում է սև գույն (որը ոչ միշտ պարտադիր է), աչքերը մեծ են, մուգ և արտահայտիչ։ Հավանաբար ժամանակին եղել են անգլիական կապույտ պեկինեսներ (թվացյալ մոխրագույն)։
Հասակը 15-25 սմ է, երկարությունը հասնում է մինչև 23 սմ, արուների քաշը կազմում է 3,2-5 կգ, էգերինը՝ 3,6-5,4 կգ[2], հանդիպում են նաև ավելի մեծ տեսակներ, որոնց քաշը հասնում է մինչև 8 կամ նույնիսկ 10 կգ։ Հակառակ ժողովրդական կարծիքի՝ թզուկ պեկինես գոյություն չունի, բայց կարելի է ձեռք բերել «գրպանային» տարատեսակներ, որոնց քաշը չի գերազանցում 2,7 կգ-ը։
Աչքերը լայնորեն բացված են։ Ճակատը կարճ և լայն է, որը վերջանում է քթի լայնակի ծալքով և մեծ ստորին ծնոտով։ Քիթը սև է, լայն բացված քթացքներով։ Առաջին հայացքից քիթը կճատ է։
Խառնվածք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պեկինեսը սիրում է հիշեցնել տերերին իր արքայական ծագման մասին և անհամբեր ակնկալում է նրանց փաղաքշանքը, բայց նրան չի կարելի անվանել փխրուն ու խեղճ շուն։ Նա վախ չգիտի և հիանալի զվարճանում է։ Լավ է վերաբերվում երեխաներին, բայց իրեն համարում է տան մեջ առաջինը, ում պետք է ուշադրություն դարձնել։ Եթե նրան ուշադրություն չեն դարձնում և շատ բաներ են արգելում, ապա կարող է խախտել կարգ ու կանոնը ,օրինակ՝ ցատկել այն վայրերը, որտեղ արգելված է կամ պարզապես ձանձրույթից խառնել իրերը։ Նա իր բնույթով ինքնուրույն և հպարտ է, բայց, եթե նա ձեզ տա իր ջերմությունը, ապա անշուշտ կգնահատեք նրա նվիրվածությունը։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Мищиха О. Пекинес // Друг : журнал. — 2005. — № 3 (134). — С. 6—21.
- Патрушев Д. Пекинес // Мой друг собака : журнал. — М.: ООО «Издательство Энимал Пресс», 2012. — № 6. — С. 60—63.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Портал Пекинес
- Арушанян З. Л., Как пёс стал другом. Часть 3. На нефритовых холмах(չաշխատող հղում)
- Арушанян З. Л., Как пёс стал другом. Часть 4. А-Кам — «Адам» всех пекинесов(չաշխատող հղում)
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պեկինես» հոդվածին։ |
| ||||||
