Պակիստանի խոհանոց
Պակիստանի խոհանոց | |
---|---|
![]() | |
![]() |
Պակիստանի խոհանոց (ուրդու՝ پاکستانی پکوان), Պակիստանի ժողովուրդների խոհարարական ավանդույթների ամբողջությունը, որը ներառում էր Հարավային Ասիայի մի շարք խոհանոցների ամբողջությունը։ Պակիստանի խոհանոցը հայտնի է իր սննդային և վառ համային հատկություններով[1][2]։
Տարածաշրջանային խոհանոցը չափազանց բազմազան է և արտացոլում Է Պակիստանի էթնիկ և մշակութային բազմակողմանիությունը։ Արևմտյան շրջանները (Բելուջիստան, Գիլգիտ-Բալթիստան) խոհարարական առումով մոտ են Աֆղանստանին և Իրանին, Արևելյան և, որոշ չափով, հյուսիսարևմտյան-Հնդկաստանի հյուսիս[3] (տեղական խոհանոցը, որը կոչվում է նաև մոնղոլական, ավելի սուր է, քան մնացած Պակիստանի սորտերը, բայց պակաս կծու, քան հյուսիս-հնդկականը)[4]։
Բացի այդ, համաշխարհային խոհանոցը ազդել է Պակիստանի խոհանոցի վրա, ինչը հանգեցրել է զգալի քանակությամբ ֆյուժն ոճի ուտեստների հայտնվելուն, օրինակ՝ չինական խոհանոցի հատուկ տեղական տարատեսակին։
Հիմնական տարրեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պակիստանը մուսուլմանական երկիր է, բնակչության ավելի քան 90%-ը դավանում է Իսլամ, որը պահանջում է որոշակի սննդային տաբուների և պայմանների պահպանում, Հետևաբար, Պակիստանի խոհանոցը մասամբ ենթարկվում է այս պահանջներին[5]։
Պակիստանի խոհանոցը հայտնի է իր կծու և վառ համերով։ Խոհարարության մեջ օգտագործվում են հիլ, դարչին, մեխակ, սև պղպեղ, մշկընկույզ, քիմիոն, դափնու տերև, համեմ և գարամ մասալայի համեմունք [6]։ Ինդուսի հովտում աճեցնում են հիլ, սև պղպեղ, այծեր, Գարի և ցորեն[7]։ Կարմիր պղպեղի հաճախակի օգտագործման պատճառով շատ ուտեստներ ունեն վառ գույներ[8]։
Պակիստանցիները միջինում երեք անգամ ավելի շատ միս են օգտագործում, քան Հնդկաստանի բնակիչները[9]։ Մսի հիմնական տեսակները, ժողովրդականության նվազման կարգով, հավի, այծի, գառան և տավարի միս են։ Յուրաքանչյուր կերակուր ուղեկցվում է ցորենի տորտիլաներով «Ռոտի» կամ նաան [5], բացի այդ, պակիստանցիները պատմականորեն[10] օգտագործում են շատ ցորեն և բրինձ։ Տիպիկ բանջարեղենի շարքում պետք է նշել լոբի, սոխ, կարտոֆիլ, արտիճուկ, սպանախ, սմբուկ, արմատապտուղներ և վարունգ, մրգերի շարքում կան մանգո, խնձոր, ծիրան, խաղող, բանան, նարինջ, գրեյպֆրուտ, նռնենի, գուավա, դեղձ, սալոր և հատապտուղներ։ Պակիստանի խոհանոցը հաճախ բնութագրվում է որպես յուղոտ՝ բուսական կամ կարագով տապակած ուտեստների առատության պատճառով [11]։ Ընդհանուր առմամբ, պակիստանցիները քիչ ծովամթերք են ուտում, բայց դրանք տարածված են Սինդ և Մեքրան ափամերձ շրջաններում։
Սննդի ընդունում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պակիստանցիները օրական երեք անգամ սնունդ են ընդունում։ Նախաճաշը սովորաբար լիքն է, նախաճաշին կարող են մատուցել տապակած և քաղցր ուտեստներ [6]։ Ավանդական ճաշը ներառում է մսային կարրի կամ «Ռոտի» բրնձով։ Ուտելիս սովորաբար հավաքվում է ամբողջ ընտանիքը։
Ուտեստներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պակիստանի արագ սնունդը ներառում է պապադամ, շաուրմա, սամսա։
Հացամթերքի շարքում պետք է նշել չապատին, նաանը, ռոտին, պարաթան, պուրինան։
Հայտնի են նաև դալ և շուրպա ապուրները. բրինձ կիչրի մաշայով, բրինձ մսով կամ բիրյանի ձկով, քուֆթա կոլոլակ, կերային ռագու, թխած հավեր, քաբաբներ, բրինձ ռաջմա լոբով, հալիմ շիլա։ Յուրաքանչյուր խնջույք անպայմանորեն ներառում է բանջարեղենի ուտեստ, որը պատրաստված է դահի [5] մածունով և շատ թանձրուկով։ Քաշմիրի տոնական կերակուրը բաղկացած է վազվանի ուտեստներից [12]։
