Jump to content

Մոնիկա Բլայբթրոյ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Մոնիկա Բլայբթրոյ
Ծնվել էմայիսի 4, 1944(1944-05-04)[1][2][3][…]
ԾննդավայրՎիեննա, Ավստրիա[4]
Մահացել էմայիսի 13, 2009(2009-05-13)[4][5] (65 տարեկան)
Մահվան վայրՀամբուրգ, Գերմանիա[4]
ԳերեզմանՕլսդորֆի գերեզմանատուն[5]
Քաղաքացիություն Ավստրիա
Մասնագիտությունթատրոնի դերասանուհի, համալսարանի դասախոս, կինոդերասանուհի և սցենարիստ
ԱշխատավայրHochschule für Musik und Theater Hamburg?
Ծնողներհայր՝ Renato Attilio Bleibtreu?
Ամուսին(ներ)Hans Peter Korff?
Երեխա(ներ)Մորից Բլյայբտրոյ
Պարգևներ և մրցանակներ
ԱնդամությունDeutsche Filmakademie?

Մոնիկա Բլայբթրոյ (գերմ.՝ Monica Bleibtreu. մայիսի 4, 1944(1944-05-04)[1][2][3][…], Վիեննա, Ավստրիա[4] - մայիսի 13, 2009(2009-05-13)[4][5], Համբուրգ, Գերմանիա[4]), կինոյի և թատրոնի ավստրիացի դերասանուհի, սցենարիստ, մանկավարժ[7]: Ռեժիսոր Ռենատո Ատիլիո Բլայբթրոյի դուստրն էր[8], դերասանուհի Հեդվիգ Բլայբթրոյի (1868-1958) ծոռնուհին, գերմանացի դերասան Մորից Բլայբթրոյի մայրը:

Մոնիկան սովորել է Վիեննայում Մաքս Ռեյնհարդտի կազմակերպած դերասանական արվեստի սեմինարում[9]: Ավարտելուց հետո աշխատել է Վիեննայի Բուրգթատրոնում, Մյունխենի կամերային թատրոնում, Բեռլինի Շիլլերի անվան թատրոնում։

Կինոյում իր դեբյուտը կատարել է 1972 թվականին՝ «Ռեքվիեմ կույս թագավորի համար» ֆիլմում[7]: Նկարահանվել է հարյուրից ավելի գերմանական ու ավստրիական ֆիլմերում և հեռուստասերիալներում։

Հիշատակության են արժանի հատկապես նրա դերակատարումները «Վազիր, Լոլա, վազիր», «Կնեֆ»[7], «Վերջին ամառ» ֆիլմերում, «Մաններ. դարի վեպը» հեռուստասերիալում: [ 1 ] Նրա մասնակցությամբ վերջին ֆիլմերն էին «Մեկ սարյակային ավազակախումբ»-ը և «Մարիայի վերջին ճանապարհորդությունը», որոնք բազմաթիվ մրցանակների են արժանացել[10]։ Մոնիկան եղել է Ուլրիկե Բրեմերի նկարահանած «Իմ կյանքը» վավերագրական ֆիլմի հերոսը։

1993-98 թվականներին Մոնիկա Բլայբթրոյը դասավանդել է Համբուրգի երաժշտության և թատրոնի բարձրագույն դպրոցում[9]։

2009 թվականի մայիսի 4-ին ZDF հեռուստաալիքով հեռարձակվել է «Ein starker Abgang» հեռուստաֆիլմը, որը նկարահանվել էր դերասանուհու ծննդյան 65-ամյակի առթիվ[11]: Բլայբթրոյը երկար տարիներ ապրել է Համբուրգի Սանկտ Գեորգ թաղամասի մի բնակարանում[12]:

Նա մահացել է 65 տարեկան հասակում՝ 2009 թվականի մայիսի 13-ին, Համբուրգում, թոքերի քաղցկեղից[7][7]:

Ֆիլմագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • 1971: Change (հեռուստաֆիլմ) - Գուգի
  • 1972: Լյուդվիգ. Ռեքվիեմ կույս արքայի համար - Էլիզաբեթ Նեյ
  • 1972: Adele Spitzeder (de) (հեռուստաֆիլմ)
  • 1976: Lemminge, Teil 2: Verletzungen (հեռուստաֆիլմ)
  • 1978: Alzire oder der neue Kontinent - Յուլիա
  • 1978: Mittags auf dem Roten Platz (հեռուստաֆիլմ) - Նատալյա
  • 1981: Obszön - Der Fall Peter Herzl - Ռոզա
  • 1982: I'll Be Waiting (հեռուստաֆիլմ) - Նելլի
  • 1982: Das Dorf an der Grenze (մինի հեռուստասերիալ) - Հերտա
  • 1983: Der Zappler - Շտեֆանի մայր
  • 1983: Variation (հեռուստաֆիլմ) - Եվա
  • 1984: Սերը բոլոր վախերի սկիզբն է - Ժիզելա
  • 1984: Լենինը Ցյուրիխում (հեռուստաֆիլմ) - Նադեժդա Կրուպսկայա
  • 1986: Wohin und zurück 2 – Santa Fe (fr) (հեռուստաֆիլմ) - տիկին Շապիրո
  • 1986: Mit meinen heißen Tränen (հեռուստաֆիլմ)
  • 1987: Մահացու տեսիլք - Սիլլի
  • 1988: Կեսգիշերային ոստիկանը - տիկին Քարսթենս
  • 1992: Mau Mau (de)
  • 1997: Maria - Մարիայի մայր
  • 1998: Կանայք չեն ստում - Hausmeisterin
  • 1998: Վազի՛ր, Լոլա՛, վազի՛ր - Die Blinde (uncredited)
  • 1998: Սիրի՛ր հարևանիդ (de) - Gräfin
  • 1998: Rosenzweigs Freiheit - դատավոր
  • 1999: Ein einzelner Mord - մայր
  • 1999: Tödliche Schatten (հեռուստաֆիլմ) - Kommissarin
  • 2000: Marlene - Վիթվե ֆոն Լոշ
  • 2000: Հրաժեշտը - Հելեն Վայգել
  • 2001: Die Manns – Ein Jahrhundertroman (մինի հեռուստասերիալ) - Կատյա Ման
  • 2002: Amen. - տիկին Հինցե
  • 2002: Ikarus - Իդա
  • 2002: Tattoo - կոմիսար Ռոթ
  • 2002: Bibi Blocksberg - Վալպուրգիա
  • 2002: Germanija - Մարիա
  • 2003: Himmel Polt und Hölle (հեռուստաֆիլմ) - Ալոիզիա Հաբեզամ
  • 2004: Ցանկության ծառը (de) (մինի հեռուստասերիալ) - Տանտե Լենկա
  • 2004: Բիբի Բլոքսբերգն ու կապույտ բվերի գաղտնիքը (de) - Վալպուրգիա
  • 2005: Ալիքներ (հեռուստաֆիլմ) - Generalin von Palinkow
  • 2006: Մարիայի վերջին ճամփորդությունը (de) (հեռուստաֆիլմ) - Մարիա
  • 2006: Maria an Callas - Ջեննի Ռից
  • 2006: Չորս րոպե - Գերտրուդ Կրյուգեր
  • 2007: Մաքս Մինսկին ու ես (de) - Ռիզա Գինսբերգ
  • 2007: Սիրտը մութ անտառ է (de) - Միտցի
  • 2008: Մեծ ելք (fr) (հեռուստաֆիլմ) - Վերա Հարտել
  • 2008: Եթե մահը մեզ բաժանի (de) - Մարիա Դունկել
  • 2008: Մայրս, հարնացուս ու ես - ֆրաու Կոբարեկ
  • 2009: Հիլդե - Էլզա
  • 2009: Soul Kitchen - Նադինի տատ
  • 2009: Լեդիի նման (հեռուստաֆիլմ) - Լորա Վինթեր
  • 2009: Սպանող ագարակը (de) - Թրաուդի Կրիգեր (վերջին կինոդերը)

Պարգևներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • 1972 թ.- «Ոսկե տեսախցիկ» մրցանակ՝ «Կոմիսարը» հեռուստասերիալում դեռահասի դերի համար[13]
  • 2002 թ. - Ադոլֆ Գրիմեի անվան ոսկի մրցանակ ՝ «Մաններ. դարի վեպը» հեռուստաֆիլմում Կատյա Մաննի դերի համար[14]
  • 2002 թ. - Համբուրգի մշակութային հիմնադրամի Ռիտա-Տանկ-Գլազերի անվան դերասանական մրցանակ
  • 2005 թ. - Գերմանական հեռուստատեսության մրցանակ ՝ «Մարիայի վերջին ճանապարհորդությունը» հեռուստաֆիլմում քաղցկեղով հիվանդ ֆերմերի դերի համար
  • 2005 թ. - Բավարական հեռուստատեսության մրցանակ «Մարիայի վերջին ճանապարհորդությունը» հեռուստաֆիլմում քաղցկեղով հիվանդ ֆերմերի դերի համար
  • 2006 թ. - Ադոլֆ Գրիմեի ավան ոսկե մրցանակ ՝ «Մարիայի վերջին ճանապարհորդությունը» հեռուստաֆիլմում քաղցկեղով հիվանդ ֆերմերի դերի համար[15]
  • 2007 թ. - Բավարական կինոմրցանակ («Լավագույն դերասանուհի» անվանակարգում)՝ «4 րոպե» ֆիլմի համար
  • 2007 թ. - Գերմանական աուդիոգրքի մրցանակ՝ «Լավագույն թարգմանիչ» անվանակարգում՝ «Tannöd»-ի համար[16]
  • 2007 թ. - Գերմանական կինոմրցանակ՝ «Լավագույն դերասանուհի» անվանակարգում
  • 2007 թ. - «Ոսկե փետուր»՝ «դերասանական բացառիկ խաղի համար»
  • 2007 թ. - ընթերցողների CORINE Weltbild մրցանակ Անդրեա Մարիա Շենկելի հետ միասին՝ Tannöd աուդիոգրքի համար
  • 2008 թ. - Հեսսիայի վարչապետի պատվավոր մրցանակ ՝ կինոյի և հեռուստատեսության ոլորտում ունեցած հատուկ նվաճումների համար
  • 2009 թ. - Ռոմին մրցանակ՝ «Ամենահայտնի դերասանուհի» անվանակարգում
  • 2009 թ. - Մեյնինգենի թատրոնի թանգարանի առջևի մասում դերասանուհու ստորագրությամբ արձանագրության տեղադրում
  • 2014 թ. - Մոնիկա Բլայբթրոյի պատվին փողոցի անվանակոչում Մյունխեն-Աուբինգում[17]

Մոնիկա Բլայբթրոյ մրցանակ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2012 թվականին սահմանվել է Մոնիկա Բլայբթրոյի անվան մրցանակ, որն ամեն տարի շնորհվում է Privattheatertage (Մասնավոր թատրոնի օրեր) փառատոնի կողմից, փակման հանդիսավոր արարողության ժամանակ: Մասնագետներից կազմված ժյուրին համալրվում է ականավոր անհատականություններով[18]: Մրցանակներ տրվում են երեք անվանակարգերում՝ (ժամանակակից) դասականներ, կատակերգություն և (ժամանակակից) թատրոն: Բացի այդ, կա նաև «Հանդիսատեսի համակրանք» մրցանակ: Յուրաքանչյուր անվանակարգում առաջադրված պիեսների ընտրությունը կատարում է ինը անդամից բաղկացած ժյուրին, որը նախապես շրջագայում է Գերմանիայով մեկ:

