Տերևները ժապավենաձև են, սրածայր, կողքերից դեպի կենտրոն թեթևակի ոլորված, մուգ կանաչ։ Ցողուն չունի, վերջինիս փոխարինում են 1-4 անտերև ծաղկակիրները, որոնց գագաթին է գտնվում նոսր ծաղկաբույլը՝ կազմված է 1-5 երկնագույն մուգ շերտերով կամ միանգամայն սպիտակ, թեթևակի դեպի ցած հակված ծաղիկներից։ Սոխուկի տրամագիծը կազմում է մինչև 3 սմ, ծաղիկներինը՝ 2 սմ։ Ծաղկում է վաղ գարնանը։ Սիբիրական մկնասոխը բավականին լուսասեր է, խոնավասեր, գերադասում է սննդանյութերով հարուստ, փուխր թեթև ավազակավային, ջրաթափանց և օդաթափանց ստրուկտուրային հողերը, որոնք լավ են դրենաժի ենթարկվում։ Ջերմասեր չէ։ Որպես տիպիկ էֆեմերոիդ բույս ծաղկումից անմիջապես հետո անցնում է հանգստի շրջանի, վերերկրյա զանգվածը չորանում է և սոխուկը առանց վնասվելու դիմանում է չորային շրջանին։ Բազմանում է սերմերով և սոխուկներով։ Ցանքը կատարում են աշնանը՝ բաց գրունտում։ Սերմնաբույսերը ծաղկում են երկրորդ–երրորդ տարում։ Ունի բուժիչ նշանակություն․ սոխուկները պարունակում են սոցլոստրին, խոլին, որոնք օգնում են սրտային հիվանդությունների դեպքում։ Օգտագործում են ալպինարիաներում և քարապարտեզներում, վաղ գարնանային կոմպոզիցիաներում[1]։
