Նատալյա Արինբասարովա

Նատալյա Արինբասարովա
Ծնվել է	սեպտեմբերի 24, 1946 (77 տարեկան)
Ծննդավայր	Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Կրթություն	Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտ (1971)
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Մասնագիտություն	բալետի պարող, կինոդերասանուհի և դերասանուհի
Ամուսին(ներ)	Անդրեյ Կոնչալովսկի, Նիկոլայ Դվիգուբսկi և Eldor Urazbayev?
Երեխա(ներ)	Եգոր Կոնչալովսկի և Եկատերինա Դվիգուբսկայա
Պարգևներ և մրցանակներ	; Q112598660? և

Նատալյա Ուտեվլևնա Արինբասարովա (ռուս.՝ Наталья Утевлевна Аринбасарова, ղազախ.` Наталья Өтеуліқызы Орынбасарова, սեպտեմբերի 24, 1946(1946-09-24)^[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային և ռուսական թատրոնի և կինոյի դերասանուհի։ ՌԽՖՍՀ վաստակավոր արտիստուհի (1979 թ.)^[2], ԽՍՀՄ Պետական մրցանակի դափնեկիր (1980 թ.)^[3]:

Կենսագրությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նատալյա Արինբասարովան ծնվել է Մոսկվայում։ Հայրն ազգությամբ ղազախ էր, իսկ մայրը` լեհուհի։ Նատալյան ուներ նաև երեք եղբայր և մեկ քույր։ 1956 թվականին նրանց ընտանիքը վերադարձել է Ղազախստան։

Ալմա-Աթայում Նատալյան ընդունվել է պարի դպրոց, որից հետո ընդունվել է Մեծ թատրոնին կից ակադեմիական խորեոգրաֆիայի ուսումնարան և այն ավարտել 1964 թվականին^[4]։ Նույն թվականին նրան հրավիրել են հանդես գալու Չինգիզ Այթմատովի վեպի մոտիվներով նկարահանվող` Անդրեյ Կոնչալովսկու «Առաջին ուսուցիչը» կինոնկարի գլխավոր դերում։ Այդ դերի համար, 1966 թվականին Վենետիկի 27-րդ միջազգային կինոփառատոնի կանացի լավագույն դերակատարման համար սահմանված մրցանակը հանձնվեց այդ կինոժապավենում Ալթինայի դերակատար, տասնինամյա Նատալյա Արինբասարովային։ Նա արժանանալով Վենետիկի կինոփառատոնի Վոլպիի ոսկե գավաթին^[3], առաջ անցավ Ջեյն Ֆոնդայից` Ռոժե Վադիմի «Ավար» ֆիլմով հանդերձ։

Իր առաջին դերակատարման մասին ղազախ շնորհալի դերասանուհին խոստովանել է. «Այն ժամանակ դեռ նոր էի ավարտել Մեծ թատրոնին կից պարարվեստի ուսումնարանը։ Բալետի պարուհու տվյալներ ունեի, բայց թերահավատ էի իմ կինեմատոգրաֆիական կոչմանը։ Այդ իսկ պատճառով չէի պատկերացնում, թե ինչպես եմ խաղալու»։ 1969 թվականին Արինբասարովան նկարահանվեց ռեժիսոր Իրինա Պոպլավսկայայի «Ջամիլյա» կինոնկարում։ Հունգարական Կյոզիգ քաղաքում 1970 թվականին անցկացված ռեժիսորների միջազգային սիմպոզիումում «Ջամիլյա» կինոնկարն արժանացավ կինոարվեստի աշխատողների, հանդիսատեսի և մամուլի բարձր գնահատականին և դիպլոմին, իսկ գլխավոր հերոսուհու դերակատարը՝ Արինբասարովան, մեծ խրախուսանքի։ Ռեժիսոր Մաժիտ Բեգալինի Հայրենական մեծ պատերազմին նվիրված «Երգ Մանշուկի մասին» կինոնկարում (1969) Մանշուկի դերակատար Արինբասարովան Մինսկի 4-րդ համամիութենական կինոփառատոնում արժանացավ կանացի լավագույն դերակատարման համար սահմանված մրցանակին։

