Միխայիլ Մյասնիկովիչ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Միխայիլ Մյասնիկովիչ
բելառուս․՝ Міхаіл Уладзіміравіч Мясніковіч
Mikhail Myasnikovich, March 2011.jpeg
 
Կուսակցություն՝ ԽՄԿԿ
Կրթություն՝ Brest State Technical University? (1972) և Minsk Higher Party School? (1989)
Գիտական աստիճան՝ տնտեսագիտության դոկտոր
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ, ճարտարագետ և տնտեսագետ
Դավանանք Belarusian Orthodox Church?
Ծննդյան օր մայիսի 6, 1950(1950-05-06) (72 տարեկան)
Ծննդավայր Novy Snoŭ, Q4425634?, Նիսվիժ, Բարանովիչյան շրջան, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]
Քաղաքացիություն Flag of Belarus.svg Բելառուս
Ի ծնե անուն ռուս.՝ Михаил Владимирович Мясникович
 
Պարգևներ

Միխայիլ Վլադիմիրի Մյասնիկովիչ (բելառուս․՝ Міхаі́л Уладзі́міравіч Мясніко́віч, մայիսի 6, 1950(1950-05-06), Novy Snoŭ, Q4425634?, Նիսվիժ, Բարանովիչյան շրջան, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), Բելառուսի պետական գործիչ։ Եվրասիական տնտեսական հանձնաժողովի կոլեգիայի նախագահ՝ 2020 թվականի փետրվարի 1-ից։

Բելառուսի վարչապետ (2010 թվականի դեկտեմբերի 28-ից մինչև 2014 թվականի դեկտեմբերի 27-ը)[2]։ Բելառուսի Հանրապետության Ազգային ժողովի Հանրապետության խորհրդի նախագահ (2015 թվականի հունվարի 16-ից միչև 2019 թվականի դեկտեմբերի 6-ը)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Միխայիլ Մյասնիկովիչը ծնվել է 1950 թվականի մայիսի 6-ին Մինսկի մարզի Նեսվիժսկի շրջանի Նոր Երազ գյուղում։ 1967 թվականին արծաթե մեդալով ավարտել է Սնովի միջնակարգ դպրոցը։ 1972 թվականին ավարտել է Բրեստի ինժեներա-շինարարական ինստիտուտը։ 1989 թվականին ավարտել է Մինսկի բարձրագույն կուսակցական դպրոցը։ Տնտեսագիտության դոկտոր (1998), Պրոֆեսոր (2003), Բելառուսի գիտությունների ազգային ակադեմիայի թղթակից անդամ (2009)։ Սանկտ Պետերբուրգի պետական տնտեսագիտական համալսարանի (2008) և Վիետնամի գիտությունների և տեխնոլոգիաների ակադեմիայի (2011), Բրեստի պետական տեխնիկական համալսարանի պատվավոր պրոֆեսոր (2013), Բելառուսի պետական համալսարանի պատվավոր պրոֆեսոր (2017)։ Պատրաստել է գիտությունների երեք թեկնածու։

Բելառուսի նախագահական ընտրությունների ժամանակ (1994) գլխավորել է Վյաչեսլավ Կեբիչի ընտրական շտաբը։ Ընտրարշավի ժամանակ նրան խստորեն քննադատել են նախագահի թեկնածու Ալեքսանդր Լուկաշենկոյի կողմնակիցները։ Ընտրություններից հետո Մյասնիկովիչը Լուկաշենկոյի թիմում աշխատելու առաջարկ է ստացել ։ 1995 թվականին սկսել է աշխատել՝ ստանալով նախագահի աշխատակազմը ղեկավարելու առաջարկը։ Ռուսաստանի և Բելառուսի միության, ինչպես նաև ԱՊՀ-ի կողմնակից է։ 2001 թվականի հոկտեմբերից նախագահ, իսկ 2004 թվականի հոկտեմբերից՝ Բելառուսի ԳԱԱ նախագահության նախագահ։

