Շավարշ I (Ծոփքի թագավոր)
Շավարշ (Քսերքսես) Երվանդունի | |
|---|---|
| Ծոփքի թագավոր | |
 | |
| Իշխանություն | մ.թ.ա. 228 - մ.թ.ա. 212 (մ.թ.ա. 220 - մ.թ.ա. 201[1]) |
| Թագադրում | մ. թ. ա. 228 (մ.թ.ա. 220[1]) |
| Ծնվել է՝ | մ.թ.ա. 3-րդ դար |
| Ծննդավայր | Ծոփքի թագավորություն |
| Մահացել է՝ | մ. թ. ա. 212 (մ.թ.ա. 201[1]) |
| Վախճանի վայր | Ծոփքի թագավորություն |
| Ազգություն | հայ |
| Նախորդ | Արշամ Երվանդունի |
| Հաջորդող | Աբդիսարես |
| Ամուսին | Անտիոքիս |
| Թագավորական Տուն | Երվանդունիների կրտսեր ճյուղ |
| Տոհմ | Երվանդունիներ |
| գերիշխան | |
| Հայր | Արշամ Երվանդունի |
| Երեխաներ | Աբդիսարես |
Շավարշ Ա Երվանդունի նաև Քսերքսես (հին հունարեն՝ Ξέρξης), հայկական Ծոփքի և Կոմմագենեի թագավորության թվով հինգերորդ թագավորը՝ Երվանդունիների արքայատոհմից։ Կառավարել է մ.թ.ա. 228-212 թվականներին։ Փոխարինել է հորը՝ Արշամ Երվանդունուն։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Քսերքսեսը կամ Շավարշը ծնվել և ապրել է մ.թ.ա. 3–րդ դարում։ Մ.թ.ա. 228 թվականին փոխարինելով հորը՝ Արշամին, բազմել է Ծոփքի հայոց թագավորության գահին[2]։
Շավարշը Ծոփքի առաջին թագավորն էր, որ հրաժարվեց հարկեր մուծել Սելևկյան գանձանակում։ Ի պատասխան սրա՝ Սելևկյան կայսրության ղեկավար Անտիոքոս III-ը պաշարեց Ծոփք-Կոմմագենեի թագավորության մայրաքաղաքը՝ Արշամշատը։
Որպես բանակցությունների արդյունք՝ Շավարշը կնության է առնում Անտիոքոսի քրոջը՝ Անտիոքիսին, ներվում է պարտքը, իսկ Շավարշը իր հերթին ընդունում է Սելևկյանների կայսրությունը[3]։
Սակայն որոշ ժամանակ անց Անտիոքիսը սպանում է ամուսնուն՝ Քսերքսեսին և Ծոփքի թագավորությունը հանձնում եղբորը[4]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Հայ Ժողովրդի Պատմության Քրեստոմատիա», հատոր 1, էջ 181
- ↑ А. Е Тер-Саркисянц. История и культура армянского народа: с древнейших времен до начала ХIХ в. — Восточная литература РАН, 2005. — С. 685. — 62 с. — ISBN 5020184454, 9785020184459.
- ↑ Очерки истории СССР: Первобытно-общ инный строй и древнейшие государства на территории ССС / Евгений Михайлович Жуков. — Изд-во Академии наук СССР, 1956. — Т. 2. — С. 422-424. — 615 с.
- ↑ Дэвид Лэнг. «Армяне — народ-созидатель». — Центрполиграф, 2004. — С. 142-152. — 346 с. — ISBN 5-9524-0954-7.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
