Նինի Մարշալ
 իսպ.՝ Niní Marshall | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունիսի 1, 1903 |
| Ծննդավայր | Բուենոս Այրես, Արգենտինա |
| Մահացել է | մարտի 18, 1996 (92 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Բուենոս Այրես, Արգենտինա |
| Քաղաքացիություն |  Արգենտինա |
| Մասնագիտություն | լրագրող, կինոդերասանուհի, թատրոնի դերասանուհի և սցենարիստ |
Մարինա Էսթեր Թրավեսո (անգլ.՝ Marina Esther Traveso, հունիսի 1, 1903, Բուենոս Այրես, Արգենտինա - մարտի 18, 1996, Բուենոս Այրես, Արգենտինա, նաև հայտնի է իր բեմական Նինի Մարշալ անունով), արգենտինացի հումորիստ, կատակերգու դերասանուհի։ Ունի «շրջազգեստով Չապլին» և «հումորի տիկին» մականունները[1][2]։
Կյանք և աշխատանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է Բուենոս Այրեսում, Ռոսարիոյում լավ ճանաչված Պեդրո և Մարիա Անգելա Թրավեսոների ընտանիքում, 1903 թվականին։ Կորցնելով հորը երկու ամսական հասակում` դաստիարակվել է մոր կողմից, ով նրան «Նինի» էր կոչում։ Նրանք տեղափոխվել են Բուենոս Այրեսի Կաբալիտո թաղամաս, երբ Նինին դեռահաս էր։ Այստեղ նա սկսում է իր կարիերան գովազդում։ Նա հանդիպում է միջնակարգ դպրոցի ավագ դասարանի ուսանող, ինժեներ Ֆելիպե Էդելմանին, և նրան ամուսնանում են 1922 թվականին, իրենց միակ դստեր` Անջելեսի ծնունդից մի քանի ամիս անց։ Երջանիկ իրադարձությունից հետո անժամանակ մահանում է նրա մայրը։ Ամուսինը տարվում է խաղամոլությամբ, և ֆինանսական խնդիրների բախվելով` զույգը բաժանվում է։ Նինին նորից է ամուսնանում[3]։ 1933 թվականից աշխատանքի է անցել La Novela Semanal կանացի հայտնի ամսագրում։ Աշխատակցել է նաև Sintonía ռադիոհաղորդմանը որպես ժամանցային իրադարձությունների քննադատ և հրապարակախոս մինչև 1934 թվականը և մասնակցել է մի շարք այլ ռադիոհաղորդումների։ Լինելով բազմալեզու և բեղմնավոր գրող` նա սկսում է իր հոդվածներն ստորագրել որպես «Միթցի»։ 1936 թվականին հանդիպում է իր երկրորդ ամուսնուն` Մարսելո Սալսեդոյին։ Շուտով նա սկսել է հայտնվել Բուենոս Այրեսի թատրոնում, որտեղ մարմնավորում էր երկու սատիրկ կերպարների` Կանդիդային (Cándida) և Կատիտային (Catita): Այդ ժամանակ նա վերցում է մեկ այլ, Նինի Մարշալ, կեղծանունը[4]։
Այս դերերի շնորհիվ 1937 թվականին ստանում է Sensación Radiofónica մրցանակը Sintonía-ում իր աշխատանքի համար, ինպչես նաև` 1938 թվականին ֆիլմում նկարահանվելու աշխատանքի հրավեր է ստանում Էնրիկե Սուսինիի Լումիտոն ստուդիայում[5]։ «Աշխատող կանայք» (իսպ.՝ Mujeres que trabajan) կատակերգությունում հաջող մարմնավորած Կատիտայի դերից հետո նա հաջորդ տարի առաջարկություն է ստանում խաղալու Cándida ֆիլմում, որի համար նա նաև սցենար է գրում[6]։ Նրա շեշտված կերպարներն ու ազգային հումորի օգտագործումն իհարկե առանց չարախոսությունների չէին անցնում։ Արգենտինայում այդ ժամանակ իշխող պահպանողական կառավարությունը հրամայում է արգելել նրա ելույթները ռադիոյում 1940 թվականին, իսկ 1943 թվականին արգելք է դրվում նաև նրա կինոգործունեության վրա, ինչի արդյուքնում դերասանուհին հեռանում է Մեքսիկա[7]։ Նախագահ Խուան Պերոնի 1955 թվականի հեռացումից հետո Մարշալը վերադառնում է Արգենտինա և երկրից հեռանալուց հետո ստանում է իր առաջին դերը Խուլիո Սարասենիի «Կատիտան տիկին է» (իսպ.՝ Catita es una dama) կատակերգությունում (1956)։ Շարունակելով իր գործունեությունը ռադիոյում և թատրոնում, նա կերտում է մի շարք կատակերգական կերպարներ, որոնց շարքում են Կոսմեն, Դոնա Կատերինան, Դոնա Պոլան, Մինգոն, ազնվական Մոնիկա դե Պարդո Ունզուե Կրոստոն, Նինա Յովիտան, Պեդանտինան, Սաբելոտոդոն և Ուրսիլինան (բոլորը սատիրիկ կարծրատիպային կերպարներ են, որոշները` արական սեռի)[3]:Խաղացած վերջին դերը եղել է «Իմ ընտանիքը գեղեցիկ է» (իսպ.