Շուշան Սիրանոսյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Շուշան Սիրանոսյան
Ծնվել էհուլիսի 18, 1984(1984-07-18) (39 տարեկան)
Երկիր Շվեյցարիա
Մասնագիտությունջութակահարուհի

Շուշան Սիրանոսյան (ֆր.՝ Chouchane Siranossian, հուլիսի 18, 1984(1984-07-18)), ֆրանսահայ և շվեյցարացի ջութակահարուհի։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կրթություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Շուշան Սիրանոսյանը ջութակ պարապել սկսել է Սիոնում՝ Տիբոր Վարգայի մոտ[1]։ 15 տարեկանում նա ընդունվել է Լիոնի երաժշտության և պարի ազգային բարձրագույն կոնսերվատորիա՝ Պավել Վեռնիկովի դասարան[1]։ 2002 թվականին տեղափոխվել է Ցյուրիխի երաժշտական համալսարան՝ Զախար Բրոնի մոտ, որտեղ 2007 թվականին ստացել է մենակատարի բարձրագույն դիպլոմ։ Կարճ ժամանակ անց նա դարձել է Սանկտ Գալլենի (Շվեյցարիա) սիմֆոնիկ նվագախմբի կոնցերտմայստեր[2], որտեղ մնացել է մինչև Ռեյնհարդ Գյոբելի հետ իր վճռորոշ հանդիպումը[3]։ Այնուհետև նա իրեն նվիրել է Զալցբուրգի Մոցարտեումի նրա դասարանում հնագույն երաժշտության ուսումնասիրությանը և պարբերաբար աշխատել է նրա հետ որպես մենակատար[4]։

Ելույթներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Շուշան Սիրանոսյանը որպես մենակատար հանդես է գալիս ինչպես ժամանակակից, այնպես էլ բարոկկո ոճի ջութակներով։ Նա աշխատել է Լեոնարդո Գարսիա Ալարկոնի, Քրիստիան Բեզուիդենհաուտի, Բերտրան Շամայուի, Անդրեա Մարկոնի, Դանիել Օտտենզամերի, Թոմաս Դեմենգայի, Յոս վան Իմմերզեելի, Քրիստոֆ Քոյնի, Վացլավ Լուկսի, Անդրեաս Սպերինգի, Ռուդոլֆ Լուտցի, Ալեքսիս Կոսենկոյի, Թոմաս Հենգելբրոքի և Ֆրանսուա-Քսավիե Ռոթի հետ։

Միևնույն ժամանակ նա նաև համաշխարհային պրեմիերաներ է ունենում և աշխատում է այնպիսի կոմպոզիտորների հետ, ինչպիսիք են Դանիել Շնայդերը, Մարկ-Անդրե Դալբավին, Ահարոն Քեռնիսը, Բեշարա Էլ Խուրին, Էրիկ Տանգին, Բենջամին Աթահիրը և Թոմաս Դեմենգան։

Նա նաև ղեկավարում է Esperanza անսամբլը, որը ստեղծվել է Լիխտենշտայնում 2015 թվականին և արժանացել Opus Klassik 2018-ին։ Այդ նվագախմբի հետ Շուշանն արդեն ձայնագրել է մի քանի ալբոմ և պարբերաբար հյուրախաղերի է մեկնում[5]։

Շուշան Սիրանոսյանն այսօր բարոկկոյի միջազգային ասպարեզի մեծագույն վիրտուոզներից է, ինչպես որպես մենակատար, այնպես էլ բազմաթիվ ճանաչված նվագախմբերի հետ։ Գործիքին տիրապետելու վարպետությունը, որն ամրագրվում է նրա երաժշտագիտական հետազոտություններով, նրան դարձրել են պահանջված երաժիշտ, որն ունի մեծ ինքնատիպություն օրինակելի կարիերայում։

Շուշան Սիրանոսյանը նվագում է Ջուզեպպե և Անտոնիո Գալյանոների բարոկկո ջութակով, ինչպես նաև Ջովանի Բատիստա Գուադանյինիի ջութակով, որը տրամադրել է Լա Շո դը Ֆոնում բնակվող վարպետ Ֆաբրիս Ժիրարդենը[1]։

Նրա համերգային զգեստը հովանավորում է Ժակ Բելեմինը (Ֆրանսիա)։

Շուշան Սիրանոսյանը 2016 թվականից ձայնագրվում է բացառապես Alpha Classics լեյբլի համար[6]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Շուշան Սիրանոսյանը թավջութակահար Աստղիկ Սիրանոսյանի քույրն է[7]։

