Յադրին

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Բնակավայր
Յադրին
չուվաշերեն՝ Етĕрне
մար.՝ Ядырна
լեռնային մար.՝ Йӓдӹрнӓ
Զինանշան

ԵրկիրՌուսաստան Ռուսաստան
Հիմնադրված է1590 թ.
Մակերես55 կմ²
ԲԾՄ70 մետր
Պաշտոնական լեզուչուվաշերեն և ռուսերեն
Բնակչություն8387 մարդ (հունվարի 1, 2018)[1]
Ժամային գոտիUTC+3
Հեռախոսային կոդ83547
Փոստային դասիչ429060
Պաշտոնական կայքядрин.рф
Յադրին (Ռուսաստան)##
Յադրին (Ռուսաստան)

Յադրին, 18-րդ դարում` Յադրինսկ (չուվաշերեն՝ Етĕрне, մար.՝ Ядырна, լեռնային մար.՝ Йӓдӹрнӓ), քաղաք (1781 թվականից) Ռուսաստանում, Չուվաշիայի Յադրինսկի շրջանի վարչական կենտրոնն է։

Բնակչությունը` 8089 մարդ (2021 թվական

Ստուգաբանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ժողովրդական ստուգաբանությունը «Յադրին» անվանումը բացատրում է այն բանով, որ Իվան IV Ահեղը Կազանի խանության դեմ պատերազմի ժամանակ այստեղ ռազմագունդ է պատրաստել։ Այդ տարբերակը չի վկայվում պատմական տվյալներով. քաղաքը կառուցվել է Կազանի գրավումից հետո, քաղաքի բնակիչների մեջ դարբիններ և այլ վարպետներ չկային։ Ժամանակակից ստուգաբանությունը կապված է Етĕрне կամ Едьрне (ռուսական ձևը` Յադրի) բնակավայրի հիմնադրի, այն հողի տիրոջ անունով, որի վրա կառուցվել է քաղաքը, կամ որ ավելի հավանական է, կապված է Етерне բնակավայրի չուվաշական անվան հետ։ Յադրինի վոլոստը գոյություն է ունեցել մինչև քաղաքի հիմնադրումը։ Այնուամենայնիվ, քաղաքի անվանման «հրետանային» առաջացման տարբերակն անդրադարձ է գտել գերբի մեջ, որը հաստատվել է 1781 թվականին. «եռանկյուն թնդանոթային չուգունե բուրգը կազմավորվել է կարմիր դաշտում, որը իրենից ներկայացնում է այս քաղաքի անվանումը»։

Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քաղաքը գտնվում է Սուրա գետի ափին, 59 կմ հեռու է Շումերլյա երկաթուղու կայարանից և 8 կմ հեռու է Մոսկվա М7` Ուֆայի դաշնային ավտոմայրուղուց, 60 կմ (ավտոճանապարհից 77 կմ) հարավ-արևմուտք հեռու է հանրապետության մայրաքաղաք Չեբոքսարիից։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Յադրին քաղաքի գերբը (1781 թվական)
Յադրին քաղաքի գերբը (1859 թվական)

1590 թվականին հիմնադրվել է որպես ռազմական-ֆեոդալական ամրություն ռուսական հանրապետության արևելյան ծայրամասում։ Առաջին բնակիչները` ստրելեցները, թնդանոթագործները, բոյարի երեխաները և այլ զինծառայողներ, որոնց թիվը 17-րդ դարի առաջի կեսերին հասել է մինչև 195 մարդ։

1648 թվականին 20 հետիոտն ստրելեցները զինվորական այլ մարդկանց հետ հիմնադրել են Տագայ քաղաքը[2]։

18-րդ դարի սկզբին Յադրինը կորցրել է ռազմա-պահպանական նշանակությունը։ Դարի վերջին քաղաքում ապրել է շուրջ 1,5 հազար մարդ, 19-րդ դարի կեսերին` շուրջ 2,5 հազար մարդ, իսկ 1915 թվականին` շուրջ 4429 մարդ։ Այն ժամանակ բնակչության գլխավոր զբաղմունքը համարվում էր հողագործությունը, առևտրի և գործի զարգացումը։

