Միխայիլ Մյասնիկովիչ

	Միխայիլ Մյասնիկովիչ; բելառուս․՝ Міхаіл Уладзіміравіч Мясніковіч
Կուսակցություն՝	ԽՄԿԿ
Կրթություն՝	Brest State Technical University? (1972) և Minsk Higher Party School? (1989)
Գիտական աստիճան՝	տնտեսագիտության դոկտոր
Մասնագիտություն՝	քաղաքական գործիչ, ճարտարագետ և տնտեսագետ
Դավանանք	Belarusian Orthodox Church?
Ծննդյան օր	մայիսի 6, 1950 (72 տարեկան)
Ծննդավայր	Novy Snoŭ, Q4425634?, Նիսվիժ, Բարանովիչյան շրջան, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	Բելառուս
Ի ծնե անուն	ռուս.՝ Михаил Владимирович Мясникович
Պարգևներ	, , , , Certificate of Honor of the Council of Ministers of the Republic of Belarus? (ապրիլի 30, 2010), Certificate of Honor of the National Assembly of the Republic of Belarus?, , ; , , Honorary Citizen of Nyasvizh?, Golden Medal of the National Academy of Sciences of Belarus "For a Major Contribution to the Development of Science"? (2014) և Badge of Honour named after V. M. Ignatovsky of the National Academy of Sciences of Belarus? (2018)
Mikhail Myasnikovich

Միխայիլ Վլադիմիրի Մյասնիկովիչ (բելառուս․՝ Міхаі́л Уладзі́міравіч Мясніко́віч, մայիսի 6, 1950(1950-05-06), Novy Snoŭ, Q4425634?, Նիսվիժ, Բարանովիչյան շրջան, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ^[1]), Բելառուսի պետական գործիչ։ Եվրասիական տնտեսական հանձնաժողովի կոլեգիայի նախագահ՝ 2020 թվականի փետրվարի 1-ից։

Բելառուսի վարչապետ (2010 թվականի դեկտեմբերի 28-ից մինչև 2014 թվականի դեկտեմբերի 27-ը)^[2]։ Բելառուսի Հանրապետության Ազգային ժողովի Հանրապետության խորհրդի նախագահ (2015 թվականի հունվարի 16-ից միչև 2019 թվականի դեկտեմբերի 6-ը)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Միխայիլ Մյասնիկովիչը ծնվել է 1950 թվականի մայիսի 6-ին Մինսկի մարզի Նեսվիժսկի շրջանի Նոր Երազ գյուղում։ 1967 թվականին արծաթե մեդալով ավարտել է Սնովի միջնակարգ դպրոցը։ 1972 թվականին ավարտել է Բրեստի ինժեներա-շինարարական ինստիտուտը։ 1989 թվականին ավարտել է Մինսկի բարձրագույն կուսակցական դպրոցը։ Տնտեսագիտության դոկտոր (1998), Պրոֆեսոր (2003), Բելառուսի գիտությունների ազգային ակադեմիայի թղթակից անդամ (2009)։ Սանկտ Պետերբուրգի պետական տնտեսագիտական համալսարանի (2008) և Վիետնամի գիտությունների և տեխնոլոգիաների ակադեմիայի (2011), Բրեստի պետական տեխնիկական համալսարանի պատվավոր պրոֆեսոր (2013), Բելառուսի պետական համալսարանի պատվավոր պրոֆեսոր (2017)։ Պատրաստել է գիտությունների երեք թեկնածու։

Բելառուսի նախագահական ընտրությունների ժամանակ (1994) գլխավորել է Վյաչեսլավ Կեբիչի ընտրական շտաբը։ Ընտրարշավի ժամանակ նրան խստորեն քննադատել են նախագահի թեկնածու Ալեքսանդր Լուկաշենկոյի կողմնակիցները։ Ընտրություններից հետո Մյասնիկովիչը Լուկաշենկոյի թիմում աշխատելու առաջարկ է ստացել ։ 1995 թվականին սկսել է աշխատել՝ ստանալով նախագահի աշխատակազմը ղեկավարելու առաջարկը։ Ռուսաստանի և Բելառուսի միության, ինչպես նաև ԱՊՀ-ի կողմնակից է։ 2001 թվականի հոկտեմբերից նախագահ, իսկ 2004 թվականի հոկտեմբերից՝ Բելառուսի ԳԱԱ նախագահության նախագահ։

2010 թվականի դեկտեմբերի 28-ից մինչև 2014 թվականի դեկտեմբերի 27-ը՝ Բելառուսի Հանրապետության վարչապետ։ Բելառուսի Հանրապետության Ազգային ժողովի Հանրապետության խորհրդի նախագահ է 2015 թվականի հունվարի 16-ից։ Բելառուսի Հանրապետության Ազգային ժողովի Հանրապետության խորհրդի անդամ է 2014 թվականի դեկտեմբերի 27-ից։

Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բելառուսի և Ռուսաստանի տարածաշրջանների V ֆորումի ժամանակ, 2018 թվականի հոկտեմբերի 12-ին, Մոգիլև

1972-1973 թվականներին ծառայել է Խորհրդային բանակում։ 1973-1983 թվականներին աշխատել է «Մինսկվոդոկալ» արտադրական միավորման ինժեներային և ղեկավար պաշտոններում և Մինգոռգործկոմի կոմունալ սպասարկման ձեռնարկությունների վարչությունում։

1983-1984 թվականներին եղել է Մինսկի ժողովրդական պատգամավորների Խորհրդային շրջանային խորհրդի գործադիր կոմիտեի նախագահ։
1984 թվականին նշանակվել է Մինսկի քաղգործկոմի նախագահի տեղակալ։
1985-1986 թվականներին եղել է ԽՄԿԿ Մինսկի քաղկոմի քարտուղար։
1986-1990 թվականներին եղել է ԲՍՍՀ բնակարանային-կոմունալ տնտեսության նախարար։
1990 թվականին ԲԽՍՀ նախարարների խորհրդի նախագահի տեղակալ, Բելառուսի ԽՍՀ-ի տնտեսության և պլանավորման պետական կոմիտեի նախագահ։
1991-1994 թվականներին եղել է Բելառուսի Հանրապետության Նախարարների Խորհրդի նախագահի առաջին տեղակալ։
1994 թվականի հուլիսի 22-ից^[3] մինչև 1995 թվականի հոկտեմբերի 10-ը՝ Բելառուսի Հանրապետության վարչապետի տեղակալ։
1995 թվականի հոկտեմբերի 10-ից մինչև 2001 թվականի սեպտեմբերի 12-ը Բելառուսի Հանրապետության Նախագահի աշխատակազմի ղեկավար։
2001 թվականի սեպտեմբերի 12-ից՝ Բելառուսի Հանրապետության նախագահի հատուկ հանձնարարությունների գծով օգնական։
2001 թվականի հոկտեմբերի 19-ին նշանակվել է Բելառուսի գիտությունների ազգային ակադեմիայի նախագահ։
2004 թվականի հոկտեմբերից Բելառուսի գիտությունների ազգային ակադեմիայի նախագահության նախագահն է։
2010 թվականի դեկտեմբերի 28-ից մինչև 2014 թվականի դեկտեմբերի 27-ը Բելառուսի Հանրապետության վարչապետ։
2015 թվականի հունվարի 16-ին ընտրվել է Բելառուսի Հանրապետության Ազգային ժողովի հինգերորդ գումարման խորհրդի նախագահ։
2016 թվականի հոկտեմբերի 12-ից մինչև 2019 թվականի դեկտեմբերի 6-ը Բելառուսի Հանրապետության Ազգային ժողովի վեցերորդ գումարման խորհրդի նախագահ։
2020 թվականի փետրվարի 1-ից՝ Եվրասիական տնտեսական հանձնաժողովի կոլեգիայի նախագահ։

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայրենիքի II աստիճանի շքանշան (2020 թվականի դեկտեմբերի 18) պետական մարմիններում երկարամյա բեղմնավոր աշխատանքի, եվրասիական տարածքում ինտեգրացիոն գործընթացների զարգացման գործում ներդրած նշանակալի անձնական ավանդի, Բելառուսի Հանրապետության շահերի հետևողական պաշտպանության և պետական քաղաքականության իրականացման համար^[4]^[5]։
Հայրենիքի III աստիճանի շքանշան (2000 թվականի հունիսի8) պետական կառավարման մարմիններում երկարամյա բեղմնավոր աշխատանքի, հասարակական ակտիվ գործունեության համար^[6]։
Բարեկամության շքանշան (2009 թվականի դեկտեմբերի 8, Ռուսաստան) ռուս-բելառուսական համագործակցության զարգացման և Ռուսաստանի և Բելառուսի ժողովուրդների հետագա մերձեցման գործում ունեցած մեծ ավանդի համար^[7]։
Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետության Բարեկամության Շքանշան (2010)
«Պատվո Նշան» շքանշան (1981)
Բելառուսի ուղղափառ եկեղեցու Սուրբ Կիրիլ Տուրովսկու I աստիճանի շքանշան (2010)
Նեսվիզ քաղաքի պատվավոր քաղաքացի
Պատվավոր քաղաքացին ունի Բելառուսի Հանրապետության նախագահի երեք շնորհակալագրեր, Բելառուսի Հանրապետության Նախարարների խորհրդի և Բելառուսի Հանրապետության Ազգային ժողովի պատվոգրեր
Բելառուսի Հանրապետության Մեդալներ
ԽՍՀՄ ԱԴՆԽ մեդալ
Նորբերտ Վիների մեդալներ գիտության բնագավառում նվաճումների համար (2005), Ռուսաստանի տիեզերագնացության ֆեդերացիայի «Վաստակի համար» (2007), Մոլդովայի Գիտությունների ազգային ակադեմիայի Դմիտրի Կանտեմիրի (2009), Հայաստանի Հանրապետության Գիտությունների ազգային ակադեմիայի Մեծ ոսկե մեդալ (2010)
Կրծքանշան «Բելառուսի գիտությունների ազգային ակադեմիայի ոսկե մեդալ» Գիտության զարգացման գործում մեծ ավանդի համար (2014)
Բելառուսի գիտությունների ազգային ակադեմիայի Վ. Մ. Իգնատովսկու անվան գերազանցության կրծքանշան (2018)։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայրը՝ Վլադիմիր Միխայլովիչը, մահացել է 1973 թվականին 67 տարեկանում։ Մայրը՝ Օլգա Ադամովնան, մահացել է 2007 թվականին 88 տարեկան հասակում^[8]։

