Չեզոք հոսանք

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Չեզոք հոսանք, թույլ փոխազդեցության մեխանիզմներից մեկը, որը քվարկների և լեպտոնների միջև միջնորդ է հանդիսանում վիրտուալ Z-բոզոնների փոխանակությամբ, ընդ որում սկզբնական և վերջնական մասնիկների էլեկտարական լիցքը չի փոխվում։ Z-բոզոնները փոխազդում են ստանդարտ մոդելի բոլոր մասնիկների հետ, բացի գլյուոններից։

Չեզոք հոսանքների գոյությունը 1973 թվականին կանխատեսել են Աբդուս Սալամը, Շելդոն Գլեշոուն և Սթիվեն Վայնբերգը։ Տեսությունը փորձարարական հաստատում ստացավ 1974 թվականին ՑԵՌՆ-ում Գարգամել բշտիկային խցիկի փորձերով։

Թույլ չեզոք հոսանքների հայտնագործումը էական քայլ եղավ էլեկտրամագնիսականության և թույլ ուժերի միավորման համար էլեկտրաթույլ փոխազդեցության մեջ և հանգեցրեց W- և Z- բոզոնների բացահայտմանը։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Չեզոք հոսանք հոդվածը ֆիզիկական հանրագիտարանում(ռուս.)
  • D.A. Bromley (2000). Gauge Theory of Weak Interactions. Springer. ISBN 3-540-67672-4.