1791 թվականին բացվել է փոքր ժողովրդական ուսումնարանը (1804 թվականից` գավառական), 1817 թվականին դրան կից գրադարան է բացվել։ 1927 թվականի սեպտեմբերի 5-ից քաղաքը Յադրինսկի շրջանի վարչական կենտրոնն է։

Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2019 թվականի հունվարի 1-ին քաղաքի բնակչության թիվը Ռուսաստանի Դաշնության 1115 քաղաքներից 993-ն է։

Կրթության և մշակույթի հաստատություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քաղաքում գործում է գիմնազիա, պրոֆեսիոնալ լիցեյ (մեխանիզատորներ, դերձակ, վարպետ խոհարարներ, խոհարարներ, վաճառողներ են նախապատրաստում), երկու լիարժեք հանրակրթական դպրոց, արվեստի դպրոց, մանկական ստեղծագործության տուն, մանկական-երիտասարդական սպորտային դպրոց, մշակույթի Տուն, երեք գրադարան, Նիկոլայ Մորդվինովի տուն-թանգարանը, Ֆիզկուլտուրայի սպորտի համալիր։ Թողարկվել է «Աշխատանքի դրոշ» շրջանային թերթը։ 2003 թվականի մայիսի տվյալներով քաղաքի դպրոցներում սովորել է 2075 մարդ։

Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Յադրինի արդյունաբերական կոմբինատ» բաժնետիրական ընկերություն,
  • «Յադրինկաթ» բաժնետիրական ընկերություն,
  • «Յադրինի սպիրտի գործարան» սահմանափակ պատասխանատվության ընկերություն,
  • «Յադրինի» մսի վերամշակման ձեռնարկություն,
  • «Յադրինի մեքենաշինական գործարան» փակ բաժնետիրական ընկերություն,
  • «Յադրինի աղյուսի գործարան» փակ բաժնետիրական ընկերություն։
  • Յադրինի մոտ, Սուրայի ափին, գտնվում է Չուվաշիայի ձիաբուծարանը։
  • Յադրինսկի շրջանում գայլուկ, կարտոֆիլ և հացաբույսեր են աճեցնում։ Բազմացնում են խոշոր եղջյուրավոր անասուն, խոզ և թռչուն։
  • Կավի հանքավայր։

Մարդիկ, որոնք կապված էին Յադրին քաղաքի հետ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 19-րդ դարի երկրորդ կեսին, 20-րդ դարի սկզբին քաղաքի զարգացմանը մեծ դեր են խաղացել Տալանցևի վաճառական եղբայրները[3]` Միխայիլը, Զինովին և Նիկոլայը, Չեբոքսարիի հայտնի վաճառական Միխայիլ Տալանցևի որդիները։
  • Այստեղ աշխատել և մահացել է բժիշկ Կոնստանտին Վոլկովը։
  • Գլեբ Աբակումով` ռուս և խորհրդային քիմիկոս, Ռուսաստանի գիտության ակադեմիայի ակադեմիկոս։
  • Նիկոլայ Աշմարին` ռուս և խորհրդային լեզվաբան, թյուրքագետ։
  • Նիկոլայ Մորդվինով` թատրոնի և կինոյի խորհրդային դերասան, թատերական ռեժիսոր։ ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1949 թվական)։

Տեսարժան վայրեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Միխայիլ հրեշտակապետի եկեղեցի (17-րդ դարի վերջ` 18-րդ դարի սկիզբ),
  • Սբ․ Երրորդություն եկեղեցի (1829 թվական),
  • 19-րդ մի շարք տներ (նախկին ռեալական ուսումնարանի, գանձատան, փոստի, շրջանային գրադարանի և այլի շենքը),
  • Ալեքսեևի եկեղեցի (1856 թվական),
  • «Հիշատակի և փառքի հրեշտակը» քանդակը (2005 թվական)։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 26. Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2018 годаFederal State Statistics Service.
  2. Н. П. ИнфоРост //. «ГПИБ | Мартынов П. Л. Тагай : упраздненный город Симбирского уезда : (историко-статистический очерк). - Симбирск, 1898». elib.shpl.ru. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 20-ին.
  3. «Архивированная копия». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ սեպտեմբերի 30-ին. Վերցված է 2005 թ․ մարտի 18-ին.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Յադրին» հոդվածին։