Նուրփաշի Կուլաև
| Նուրփաշի Կուլաև | |
|---|---|
| Ծնվել է | հոկտեմբերի 28, 1980 (42 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Էնգենոյ, Նոժայ-Յուրտովսկի շրջան, Չեչենա-ինգուշական ԻԽՍՀ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսաստան |
| Մասնագիտություն | ահաբեկիչ |
Նուրփաշի[մ 1] Աբուրկաշևիչ[1] Կուլաև (հոկտեմբերի 28, 1980, Էնգենոյ, Նոժայ-Յուրտովսկի շրջան, Չեչենա-ինգուշական ԻԽՍՀ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), չեչեն ահաբեկիչ։ Կուլաևը միակ ահաբեկիչն է, որը ողջ է մնացել և ձերբակալվել Բեսլանի ահաբեկչական հարձակման ժամանակ։ Դատապարտվել է ցմահ ազատազրկման։
Նուրփաշի Կուլաևի գործը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կուլաևը 2004 թվականի սեպտեմբերի 1-ին եղել է Բեսլանի թիվ 1 դպրոցը գրաված ահաբեկչական խմբի կազմում։ Սեպտեմբերի 3-ին դպրոցում տեղի են ունեցել պայթյուններ, որի արդյունքում փրկված պատանդները սկսել են այս ու այն կողմ վազել, իսկ դաշնային ուժերը սկսել են գրոհը։ Կուլաևը փորձել է խառնվել պատանդներին՝ ճաշարանի մուտքի մոտ, որտեղ պատուհանից հանված են եղել ճաղերը, սակայն ձերբակալվել է։
Ակտիվորեն համագործակցել է հետաքննչական մարմինների հետ՝ ահաբեկչության իրական պատճառների բացահայտման գործում։ Կուլաևի գործը առանձին է քննվել, իսկ 2005 թվականի մայիսի 17-ին կանգնել է դատարանի առաջ։ 2006 թվականի մայիսի 26-ին Հյուսիսային Օսեթիայի բարձրագույն դատարանը Կուլաևին մեղավոր է ճանաչել մի քանի հոդվածներով, ներառյալ ահաբեկչություն, գերիների պատանդառություն, երկու և ավելի մարդկանց սպանություն, զենքի անօրինական պատրաստում և իրավապահ մարմինների աշխատակիցների կյանքի նկատմամբ ոտնձգություն[2]։ Կուլաևը դատապարտվեց մահապատժի, բայց քանի որ Ռուսաստանում արգելվել էր մահապատժի կիրառումը, Կուլաևը դատապարտվեց ցմահ ազատազրկման[2]։ Կուլաևը բացակայել է ՌԴ Գերագույն դատարանի կողմից՝ իր դատավճռի վերաբերյալ բողոքների լսումներին, ինչը որոշ մարդկանց մոտ կարծիք է ստեղծել, որ Կուլաևը ողջ չէ, սակայն Դատավճիռների իրագործման դաշնային ծառայությունը հերքեց այս հիպոթեզը[3]։
Կուլաևը իր պատիժը սկսել է կրել Վոլոգդայի մարզի Օգնիննի կղզու բանտում[4], այնուհետ տեղափոխվել է դեպի Բևեռային բու բանտ, որը նախատեսված է ցմահ ազատազրկման դատապարտված հանցագործների համար։ Բանտը գտնվում է Յամալ-Նենեցյան ինքնավար օկրուգի Պրիուրալսկի շրջանի Խարպ գյուղում[5]։ Այստեղ Կուլաևը միևնույն խցում նստել է սերիական մարդասպան Ալեքսանդր Պիչուշկինի հետ։ Տեղափոխվել է ուրիշ խուց, երբ Պիչուշկինը սպառնացել է, որ կսպանի նրան։
Մեկնաբանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Наши дети тоже пострадали»։ Коммерсантъ-Власть։ 12 сентября 2005։ Արխիվացված օրիգինալից 2017-03-03-ին։ Վերցված է 4 марта 2017
- ↑ 2,0 2,1 «69-е заседание по делу Кулаева»։ 26 мая 2006։ Արխիվացված օրիգինալից 2017-03-07-ին։ Վերցված է 2011-08-08
- ↑ «ФСИН опровергла слухи о смерти Кулаева.»։ 2007-01-05։ Արխիվացված օրիգինալից 2017-03-07-ին։ Վերցված է 2011-03-04
- ↑ «Бесланский террорист попал в «Мёртвую зону»»։ 7 августа 2006։ Արխիվացված օրիգինալից 2017-03-07-ին։ Վերցված է 2015-04-16
- ↑ «Специальный корреспондент - Возмездие»։ Իրադարձությունը կատարվել է 01:37։ Արխիվացված է օրիգինալից 2011-07-22-ին։ Վերցված է 23 января 2011
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Приговор Верховного суда Северной Осетии по делу Нурпаши Кулаева
- RT հեռուստաընկերության վավերագրական ֆիլմ «Письма террористу». 2014 год.
| ||||||
