Jump to content

Ոտաբոբիկ կոմսուհին

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ոտաբոբիկ կոմսուհին
անգլ.՝ The Barefoot Contessa
ԵրկիրԱՄՆ
 Իտալիա
Ժանրռոմանտիկ ֆիլմ, ֆլեշբեք ֆիլմ և դրամա
Թվական1954
Լեզուանգլերեն
ՌեժիսորՋոզեֆ Լ. Մանկևիչ
ՊրոդյուսերՋոզեֆ Լ. Մանկևիչ, Robert Haggiag? և Angelo Rizzoli?
Սցենարի հեղինակՋոզեֆ Լ. Մանկևիչ
ԴերակատարներԱվա Գարդներ, Համֆրի Բոգարտ, Էդմոնդ Օ'Բրայեն, Վալենտինա Կորտեզե, Ռոսսանո Բրացցի, Ֆրանկո Ինտերլենգի, Bianca Maria Fusari?, Alberto Rabagliati?, Մարիուս Գորինգ, Elizabeth Sellars?, Warren Stevens?, Mari Aldon?, Ռենատո Կիանտոնի, Բեսսի Լավ, Թոնիո Սելուարթ, Էնցո Ստայոլա[1], Helena Makowska?[1], Maria Zanoli?[1] և Olga San Juan?[1]
ՕպերատորՋեք Քարդիֆ
ԵրաժշտությունՄարիո Նաշիմբենե
ՄոնտաժՈւիլյամ Հորնբեկ
Պատմվածքի վայրՖրանսիա
ԿինոընկերությունUnited Artists
Տևողություն130 րոպե
 The Barefoot Contessa (film) Վիքիպահեստում

Ոտաբոբիկ կոմսուհին (անգլ.՝ The Barefoot Contessa), դրամա, որի ռեժիսորը Ջոզեֆ Մանկևիչն է։ Ավա Գարդների՝ ֆիլմագրությունում առավել հայտնի աշխատանքներից մեկը, որը էկրանին մարմնավորել է աշխարհահռչակ դերասանուհի դարձած պարուհու ողբերգական կերպարը։

Պատկերը արժանացել է քննադատների խառը գնահատականներին և հաջողակ է եղել վարձույթում։ Արժանացել է երկրորդ պլանի լավագույն դերասանի «Օսկար» և «Ոսկե գլոբուս» մրցանակների։ Օսկար մրցանակ լավագույն սցենարի համար անվանակարգ (Ջոզեֆ Մանկևիչ)։ Ֆիլմի պատվին է կոչվել հայտնի խոհարարական հաղորդումը։

Սյուժե

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պատկերը ստեղծված է որպես ռեժիսոր Հարի Դոուսի հիշողությունը պարուհի և դերասանուհի Մարի Վարգասի հուղարկավորության ժամանակ։ Դրանից երեք տարի առաջ Դոուսին ֆիլմի նկարահանումների ժամանակ գրավում է միլիոնատեր Կիրկ Էդվարդսը։ Էքսցենտրիկ հարուստը փնտրում է նոր անուններ և Մադրիդի գիշերային ակումբներից մեկում նրա ընկերությունը գտնում է պարուհի Մարիա Վարգասին։ Հետնախորշում դժվար մանկությունում նույնիսկ կոշիկ ունենալը նրա համար երջանկություն էր և այդ օրվանից Մարիան չի խնայում կիսակոշիկները՝ նախընտրելով քայլել և պարել ոտաբոբիկ։ Կամակոր աղջիկը սկզբում հրաժարվում է, բայց Դոուսին հաջողվում է նրան համոզել։