՝ ¡Qué linda es mi familia!) ֆիլմում։ 1981 թվականին ստացել է Կոնեքս մրցանակ[5] և թողել է շոու բիզնեսը հաջորդ տարի։ Իր հիշողությունները հրատարակել է գրքով 1985 թվականին։ Իր ընկերոջ` դրամատուրգ Անտոնիո Գասալայի համար հիշողությունները պիեսի տեսքով վերահրատարակել է 1988-ին։ 1989 թվականին ճանաչվել է Բուենոս Այրեսի պատվավոր քաղաքացի։ Պարգևը նա ստացել է ոչ թե քաղաքապետից, այլ նոր ընտրված նախագահ Կարլոս Մենեմից, ով ներողություն է խնդրել այն ճնշումների համար, որոնց դերասանուհին ենթարկվել է 40 տարի առաջ։ Արգենտինական հումորի երեք սերունդների «մեծ տիկին» Նինա Մարշալը մահացել է Բուենոս Այրեսում, 1996 թվականին, 92 տարեկան հասակում։
Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| Տարի | Վերնագիր | Դեր | Նշումներ |
|---|---|---|---|
| 1938 | Աշխատող կանայք, 1938 | Կատալինա | |
| 1939 | Կանդիդա | Կանդիդա | |
| 1939 | Բաժանություն Մոնտեվիդեոյում | Կատալինա | |
| 1940 | Ամուսնություն Բուենոս Այրեսում | ||
| 1940 | Մեղրամիս Ռիոյում | ||
| 1940 | Դաստիարակելով Նինիին | Խաղում է ինքն իրեն | |
| 1940 | Los celos de Cándida | Կանդիդա | |
| 1941 | Ես ուզում եմ լինել երգչախմբի աղջիկ | ||
| 1941 | ԿԱնդիդա | Կանդիդա | |
| 1941 | Երգչախմբի աղջիկները | ||
| 1942 | La mentirosa | Նինի Մարտինես | |
| 1943 | Կարմեն | ||
| 1943 | Կանդիդա, տարվա կինը | Կանդիդա | |
| 1945 | Madam Sans Gene | ||
| 1945 | Սուրբ Կանդիդա | Կանդիդա | |
| 1946 | Mosquita muerta | Dionisia de Flavigni | |
| 1947 | Երգում է Բուենոս Այրեսը | ||
| 1947 | Անուղեղ կանայք | Նինի | |
| 1947 | Սուրբ Ծննդյան տոներն աղքատների հետ | Կատալինա | |
| 1948 | Porteña de corazón | Կատալինա | |
| 1949 | Mujeres que bailan | Կատալինա | |
| 1949 | Una gallega en México | Կանդիդա | Մեքսիկական ֆիլմ |
| 1949 | Ես Մատա Հարին չեմ | Նինի | Իսպանական ֆիլմ |
| 1950 | A Galician Dances the Mambo | Կանդիդա | Մեքսիկական ֆիլմ |
| 1950 | La alegre casada | Կատալինա | Մեքսիկական ֆիլմ |
| 1951 | Los enredos de una Gallega | Կանդիդա | Մեքսիկական ֆիլմ |
| 1952 | Mi campeón | Կատալինա | Մեքսիկական ֆիլմ |
| 1953 | Amor de locura | Կատալինա | Մեքսիկական ֆիլմ |
| 1953 | Dios los cría | Մեքսիկական ֆիլմ | |
| 1955 | Una gallega en La Habana | Կանդիդա | Մեքսիկական ֆիլմ |
| 1956 | Catita es una dama | Կատալինա | |
| 1964 | Կլեոպատրան Կանդիդան էր | Կանդիդա | |
| 1967 | Ya tiene comisario el pueblo | Doña Sofocación | |
| 1967 | Սկանդալ ընտանիքում | Լոլի | |
| 1968 | Աղքատ երիտասարդ մարդու պատմությունը | Կարոլինա | |
| 1971 | Vamos a soñar por el amor | Կարոլինա | |
| 1980 | Իմ ընտանիքը գեղեցիկ է |
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Werchowsky Florencia (2008)։ «Fascículo Ídolos del Espectáculo Argentino: Niní»։ Clarín (Argentine newspaper) (Spanish)
- ↑ Alejandra Zoppi (հոկտեմբերի 15, 2010)։ «Niní Marshall: la Chaplín con pollera» (Spanish)։ La Nación։ Արխիվացված է օրիգինալից 2011-07-03-ին։ Վերցված է հունիսի 7, 2011
- ↑ 3,0 3,1 [«MediaLab Rosario: Niní Marshall (Իսպաներեն)»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2019-12-17-ին։ Վերցված է 2021-02-15 MediaLab Rosario: Niní Marshall (Իսպաներեն)]
- ↑ Marrazzi, Eduardo (Revista Flash, 1996). Se nos fue redepente
- ↑ 5,0 5,1 [«Fundación Konex (Իսպաներեն)»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2009-10-22-ին։ Վերցված է 2017-10-22 Fundación Konex (Իսպաներեն)]
- ↑ «Cine Nacional»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2011-06-12-ին։ Վերցված է 2017-10-22
- ↑ «Clarín»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2007-06-13-ին։ Վերցված է 2017-10-22
| ||||||||||||