2010 թվականի դեկտեմբերի 28-ից մինչև 2014 թվականի դեկտեմբերի 27-ը՝ Բելառուսի Հանրապետության վարչապետ։ Բելառուսի Հանրապետության Ազգային ժողովի Հանրապետության խորհրդի նախագահ է 2015 թվականի հունվարի 16-ից։ Բելառուսի Հանրապետության Ազգային ժողովի Հանրապետության խորհրդի անդամ է 2014 թվականի դեկտեմբերի 27-ից։

Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բելառուսի և Ռուսաստանի տարածաշրջանների V ֆորումի ժամանակ, 2018 թվականի հոկտեմբերի 12-ին, Մոգիլև

1972-1973 թվականներին ծառայել է Խորհրդային բանակում։ 1973-1983 թվականներին աշխատել է «Մինսկվոդոկալ» արտադրական միավորման ինժեներային և ղեկավար պաշտոններում և Մինգոռգործկոմի կոմունալ սպասարկման ձեռնարկությունների վարչությունում։

  • 1983-1984 թվականներին եղել է Մինսկի ժողովրդական պատգամավորների Խորհրդային շրջանային խորհրդի գործադիր կոմիտեի նախագահ։
  • 1984 թվականին նշանակվել է Մինսկի քաղգործկոմի նախագահի տեղակալ։
  • 1985-1986 թվականներին եղել է ԽՄԿԿ Մինսկի քաղկոմի քարտուղար։
  • 1986-1990 թվականներին եղել է ԲՍՍՀ բնակարանային-կոմունալ տնտեսության նախարար։
  • 1990 թվականին  ԲԽՍՀ նախարարների խորհրդի նախագահի տեղակալ, Բելառուսի ԽՍՀ-ի տնտեսության և պլանավորման պետական կոմիտեի նախագահ։
  • 1991-1994 թվականներին եղել է Բելառուսի Հանրապետության Նախարարների Խորհրդի նախագահի առաջին տեղակալ։
  • 1994 թվականի հուլիսի 22-ից[3] մինչև 1995 թվականի հոկտեմբերի 10-ը՝ Բելառուսի Հանրապետության վարչապետի տեղակալ։
  • 1995 թվականի հոկտեմբերի 10-ից մինչև 2001 թվականի սեպտեմբերի 12-ը Բելառուսի Հանրապետության Նախագահի աշխատակազմի ղեկավար։
  • 2001 թվականի սեպտեմբերի 12-ից՝ Բելառուսի Հանրապետության նախագահի հատուկ հանձնարարությունների գծով օգնական։
  • 2001 թվականի հոկտեմբերի 19-ին նշանակվել է Բելառուսի գիտությունների ազգային ակադեմիայի նախագահ։
  • 2004 թվականի հոկտեմբերից Բելառուսի գիտությունների ազգային ակադեմիայի նախագահության նախագահն է։
  • 2010 թվականի դեկտեմբերի 28-ից մինչև 2014 թվականի դեկտեմբերի 27-ը Բելառուսի Հանրապետության վարչապետ։
  • 2015 թվականի հունվարի 16-ին ընտրվել է Բելառուսի Հանրապետության Ազգային ժողովի հինգերորդ գումարման խորհրդի նախագահ։
  • 2016 թվականի հոկտեմբերի 12-ից մինչև 2019 թվականի դեկտեմբերի 6-ը Բելառուսի Հանրապետության Ազգային ժողովի վեցերորդ գումարման խորհրդի նախագահ։
  • 2020 թվականի փետրվարի 1-ից՝ Եվրասիական տնտեսական հանձնաժողովի կոլեգիայի նախագահ։

