Նիկոլաս Գիլյեն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Նիկոլաս Գիլյեն
իսպ.՝ Nicolás Guillén
Ծննդյան անունիսպ.՝ Nicolás Guillèn և անգլ.՝ Nicolas Cristobal Batista Americano
Ծնվել էհուլիսի 10, 1902(1902-07-10)[1][2][3][…]
ԾննդավայրԿամագուեյ, Կուբա[4]
Վախճանվել էհուլիսի 16, 1989(1989-07-16)[1][2][3][…] (87 տարեկան)
Վախճանի վայրՀավանա, Կուբա
Մասնագիտությունբանաստեղծ, լրագրող և գրող
Լեզուիսպաներեն
Քաղաքացիություն Կուբա
ԿրթությունՀավանայի համալսարան
Ժանրերպոեզիա
Պարգևներ
 Nicolás Guillén Վիքիպահեստում

Նիկոլաս Գիլյեն (Գիլյեն Բատիստա, իսպ.՝ Guillen Batista, հուլիսի 10, 1902(1902-07-10)[1][2][3][…], Կամագուեյ, Կուբա[4] - հուլիսի 16, 1989(1989-07-16)[1][2][3][…], Հավանա, Կուբա), կուբացի բանաստեղծ։

Սկսել է տպագրվել 1919 թվականից։ Որպես բանաստեղծ հայտնի դարձավ «Սոնի մոտիվները» (1930) և «Սոնգորո Կոսոնգո» (1931) բանաստեղծական շարքերով։ «Վեստ-Ինդյան կոմպանիա» (1934) ժողովածուում հիմնականը համանուն պոեմն է։ 1937 թ. մասնակցել է Իսպանական հանրապետությունում ֆաշիզմի դեմ պայքարին։․ Այստեղ էլ գրել է «Իսպանիա․ Պոեմ չորս տխրությամբ և մեկ հույսով» գործը։ 1961 թ. ընտրվել է Կուբայի գրողների և նկարիչների միության նախագահ։ 1964 թ. լույս տեսած «Բոլորն իմն է» ժողովածուն նոր հայրենիքի գովքն է։ 1969 թ. այցելել է Խորհրդային Հայաստան, մասնակցել Հովհաննես Թումանյանի ծննդյան 100-ամյակի հանդիսություններին։ 1950 թվականին դարձել է Խաղաղության համաշխարհային խորհրդի անդամ։ 1954 թ. արժանացել է «ժողովուրդների միջև խաղաղության ամրապնդման համար» միջազգային լենինյան դափնեկրի կոչման։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նիկոլաս Գիլյեն» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 68