Միխայիլ Մինասբեկյան

	Միխայիլ Սերգեյի Մինասբեկյան
Կուսակցություն՝	ԽՄԿԿ և Ռուսաստանի դեմոկրատական բարեփոխումների շարժում
Կրթություն՝	Մոսկվայի Ն. Բաումանի անվան պետական տեխնիկական համալսարան
Գիտական աստիճան՝	տեխնիկական գիտությունների դոկտոր
Մասնագիտություն՝	գիտնական
Ծննդյան օր	ապրիլի 11, 1934
Վախճանի օր	հունվարի 15, 2018 (83 տարեկան)
Վախճանի վայր	Մոսկվա, Ռուսաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Պարգևներ

Միխայիլ Սերգեյի Միսաբեկյան (ապրիլի 11, 1934(1934-04-11) - հունվարի 15, 2018(2018-01-15), Մոսկվա, Ռուսաստան), խորհրդային հայ գիտնական, կուսակցական և պետական գործիչ, գործարար։ ԽՄԿԿ Երևանի գործկոմի առաջին քարտուղար (1988-1990 թթ.), ԽՍՀՄ ժողովրդական պատգամավոր (1989-1991 թթ.):

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Միխայիլ Միսաբեկյանը ծնվել է 1934 թվականի ապրիլի 11-ին։ Ավարտել է Երևանի Մռավյանի անվան դպրոցը (1952) և Մոսկվայի Ն. Բաումանի անվան պետական տեխնիկական համալսարանի (1958)։ Կրթությունն ավարտելուց հետո մի քանի տարի աշխատել է Մոսկվայում՝ № 16 պաշտպանական կոնստրուկտորական բյուրոյում, ապա 1960-ական թվականներին վերադարձել Հայաստան ակադեմիկոս Անդրանիկ Իոսիֆյանի հրավերով և սկսել աշխատել «Հայէլեկտրոգործարանի» հիմքի վրա ստեղծված Կոմպլեքս էլեկտրասարքավորումների համամիութենական գիտահետազոտական ինստիտուտում, հասել մինչև բաժնի պետի պաշտոնի։ Զբաղվել է ներքին այրման շարժիչների կատարելագործմամբ, գազատուրբինային սարքավորումներով։ Մասնակցել է Հայաստանում ավիացիոն գործիքաշինության գործարանի (Երևանի «Հրազդան» ավտոմատ համակարգերի գործարան) հիմնադրմանը, աշխատել է որպես «Արմավիակոմպլեքս» միավորման տնօրեն։

1975 թվականից աշխատել է որպես ԽՄԿԿ Երևանի քաղկոմի քարտուղար, հետևել գիտության, արդյունաբերության, տրանսպորտի, կապի, շինարարության հարցերին։ 1980 թվականից եղել է Հայաստանի կոմունիստական կուսակցության կենտկոմի տրանսպորտի, կապի և ճանապարհաշինության բաժնի վարիչ։ Նրա ղեկավարությամբ վերակառուցվել է Երևանի «Զվարթնոց» օդանավակայանը, որը եղել է ԽՍՀՄ միակ օդանավակայանը, որ Մինասբեկյանի նախաձեռնությամբ ստացել է անվանում ազգային լեզվով։

1988 թվականին Միխայիլ Մինասբեկյանն ընտրվել է կուսակցության Երևանի քաղկոմի առաջին քարտուղար։ Այդ պաշտոնում նա զբաղվել է նաև Լեռնային Ղարաբաղի հետ տնտեսական կապերի հաստատմամբ, մասնակցել Սպիտակի երկրաշարժի հետևանքների լիկվիդացման կազմակերպմանը։

1989 թվականին ընտրվել է ԽՍՀՄ ժողովրդական դեպուտատ Երևանից՝ Օրջոնիկիձեի № 388 ազգային-տարածքային շրջանից^[1], ընդ որում՝ նա առաջադրվել է ոչ թե ԽՄԿԿ-ի կողմից, այլ որպես անկախ թեկնածու։ Դարձել է պատգամավորների «Արդարություն» խմբի և «Համաձայնություն» միջխմբավորումային միության կազմակերպիչ։ 1990 թվականից աշխատել է նաև որպես ԽՍՀՄ ազգային հարցերով պետական կոմիտեի նախագահի տեղակալ։

ԽՍՀՄ անկումից հետո ապրել է Մոսկվայում։ Աշխատել է որպես Ռուսաստանի Դաշնության ձեռնարկատիրության ու ներդրումների զարգացման տնտեսական խորհրդի նախագահ, մոսկովյան-հայկական «ՄԱԿօ» (ռուս.՝ «МАКо») առևտրաարդյունաբերական ընկերության ղեկավար։ 1990-ական թվականներին ընդգրկվել է Դեմոկրատական բարեփոխումների շարժման քաղխորհրդի կազմում։ Ռուսաստանի բնական գիտությունների ակադեմիայի ակադեմիկոս է, Հայաստանի գիտությունների ինժեներական ակադեմիայի ակադեմիկոս։

Միխայիլ Մինասբեկյանը մահացել է 2018 թվականի հունվարի 15-ին Մոսկվայում, 84 տարեկանում^[2]^[3]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ «МИНАСБЕКЯН Михаил Сергеевич». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 4-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 30-ին.
↑ Մոսկվայում մահացել է Միխայիլ Մինասբեկյանը
↑ Не стало Михаила Минасбекяна: отстоявший название аэропорта «Звартноц»

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

МИХАИЛУ МИНАСБЕКЯНУ 80 ЛЕТ

[1] «МИНАСБЕКЯН Михаил Сергеевич». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 4-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 30-ին.

[2] Մոսկվայում մահացել է Միխայիլ Մինասբեկյանը

[3] Не стало Михаила Минасбекяна: отстоявший название аэропорта «Звартноц»

[1]

[2]

[3]