Պարգա
| Բնակավայր | ||
|---|---|---|
 | ||
| Երկիր |  Հունաստան | |
| Մակերես | 275 կմ² | |
| ԲԾՄ | 32 մետր | |
| Բնակչություն | 2088 մարդ (2011) | |
| Ժամային գոտի | UTC+2 և UTC+3 | |
| Հեռախոսային կոդ | 26840 | |
| Փոստային դասիչ | 480 60 | |
| Պաշտոնական կայք | parga.gr | |
| ||
Պարգա (հուն․՝ Πάργα, արտասանությունը՝ [ˈpaɾɣa]), քաղաք Հունաստանի Հանրապետության հյուսիս-արևելքում՝ Էպիրուսի պերիֆերիայի հյուսիսային հատվածում։
Պարագա քաղաքային շրջանի կենտրոնը համարվում է Կանալլակի գյուղը[1], որտեղ էլ գտնվում է քաղաքապետի նստավայրը։ Պարգան առողջարանային քաղաք է, որը Հունաստանում հայտնի է իր բեմական գեղեցկությամբ։
Ամֆիթատրոնի ոճով կառուցված այս գեղեցիկ առողջարանային քաղաքը գտնվում է Պրևեզայի և Իգումենիցայի շրջանների միջև ընկած ափամերձ շրջանում՝ Միջերկրական ծովի ափին։ Այն գեղեցիկ, բարձր լեռների և բյուրեղյա մաքուր ծովի համադրումով քաղաք է։
Պարգան Հյուսիս-արևմտյան Հունաստանի առավել գեղատեսիլ և կոսմոպոլիտ քաղաքներից մեկն է, որին հաճախ նաև անվանում են «Էպիրուսի հարսնացու»։
Քաղաքը գտնվում է Պրևեզայի օդանավակայանից 65 կմ հեռավորության վրա։ Ամռան ամիսներին լաստանավներով միացվում է մոտակա Կերկիրա, Պաքսի և Անդիպաքսի կղզիների հետ[2]՝ զբոսաշրջային նպատակներով։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պարգան որպես քաղաք հայտնի է դարձել 13-րդ դարի սկզբին։ Այն կառուցվել է Պեզովոլո լեռան գագաթին։ Պարգայի բնակիչները ալբանացիների հարձակումներից խուսափելու նպատակով այն տեղափոխել է ներկայիս վայր։
Նորմանդացիներին օգնելու նպատակով մոտակա Կորֆու (հայտնի է նաև, որպես Կերկիրա) կղզում կառուցվել է ռազմական նպատակներով օգտագործվող բերդ։
11-րդ դարում Կոստանդնուպոլսի անկումից հետո Բյուզանդիան ևս դադարեց գոյություն ունենալ և ամբողջ Հունաստանը և հունական Էպիրուսը անցան Օսմանյան կայսրությանը։ 1798-1799 թվականներին քաղաքը հայտնվել է Ռուսական կայսրության հովանու ներքո։ Դրան հաջորդում է այն, որ ռուսական զորքերը ջախջախում են թուրք կայազորայիններին։
19-րդ դարերում Պարգան եղել է Էպիրուսի պատմական շրջանի միակ ազատ քրիստոնեական քաղաքը և դա է պատճառը, որ վերջինիս բնակչությունը բազմիցս հալածվել է հարակից Իսլամադավան ալբանացիների և թուրքերի կողմից։
1819 թվականին քաղաքը անցել է Մեծ Բրիտանիային։ Դրանից երկու տարի հետո ամբողջ Հունաստանում բռնկվում է ազգային-ազատագրական պայքար և 1832 թվականին Լոնդոնի համագումարից հետո այն միավորվում է նորաստեղծ Հունաստանի թագավորության մեջ։
Քաղաքում է ծնվել Օսմանյան կայսրության մեծ վեզիր Պարգալի Իբրահիմ փաշան։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ըստ 2011 թվականի մարդահամարի տվյալների՝ քաղաքի բնակչությունը կազմում է 2,415 մարդ։ Հիմնական բնակիչները հույներն են, սակայն կան նաև մեծ քանակությամբ իսլամադավան ալբանացիներ։
Պաշտոնական լեզուն հունարենն է, իսկ կրոնը՝ հույն ուղղափառ եկեղեցին։
| Տարի | Քաղաք | Վարչական շրջան | Ընդհանուր |
|---|---|---|---|
| 1981 | 1,892 | - | - |
| 1991 | 1,699 | 3,569 | - |
| 2001 | 2,432 | 4,033 | - |
| 2011 | 2,415 | 3,904 | 11,866 |
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Կալլիկրատիս օրենք» (PDF) (հունարեն)։ Հունաստանի ներքին գործերի նախարարություն։ Արխիվացված է օրիգինալից 2017-04-27-ին։ Վերցված է 2015-07-31
- ↑ Էպիրուսի քաղաքներ Archived 2011-08-27 at the Wayback Machine. «Զբոսաշրջությունը Հունաստանում»։ 20110827130449։ Արխիվացված է օրիգինալից 2011-08-27-ին։ Վերցված է 2016-08-25
| ||||||||||
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Պարգա կատեգորիայում։ |