Կինը՝ Լյուդմիլա Նիկոլաևնան, մասնագիտությամբ տնտեսագետ է, աշխատել է Բելպրոմստրոյբանկում։ Դուստրը՝ Օլգա։ Որդին Դմիտրի։ Ունի չորս թոռ։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Кто есть кто в Республике Беларусь (польск.) — Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000. — P. 184. — 313 p. — ISBN 978-83-913780-0-7
↑ «Лукашенко назначил главу своей администрации премьер-министром»։ РИА Новости (ռուսերեն)։ 20141227T1434։ Վերցված է 2020-06-24
↑ «Указ Президента Республики Беларусь от 22 июля 1994 г. №2 "О назначении Заместителя Премьер-министра Республики Беларусь"»։ Վերցված է 2021-08-14
↑ «Указ Президента Республики Беларусь от 18 декабря 2020 года № 468 «О награждении»»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2021-08-03-ին։ Վերցված է 2022-03-10
↑ «Представители различных сфер деятельности удостоены государственных наград»
↑ «Аб узнагароджаннi М.У.Мяснiковiча ордэнам Айчыны III ступенi»։ www.pravo.kulichki.net։ Վերցված է 2020-06-24
↑ «Указ Президента Российской Федерации от 08.12.2009 г. № 1392»։ Президент России (ռուսերեն)։ Վերցված է 2020-06-24
↑ «Семья Мясниковича: использует ли премьер свои связи? - Завтра твоей страны»։ www.zautra.by։ Արխիվացված է օրիգինալից 2019-02-17-ին։ Վերցված է 2019-02-16

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Мясникович Михаил Владимирович» (ռուսերեն)։ БЕЛТА։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-06-30-ին։ Վերցված է 2012-08-17
Мясникович Михаил Владимирович в базе данных «История белорусской науки в лицах» Центральной научной библиотеки им. Я.Коласа НАН Беларуси
««К 65-летию со дня рождения члена-корреспондента М.В. Мясниковича, экономиста, государственного и общественного деятеля»» (ռուսերեն)։ Выставка на сайте Центральной научной библиотеки им. Я. Коласа НАН Беларуси
Биобиблиографический указатель в репозитории Центральной научной библиотеки им. Якуба Коласа НАН Беларуси

[_3fec7461825e1b4d-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Кто есть кто в Республике Беларусь (польск.) — Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000. — P. 184. — 313 p. — ISBN 978-83-913780-0-7

[Риа_новости-2] «Лукашенко назначил главу своей администрации премьер-министром»։ РИА Новости (ռուսերեն)։ 20141227T1434։ Վերցված է 2020-06-24

[3] «Указ Президента Республики Беларусь от 22 июля 1994 г. №2 "О назначении Заместителя Премьер-министра Республики Беларусь"»։ Վերցված է 2021-08-14

[4] «Указ Президента Республики Беларусь от 18 декабря 2020 года № 468 «О награждении»»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2021-08-03-ին։ Վերցված է 2022-03-10

[5] «Представители различных сфер деятельности удостоены государственных наград»

[6] «Аб узнагароджаннi М.У.Мяснiковiча ордэнам Айчыны III ступенi»։ www.pravo.kulichki.net։ Վերցված է 2020-06-24

[7] «Указ Президента Российской Федерации от 08.12.2009 г. № 1392»։ Президент России (ռուսերեն)։ Վերցված է 2020-06-24

[8] «Семья Мясниковича: использует ли премьер свои связи? - Завтра твоей страны»։ www.zautra.by։ Արխիվացված է օրիգինալից 2019-02-17-ին։ Վերցված է 2019-02-16

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]