Միխայիլ Բարսուկով
| Միխայիլ Բարսուկով | |
| |
| Կրթություն՝ | Մոսկվայի բարձրագույն ռազմական հրամանատարական ուսումնարան և Մ. Վ. Ֆրունզեի անվան ռազմական ակադեմիա |
|---|---|
| Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ և ռազմական գործիչ |
| Ծննդյան օր | նոյեմբերի 8, 1947 (76 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Լիպեցկ, Վորոնեժի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
|
| Պարգևներ |
        և  |
Միխայիլ Իվանովիչ Բարսուկով (նոյեմբերի 8, 1947, Լիպեցկ, Վորոնեժի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս զորահրամանատար, Բանակի գեներալ (1995 թվականի նոյեմբերի 9)։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կրթություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 1955 թվականի աշնանը ընդունվել է Լիպեցկի № 5 միջնակարգ դպրոցը, իսկ բարձր դասարանները ավարտել է նույն քաղաքի № 12 դպրոցում[1].
- Մոսկվայի բարձրագույն ռազմական հրամանատարական ուսումնարան (1966—1970)
- Միխայիլ Ֆրունզե անվան ռազմական ակադեմիա (1979)։
Կարիերա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ՊԱԿ-ում ծառայության է անցել 1964 թվականից։ 1973-1975 թվականներին ծառայել է Նախագահական գնդում եղել է վաշտի հրամանատար, տեղի ուսումնական կենտրոնի ղեկավար, հետագայում գնդի հրամանատարի տեղակալ, իսկ դրանից հետո Մոսկովյան Կրեմլի պարետի տեղակալ (սկսած 1989 թվականից)։ 1991 թվականի օգոստոսի 22-ին ընտրվել է Արտակարգ դրության պետական կոմիտեի անդամ был понятым во время задержания вице-президента СССР Геннадия Янаева по делу ГКЧП[2].
- 1991 թվականի դեկտեմբերի 10-ից 1992 թվականի հունիսը եղել է Մոսկովյան Կրեմլի պարետը։
- 1992 թվականի հունիսի 12-ից մնալով Մոսկովյան Կրեմլի պարետի պաշտոնում Բարսուկովը նշանակվում է ՌԴ Պահպանության գլխավոր վարչության պետ, որը ստեղծվել էր ՊԱԿ 9-րդ վարչության հիմքի վրա (ապահովում էր կուսակցական և պետական պաշտոնայաների անվտանգությունը)։
- 1995 թվականի հուլիսի 24-ին նշանակվել է ՌԴ ԱԴԾ տնօրեն։
- 1995 թվականի օգոստոսի 1-ին Ռուսաստանի նախագահի հրամանով ընդգրկվել է Ռուսաստանի Դաշնության անվտանգության խորհրդի կազմում։
Նախքան սահմանադրական ճգնաժամը, 1993 թվականի գարնանը Բարսուկովը տեղափոխվել է տարբեր հատուկ նշանակության, զինվորական և այլ կառույցներ, որոնք ենթարկվում էին Ռուսաստանի օրինական նախագահին։ Հաճախ նրա ենթակայության տակ էին անցնում Նախագահական գունդը, 27-րդ մոտոհրաձգային բրիգադը, նախկին ՊԱԿ-ի օպերատիվ-տեխնիկական զորամասերը, նախկին ՊԱԿ 9-րդ և 5-րդ վարչությունները, ինչպես նաև հատուկ նշանակության տարբեր ուժեր։
Անատոլի Կուլիկովը իր մտորումներում նշում է՝ «Նրանք, ովքեր հիշում են հայրենական հակահետախուզական մարմիններում գեներալ Բարսուկովի վերելքի պատմությունը հաճախ կասկածի տակ են դնում նրա մասնագիտական որակները։ Որքան ես գիտեմ, նրա գրեթե ողջ ծառայությունն անցել է Կրեմլում, ՊԱԿ-ՀԴԾ-ԱԴԾ այն վարչություններում, որոնք պատասխանատու են պետության առաջին դեմքերի անվտանգության ապահովման համար... Որոշները համարեցին, որ նա արժանի չէր ԱԴԾ տնօրենի պաշտոնում նշանակվելու համար»[3]։
- 1996 թվականին եղել է Բորիս Ելցինին ՌԴ Նախագահ ընտրող խորհրդի անդամ։
1996 թվականի հունիսի 20-ին ՌԴ նախագահի № 962 հրամանով ազատվել է ԱԴԾ տնօրենի պաշտոնից[4]:.
- Թոշակի անցնելուց մինչև 1997 թվականի սեպտեմբերը եղել է ՌԴ Նախագահի ենթակայության տակ։
- 1997 թվականի սեպտեմբերից 1998 թվականի նոյեմբերը եղել է Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի աշխատակազմի հատուկ հաստատությունների գործառական ծառայության ղեկավա։
- 1998 թվականի դեկտեմբերի 23-ից[1] մինչև 2004 թվականի մարտը[5] եղել է Ռուսաստանի Դաշնության Անվտանգության խորհրդի Գրասենյակի ռազմական տեսչության գլխավոր տնօրենի ղեկավարը, այնուհետև դարձավ Ռուսաստանի Դաշնության Անվտանգության խորհրդի ստորգետնյա կառուցվածքների միջգերատեսչական հանձնաժողովի ղեկավար։
Պարգևատրվել է Կարմիր խաչի շքանշանով և մի շարք այլ գերատեսչական մեդալնորվ ու շքանշաններով։
Անձնական կյանք
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ամուսնացած է։ Որդին՝ Իգորը, ով Ռուսաստանի Դաշնության ներքին հետախուզության ծառայության ավագ լեյտենանտ էր 1998 թվականի հոկտեմբերի 30-ին ինքնասպան է եղել։
Կոչումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Գեներալ-լեյտենանտ (17.09.1992)
- Գեներալ-գնդապետ (13.07.1995)
- Բանակի գեներալ (09.11.1995)
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Досье на Агентура.ru Արխիվացված 2010-12-19 Wayback Machine
- ↑ «Почти путч». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 28-ին.
- ↑ Командные высоты
- ↑ Агентура.ru: Отставка Коржакова и Барсукова Արխիվացված 2011-03-23 Wayback Machine
- ↑ «Агенты влияния». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 1-ին.
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Колпакиди А.И. Энциклопедия секретных служб России. М., 2004
- Горбачев А.Н.. 10000 генералов страны: Краткий биобиблиографический справочник.5 изд. М., Infogans, 2017
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Календарь воина. 8 ноября в военной истории России
- Хроника событий 23.12.1998
- Биография на сайте ФСБ России
- Биография на сайте Agentura.ru
- Разведка и контрразведка в лицах. Энциклопедический словарь российских спецслужб.
- Леонид Млечин. — Глава про Михаила Барсукова из книги «КГБ. Председатели органов безопасности. Рассекреченные судьбы» (2006). ««КГБ. Председатели органов безопасности. Рассекреченные судьбы. Глава 22. Михаил Иванович Барсуков»» (ռուսերեն). rulibs.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 15-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 28-ին.
- ЧЕЛОВЕК ЭПОХИ
- НА ТОЙ ГРАЖДАНСКОЙ