Այդ պահից սկսվում է դերասանուհու փայլուն կարիերան։ Առաջնաելույթային պատկերը բանածին տաղանդի և PR մասնագետ Օսկար Մադլենի շնորհիվ բերում է հիանալի հավաքներ։ Աղջիկը դուրս է գալիս բարձր հասարակություն և շրջագայում է ողջ աշխարհում։ Նա ծանոթանում է անհավասարակշիռ լատինոամերիկյան հարուստի և փլեյբոյի՝ Ալբերտո Բրավանոյի հետ։ Մի անգամ կազինոյում խաղի ժամանակ նա վիճում է Մարիայի հետ՝ համարելով որ այդ պատճառով է հաջողությունը երես թեքել իրենից։ Սկանդալից աղջկան փրկում է կոմս Վինչեցո Տարալտո Փավրինին։ Ինտելիգենտ և բարեկիրթ արիստոկրատը Մարիամին առաջարկում է հովանավորություն, որը վերածվում է սիրավեպի և հարսանիքի։ Սակայն նրանք մերձություն չեն ունենում մինչև ամուսնական առաջին գիշերը։ Այստեղ պարզվում է, որ կոմսը վերջին պատերազմում վիրավորվելուց հետո տառապում է իմպոտենտենցիայով։ Այս դժվարությունների ողջ ընթացքում Դոուսը մնում է Մարիայի ընկերը, որին նա վստահում է ամենանվիրականը։

Որոշ ժամանակ անց Դոուսը և Մարիան հանդիպում են, և աղջիկը պատմում է, որ դժբախտ է ամուսնության մեջ։ Մարիան արտամուսնական կապից երեխայի է սպասում։ Նա պատրաստվում է ամուսնուն պատմել հղիության մասին, բայց Վինչենցոն կանխում է վարույթը և առաջինն է սկսում խոսակցությունը։ Կնոջը մեղադրելով անհավատարմության մեջ՝ նա ափերից դուրս է գալիս և կրակում Մարիային։ Նա չի հասցնում ասել ապագա երեխայի մասին։ Մարիա Վարգասի թաղման տեսարանը բերում է պատկերի գործողությունների սկզբին։

Դերերում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստեղծում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ավա Գարդները Մարիա Վարգասի դերում

1950-ական թվականների Ջոզեֆ Մանկևիչը Հոլիվուդի ամենից շատ պահանջված ռեժիսորը և սցենարիստը։ 1950 և 1951 թվականներին Մանկևիչի ֆիլմերը՝ «Նամակ երեք կանանց» և «Ամեն ինչ Եվայի մասին» լավագույն ռեժիսուրայի համար ստացել են «Օսկար»։ 1952 թվականին, լինելով Նյու Յորքում, Ջոզեֆը գրում է նոր պատկերի սցենարը։ Այն պետք է դառնար Մանկևիչի առաջին պատկերը որպես անհայտ գործակալ՝ պրոդյուսեր և ռեժիսոր իր սեփական Figaro Inc ընկերության[2]։ Ջոզեֆը մտածում է դրամա, այսպես ասած Մոխրոտիկը հեքիաթի պարաֆրազ, բայց բացասական հանգուցալուծմամբ և ֆիլմի ստվերային կողմին հղմամբ[3]։

Որոշ չափով սցենարի մշակման մեջ օգտագործվել են փաստեր Ռիտա Հեյվորդի իրական կենսագրությունից։ Հայտնի պարուհի, 1940-ականների մյուզիքլների աստղի գործընկերը, ծագումով Իսպանիայից, ֆլամենկո կատարողների աղքատ ընտանիքից է[4]։ Ֆիլմի հերոս Քըրք Էդվարդսը շատ ընդհանրություններ ունի Հովարդ Հյուզի կերպարի հետ։ Մանկևիչը պատերազմից առաջ բավականին մոտիկից ծանոթ էր էքսցենտրիկ միլիոնատիրոջ հետ։ Հյուզի և Ավա Գարդների ողբերգական սիրավեպը նույնպես մեծապես ազդել է սցենարիստի մտահղացման վրա։ Հայտնի է, որ Հյուզը և Մանկևիչը քննարկել են սցենարը և Հովարդը հավանություն է տվել դրան[5]

Ես ուզում էի ստեղծել Մոխրոտիկի դառը պատմությունը։ Արքայազնը պետք է պարզվեր համասեռական․ չնայած ես չէի կարող գնալ այդքան հեռու։ Որոշները, այնուամենայնիվ, մտածում են՝ գնացել եմ ավելի հեռու։

