Յակով Կոստյուկովսկի

Յակով Կոստյուկովսկի;
Ծնվել է	օգոստոսի 23, 1921
Ծննդավայր	Զոլոտոնոշա, Kremenchuk Governorate, Ուկրաինական ԽՍՀ
Մահացել է	ապրիլի 11, 2011 (89 տարեկան)
Մահվան վայր	Մոսկվա, Ռուսաստան
Գերեզման	Վվեդենսկոե գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Կրթություն	Մոսկվայի փիլիսոփայության, գրականության և պատմության ինստիտուտ (1941)
Մասնագիտություն	դրամատուրգ, սցենարիստ, երգիծաբան, բանաստեղծ, լրագրող, ռազմական թղթակից և գրող
Պարգևներ և ; մրցանակներ	և

Յակով Արոնովիչ Կոստյուկովսկի (ռուս.՝ Я́ков Аро́нович Костюко́вский, օգոստոսի 23, 1921(1921-08-23), Զոլոտոնոշա, Kremenchuk Governorate, Ուկրաինական ԽՍՀ - ապրիլի 11, 2011(2011-04-11), Մոսկվա, Ռուսաստան)^[1]^[2]), խորհրդային և ռուս բանաստեղծ, դրամատուրգ և սցենարիստ, գրող-երգիծաբան, լրագրող, ռազմական թղթակից։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1921 թվականի օգոստոսի 23-ին Զոլոտոնոշայում, սակայն շուտով ընտանիքը տեղափոխվել է Խարկով, որտեղ նա գնացել է դպրոց և որտեղ անցել է մանկությունն ու պատանեկությունը։

Հայրը՝ Արոն Յակովլևիչ Կոստյուկովսկին (1890-1966), հաշվապահ էր, Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ կռվել է, պարգևատրվել է Գեորգիևան խաչով։ Մայրը՝ Սոֆյա Գիլևնա Կոստյուկովսկայան էր ^[3]: Մայրական մայրական կողմի պապը Գիլյա Շլյոմովիչ Սլեպկով^[4], Զոլոտոնոշում տիրում էր աղացների^[5]։

Երգիծական բանաստեղծություններ և էպիգրամներ սկսել է գրել դպրոցում, հաճախել է Խարկովի պիոներների պալատի գրական ստուդիա, որը ղեկավարել է արձակագիր Նիկոլայ Պետրովիչ Տրուբլաինին։ Սովորել է Պատմության ինստիտուտի գրական ֆակուլտետում (1939 —1941), որտեղ հանդիպել է ապագա կնոջը։

1940 թվականին ծառայել է բանակում Արևմտյան Ուկրաինայի նոր տարածքներում։ Տպագրվել է թերթերում և ամսագրերում, 1941 թվականին ֆելիետոնի դեբյուտը կատարել է «Օգոնյոկում» և դրանից հետո հիմնականում անցել է երգիծանքի։ Ընկերակցում էր համակուրսեցիների հետ ( Սեմյոն Պետրովիչ Գուդզենկոյի և Դավիթ Սամոյլովի հետ։

Երբ սկսվում է Հայրենական Մեծ պատերազմը սկսում է աշխատել «Կոմսոմոլկե»-ում և միաժամանակ «Սմենա» ռազմա-երիտասարդական ամսագրի պատասխանատու քարտուղար, ապա` «Կոմսոմոլսկայա պրավդայի» ռազմաճակատային բաժնում։ Զորակոչվելով բանակ՝ ծառայել է որպես «Հայրենիքի համար» թերթի (Նոյ) պատասխանատու քարտուղար Նոյը, ապա թերթի Մոսկվայի ռազմական շրջանի «Կարմիր Վարիոր»-ում։ Զորացրվելուց հետո վերադարձել է «Կոմսոմոլսկայա պրավդայում», որտեղ ղեկավարել է մշակույթի բաժինը և եղել է պատասխանատու քարտուղար։ Թերթում մտցրեց է երգիծանքի և հումորի բաժինը («Զարմանալի է, բայց փաստ»)։

1945 թվականից «Կոկորդիլոս» և «Պղպեղ» ամսագրերում հրատարակել է երգիծական պատմվածքներ և ֆելիետոններ։

1947 թվականից, մնալով թերթում, զբաղվել է գրեթե միայն գրական աշխատանքով։ Էմիլ հեզի հետ միասին հանդես է եկել «Ծիծաղ, լուրջ գործ» բանավոր ալմանախներով։ «Կոմսոմոլսկայա պրավդայից» հեռացվել է և զբաղվեց գրական աշխատանքով։

1948 թվականին Վլադլեն Եֆեմովիչ Բախնովի հետ միասին գրել է ֆելիետոններ, երգիծական բանաստեղծություններ, պիեսներ, սցենարներ, ռեպրիզներ էստրադայի և կրկեսի արտիստների համար։ 1952 թվականի դեկտեմբերին ընդունվել է ԽՍՀՄ գրողների միություն։

1963 թվականից աշխատել է Մորիս Ռոմանովիչ Սլոբոդսկույի հետ համահեղինակությամբ։ Մի քանի գիրք է հրատարակել։ Մորիս Ռոմանովիչ Նիմի հետ միասին գրել է «Գարնան երկու օր» օպերետի սցենարը։ Մ.Սլոբոդսկու և Լեոնիդ Նովիչ Գայդայի հետ միասին գրել է երեք ամենանշանավոր կատակերգությունների սցենարները «Կովկասի գերուհին կամ Շուրիկի նոր արկածները», «Ադամանդե ձեռքը»։

Երգիծական բանաստեղծությունների «Տղամարդու խոսակցություն» (1965) գրքի հեղինակ, «Լավ ապրելը, իսկ լավ ապրելն ավելի լավ է» (1998)։

2011 թվականի ապրիլի 8-ին ծանր վիճակում տեղափոխվել է Մոսկվայի Ս. Պ. Բոտկինի անվան Քաղաքային կլինիկական հիվանդանոց (Բոտկինի հիվանդանոց)։ Ապրիլի 11-ին մահացել է սրտամկանի ինֆարկտ։

Թաղված է Վվեդենսկի գերեզմանոցում։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կինը` Էսֆիր Գրիգորիեւնա Սուխար (1920-1999), պատմության ֆակուլտետի շրջանավարտ IFLEY:
- Դուստրը` Իննա Կոստյուկովսկայան, մատենագետ։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ «Сценарист «Кавказской пленницы» Я. Костюковский скончался от инфаркта». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ ապրիլի 18-ին. Վերցված է 2011 թ․ ապրիլի 12-ին.
↑ Умер сценарист «Бриллиантовой руки» Яков Костюковский(չաշխատող հղում)
↑ Смех — дело серьёзное
↑ Адреса жителей г. Золотоноши платящих квартирный налог на 1913 год
↑ Светлана Богданова «Интервью с Яковом Костюковским»

[1] «Сценарист «Кавказской пленницы» Я. Костюковский скончался от инфаркта». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ ապրիլի 18-ին. Վերցված է 2011 թ․ ապրիլի 12-ին.

[2] Умер сценарист «Бриллиантовой руки» Яков Костюковский(չաշխատող հղում)

[3] Смех — дело серьёзное

[4] Адреса жителей г. Золотоноши платящих квартирный налог на 1913 год

[5] Светлана Богданова «Интервью с Яковом Костюковским»

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]