Նոկաուտ

Նոկաուտ (անգլ․ knock-out, գետնող հարված), ուժեղ հարված, որից հետո նա օբյեկտիվորեն չի կարողանում շարունակել պայքարը 1-ից 10 հաշվելուց հետո, որին բնորոշ են գլխապտույտը, կողմնորոշման մասնակի կամ լրիվ, երբեմն՝ գիտակցության կորուստը։ Նոկաուտի ենթարկված մարզիկը այլևս չի կարող շարունակել մարտը։ Նրան, որպես կանոն, արգելվում է մրցումների մասնակցել ոչ պակաս, քան 3 ամիս։ Բռնցքամարտիկների վարպետության բարձրացման շնորհիվ նոկաուտի դեպքերը զգալիորեն նվազել են։

Տեխնիկական նոկաուտը մրցավարի, բժշկի, մարտավկայի կամ հենց բռնցքամարտիկի կողմից մենամարտի դադարեցումն է: Առաջանում է վնասվածքի, կտրվածքի կամ որևէ այլ հանգամանքի պատճառով, որը խանգարում է բռնցքամարտիկներից մեկին շարունակել մենամարտը: Տեխնիկական նոկաուտ ստացած բռնցքամարտիկը համարվում է մենամարտի պարտվողը։ Որոշ մարտարվեստներում՝ ինչպես օրինակ Մուայ Թայի եվրոպական տարբերակը, օգտագործում են երեք նոկդաունի կանոն, որտեղ երեք անգամ հատակին հարվածող մարտիկը համարվում է տեխնիկական նոկաուտով պարտված։

Այս տերմինն օգտագործվում է նաև այլ մարզաձևերում, և պարտադիր չէ, որ հաշվարկը լինի մինչև տասը, այլ որոշվում է տվյալ կանոններով. սպորտը, մրցումների կանոնակարգը կամ մրցավարի որոշումը (եթե բռնցքամարտիկը կարողացել է ոտքի կանգնել, բայց չի հասցրել ձեռքերը բարձրացնել դեպի կզակը կամ չի կարողացել հստակ և հստակ պատասխանել մրցավարի ստուգող հարցերին, երերացել կամ անկայուն է կանգնել ոտքերի վրա, կամ մի քանի անգամ ընկել է վեր կենալու փորձի ժամանակ, գրանցված նոկաուտը համարվում է տեխնիկական, քանի դեռ այն չեն հաստատել կողային դատավորները՝ մարտի արդյունքների հիման վրա, իսկ եթե մենամարտի ընթացքը վերահսկում է ոչ թե մրցավարը, այլ ռինգում գտնվող դատավորը, ապա նրա գրանցած նոկաուտն անվերապահ է և չի կարող վիճարկվել):

Արտաքին հղումներ

Ծանոթագրություններ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 334)։