Չոչարա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Չոչարա
իտալ.՝ La ciociara
ԵրկիրԻտալիա Իտալիա
Ֆրանսիա Ֆրանսիա
Ժանրդրամա[1][2][3] և ռազմական ֆիլմ
ԹեմաԵրկրորդ համաշխարհային պատերազմ
ՀիմքՉոչարա
Թվական1960
Լեզուիտալերեն և գերմաներեն
ՌեժիսորՎիտտորիո դե Սիկա[1][2][4][…]
ՊրոդյուսերԿարլո Պոնտի
Սցենարի հեղինակՉեզարե Ձավատինի
ԴերակատարներՍոֆի Լորեն
Էլեոնորա Բրաուն
Ժան Պոլ Բելմոնդո
Կարլո Նինկի
Էմմա Բերոն
Ռաֆ Վալլոնե
ՕպերատորԳաբոր Պոգանի
ԵրաժշտությունԱրմանդո Տրավիոլի
Պատմվածքի վայրԻտալիա
ԿինոընկերությունCompagnia Cinematografica Champion
Տևողություն100 րոպե
MPAA վարկանիշ
IMDbID 0054749
 La Ciociara (film) Վիքիպահեստում
Դրվագ ֆիլմից

«Չոչարա» (իտալ.՝ La Ciociara, բառացի՝ կին Չոչարայից), 1960 թվականին ռեժիսոր Վիտտորիո դե Սիկայի նկարահանած ռազմական դրաման։ Գլխավոր դերում խաղում է Սոֆի Լորենը։

Հանդիսանում է Ալբերտո Մորավիայի համանուն վեպի էկրանավորումը։ Սոֆի Լորենն արժանացել է Օսկարի՝ լավագույն դերասանուհու անվանակարգում, դառնալով առաջին դերասանուհին, ով տվյալ մրցանակին է արժանացել ոչ անգլալեզու ֆիլմում նկարահանվելու համար։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆիլմը պատմում է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին Իտալիայում ապրող երկու կանանց՝ հռոմեացի այրի խանութպան Չեսիրայի, և նրա դստեր՝ 13-ամյա հավատացյալ Ռոզետտայի մասին։

Սիրելի դստերը՝ դաշնակիցների անդադար ռմբակոծության վախից ազատելու համար, Չեսիրան Հռոմից որոշում է տեղափոխվել երկրի հարավ՝ Չոչարիա, որտեղ գտնվող Վալեկորսա բնակավայրում ինքը ծնվել և մեծացել էր։ Այնտեղ նրանք մնում են բարեկամների մոտ և սպասում պատերազմի ավարտին։ Այդ ողջ ընթացքում նրանք ստիպված են լինում պայքարել սովի և գերմանացիների հարձակման մշտական վախի դեմ։ Այստեղ Չեսիրան և Ռոզետտան ծանոթանում են Միկելեի՝ կոմունիստական հայացքներով մտավորական երիտասարդի հետ, ում հետ նրանք մտերմանում են։ Ռոզետտան Միկելեի մեջ տեսնում է հոր իդեալական կերպարը։ Միկելեն սիրահարվում է Չեսիրային, բայց դա փոխադարձ չէր, քանի որ Չեսիրային բացառապես հետաքրքրում էր իր դստեր ճակատագիրը և սեփական ապրուստը, իսկ նոր երկրպագուի համար նա պարզապես ուժ չուներ։ Մի անգամ նրանց բնակավայր են ներխուժում դաշնակիցների նահանջող գերմանացիների ոչ մեծ ջոկատ։ Նրանք որպես ուղեկցող իրենց հետ են տանում Միկելեին։ Միկելեն այդպես էլ չի վերադառնում։ Չեսիրան և Ռոզետտան որոշում են վերադառնալ այն ժամանակ արդեն ազատագրված Հռոմ, սակայն տունդարձի ճանապարհին ողբերգություն է տեղի ունենում՝ ճանապարհի մոտ գտնվող կիսավեր եկեղեցում, որտեղ նրանք որոշել էին հանգստանալ, նրանց վրա են հարձակվում մարոկկացի գումիերներ և անգթաբար բռնաբարում։ Ռոզետտայի մոտ նյարդային խանգարում է տեղի ունենում, որը իր և մոր միջև վեճերի պատճառ է հանդիսանում։ Այնուամենայնիվ, հետագայում նրանց մտերմացնում է ընդհանուր վիշտը, երբ տեղեկանում են, որ գերմանացիները գնդակահարել էին Միկելեին։

Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դերասան Դեր
Սոֆի Լորեն Չեսիրա
Էլեոնորա Բրաուն Ռոզետտա
Ժան Պոլ Բելմոնդո Միկելե Դի Լիբերո
Կարլո Նինկի Ֆիլիպպո, Միկելեի հայրը
Էմմա Բերոն Մարիա
Ռաֆ Վալլոնե Ջովաննի
Ռենատո Սալվատորի Ֆլորինդո
Անդրեա Չեկկի ֆաշիստ

Պարգևներ և անվանակարգեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1961՝ Կաննի կինոփառատոնում լավագուն դերասանուհու մրցանակ (Սոֆի Լորեն)
  • 1961՝ Դավիթ դի Դոնատելլոյի անվան մրցանակ՝ լավագույն դերասանուհու անվանակարգում (Սոֆի Լորեն)
  • 1961՝ Արծաթե ժապավենի՝ լավագույն կին դերասանուհու մրցանակ (Սոֆի Լորեն)
  • 1961՝ ԱՄՆ կինոքննադատների ազգային խորհրդի վարկածով լավագույն արտասահմանյան ֆիլմերի ցանկ
  • 1961՝ Նյու Յորքի կինոքննադատների ընկերության՝ լավագույն կին դերասանուհու մրցանակ (Սոֆի Լորեն)
  • 1962՝ Օսկարի լավագույն դերասանուհու համար (Սոֆի Լորեն)
  • 1962՝ Ոսկե գլոբուս մրցանակ լավագույն արտասահմանյան ֆիլմի համար
  • 1962՝ ԲԱՖՏԱ՝ լավագույն արտասահմանյան դերասանուհու մրցանակ (Սոֆի Լորեն)
  • 1962՝ Կապույտ ժապավենի մրցանակ լավագույն արտասահմանյան ֆիլմի համար

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]