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Հայրենիքի II աստիճանի շքանշան (2020 թվականի դեկտեմբերի 18) պետական մարմիններում երկարամյա բեղմնավոր աշխատանքի, եվրասիական տարածքում ինտեգրացիոն գործընթացների զարգացման գործում ներդրած նշանակալի անձնական ավանդի, Բելառուսի Հանրապետության շահերի հետևողական պաշտպանության և պետական քաղաքականության իրականացման համար[4][5]։
  • Հայրենիքի III աստիճանի շքանշան (2000 թվականի հունիսի8) պետական կառավարման մարմիններում երկարամյա բեղմնավոր աշխատանքի, հասարակական ակտիվ գործունեության համար[6]։
  • Բարեկամության շքանշան (2009 թվականի դեկտեմբերի 8, Ռուսաստան) ռուս-բելառուսական համագործակցության զարգացման և Ռուսաստանի և Բելառուսի ժողովուրդների հետագա մերձեցման գործում ունեցած մեծ ավանդի համար[7]։
  • Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետության Բարեկամության Շքանշան (2010)
  • «Պատվո Նշան» շքանշան (1981)
  • Բելառուսի ուղղափառ եկեղեցու Սուրբ Կիրիլ Տուրովսկու I աստիճանի շքանշան (2010)
  • Նեսվիզ քաղաքի պատվավոր քաղաքացի
  • Պատվավոր քաղաքացին ունի Բելառուսի Հանրապետության նախագահի երեք շնորհակալագրեր, Բելառուսի Հանրապետության Նախարարների խորհրդի և Բելառուսի Հանրապետության Ազգային ժողովի պատվոգրեր
  • Բելառուսի Հանրապետության Մեդալներ
  • ԽՍՀՄ ԱԴՆԽ մեդալ
  • Նորբերտ Վիների մեդալներ գիտության բնագավառում նվաճումների համար (2005), Ռուսաստանի տիեզերագնացության ֆեդերացիայի «Վաստակի համար» (2007), Մոլդովայի Գիտությունների ազգային ակադեմիայի Դմիտրի Կանտեմիրի (2009), Հայաստանի Հանրապետության Գիտությունների ազգային ակադեմիայի Մեծ ոսկե մեդալ (2010)
  • Կրծքանշան «Բելառուսի գիտությունների ազգային ակադեմիայի ոսկե մեդալ» Գիտության զարգացման գործում մեծ ավանդի համար (2014)
  • Բելառուսի գիտությունների ազգային ակադեմիայի Վ. Մ. Իգնատովսկու անվան գերազանցության կրծքանշան (2018)։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայրը՝ Վլադիմիր Միխայլովիչը, մահացել է 1973 թվականին 67 տարեկանում։ Մայրը՝ Օլգա Ադամովնան, մահացել է 2007 թվականին 88 տարեկան հասակում[8]։

Կինը՝ Լյուդմիլա Նիկոլաևնան, մասնագիտությամբ տնտեսագետ է, աշխատել է Բելպրոմստրոյբանկում։ Դուստրը՝ Օլգա։ Որդին Դմիտրի։ Ունի չորս թոռ։


Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 Кто есть кто в Республике Беларусь (польск.)Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000. — P. 184. — 313 p. — ISBN 978-83-913780-0-7
  2. «Лукашенко назначил главу своей администрации премьер-министром»։ РИА Новости (ռուսերեն)։ 20141227T1434։ Վերցված է 2020-06-24 
  3. «Указ Президента Республики Беларусь от 22 июля 1994 г. №2 "О назначении Заместителя Премьер-министра Республики Беларусь"»։ Վերցված է 2021-08-14 
  4. «Указ Президента Республики Беларусь от 18 декабря 2020 года № 468 «О награждении»»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2021-08-03-ին։ Վերցված է 2022-03-10 
  5. «Представители различных сфер деятельности удостоены государственных наград» 
  6. «Аб узнагароджаннi М.У.Мяснiковiча ордэнам Айчыны III ступенi»։ www.pravo.kulichki.net։ Վերցված է 2020-06-24 
  7. «Указ Президента Российской Федерации от 08.12.2009 г. № 1392»։ Президент России (ռուսերեն)։ Վերցված է 2020-06-24 
  8. «Семья Мясниковича: использует ли премьер свои связи? - Завтра твоей страны»։ www.zautra.by։ Արխիվացված է օրիգինալից 2019-02-17-ին։ Վերցված է 2019-02-16 

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]