Թիմի ընտրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արծաթե էկրանի աստղերը փորձում էին ստանալ խոստումնալից նախագծի կանացի գլխավոր դերը[6]։ Էլիզաբեթ Թեյլորը, որն իրեն այդ ժամանակ համարում էր թերագնահատված, փնտրում էր իրեն։ Նա հաղորդագրություն է ուղարկում Մանկևիչին, որում խնդրում էր Մանկևիչին վերցնել իրեն Մարի Վարգասի դերի համար[7]։ Լինդա Դառնելը կարծում էր, որ դերը իրեն շատ է հարմար։ Արդյունքում նա ծանր էր տանում այն, որ իրեն այդպես էլ չի հաջողվել նկարահանվել ֆիլմում և դա վերագրում էր Մանիկևիչի հետ ունեցած անձնական հաշիվներին[8]։

Սկզբում Մանիկևիչը գլխավոր կանացի դերի համար ուզում էր ընտրել պարզունակ և ոչ հայտնի դերասանուհու, որը կհամապատասխաներ կերպարին։ Նա դիտում էր Ջոան Քոլինզի և Ռոսանա Պոդեստի թեկնածությունները։ Ավա Գարները 1940-ական թվականների մասնագիտացված նուար ֆիլմերում հաստատակամ դերասանուհու հեղինակություն ուներ։ Այնուամենայնիվ Ավիի, որը աղքատ ընտանիքից էր և կյանքում ամեն ինչի հասել էր ինքնուրույն, կենսագրությունը, ինչպես ներկայացնում է ռեժիսորը, կարողացել է օգնել դերասանուհուն մտնել կերպարի մեջ[9]։ Գարները այդ շրջանում անձնական կյանքում պրոբլեմներ ուներ, նա վերջերս էր բաժանվել Ֆրենկ Դինատրայից[10]։ 1952 թվականի հոկտեմբերին դերասանուհին խնդրում է MGM ընկերությանը, որի հետ պայմանագիր ուներ, ժամանակավորապես դադարեցնել Մանևիչի նկարահանումներին մասնակցել կարողանալու համար։ Ստուդիան մեծ դժկամությամբ բաց է թողնում Գարներին, որի հետ ուներ իր պլանները։ Figaro Inc-ի հետ երկարատև բանակցություններից հետո վճարել է 200 000 դոլար հրաժարագին։ Ավա Գարները համաձայնում է նկարահանվել 60 000 դոլար հոնորարով, ինչ ավելի ցածր էր նրա սովորական պահանջներից, սակայն հետաքրքիր սցենարը և հնարավորությունը նկարահանվել լավ դերասանական կազմի հետ ավելի կարևոր էր[11]։

Էդմոնդ Օ’Բրայենը Մանկևիչի հետ ծանոթ էր «Հուլիոս Կեսար» ֆիլմի վրա աշխատանքներից։ Ջոզեֆը գնահատում էր այս դերասանին պրոֆեսիոնալիզմի և նկարահանումների ժամանակ ուրախ միջավայր ստեղծել կարողանալու համար։ Մանկևիչին դուր էր գալիս նաև օպերատոր Ջեկ Քարդիֆի՝ Technicolor-ում գործելաոճը և թե ինչպես է նա կադրում ներկայացնում Ավի Գարներին[12]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 ČSFD (չեխերեն) — 2001.
  2. ↑ Davis, 2014, էջ 138
  3. ↑ Dauth, 2008, էջ 25
  4. ↑ Dauth, 2008, էջ 149
  5. ↑ Crane, 2012, էջ 34
  6. ↑ Kaplan, 2010, էջ 314
  7. ↑ Kelley, 1981, էջ 86
  8. ↑ Davis, 2014, էջ 139
  9. ↑ Palmer, 2001, էջ 103
  10. ↑ Crane, 2012, էջ 29
  11. ↑ Kaplan, 2010, էջ 313
  12. ↑ Biesen, 2014, էջ 105
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ոտաբոբիկ կոմսուհին» հոդվածին։
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Չափորոշչային վերահսկողություն
BNF: 14537462j · GND: 1027951600 · SUDOC: 178137308 · VIAF: 280597073 · WorldCat VIAF: 280597073

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ոտաբոբիկ_կոմսուհին&oldid=9812840» էջից