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 Discogs — 2000.
  2. ↑ 2,0 2,1 filmportal.de — 2005.
  3. ↑ 3,0 3,1 FemBio տվյալների շտեմարան (գերմ.)
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Deutsche Nationalbibliothek Record #123233216 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Find A Grave — 1996.
  6. ↑ 6,0 6,1 https://www.stmwi.bayern.de/fileadmin/user_upload/stmwi/Themen/Wettbewerbe/Medienpreise/2017-01-16_Bayerische_Fernsehpreistraeger-1989-2016__2017-01_.pdf
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 «German actress Monica Bleibtreu dies». Variety. 2009 թ․ մայիսի 15. Վերցված է 2009 թ․ նոյեմբերի 21-ին.
  8. ↑ Kopitzsch, Franklin; Brietzke, Dirk (2010 թ․ հոկտեմբերի 1). Hamburgische Biografie 5: Personenlexikon. Wallstein Verlag GmbH. ISBN 9783835306400 – via Google Books.
  9. ↑ 9,0 9,1 «Monica Bleibtreu | die Manns | de - ARTE». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունվարի 25-ին.
  10. ↑ «Marias letzte Reise» (‘el último viaje de María’), artículo en alemán en la Wikipedia alemana.
  11. ↑ „Ein starker Abgang“: Zum 65. Geburtstag von Monica Bleibtreu. Pressemappe ZDF du 30 avril 2009
  12. ↑ Töchter und Söhne du 16 juin 2012.
  13. ↑ «Liste de ses distinctions sur ZDF» (գերմաներեն). Վերցված է 16 juin 2018-ին.
  14. ↑ «Grimme Preis 2002 sur Der Speigel» (գերմաներեն). Վերցված է 16 juin 2018-ին.
  15. ↑ «Site officiel Grimme Preis prix 2006» (գերմաներեն). Վերցված է 16 juin 2018-ին.
  16. ↑ «Présentation du livre audio sur Hoerbuch-hamburg.de» (գերմաներեն). Վերցված է 16 juin 2018-ին.
  17. ↑ «Monica-Bleibtreu-Weg in München Aubing-Lochhausen-Langwied». Վերցված է 2023-02-21-ին.
  18. ↑ Was ist der Monica-Bleibtreu-Preis? In: Privattheatertage › Festival. Auf Privattheatertage.de, abgerufen am 9. Mai 2025.

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Literatur von und über Monica Bleibtreu im Katalog der Deutschen Nationalbibliothek, en alemán.
  • Görtz, Franz Josef: Porträt Monica Bleibtreu: Boulevard frei für eine komische Alte, en alemán.
  • Monica Bleibtreu über Leben und Werk im Gespräch 2008: Eins zu Eins – Der Talk. en alemán.
  • Astrid Froese: Bleibtreu, Monica. In: Franklin Kopitzsch, Dirk Brietzke (Hrsg.): Hamburgische Biografie. Band 5. Wallstein, Göttingen 2010, ISBN 978-3-8353-0640-0, S. 52–54.
  • Hermann J. Huber: Langen Müller’s Schauspielerlexikon der Gegenwart. Deutschland. Österreich. Schweiz. Albert Langen • Georg Müller Verlag GmbH, München • Wien 1986, ISBN 3-7844-2058-3, S. 81.
  • C. Bernd Sucher (Hrsg.): Theaterlexikon. Autoren, Regisseure, Schauspieler, Dramaturgen, Bühnenbildner, Kritiker. Von Christine Dössel und Marietta Piekenbrock unter Mitwirkung von Jean-Claude Kuner und C. Bernd Sucher. 2. Auflage. Deutscher Taschenbuch-Verlag, München 1999, ISBN 3-423-03322-3, S. 74.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մոնիկա Բլայբթրոյ» հոդվածին։
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մոնիկա_Բլայբթրոյ&oldid=10366855» էջից