Միխայիլ Իդով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Միխայիլ Իդով
Ծնվել էհուլիսի 9, 1976(1976-07-09) (47 տարեկան)
ԾննդավայրՌիգա, Լատվիական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն ԱՄՆ,  ԽՍՀՄ և  Լատվիա
Մայրենի լեզուռուսերեն
Մասնագիտությունլրագրող, գրող, սցենարիստ և կինոռեժիսոր
Զբաղեցրած պաշտոններգլխավոր խմբագիր
 Mikhail Idov Վիքիպահեստում

Միխայիլ Իդով (իրական անունը՝ Մայքլ Մարկ Զիլբերման, ի ծնե՝ Միխայիլ Մարկովիչ Զիլբերման[1], հուլիսի 9, 1976(1976-07-09), Ռիգա, Լատվիական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս-ամերիկացի ռեժիսոր, սցենարիստ, արձակագիր և երաժիշտ[2]։ Նախկինում եղել է լրագրող, իսկ 2012-2014 թվականներին GQ ամսագրի ռուսական տարբերակի գլխավոր խմբագիր։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Լատվիայում՝ ֆիզիկոս և ինժեներ, Լատվիայի պետական համալսարանի շրջանավարտ Մարկ Բորիսովիչ Զիլբերմանի ընտանիքում (մոր՝ Ելենա Գրիգորևնա Զիլբերմանի աղջկական ազգանունը Իդով է)[1]։

Քույրը Զոյին է։ 1992 թվականից նրա ընտանիքն ապրել է ԱՄՆ-ում[3]։ Սովորել է կինոյի տեսություններ, սցենարի վարպետություն և դրամատուրգիա Միչիգանի համալսարանում։

1998 թվականից մինչև 2012 թվականը ապրել է Նյու Յորքում, որտեղ 2006 թվականից աշխատել է որպես New York Magazine-ի մեկնաբան[3][4]։ Հրապարակվել է The New York Times, The Wall Street Journal, Time, The New Republic պարբերականներում։ National Magazine Award-ի երեք մրցանակների դափնեկիր է (2007-2009 թվականներին երկու հատ)։ Նաև եղել է Ռուսաստանի մասին ամերիկյան ամսագրի՝ Russia!–ի գլխավոր խմբագիր[5], որը գոյություն է ունեցել 2007-2009 թվականներին։

2012-2014 թվականներից եղել է ամերիկյան GQ (Gentlemen’s Quarterly) ամսագրի ռուսական տարբերակի գլխավոր խմբագիր[6]։ Ամսագրի կողմից Իդովը 2010 թվականին ճանաչվել է «Տարվա խմբագիր»։

2014 թվականի մայիսից մինչև 2015 թվականի մարտն աշխատել է կինոընկերության կրեատիվ տնօրեն Ֆեոդոր Բոնդարչուկի և Դմիտրի Ռուդովսկու Art Pictures-ի պաշտոններում[7]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ներկայումս ապրում է Լոս Անջելեսում (ԱՄՆ

Նրա կինը՝ Լիլին, սցենարիստ և հաճախ՝ համահեղինակ է։ Ունեն դուստր՝ Վերան։

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2015 թվական — «Լոնդոնգրադ» (սերիալ, սցենարի հեղինակ, ստեղծագործական պրոդյուսեր)
  • 2015 թվական — «Ռաշկին» (սերիալ, սցենարի հեղինակ, ստեղծագործական պրոդյուսեր)
  • 2015 թվական — «Духless 2» (ֆիլմ, սցենարի հեղինակ)[8]
  • 2017-2020 թվականներ — «Լավատեսները» (սերիալ, սցենարի հեղինակ, կոմպոզիտոր[9])[10]
  • 2018 թվական — «Ամառ» (ֆիլմ, սցենարի հեղինակ)
  • 2019 թվական — «Հումորիստ» (ֆիլմ, ռեժիսոր, սցենարի հեղինակ)
  • 2020 թվական — «Գերմանիա-89» (սցենարի հեղինակ)

Սկավառակագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2006 թվական — The Sad Part[11]
  • 2011 թվական — Friends of the Oval[12]
  • 2015 թվական — Zilberman (EP)[13]
  • 2017 թվական — «Լավատեսները» (սաունդթրեքի հեղինակ)
  • 2017 թվական — «Մենք թողարկել ենք կինո» (կատարող, «Սյուժե նոր երգի համար»)

Երաժշտական տեսահոլովակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2017 թվական — «Չգիտեմ»[14], Ռինալ Մուհամետովը և Մարգարիտա Ադաևան (երգի հեղինակ, ռեժիսոր)
  • 2017 թվական — «Սյուժե նոր երգի համար»[15] (կատարող, ռեժիսոր)
  • 2017 թվական — «Իսկ ես քո համար չկամ»[16], «Յոլկա» (երգի հեղինակ, պրոդյուսեր)
  • 2018 թվական — «90», «Մոնետոչկա» (սցենարի հեղինակ, ռեժիսոր)
  • 2019 թվական — «Հումորիստ», Face (ռեժիսոր)
  • 2020 — «Կես րոպե»[17], Սերգեյ Բեզռուկովը և Ելիզավետա Բոյարսկայան (երգի հեղինակ)

Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2009 թվական — Ground Up, Farrar, Straus & Giroux[18][19][20]
  • 2011 թվական — Made In Russia: The Unsung Icons of Soviet Design, Rizzoli (խմբագիր, կազմող, նախաբան)[21]
  • 2013 թվական — Corpus[22]
  • 2018 թվական — Dressed Up For a Riot: Misadventures in Putin's Moscow, Farrar, Straus & Giroux[23]

Ծանոթագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Бывший рижанин осуществил американскую мечту в Москве
  2. «Рецензия: саундтрек к сериалу «Оптимисты» **** (Слушать)». www.intermedia.ru. 2017 թ․ ապրիլի 21. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.
  3. 3,0 3,1 Михаил Идов — нью-йоркский журналист (New York, Сноб, Большой Город)
  4. «Michael Idov — Archive». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հունվարի 24-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 25-ին.
  5. Главный герой «Порока на экспорт» получил премию за русский акцент. // ЛІГА. Новости.
  6. «Писатель и журналист Михаил Идов подтвердил, что станет главредом российского GQ». Газета.Ru. 10 января 2012. Վերցված է 2012 թ․ հունվարի 7-ին.
  7. «Михаил Идов назначен креативным директором «Арт Пикчерс»».
  8. «Михаил Идов написал сценарий для сиквела "Духless"». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 27-ին.
  9. «Михаил Идов: «Меня привлекала идея точечной мистификации» | Colta.ru». www.colta.ru. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 4-ին.
  10. «Михаил Идов запускает новый сериал с Валерием Тодоровским». SUPER.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 14-ին. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 14-ին.
  11. «Spielerfrau: The Sad Part». Pitchfork (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.
  12. «Афиша Волна: Новая группа Михаила Идова – Архив». Афиша. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.
  13. «Дайджест русскоязычной музыки: декабрь | Colta.ru». www.colta.ru. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 26-ին.
  14. «Михаил Идов. Премьера клипа «Не знаю» на «Снобе»». snob.ru (ռուսերեն). Վերցված է 2021 թ․ մարտի 6-ին.
  15. «Zilberman — «Сюжет для новой песни»». meduza.io. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.
  16. «Елка, "А я тебя нет" (клип)».
  17. «Лиза Боярская и Сергей Безруков записали песню для «Оптимистов 2»». КиноРепортер (ռուսերեն). Վերցված է 2021 թ․ մարտի 6-ին.
  18. «Михаил Идов: «Это как глаз на затылке или третья рука…» :: Частный Корреспондент». Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 15-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 25-ին.
  19. Кофемолка
  20. Национальная литературная премия «Большая книга»: Публикации / Русская проза
  21. Made in Russia Edited by Michael Idov, Contribution by Bela Shayevich, Boris Kachka, Gary Shteyngart and Lara Vapnyar — Rizzoli New York — Rizzoli New York
  22. Чёс | Издательство корпус
  23. «Review: 'Dressed Up for a Riot,' by Michael Idov». Star Tribune. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Միխայիլ Իդով» հոդվածին։