Նատալյա Արինբասարովան ընդունվել է ԿՀՊԻ` սովորելով Սերգեյ Գերասիմովի և Թամարա Մակարովայի արվեստանոցում։ Այն ավարտել է 1971 թվականին և դարձել Կինոդերասանի պետական թատրոնի դերասանուհի^[5]։

Նատալյա Արինբասարովայի հիշողություններն ամփոփված են իր «Լուսնային ճանապարհներ» գրքում^[6]։

Անձնական կյանքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նատալյա Արինբասարովան 1964-1969 թվականներին ամուսնացած է եղել Անդրեյ Կոնչալովսկու հետ^[7]։ Նրանք ունեն մեկ որդի` ռեժիսոր Եգոր Կոնչալովսկին^[7]։ 1969 թվականին նրանք ամուսնալուծվել են, քանի որ Անդրեյ Կոնչալովսկին ցանկանում էր մեկնել արտասահման։

1970-1980 թվականներին Նատալյա Արինբասարովան ամուսնացած է եղել նկարիչ Նիկոլայ Դվիգուբսկու հետ։ Այդ ամուսնությունից ծնվել է նրա դուստրը, այժմ դերասանուհի, գրող` Եկատերինա Դվիգուբսկայան։ 1980 թվականին նրանք ամուսնալուծվել են, քանի որ ամուսինը մեկնել է Ֆրանսիա։

1982 թվականին Նատալյա Արինբասարովան ամուսնացել է կինոռեժիսոր Էլդոր Ուրազբաևի հետ։ Վերջինս մահացել է 2012 թվականին։

