Ոճիր և պատիժ (ֆիլմ, 1969)
 ռուս.՝ Преступление и наказание | |
|---|---|
| Երկիր |  ԽՍՀՄ |
| Ժանր | դրամա[1] և վեպի էկրանավորում |
| Հիմք | Ոճիր և պատիժ |
| Թվական | 1970 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Լև Կուլիջանով[1] |
| Պրոդյուսեր | Mezhrabpom-Film? |
| Սցենարի հեղինակ | Նիկոլայ Ֆիգուրովսկի |
| Դերակատարներ | Գեորգի Տարատորկին և Ինոկենտի Սմոկտունովսկի |
| Օպերատոր | Վյաչեսլավ Շումսկի |
| Երաժշտություն | Միխայիլ Զիվ |
| Պատմվածքի վայր | Սանկտ Պետերբուրգ |
| Կինոընկերություն | Մաքսիմ Գորկու անվան կինոստուդիա |
| Տևողություն | 221 րոպե |
«Ոճիր և պատիժ» (ռուս.՝ «Преступление и наказание»), խորհրդային գեղարվեստական կինոնկար, նկարահանվել է 1969 թվականին ռեժիսոր Լև Կուլիջանովի կողմից՝ Ֆյոդոր Դոստոևսկու համանուն վեպի սյուժեի հիման վրա[2]։ Տատյանա Բեդովայի համար սա եղել է առաջին դերը կինոյում։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ուսանող Ռոդիոն Ռասկոլնիկովը, ցանկանալով փորձարկել մարդկանց «դողացող արարածների» ու «Նապոլեոնների» բաժանելու իր տեսությունը, կացնով սպանում է պառավ վաշխառուին ու նրա քրոջը, որն այդ ժամանակ պատահաբար գտնվում էր բնակարանում։ Արածը սարսափեցնում է Ռոդիոնին։ Ռասկոլնիկովը շփոթված է, նա չի կարող իր գտնել տեղը։ Նրա քույրը՝ Դունյան, պատրաստվում է ամուսնանալ առանց սիրո, «արտասովոր մարդու» վերաբերյալ տեսությունը քանղվում է աչքի առաջ, իսկ ինքը՝ Ռոդիոնը, ավելի ու ավելի է խորանում վախերի ու մղձավանջների անդունդը։ Քննիչ Պորֆիրի Պետրովիչը, որը հետաքննում է վաշխռուի սպանությունը, ավելի ու ավելի է մոտենում Ռասկոլնիկովին։ Ճակատագիրը նրան մղում է Սոնեչկա Մարմելադովայի մոտ։ Առանց ծնողների մնացած երիտասարդ աղջիկը գոյատևելու համար ստիպված էր «գնալ դեղին տոմսով»։ Հենց նա է համոզում Ռոդիոնին խոստովանել սպանությունը։ Ռասկոլնիկովը գնում է ոստիկանություն և խոստովանում իր արածի մասին։
Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Գեորգի Տարատորկին – Ռոդիոն Ռոմանովիչ Ռասկոլնիկով, գլխավոր հերոս
- Ինոկենտի Սմոկտունովսկի – Պորֆիրի Պետրովիչ, քննիչ
- Տատյանա Բեդովա – Սոֆյա Սեմյոնովնա Մարմելադովա, մարմնավաճառ, Ռասկոլնիկովի սիրելին
- Վիկտորյա Ֆեոդորովա – Ավդոտյա Ռոմանովնա Ռասկոլնիկովա, Ռոդիոնի քույրը
- Էֆիմ Կոպելյան – Արկադի Իվանովիչ Սվիդրիգայլով, հողատեր
- Եվգենի Լեբեդև – Սեմյոն Զախարովիչ Մարմելադով, Սոնյայի հայրը
- Մայա Բուլգակովա – Կատերինա Իվանովնա Մարմելադովա, Սոնյայի խորթ մայրը
- Իրինա Գոշևա – Պուլխերիա Ալեքսանդրովնա Ռասկոլնիկովա, Ռոդիոնի մայրը
- Վլադիմիր Բասով – Պյոտր Պետրովիչ Լուժին
- Ալեքսանդր Պավլով – Դմիտրի Պրոկոֆևիչ Ռազումիխին, Ռասկոլնիկովի ընկերը
- Ելիզավետա Էվստրատովա – Ալյոնա Իվանովնա, ծեր կին-գրավատուն
- Լյուբով Սոկոլովա – Լիզավետա, Ալյոնա Իվանովնայի քույրը
- Իննա Մակարովա – Նաստասյա
- Վալերի Նոսիկ – Ալեքսանդր Գրիգորևիչ Զամետով
- Յուրի Մեդվեդև – Անդրեյ Սեմյոնովիչ Լեբեզյատնիկով, Լուժինի ընկերը
- Եվգենի Լազարև – Զոսիմով
- Յուրի Սարանցև – լեյտենանտ Իլյա Պետրովիչ
- Յուրի Վոլկով – Նիկոդիմ Ֆոմիչ
- Կոնստանտին Ադաշևսկի – կառապան
- Նիկոլայ Աֆանասևսկի – պատկառելի պաշտոնյա
- Անատոլի Աբրամով – դռնապան
- Վլադիմիր Վասիլև – երգեհոնահար
- Եվգենի Գուրով – ռեստորանի այցելու
- Սերգեյ Նիկոնենկո – Նիկոլայ
- Վլադիմիր Նոսիկ – պանդոկի ծառա
- Պյոտր Ռեպնին – բժիշկ
- Ձիդրա Ռիտենբերգա – Լուիզա Իվանովնա
- Վիկտոր Ռոժդեստվենսկի – քահանա
- Նիկոլայ Ռոմանով – պաշտոնյա
- Իվան Ռիժով – Տիտուս Վասիլևիչ, բանվոր
- Էրիկա Ֆերդա – Ամալյա Իվանովնա Լիպպվեխզել
- Վիկտոր Չեքմարյով – առևտրական, Պորֆիրի Պետրովիչի օգնականը
- Անատոլի Յաբբարով – հյուր հոգեհանգստի ժամանակ
- Վլադիմիր Բելոկուրով – պանդոկապան (լուսագրերում նշված չէ)
Նկարահանող խումբ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Սցենարի հեղինակներ՝ Լև Կուլիջանով, Նիկոլայ Ֆիգուրովսկի
- Ռեժիսոր՝ Լև Կուլիջանով
- Օպերատոր ՝ Վյաչեսլավ Շումսկի
- Նկարիչ՝ Պյոտր Պաշկևիչ
- Կոմպոզիտոր՝ Միխայիլ Զիվ
- Ձայնի ինժեներ՝ Դմիտրի Բելևիչ
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 http://www.imdb.com/title/tt0064839/
- ↑ «Преступление и наказание (1969)». Телеканал "Культура". Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 24-ին.
| ||||||
