Նոեմի Ֆերենցի

Նոեմի Ֆերենցի
Ծնվել է	հունիսի 18, 1890
Ծննդավայր	Սենտենդրե, Պեշտ, Հունգարիա
Վախճանվել է	դեկտեմբերի 20, 1957 (67 տարեկան)
Մահվան վայր	Բուդապեշտ, Հունգարական Ժողովրդական Հանրապետություն
Քաղաքացիություն	Հունգարիա
Մասնագիտություն	նկարչուհի, տեքստիլ նկարչուհի և համալսարանի դասախոս
Թեմաներ	Գոբելեն
Պարգևներ	Կոշութի մրցանակ
Կուսակցություն	Գերմանիայի կոմունիստական կուսակցություն
Հայր	Կարոյ Ֆերենցի
Մայր	Օլգա Ֆիալկա
Ամուսին	Sándor Kőrösi-Krizsán?
	Noémi Ferenczy Վիքիպահեստում

Նոեմի Ֆերենցի (անգլ.՝ Noémi Ferenczy, հունիսի 18, 1890(1890-06-18)^[1]^[2]^[3], Սենտենդրե, Պեշտ, Հունգարիա - դեկտեմբերի 20, 1957(1957-12-20)^[1], Բուդապեշտ, Հունգարական Ժողովրդական Հանրապետություն^[4]), հունգարացի նկարիչ, որն առավել հայտնի է գոբելենային էսքիզներով։ Հյուսել է իր սեփական գոբելենները և ազդեցություն է կրել Նագիբանյա արվեստի շարժումից^[5]^[6]։

Ծնվել է Սենտենդրե քաղաքում և հանդիսացել քանդակագործ Բենի Ֆերենցիի երկվորյակ քույրը։ Նրանք նկարիչ Կարոյ Ֆերենցիի և նկարչուհի Օլգա Ֆիալկայի զավակներն են եղել։ Ֆերենցի ընտանիքի և այլ արվեստագետների ստեղծագործությունները ցուցադրելու նպատակով Սենտենդրեում հիմնադրվել է Ֆերենցիների թանգարանը^[7]։ Նոեմին սոցիալիստ է դարձել, ինչն արտահայտվել է նրա որոշ աշխատանքների քաղաքական թեմատիկայում։

Ստեղծել է ջրաներկով աշխատանքներ ու էսքիզներ, որոնք հիմնականում վերածվել են գոբելենի և գորգերի նմուշների^[8]։ Գոբելինների ոճի նկարահյուս գործվածքների նախագծեր մշակելուց բացի Նոեմի Ֆերենցին այդ արվեստն ուսուցանել է ուրիշներին, որի արդյունքում 1950-1960-ական թվականներին Հունգարիայում գոբելենների նկատմամբ հետաքրքրություն է առաջացել^[9]։

Վախճանվել է վաթսունյոթ տարեկանում Բուդապեշտում և հուղարկավորվել ծնողների ու եղբոր կողքին Կերեպեշի գերեզմանատանը։ Իրենց հայրիկի կողմից ստեղծված տասնութ տարեկան Նոեմիի ու Բենիի դիմանկարը գտնվում է Հունգարիայի ազգային պատկերասրահում։ «Ֆերենցի Նոեմի մրցանակը» շնորհվում է Հունգարիայի մշակութային ժառանգության նախարարության կողմից^[10]։

Ստեղծագործություններ

«Աղյուսագործներ» («Bricklayers»)
«Կավարագործը» («Shingle Maker»)
«Թռիչք դեպի Եգիպտոս»( «Flight to Egypt») (1916)^[11]
«Զանգակատներ» («Harangvirágok») (1921)
«Քույրեր» («Nővérek») (1921)
«Այգոգործներ» «Kertésznők» (1923)
«Ցախ տանող կինը» «Woman Carrying Faggots» (մոտավորապես 1925)^[12]
«Գործող կին» «Weaving Woman» (մոտավորապես 930)^[8]
«Ջուլհակ» «Szövőnő» (1933)
«Աղյուսագործ, շինարար, հացթուխ» «Kőműves, Házépítő, Pék» (1933)
«Ծաղիկներ ջրող կինը» «Woman Watering Flowers» (1934)
«Քույրություն» «Sisterhood» (մոտավորապես 1942)^[13]