Մասնակի ֆիլմագրությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թվական	Անվանում	Բնօրինակ անվանում	Կերպար
1965	Առաջին ուսուցիչը	Первый учитель (Биринчи мугалим)	Ալտինայ
1968	Տաշքենդ` հացառատ քաղաք	Ташкент — город хлебный (Toshkent — non shahri)	Սաուլե
1968	Ջամիլյա	Джамиля	Ջամիլյա
1969	Երգ Մանշուկի մասին	Песнь о Маншук	Մանշուկ Մամետովա
1969	Լճի մոտ	У озера	Կատյա Օլզոևա
1970	Խաղաղ օր պատերազմի վերջում	Спокойный день в конце войны	Ադալատ
1971	Գիշերը 14-րդ զուգահեռականում	Ночь на 14-й параллели	մադամ Տան
1972	Հին ջրաղացի մոտ	У старой мельницы	Ասեմ
1973	Այնտեղ, ուր սարերն սպիտակ են	Там, где горы белые…	Մակպալ
1975	Ընտրություն	Выбор	Բիբիգյուլ
1976	Հանդիպումներ Մեդեոյում	Встречи на Медео	Այժան
1977	Տրանսսիբիրյան ճեպընթաց	Транссибирский экспресс	Այժան
1978	Ուլան	Улан	Գյուլսարի
1978	Լուսնի խավարման գիշերը	В ночь лунного затмения	Շաֆակ
1979	Հացի համը	Вкус хлеба	Կամշատ Սատաևա
1979	Լրացուցիչ հարցեր	Дополнительные вопросы	Կարագյոզ Ալիմբաևա
1980	Ալա-Տաուի արծաթե եղջյուրը	Серебряный рог Ала-Тау	Գյուլքան
1981	Գավառական սիրավեպ	Провинциальный роман	փաստաբան
1981	Երեք օր տոն	Три дня праздника	Շոլպան
1984	Իոնա, կամ Նկարիչն աշխատելիս	Иона, или Художник за работой	Իոնայի կինը
1984	Քաղցր հյութ խոտի մեջ	Сладкий сок внутри травы	մայր
1984	Առաջին հեծելազորը	Первая конная	Պոլինա
1984	Առաջինը	Первый	-
1985	Եկվորների նավը	Корабль пришельцев	Մանգուլովի կինը
1985	Վայրկյան` հերոսության համար	Секунда на подвиг (영원한 전우)	բուժքույր
1987	Այց Մինոտավրոսին	Визит к Минотавру	Մարինա Կոլեսնիկովա
1987	Ամուլանգա	Амуланга	Նարանի մայրը
1989	Մուտք լաբիրինթոս	Вход в лабиринт	Ռաշիդա Ռամազանովա
1990	Օտար հող չկա	Нет чужой земли	Դիժիտ
1990	«Նիպպել» համակարգը	Система «Ниппель»	-
1991	Ընտանիքավորը	Семьянин	Ֆարա
1992	Հիասքանչ անծանոթուհին	Прекрасная незнакомка	միս Սուզուկի
1993	Տրամ-տարարամ, կամ Մեկենիմեկ	Трам-тарарам, или Бухты-барахты	Անիսա Սադիկովա
1994	Թույլ սիրտ	Слабое сердце	Այջան
1995	Ինչի՞ համար	За что? (Za co?)	պարետի կինը
2001	Մորեխ	Саранча	հոգեբան
2002	Լեյլայի աղոթքը	Молитва Лейлы	-
2005	Փախուստ	Побег	մանկատան տնօրեն
2006	Լյուբան, երեխաներն ու գործարանը	Люба, дети и завод…	Լու Սին
2006	Գործարք	Сделка	Նադեժդա Անատոլևնա
2007	Երթուղի	Маршрут	գետերի տիրուհին
2008	Մուստաֆա Շոկայ	Мустафа Шокай (Мұстафа Шоқай)	Մուստաֆայի մայրը
2008	Ժառանգություն	Наследство	խոհարարուհի
2009	Գայլերի արդարադատությունը	Правосудие волков	Կուլպան
2010	Դրախտ մայրիկի համար	Рай для мамы	-
2010	Վերադարձ դեպի «Ա»	Возвращение в „А“ («А»-ға оралу)	Մարատի տատը
2010	Ամեն ինչ հանուն քեզ	Все ради тебя	գուշակուհի
2011	Իմ մանկության երկինքը	Балалық шағымның аспаны	Նազարբաևի մայրը
2011	Իմ սիրտ` Աստանա	Сердце мое - Астана	տատ
2013	Մինչ մահ` գեղեցիկ	До смерти красива	Կրասնովա
2014	Բժշկուհին	Врачиха	Սոֆյա Իգորևնա
2014	Երազն ինչպես կյանք	Сон как жизнь	Ռաուշանիա Ագաբովնա

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 Deutsche Nationalbibliothek Record #124764290 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
↑ Театр Киноактёра
↑ ^3,0 ^3,1 Энциклопедия отеч. кино
↑ «Лунные дороги < Наталья Аринбасарова». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ սեպտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 2-ին.
↑ Государственный театр киноактёра — Труппа — Аринбасарова Наталья Утевлевна
↑ «Дочки-матери: 17 родственных союзов». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 20-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 15-ին.
↑ ^7,0 ^7,1 Serge Doc (2014 թ․ մարտի 4). «Наедине со всеми 04.03.2014 Наталья Аринбасарова». Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 3-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Аринбасарова Наталья Утевлевнаurlid». (Նատալյա Արինբասարովա)

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նատալյա Արինբասարովա» հոդվածին։

[_fc625f16138b0eeb-1] 1,0 ^1,1 Deutsche Nationalbibliothek Record #124764290 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

[Kinoakter-2] Театр Киноактёра

[Arkus-3] 3,0 ^3,1 Энциклопедия отеч. кино

[4] «Лунные дороги < Наталья Аринбасарова». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ սեպտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 2-ին.

[5] Государственный театр киноактёра — Труппа — Аринбасарова Наталья Утевлевна

[6] «Дочки-матери: 17 родственных союзов». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 20-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 15-ին.

[:0-7] 7,0 ^7,1 Serge Doc (2014 թ․ մարտի 4). «Наедине со всеми 04.03.2014 Наталья Аринбасарова». Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 3-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]