Խմիչքներ-լիմոնադներ, հյութեր, մասնավորապես, շաքարեղեգից, օշարակից, ֆալուդայից, լասսիից։ Չափազանց տարածված է սև և կանաչ թեյը, որը պատրաստվում է կաթով, ինչպես նաև համեմունքներով թեյ։
Աղանդեր-գուլաբ ջամուն կաթի փոշու գնդիկներ, հալվա, կուլֆի պաղպաղակ, ջալեբի, խիր, լադու։
Պակիստանի չինական խոհանոց[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պակիստանում բնակվող չինացիները ստեղծել են չինական խոհանոցի հատուկ տեղական տեսակ[13][14]։ Պակիստանի չինական խոհանոցի բնորոշ ուտեստներն են ծովախեցգետինը, պեկինյան բադը, տապակած տավարի միսը և սխտորով գառը[15][16]։ Հնդիկ կամ պակիստանցի չինացիները ստեղծել են «ճուտ մանջուրական ձևով» հայտնի ուտեստը, որն իր նմանը չունի ավանդական չինական խոհանոցում[17]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Lee, 2011, էջ 973
- ↑ Taus, 2003
- ↑ «Beyond the border»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-12-08-ին։ Վերցված է 2014-08-25
- ↑ Gupta, 2006, էջ 1824
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Kittler, 2011, էջ 437
- ↑ 6,0 6,1 Lee, 2011, էջ 974
- ↑ «Curry, Spice & All Things Nice: Dawn of History»։ Menumagazine.co.uk։ Արխիվացված է օրիգինալից 2011-07-20-ին։ Վերցված է 7 February 2011
- ↑ Halıcı, 1988, էջ 223
- ↑ Global Production and Consumption of Animal Source Foods Archived 2007-03-06 at the Wayback Machine., The American Society for Nutritional Sciences[en] J. Nutr. 133:4048S-4053S, November 2003. Retrieved on 27 March 2007
- ↑ «Great Silk Road: Pakistani National Cuisine»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2011-07-26-ին։ Վերցված է 2014-08-25
- ↑ Edelstein, 2010, էջ 261—263
- ↑ Goodwin, 2002, էջ 79
- ↑ Malik, Iftikhar Haider (2006), Culture and customs of Pakistan, Greenwood Publishing Group, p. 118, ISBN 978-0-313-33126-8
- ↑ «From Shanghai to Karachi: Living the Chinese dream, in the eyes of a diplomat»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-12-14-ին։ Վերցված է 2014-08-25
- ↑ «猎讯军情网: 中餐馆在巴基斯坦受青睐»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2011-07-23-ին։ Վերցված է 2014-08-25
- ↑ «China Central Television: 穆沙拉夫常进中餐馆用餐 乐为普通食客买单»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2018-05-14-ին։ Վերցված է 2014-08-25
- ↑ Mukherjee, Sipra; Gooptu, Sarvani, «The Chinese community of Calcutta», in Banerjee, Himadri, Calcutta Mosaic: Essays and Interviews on the Minority Communities of Calcutta, Anthem Press, pp. 131–142, ISBN 978-81-905835-5-8
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Taus-Bolstad, S Pakistan in Pictures. — Lerner Publishing Group, 2003. — ISBN 978-0-8225-4682-5
- Gupta O. Encyclopaedia of India, Pakistan and Bangladesh. — Isha Books, 2006. — ISBN 788182053892
- Lee J.H.X., Nadeau K.M. Encyclopedia of Asian American Folklore and Folklife. — ABC-CLIO, 2011. — (Encyclopedia of Asian American Folklore and Folklife). — ISBN 9780313350665
- Edelstein S. Food, Cuisine, and Cultural Competency for Culinary, Hospitality, and Nutrition Professionals. — Jones& Bartlett Learning, 2010. — ISBN 9781449659684
- Kittler P.G., Sucher K., Nelms M. Food and Culture. — Cengage Learning, 2011. — ISBN 9780538734974
- Halıcı F. Birinci Milletlerarası Yemek Kongresi: Türkiye, 25-30 Eylül 1986. — Kültür ve Turizm Bakanlığı, 1988.
- William Goodwin Pakistan. — Lucent Books, 2002. — ISBN 9781590182185
|