Jump to content

Միշել Տուռնիե

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Միշել Տուռնիե
ֆր.՝ Michel Tournier[1][2]
Ծնվել էդեկտեմբեր 19[3][4][5][…]
ԾննդավայրՓարիզի 9-րդ շրջան, Dourges, Իլ դը Ֆրանս, Ֆրանսիա[2][1]
Վախճանվել էհունվարի 18, 2016(2016-01-18)[3][4][5][…] (1996 տարեկան)
Վախճանի վայրChoisel, Իվելին[2][1]
ԳերեզմանChoisel
Մասնագիտությունգրող, թարգմանիչ, վիպասան և մանկագիր
Լեզուֆրանսերեն
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
ԿրթությունԹյուբինգենի համալսարան, Փարիզի արվեստների ֆակուլտետ և Պաստերի լիցեյ
Ուշագրավ աշխատանքներThe Erl-King?[2] և Friday and Robinson?
ԱնդամակցությունՍաքսոնական արվեստի ակադեմիա, Բավարիայի գեղարվեստի ակադեմիա, Académie d'Arles?, ԳԴՀ Արվեստների ակադեմիա, Գոնկուրյան ակադեմիա և comité de lecture des éditions Gallimard?
Պարգևներ
 Michel Tournier Վիքիպահեստում

Միշել Տուռնիե (fr Michel Tournier. դեկտեմբեր 19[3][4][5][…], Փարիզի 9-րդ շրջան, Dourges, Իլ դը Ֆրանս, Ֆրանսիա[2][1] - հունվարի 18, 2016(2016-01-18)[3][4][5][…], Choisel, Իվելին[2][1]), ֆրանսիացի գրող։ Արժանացել է Ֆրանսիական ակադեմիայի մեծ մրցանակի / Grand Prix du roman de l'Académie française, Գոնկուրյան մրցանակի և գրական այլ պարգևների: Նրա համար ներշնչանքի աղբյուր են եղել գերմանական ավանդական մշակույթը, կաթոլիկությունը և Գաստոն Բաշլարի փիլիսոփայությունը: Նա եղել է Գոնկուրյան ակադեմիայի անդամ։ Պայքարել է գրականության ոլորտում Նոբելյան մրցանակի արժանանալու համար[9]:

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Ֆրանսիայում: Ծնողները ծանոթացել ու մտերմացել են Սորբոնում գերմաներեն սովորելիս: Միշելն իր երիտասարդությունն անցկացրել է Սեն Ժերմեն ան Լեում: Նա գերմաներենը վաղ է սովորել՝ ամառներն անցկացնելով Գերմանիայում: Սորբոնում և Թյուբինգենի համալսարանում փիլիսոփայություն է ուսումնասիրել, հաճախել Մորիս դը Գանդիլակի վարած դասընթացին։ Նա ցանկանում էր փիլիսոփայություն դասավանդել ավագ դպրոցում, բայց, ինչպեսև իր հայրը, չկարողացավ ստանալ անհրաժեշտ վկայականը՝ ֆրանսիական ագրեգացիան / agrégation:

Տուռնիեն աշխատակցել է Radio France-ին որպես լրագրող ու թարգմանիչ և վարել է L'heure de la Culture française հաղորդաշարը: 1954 թ. աշխատանքի է անցել Եվրոպա 1-ի գովազդային բաժնում: Աշխատակցել է նաև Le Monde-ին և Le Figaro-ին: 1958-1968 թվականներին Տուռնիեն եղել է Plon-ի գլխավոր խմբագիրը։ 1967 թվականին հրատարակել է իր առաջին գիրքը՝ «Vendredi ou les Limbes du Pacifique»-ը, որը վերապատմում է Դանիել Դեֆոյի Ռոբինզոն Կրուզոն: Այս ստեղծագորության համար նա արժանացել է Ֆրանսիական ակադեմիայի՝ վեպի համար սահմանած գրական մեծ մրցանակին / Grand Prix du roman de l'Académie française:

Տուռնիեն 1970 թվականին առլցի լուսանկարիչ Լյուսիեն Քլերգի և պատմաբան Ժան-Մորիս Ռուկետի հետ հիմնադրել է Rencontres d'Arles-ը: Բացի այդ, հեռուստատեսության համար պատրաստել է Chambre noire ամենամսյա հաղորդաշարի մոտավորապես հիսուն թողարկում՝ նվիրված լուսանկարչությանը: Ընդ որում՝ յուրաքանչյուր հաղորդման համար հարցազրույց է վերցրել լուսանկարիչներից:

Տուռնիեն մահացել է 2016 թվականի հունվարի 18-ին Ֆրանսիայի Շոյզել քաղաքում՝ 91 տարեկան հասակում[10]:

Ընտրյալ երկեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Vendredi ou les Limbes du Pacifique (Ուրբաթը) (1967) - Grand Prix du roman de l'Académie française / Ֆրանսիական ակադեմիայի մեծ մրցանակ
  • Le Roi des aulnes (1970)
    • Le Roi des aulnes-ը 1996 թվականին էկրանավորվել է կինոռեժիսոր Ֆոլկեր Շլյոնդորֆի կողմից, ինչպես նաև հարմարեցվել է բեմի համար Թոմ Փերինի կողմից 2002 թվականին։
  • Les Météores ( Երկվորյակներ, 1975)
  • Le Vent Paraclet ( Քամու ոգին, 1977)
  • Vendredi ou la Vie sauvage ( Ուրբաթ և Ռոբինզոն, 1972)
  • Le Coq de bruyère ( Ֆետիշիստը և այլ պատմություններ, 1978)
  • Գասպար, Մելքիոր և Բալթազար ( Չորս իմաստունները, 1980)
  • Le Vol du Vampire (1981)
  • Gilles et Jeanne ( Ժիլ և Ժաննա, 1983)
  • La Goutte d'Or ( Ոսկե կաթիլը, 1986)
  • Փոքր արձակ գործեր (1986)
  • Le Médianoche amoureux ( Կեսգիշերային սիրո տոն, 1989)
  • La Couleuvrine (1994)
  • Le Miroir des idées ( Գաղափարների հայելին, 1994)
  • Eléazar ou la Source et le Buisson ( Եղիազար. Ելք դեպի Արևմուտք, 1996)
  • Journal extime (2002)

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Fichier des personnes décédées mirror
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Encyclopædia Britannica
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 filmportal.de — 2005.
  6. ↑ Académie française (ֆր.)
  7. ↑ https://www.goethe.de/resources/files/pdf290/liste_preistraegerinnen_goethe-medaille_1955-20222023.pdf
  8. ↑ 8,0 8,1 Michel Tournier
  9. ↑ «Nobelpristagaren klar redan i morgon». DN.SE. 1999 թ․ սեպտեմբերի 29. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 19-ին.
  10. ↑ «L'écrivain Michel Tournier est mort à l'âge de 91 ans» (ֆրանսերեն). Le Figaro.fr. 2016 թ․ հունվարի 18. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 18-ին.

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Montiel, Luis (2003). «Más acá del bien en el mal. Topografía de la moral en Nietzsche, Mann y Tournier» (PDF). - PDF
  • Christopher Anderson. Michel Tournier's Children: Myth, Intertext, Initiation. Peter Lang. 1998. 145pp.
  • Walter Redfern: Michel Tournier: Le Coq De Bruyere. Fairleigh Dickinson University Press. 1996. 138pp.
  • William Cloonan. Michel Tournier. Twayne. 1985. 110pp.
  • Colin Davis. Michel Tournier: Philosophy and Fiction. Clarendon Press. 1988. 222pp.
  • Rachel Edwards. Myth and the Fiction of Michel Tournier and Patrick Grainville. Edwin Mellen Press. 1999. 310pp.
  • David Gascoigne. Michel Tournier. Berg. 1996. 234pp.
  • Mairi Maclean. Michel Tournier: Exploring Human Relations. Bristol Academic. 2003. 308pp.
  • Susan Petit. Michel Tournier's Metaphysical Fictions. John Benjamins Publishing Company. 1991. 224pp.
  • Pary Pezechkian-Weinberg. Michel Tournier: marginalité et création. Peter Lang. 1997. 170pp. Language: French.
  • David Platten. Michel Tournier and the Metaphor of Fiction. Liverpool University Press. 1999. 250pp.
  • Martin Roberts. Michel Tournier: Bricolage and Cultural Mythology. Anma Libri. 1994. 192pp.
  • Jane Kathryn Stribling. Plenitude Restored, Or, Trompe L'oeil: The Problématic of Fragmentation and Integration in the Prose Works of Pierre Jean Jouve and Michel Tournier. Peter Lang. 1998. 339pp.
  • Michel Tournier. The Wind Spirit: An Autobiography. Translated by Arthur Goldhammer. Beacon Press. 1988. 259pp.
  • Michael Worton (editor). Michel Tournier. Longman. 1995. 220pp.
  • Zhaoding Yang. Michel Tournier: La Conquête de la Grande Santé. Peter Lang. 2001. 175pp. Language: French.
  • Coward, David (2016-01-21). «Michel Tournier obituary». London.
  • Smith, Robyn (1991 թ․ փետրվար). «Interview: Michel Tournier». London.
  • Maclean, Mairi (2004). «Michel Tournier, Past and Present: An Interview With the Author» (PDF). էջեր 314–328. doi:10.1093/fmls/40.3.314.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Jean-Louis de Rambures, «Comment travaillent les écrivains», Փարիզ 1978 (հարցազրույց Մ. Տուրնիեի հետ) (in French)
  • Միշել Տուռնիե Internet Movie Database կայքում
  • Petri Liukkonen. "Michel Tournier". Books and Writers.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Միշել Տուռնիե» հոդվածին։
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Միշել_Տուռնիե&oldid=10552518» էջից