Նոր թատրոն (Մոսկվա, 1932)

**Նոր թատրոն**
Նոր թատրոն;
Հիմնադրման ամսաթիվ	1932

Նոր Թատրոն (ռուս.՝ Новый театр), դրամատիկական թատրոն Մոսկվայում, գործել է 1930-1940 թվականներին։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պետական Նոր թատրոնը հիմնադրվել է Փոքր թատրոնի հիման վրա, ստեղծել է 1925 թվականին Ֆ. Ն. Կավերինը։ Թատրոնը բացվել է 1932 թվականի նոյեմբերի 13-ին (կամ նոյեմբերի 16-ին)^[1] և 1932 թվականին մեծ տարածք է ստացել Ռիկովի անվան ակումբում ԽՍՀՄ ԿԸՀ, Սերաֆիմովիչի 2 փողոցում։ Շուտով Նոր թատրոնը զրկվել է Կառավարության տան իր դահլիճից։ Սկսվեց անհաջողությունների գիծը, երկար, համարյա կես տարի, ներկայացումներ, որտեղ թատրոնը ցույց է տվել իր լավագույն հին ներկայացումները. «Կինոսիրավեպ», «Առանց մեղքի մեղավորները»։ 1935 թվականի մարտին թատրոնը տեղափոխել է նախկին «Ռոտ ֆրոնտ»-ի ակումբի մի խոքր տարածք։ Վիթխարի գունագեղ պաստառների ստեղծելու պլանները անկատար մնացին։ Նախկին քաղտաժանակիրների և ազատ աքսորականների ընկերության ցրումից հետո 1935/1936 թվականին տվել է ներկայացումներ Տաժանակրության և աքսորի կենտրոնական տան դահլիճում (Վորովսկոյի փողոց, տուն 31^[2]), որտեղ մինչև այդ տեղակայված էր Պատմա-հեղափոխական թատրոնը^[3]։

1936 թվականի աշնանը Նոր թատրոնը միավորվել է Մոսկվայի Գեղարվեստական աշխատանքային թատրոնի հետ՝ վերանվանվելով Մոսկվայի դրամատիկական թատրոն, որը հայտնի է որպես Մոսկվայի դրամատիկական թատրոն Ֆ. Ն. Կավերինի գլխավորությամբ^[4] և տեղափոխվել է Նովոսլոբոդսկի փողոց, տուն 37, Կալյաևի անվան ակումբ^[5]։

Թատերախումբ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռեժիսորներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կավերին, Ֆյոդր Նիկոլաևիչ
Վեչեսլավ, Սերգեյ Միխաիլովիչ

Դերասաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ներկայացումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Աշխարհի չեմպիոն» (1933) Մ.Դ. Ռոմա-ի պիեսի հիման վրա (նկարիչ Ե. Մ. Մանդելբերգ)
«Конец — делу венец» (1933/34)
«Կինոսիրավեպ»
«Առանց մեղքի մեղավոր են»
«Замоскворечье»
«Սրտի այն կողմը» Յու. Կ. Սմոլիչաի պիեսի հիման վրա (նկարիչ Ա. Ֆ. Բոսուլաև, կոմպոզիտոր` Յու. Ս. Մեյտուս)
«Ուրիել Ակոստա» (1934) Կառլ Գուցկովի պիեսի հիման վրա (կոմպոզիտոր Ա. Ա. Կրեյն)
«Парижский тряпичник» (1935) Ֆելիքս Պիաի պիեսի հիման վրա
«Վախկոտը» по пьесе Ա. Ա. Կրոնի պիեսի հիման վրա (նկարիչ Բ. Ռ. Էրդման)

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Друзина М. Ф. Н. Каверин — рыцарь студийности / Студийные течения в советской режиссуре 1920 – 1930-х годов: Сборник научных трудов / Ред.-сост. В. М. Миронова, отв. ред. Д. И. Золотницкий. — Л., 1983 — 134 с.
Крон А. А. О старших товарищах Արխիվացված 2015-01-08 Wayback Machine
Снежницкий Л. Д. Режиссёрские искания Ф. Н. Каверина // Каверин Ф. Н. Воспоминания и театральные рассказы — М.: Всероссийское театральное общество, 1964 — 411 с.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ Шмидт Т. Строительство дома ЦИК и СНК ("Дома на Набережной") // Вестник архивиста : информационный бюллетень. — 2002. — № 1. — С. 195—202. Архивировано из первоисточника 10 Դեկտեմբերի 2014.
↑ Вся Москва — 1936
↑ Смысловский И. А.Мемуары, гл. 17(չաշխատող հղում)
↑ Шнеер А. Московский драматический театр // Театральная энциклопедия (под ред. П. А. Маркова). — М.: Советская энциклопедия, 1961—1965. — Т. 3.
↑ Москва. Краткая адресно-справочная книга. — М.: Московский рабочий, 1938 — С. 125

[1] Шмидт Т. Строительство дома ЦИК и СНК ("Дома на Набережной") // Вестник архивиста : информационный бюллетень. — 2002. — № 1. — С. 195—202. Архивировано из первоисточника 10 Դեկտեմբերի 2014.

[2] Вся Москва — 1936

[3] Смысловский И. А.Мемуары, гл. 17(չաշխատող հղում)

[teatr2-4] Шнеер А. Московский драматический театр // Театральная энциклопедия (под ред. П. А. Маркова). — М.: Советская энциклопедия, 1961—1965. — Т. 3.

[5] Москва. Краткая адресно-справочная книга. — М.: Московский рабочий, 1938 — С. 125

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]