Պավել Լիսիցյան
| Պավել Լիսիցյան | |
|---|---|
| Ի ծնե անուն | Պավել Լիսիցյան |
| Ծնվել է | նոյեմբերի 6, 1911[1] Վլադիկավկազ, Ռուսական կայսրություն[2] |
| Երկիր |  Հայաստան,  ԽՍՀՄ,  Ռուսական կայսրություն և Ռուսաստան |
| Մահացել է | հուլիսի 6, 2004[1] (92 տարեկան) Մոսկվա, Ռուսաստան[3] |
| Մասնագիտություն | երգիչ, օպերային երգիչ և երաժշտության ուսուցիչ |
| Երգչաձայն | բարիտոն |
| Գործիքներ | վոկալ |
| Կրթություն | Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիա |
| Պարգևներ | ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ, «Ժողովրդների բարեկամության աստղ» շքանշան, Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան, Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան, ԽՍՀՄ «Արիության համար» մեդալ, «Կովկասի պաշտպանության համար» մեդալ, ՀԽՍՀ վաստակավոր արտիստ, ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ և Ռոբերտ Շումանի անվան մրցանակ |
| Pavel Lisitsyan Վիքիպահեստում | |
Պավել (Պողոս) Գերասիմի Լիսիցյան (ռուս.՝ Лисицян (Лисициан) Павел Герасимович, 1911, հոկտեմբերի 24 (նոյեմբերի 6), Վլադիկավկազ, (Հյուսիսային Օսիա-Ալանիա) - 2004, հուլիսի 6, Մոսկվա), օպերային երգիչ (բարիտոն), ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1956), պրոֆեսոր:
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ավարտել է Լենինգրադի երաժշտանոցը։ Տարբեր տարիներին եղել է Լենինգրադի օպերային թատրոնի, Երևանի օպերային թատրոնի և Մոսկվայի մեծ թատրոնի մեներգիչ։ Պավել Լիսիցյանի լայնածավալ ճկուն ու գեղեցիկ ձայնը աչքի է ընկել հազվագյուտ թավշե տեմբրով։ Նրա կատարած դերերգերից առավել նշանավորներն են Օնեգինը (Չայկովսկի «Եվգենի Օնեգին»), Մազեպա (Չայկովսկի «Մազեպա»), Ելեցկի և Տոմսկի (Չայկովսկի «Պիկովայա դամա»), Ռոբերտ (Չայկովսկի «Իոլանտա»), Ժերմոն (Վերդի «Տրավիատա»), Ամոնասրո (Վերդի «Աիդա»), Գրյազնոյ (Ռիմսկի-Կորսակով «Ցարի հարսնացուն») և այլն։ Կատարել է նաև Չայկովսկու, Ռախմանինովի, այլ ռուս և հայ կոմպոզիտորների ռոմանսներ։ Հյուրախաղեր է ունեցել աշխարհի տարբեր երկրներում։
1967-1973 թթ. Լիսիցյանը դասավանդել է Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայում, սկզբում՝ որպես դասախոս, ապա՝ որպես պրոֆեսոր և ամբիոնի վարիչ[4][5]:
Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պավել Լիսիցյանի դուստրերը՝ Կարինե Լիսիցյան (ծնված՝ 1938, մեցցո-սոպրանո), Ռուզաննա Լիսիցյան (ծնված՝ 1945, սոպրանո, միջազգային մրցույթի մրցանակակիր՝ 1974, Նիդեռլանդներ) և որդին՝ Ռուբեն Լիսիցյան (ծնված՝ 1945, դրամատիկ, տենոր, Շումանի անվան վոկալիստների մրցույթի մրցանակակիր՝ 1969, Գերմանիա), Մոսկվայի ֆիլհարմոնիայի մերներգիչներ են։
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Պետրոսյան Մ., Պավել Լիսիցյան, Ե., 1973:
- Яковенко С. Б., Павел Герасимович Лисицйн в искусстве и жизни,, М., 2001.
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Discogs — 2000.
- ↑ Лисициан Павел Герасимович // Большая советская энциклопедия (рус.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ German National Library, Berlin State Library, Bavarian State Library, Austrian National Library Record #119450011 // Общий нормативный контроль (GND) — 2012—2016.
- ↑ Պավել Լիսիցյան- 100
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||||||||
- Նոյեմբերի 6 ծնունդներ
- 1911 ծնունդներ
- Վլադիկավկազ քաղաքում ծնվածներ
- Հուլիսի 6 մահեր
- 2004 մահեր
- Մոսկվա քաղաքում մահացածներ
- Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայի շրջանավարտներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- Երաժիշտներ այբբենական կարգով
- Հայ օպերային երգիչներ
- Բարիտոններ
- ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստներ
- Հայ պրոֆեսորներ
- ՀԽՍՀ վաստակավոր արտիստներ
- Մոսկվայի հայկական գերեզմանատանը թաղվածներ
- Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշանի ասպետներ
- Ժողովուրդների բարեկամության շքանշանի դափնեկիրներ
- ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստներ
- 20-րդ դարի օպերային երգիչներ
- Խորհրդային օպերային երգիչներ և երգչուհիներ