Մրցանակներ և պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2015: Diapason Découverte für das Album „Time Reflexion“[8]
  • 2017: International Classical Music Award in der Kategorie ‘Baroque Instrumental’ für das Album „L’Ange et le Diable“[9]
  • 2017: International Classical Music Awards für ein Discovery Award mit dem Ensemble Esperanza[9]
  • 2017: Joker of Crescendo Magazine (Juli 2017) für das Album "Nordic Suites" mit dem Ensemble Esperanza[10]
  • 2018: OPUS KLASSIK, Preis für Nachwuchsförderung mit dem Ensemble Esperanza[11]
  • 2019: International Classical Music Award in der Kategorie ‘Assorted Programs‘ für das Album „In Time, Mendelssohn: Violin Concerto & Octet“[12]
  • 2020: Preis der deutschen Schallplattenkritik für das Album „Tartini – Violin Concertos“[13]
  • 2020: Choc Classica für das Album „Tartini – Violin Concertos“[14]
  • 2020: Joker of Crescendo Magazine (April 2020) für das Album „Tartini – Violin Concertos“[15]
  • 2021: International Classical Music Award in der Kategorie ‘Baroque Instrumental’ für das Album „Tartini – Violin Concertos“[16]
  • 2021: Premio della critica discografica Franco Abbiati – III Edizione für das Album „Tartini – Violin Concertos“
  • 2021: Muse d’Or des Muse Baroque für das Album „Romberg – Violin Concertos“[17]
  • 2021: Diapason d’Or für das Album „Bach before Bach“[18]
  • 2021: Pizzicato Supersonic für das Album „Bach before Bach“[19]
  • 2022: 5* des Magazins MUSICA - Rivista di cultura musicale e discografica, Zecchini Editore, n. 335, April 2022 für das Album "Bach before Bach"[20]

Սկավառակագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2015: „Time Reflexion - El-Khoury, Tanguy, Rust, Stamitz, Leclair“. Label: OehmsClassics.
  • 2015: „Hans Huber – Works for Violin, Violoncello and Piano“, Thomas Demenga / Jan Schultsz. Label: Bmn Audiophil.
  • 2015: „Angel, Devil, Priest – Leclair, Locatelli & Vivaldi Violin Concertos“, Hofkapelle München / Rüdiger Lotter. Label: Deutsche Harmonia Mundi.
  • 2015: „Art of the Duo - Daniel Schnyder“, Astrig Siranossian, Daniel Schnyder. Label: Neuklang.
  • 2016: „L’Ange et le Diable – Locatelli, Leclair, Tartini, Forqueray“, Jos van Immerseel. Label: Alpha.
  • 2017: „Nordic Suites - Grieg, Bridge, Nielsen, Holst“, Ensemble Esperanza. Label: Ars Produktion (Note 1 Musikvertrieb).
  • 2018: „In Time, Mendelssohn: Violin Concerto & Octet“, Anima Eterna Brugge / Jakob Lehmann. Label: Alpha.
  • 2018: „Haydn- L‘Ours, - Symphonie Concertante Davaux“, Le concert de la Loge, Julien Chauvin. Labe: Aparté.
  • 2018: „Southern Tunes“-Toldrà, Respighi, Komitas, Rota, Ensemble Esperanza. Label: Ars Produktion (Note 1 Musikvertrieb).
  • 2019: „ Western Moods - Kernis, Hovhannes, Gershwin, Herbert, Schnyder, Barber“ Ensemble Esperanza. Label: Ars Produktion (Note 1 Musikvertrieb).
  • 2020: „Tartini – Violin Concertos“, Venice Baroque Orchestra / Andrea Marcon. Label: Alpha.
  • 2020: „Antoine Reicha - Symphonies concertantes“, Gli Angeli Genève, Alexis Kossenko Label: Claves.
  • 2021: „Romberg – Violin Concertos“, Capriccio Barockorchester. Label: Alpha.
  • 2021: „Bach before Bach“, Leonardo Garcia Alarcón / Balázs Máté. Label: Alpha.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Biography» (անգլերեն).
  2. ↑ «Chouchane Siranossian, Geigerin - Musik für einen Gast - SRF» (գերմաներեն).
  3. ↑ «Musik & Theater» (PDF).
  4. ↑ «"Chouchane Siranossian, Venice Baroque Orchestra & Andrea Marcon". HIGHRESAUDIO (in German)».(չաշխատող հղում)
  5. ↑ «Geschichte, Ensemble Esperanza Liechtenstein».
  6. ↑ «Chouchane Siranossian» (գերմաներեն).
  7. ↑ «Violinist Chouchane Siranossian: « Musical expression comes more from the right hand then from the left hand »» (ֆրանսերեն).
  8. ↑ «Album Time Reflexion (Violin works: Leclair, Stamitz, Tanguy...), Chouchane Siranossian | Qobuz: download and streaming in high quality» (անգլերեն).
  9. ↑ 9,0 9,1 «Winners 2017» (ֆրանսերեն).
  10. ↑ «L'excellence de l'Ensemble Esperanza» (ֆրանսերեն).
  11. ↑ «Das sind die Preisträger des OPUS KLASSIK» (անգլերեն).
  12. ↑ «Winners 2019» (ֆրանսերեն).
  13. ↑ «03/2020» (գերմաներեն).
  14. ↑ «Tartini: Violin Concertos Baroque Alpha».
  15. ↑ «Chouchane Siranossian et Andrea Marcon dans Tartini : l'éblouissement» (ֆրանսերեն).
  16. ↑ «Winners 2021» (ֆրանսերեն).
  17. ↑ «Faux et usage de faux (Romberg, Concertos pour violon, Siranossian, Capriccio Barockorchester - Alpha)» (ֆրանսերեն).
  18. ↑ «Bach Before Bach - Chouchane Siranossian» (անգլերեն).
  19. ↑ «Chouchane Siranossians fesselnde Klangrede» (ֆրանսերեն).
  20. ↑ «MUSICA n. 335 - Aprile 2022 (PDF)» (իտալերեն).

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

GND: 1082793450 · LCCN: no2014162769 · SUDOC: 203650247 · VIAF: 311787813 · WorldCat VIAF: 311787813
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Շուշան_Սիրանոսյան&oldid=9026883» էջից