Նարտեքս, նարֆիկ՝ քրիստոնեական տաճարների մուտքի սրահ (երբեմն՝ սյունասրահ), սովորաբար՝ արևմտյան ճակատին կից։ Լինում է նաև կրկնակի նարտեքս՝ արտաքին (էկզոնարտեքս) և ներքին։ Նարտեքսը նախատեսված էր այն անձանց համար, ովքեր իրավունք չունեին մտնելու գլխավոր աղոթասրահը։ Հայկական միջնադարյան ճարտարապետությունում նման կառույցներ են գավիթները։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 209)։
