Շանտալ Մուֆֆ
 ֆր.՝ Chantal Mouffe | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունիսի 17, 1943[1][2] (80 տարեկան) Շառլեռուա, Շառլերուա, Էնո, Բելգիա[3] |
| Քաղաքացիություն |  Բելգիա |
| Մասնագիտություն | քաղաքագետ, փիլիսոփա, համալսարանի դասախոս և կանանց իրավունքների պաշտպան |
| Հաստատություն(ներ) | Վեստմինստերի համալսարան և Fondation de France? |
| Գործունեության ոլորտ | քաղաքականություն և քաղաքական փիլիսոփայություն[4] |
| Անդամակցություն | Collège international de philosophie? և Institut Solidarische Moderne? |
| Ալմա մատեր | Լուվենի կաթոլիկ համալսարան |
| Տիրապետում է լեզուներին | ֆրանսերեն[5] և անգլերեն[6][4][5] |
| Ամուսին(ներ) | Էռնեստո Լակլաու |
 Chantal Mouffe Վիքիպահեստում | |
Շանտալ Մուֆֆ (ֆր.՝ Chantal Mouffe հունիսի 17, 1943[1][2], Շառլեռուա, Շառլերուա, Էնո, Բելգիա[3]), բելգիացի քաղաքական փիլիսոփա։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Շանտալ Մուֆֆը սովորել է Լյովենում, Փարիզում և Էսսեքսում, իսկ հետագայում դասավանդել է մի շարք համասարաններում (Եվրոպա, Հյուսիսային և Լատինական Ամերիկա)։ Նա նաև եղել է պրոֆեսոր Հարվարդում, Կոռնելի, Փրինսթոնի համալսարաններում և Փարիզի գիտական հետազոտությունների ազգային կենտրոնում (CNRS): 1989 թվականից մինչև 1995 թվականների ընթացքում եղել է Փարիզի միջազգային փիլիսոփայական քոլեջի (College International de Philosophie) ծրագրի ղեկավարը։ Ներկայումս Մեծ Բրիտանիայի Վեստմինստերյան համալսարանի քաղաքագիտության և միջազգային հարաբերությունների ամբիոնի պրոֆեսոր է, որտեղ ղեկավարում է ժողովրդավարության ուսումնասիրության կենտրոնը։
Շանտալ Մուֆֆը ամուսնացած է Էռնեստո Լակլաուի հետ։ Նրանք ունեն երեք երեխա։
Գիտական ներդրում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Նա ամենից շատ հայտնի է Էսսեքսի վերլուծության դպրոցի զարգացման գործում ներդրած ավանդի համար, ինչպես նաև Էռնեստո Լակլաուի հետ «Հեգեմոնիա և սոցիալիստական ռազմավարություն» գրքի համագործակցության համար, որը դարձել է հետմարքսիստական հետազոտության մոդել՝ հիմնվելով Գրեմսիի հեգեմոնիայի տեսության, հետկառուցողականության և ինքնության տեսությունների վրա, որոնք վերասահմանում են ձախակողմյան քաղաքականությունը արմատական ժողովրդավարության առումով։
Շանտալ Մուֆֆը քննադատաբար է վերաբերվում «Դելիբերատիվ ժողովրդավարության» հայեցակարգին (հատկապես Հաբերմասի և Ռոուլսի տարբերակներում), նա հայտնի է Կարլ Շմիթի աշխատությունների, մասնավորապես նրա «Քաղաքական» կոնցեպտի իր քննադատական վերլուծությամբ (the political)։ Ժամանակակից ժողովրդավարության արմատականացումը Շանթալ Մուֆֆը նկարագրում է «Ագոնիստական բազմակարծության» տերմիններով։
Դիսենսիվ մոդել[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Շանտալ Մուֆը քաղաքական փոխգործակցության այսպես կոչված դիսենսուալ մոդելի հեղինակն է։ Ի տարբերություն կոնսենսուսային մոդելի, որն իր մեջ ներառում է համաձայնության որոնում և հակասություններից մեղմացում՝ դիսիցենսիվ մոդելը գործում է այն դեպքերում, երբ կոնսենսուսը սկզբունքորեն անհնար է՝ քաղաքական պարադիգմների հիմնարար տարբերության պատճառով։ Ըստ Շանտալ Մուֆֆի՝ նման դեպքերում կոնսենսուսը ոչ միայն անհնար է, այլև վնասակար, քանի որ նույնիսկ եթե դա ձեռք բերվի, այդ նվաճումը կհանգեցնի այլընտրանքային կարծիքների բացառմանը և ճնշմանը։ Հետևաբար, ակնհայտ երևակայական երևույթները որոնելու և փոխհամաձայնության տարբերությունները վերացնելու փոխարեն, մոդելը ներառում է ճանաչել տարբերությունները և քննարկել վերջինիս հնարավոր սահմանները[7]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
- ↑ 2,0 2,1 Babelio (ֆր.) — 2007.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #119504898 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ 4,0 4,1 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
- ↑ 5,0 5,1 CONOR.Sl
- ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ «Что говорит "брексит" о британском обществе?», Би-Би-Си, 24 июня 2016
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Շանտալ Մուֆֆ» հոդվածին։ |
| ||||||||||||||||||||
