Միլան Մարտիչ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Միլան Մարտիչ
 
Կուսակցություն՝ Serbian Party of Socialists?
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ, ոստիկան և ռազմական գործիչ
Դավանանք Սերբ ուղղափառ եկեղեցի
Ծննդյան օր նոյեմբերի 18, 1954(1954-11-18) (69 տարեկան)
Ծննդավայր Žagrović, Շիբենիկ Կնին, Խորվաթիայի Սոցիալիստական Հանրապետություն, Հարավսլավիայի Դաշնային Ժողովրդական Հանրապետություն
Քաղաքացիություն  Խորվաթիա և  ՀՍՖՀ

Միլան Մարտիչ (սերբ.՝ Милан Мартић, նոյեմբերի 18, 1954(1954-11-18), Žagrović, Շիբենիկ Կնին, Խորվաթիայի Սոցիալիստական Հանրապետություն, Հարավսլավիայի Դաշնային Ժողովրդական Հանրապետություն), Սերբական Կրաինա Հանրապետության պետական, քաղաքական և ռազմական գործիչ։ 1994-1995 թվականներին Սերբական Կրաինա Հանրապետության նախագահ։ Սերբական կողմից Հարավսլավիայի փլուզման ակտիվ մասնակիցներից մեկը։ Հաագայի տրիբունալի կողմից դատապարտվել է 35 տարվա ազատազրկման[1][2] Սերբական Կրաինայում, Խորվաթիայում և Բոսնիա և Հերցեգովինայում ոչ սերբ բնակչության դեմ հետապնդումների և այլ հանցագործությունների մեղադրանքով։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Միլան Մարտիչն ավարտել է Զագրեբի ոստիկանական ուսումնարանը, աշխատել է Շիբենիկի ոստիկանությունում, ավելի ուշ՝ Կնինում աշխատել է կրտսեր ոստիկանական տեսուչ։ Որոշ ժամանակ անց դարձել է Կնինի ոստիկանական բաժանմունքի պետ։

1990 թվականի ամռանը գլխավորել Է սերբական քաղաքացիական աշխարհազորը, որը ստեղծվել է միլիցիայի բազայի վրա։ 1991 թվականից մինչև 1995 թվականը Սերբական Կրաինայի ղեկավարությունում զբաղեցրել է մի քանի կարևոր պաշտոններ՝ ինչպիսիք են Կրաինա Սերբական ինքնավար մարզի պաշտպանության նախարար, տարածքային պաշտպանության հրամանատարի տեղակալ, ներքին գործերի նախարար և այլն։

Սերբական Կրաինայում 1993 թվականին նախագահական ընտրությունների ժամանակ Մարտիչին սատարել է Սլոբոդան Միլոշևիչը։ Մարտիչն իր թեկնածությունն է առաջադրել Սերբիայի սոցիալիստների կուսակցությունից, որը զգալի ֆինանսական աջակցություն է ստացել Միլոշևիչի Սերբիայի Սոցիալիստական կուսակցությունից[3]։ 1994թվականին ընտրությունների երկրորդ փուլում նա ընտրվել է նախագահ և իշխանության է մնացել ընդհուպ մինչև սերբական Կրաինայի անկումը Փոթորիկ գործողության ընթացքում, որն անցկացնում էր Խորվաթիան 1995 թվականին։

2002 թվականին Մարտիչը հանձնվեց Հաագայի տրիբունալին։ Հաագայի տրիբունալի պաշտոնական մեղադրանքի համաձայն՝ նա նպաստել է էթնիկ զտումների կազմակերպմանը, որոնք ուղղված են եղել Կրաինայի խորվաթների և այլ ոչ Սերբական ժողովուրդների դեմ, որտեղ ոչնչացվել կամ արտաքսվել է գրեթե բոլոր ոչ Սերբական բնակչությունը՝ 78 հազար մարդ։ Սկզբում մեղադրվել է միայն Զագրեբի հրթիռային գնդակոծությունը ղեկավարելու մեջ` ի պատասխան Խորվաթիայի կողմից ձեռնարկված «Կայծակ» գործողության։ Գնդակոծության հետևանքով զոհվել է յոթ քաղաքացիական անձ։ Ավելի ուշ Մարտիչը ելույթ է ունեցել Սերբական հեռուստատեսությամբ և ռադիոյով և խոստովանել, որ արտոնել է գնդակոծությունը։

Միլան Բաբիչը, որը Մարտիչի հետ միասին խորվաթական սերբերի կարևորագույն առաջնորդներից մեկն է, Մարտինիչի դատավարության ժամանակ հայտարարել է, որ Խորվաթիայում պատերազմի ողջ պատասխանատվությունն ընկած է Մարտիչի վրա, որի ղեկավարությունն իրականացվել է Բելգրադից[4]։

Դատարանը մեղավոր է ճանաչել հետապնդումների, սպանությունների, ձերբակալությունների, կտտանքների, դաժան վերաբերմունքի, խաղաղ բնակչության վրա հարձակումների, ոչ սերբ ժողովուրդների բռնի արտաքսման, կրոնական օբյեկտների ոչնչացման, Սերբական երկրամասում, Ցազինի երկրամասում և Զագրեբում բնակվող բոսնիացիների և խորվաթների ունեցվածքի կողոպուտի մեջ։ Դատապարտվել է 35 տարվա ազատազրկման։

2009 թվականի հունիսին Մարտիչը պատիժը կրելու համար տեղափոխվել էր Տարտուի բանտ (Էստոնիա)[5]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «Serb leader jailed for war crimes». BBC News. 2007 թ․ հունիսի 12. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հուլիսի 8-ին. Վերցված է 2007 թ․ հունիսի 12-ին.
  2. «International Criminal tribunal for the former Yugoslavia. Milan Martic» (PDF). Международный трибунал по бывшей Югославии. 2007 թ․ հունիսի 12. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 26-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 15-ին.
  3. «Milosevic Loses Krajina». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հուլիսի 8-ին. Վերցված է 2008 թ․ հուլիսի 21-ին., Filip Svarm, December 20, 1993 Vreme News Digest Agency No 117
  4. Goran Jungvirth (2006 թ․ փետրվարի 17). «Martić "Provoked" Croatian Conflict». Международный трибунал по бывшей Югославии. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հուլիսի 8-ին. Վերցված է 2007 թ․ հունիսի 12-ին.
  5. «War criminal transferred to Estonia». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հուլիսի 8-ին. Վերցված է 2010 թ․ դեկտեմբերի 19-ին.