Շարիֆ

Շարիֆ, շերիֆ (արաբ․՝ ‎‎ բարձր, ազնվական), նախաիսլամական Արաբիայում ազնվական տոհմի ներկայացուցիչ, ցեղապետ, հետագայում՝ ժառանգական տիտղոս։ Նեղ իմաստով շարիֆ կոչվում Էին Մուհամմադ մարգարեի թոռ Հասանի սերունդները, թեև, ընդհանրապես, Մուհամմադի բոլոր հետնորդներն Էլ կոչվել են շարիֆ։ 10-րդ դարից մինչև 1916 թվականը շարիֆ կոչվել են Հիջազի և Մեքքայի կառավարիչները։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 8, էջ 468)։