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Ferenczy Noémi (հունգ.) / K. Ágnes — Budapest: Akadémiai Kiadó, 1967.
↑ ^2,0 ^2,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^3,0 ^3,1 Delarge J. Le Delarge (ֆր.) — Paris: Gründ, Jean-Pierre Delarge, 2001. — ISBN 978-2-7000-3055-6
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 RKDartists (նիդերլ.)
↑ Terry Cox (2014 թ․ մարտի 5). Hungary 1956: Forty Years On. Routledge. էջ 126. ISBN 978-1-135-21798-3.
↑ Éva Hárs; Ferenc Romváry (1981). Modern Hungarian Gallery, Pécs. Corvina Kiadó. էջ 226.
↑ Museum. UNESCO. 1983.
↑ ^8,0 ^8,1 Magyar Nemzeti Galéria (1976). Collections of the Hungarian National Gallery. Corvina Press. էջ 166. ISBN 978-963-13-4293-2.
↑ Iván Boldizsár (1983). NHQ; the New Hungarian Quarterly. Lapkiadó Publishing House. էջ 197.
↑ «HUNGARY | MESSAGES | World Art Tokyo 2018». art-tokyo.jp (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հունիսի 12-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 12-ին.
↑ Tamás Kieselbach (2003). Modern Hungarian Painting: 1892-1919. Tamás Kieselbach. էջ 625. ISBN 978-963-212-436-0.
↑ Dezső Keresztúry; Magyar Tudományos Akadémia. Művészettörténeti Kutató Csoport (1988). A Thousand years of Hungarian masterpieces. Corvina. ISBN 978-963-13-2519-5.
↑ Marcus Bourne Huish; David Croal Thomson; Albert Charles Robinson Carter (1942). The Year's Art. Macmillan and Company. էջ 8.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նոեմի Ֆերենցի» հոդվածին։

[_d083f4897e5d32bb-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Ferenczy Noémi (հունգ.) / K. Ágnes — Budapest: Akadémiai Kiadó, 1967.

[_182fb79e4b5cf808-2] 2,0 ^2,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_d1d53b6f7b9e409d-3] 3,0 ^3,1 Delarge J. Le Delarge (ֆր.) — Paris: Gründ, Jean-Pierre Delarge, 2001. — ISBN 978-2-7000-3055-6

[_7a29233735357629-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 RKDartists (նիդերլ.)

[Cox2014-5] Terry Cox (2014 թ․ մարտի 5). Hungary 1956: Forty Years On. Routledge. էջ 126. ISBN 978-1-135-21798-3.

[6] Éva Hárs; Ferenc Romváry (1981). Modern Hungarian Gallery, Pécs. Corvina Kiadó. էջ 226.

[7] Museum. UNESCO. 1983.

[gallery-8] 8,0 ^8,1 Magyar Nemzeti Galéria (1976). Collections of the Hungarian National Gallery. Corvina Press. էջ 166. ISBN 978-963-13-4293-2.

[9] Iván Boldizsár (1983). NHQ; the New Hungarian Quarterly. Lapkiadó Publishing House. էջ 197.

[10] «HUNGARY | MESSAGES | World Art Tokyo 2018». art-tokyo.jp (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հունիսի 12-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 12-ին.

[11] Tamás Kieselbach (2003). Modern Hungarian Painting: 1892-1919. Tamás Kieselbach. էջ 625. ISBN 978-963-212-436-0.

[12] Dezső Keresztúry; Magyar Tudományos Akadémia. Művészettörténeti Kutató Csoport (1988). A Thousand years of Hungarian masterpieces. Corvina. ISBN 978-963-13-2519-5.

[13] Marcus Bourne Huish; David Croal Thomson; Albert Charles Robinson Carter (1942). The Year's Art. Macmillan and Company. էջ 8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]