Jump to content

Մարկո Դելվեկիո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Մարկո Դելվեկիո
իտալ.՝ Marco Delvecchio
Քաղաքացիությունը  Իտալիա
Ծննդյան ամսաթիվ ապրիլի 7, 1973(1973-04-07)[1][2] (52 տարեկան)
Ծննդավայր Միլան, Իտալիա
Հասակ 186 սանտիմետր
Քաշ 82 կիլոգրամ
Դիրք հարձակվող

Մարկո Դելվեկիո (իտալ.՝ Marco Delvecchio, արտասանվում է [ˈmarko delˈvɛkkjo], ապրիլի 7, 1973(1973-04-07)[1][2], Միլան, Իտալիա), իտալացի ֆուտբոլիստ, որը խաղացել է որպես հարձակվող։ Խաղացել է Իտալիայի ազգային հավաքականի կազմում։

Դելվեկիոն բազմակողմանի, հզոր և աշխատասեր հարձակվող էր, որը հիմնականում խաղում էր որպես կենտրոնական հարձակվող կամ պաշտպան, բայց կարող էր խաղալ ցանկացած հարձակողական դիրքում, ինչպես նաև կիսապաշտպանությունում[3][4][5]։ Մարկոյի հիմնական ուժեղ կողմերը, շնորհիվ իր հասակի և մարմնակազմվածքի, օդում խաղալն ու գնդակը նետելու ունակությունն էին[6][7]։ Դելվեկիոն նաև լավ փոխանցումներ և դրիբլինգ էր անում, ինչը նրան թույլ էր տալիս ստեղծել հնարավորություններ և օգնել թիմակիցներին[8][9]։

Դելվեկիոն «Ինտերնացիոնալեի» ֆուտբոլային ակադեմիայի սան էր։ Երկու տարի «Վենեցիայում» և «Ուդինեզեում» վարձավճարով խաղալուց հետո, 1994 թվականին նա արժանացել է գլխավոր մարզիչ Օտտավիո Բիանկիի վստահությանը և ամրապնդվել է ակումբի հիմնական կազմում։ Սակայն, ընդամենը մեկ տարի անց, 1995 թվականի վերջին, Մարկոն վաճառվել է «Ռոմային», որտեղ ունեցած ելույթները նրան բերել են ամենամեծ ճանաչումը։ «Ռոմայի» հետ նա դարձել է 2001 թվականի Իտալիայի Սուպերգավաթի հաղթող, ինչպես նաև 2003 թվականի Իտալիայի գավաթի եզրափակիչի մասնակից[10][11]։ 2002 թվականին Մարկոն դարձել է հռոմեական դերբիի լավագույն ռմբարկուն՝ խփելով 9 գոլ և այդպես մնացել է մինչև 2013 թվականը[12][13]։ 2005 թվականին Դելվեկիոն լքել է «Ռոման» և հաջորդ երկու տարիների ընթացքում խաղացել է «Բրեշիայի», «Պարմայի» և «Ասկոլիի» կազմում, սակայն վնասվածքների պատճառով 2007 թվականին ավարտել է պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլային կարիերան[14][15]։ 2008/09 մրցաշրջանում նա խաղացել է «Պեսկատորի Օստիա» սիրողական թիմում, սակայն մրցաշրջանի ավարտին, երկարատև որակազրկում ստանալուց հետո, հայտարարել է իր մարզական կարիերայի վերջնական ավարտի մասին[16]։ Խաղացողի կարիերան ավարտելուց հետո նա աշխատում է ռադիոյում և հեռուստատեսությունում[17][18]։

1998-2004 թվականներին Դելվեկիոն Իտալիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի կազմում անցկացրել է 21 պաշտոնական խաղ՝ խփելով չորս գոլ։ Նա թիմին տարել է դեպի Եվրո 2000-ի արծաթե մեդալ և գոլ է խփել մրցաշարի եզրափակչում[19]։ Խաղացողը նաև ընդգրկվել է 2002 թվականի Աշխարհի առաջնության հայտացուցակում, բայց խաղադաշտ դուրս չի եկել։

Ակումբային կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վաղ տարիներ։ «Ինտերնացիոնալե»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Ինտերնացիոնալեի» ֆուտբոլային ակադեմիայի սան Դելվեչիոն իր նորամուտը նշել է «սև-կապույտների» կազմում 1992 թվականի փետրվարի 26-ին՝ Իտալիայի գավաթի քառորդ եզրափակչի «Յուվենտուսի» դեմ պատասխան խաղում։ Նա խաղադաշտ է մտել առաջին խաղակեսի 30-րդ րոպեին՝ փոխարինելով Դավիդե Ֆոնտոլանին։ «Ինտերը» լրացուցիչ ժամանակում պարտվել է 2-1 հաշվով և դուրս է մնացել մրցաշարից[20][21]։ Չորս օր անց Մարկոն իր առաջին խաղն անցկացրել է «Ինտերի» կազմում Իտալիայի առաջնությունում՝ փոխարինելով նույն Ֆոնտոլանային «Ֆիորենտինայի» դեմ խաղի 64-րդ րոպեին[22]։ Դելվեկիոն անմիջապես դարձել է ակումբի նախագահ Մասիմո Մորատտիի սիրելիներից մեկը, ով նրան տեսնում էր որպես թիմի ապագա և նույնիսկ հարցազրույցում հայտարարել էր, որ Մարկոն վաճառքի ենթակա չէ[21]։ Սակայն երիտասարդ Դելվեկիոն չի կարողացել ամրապնդվել թիմում։ «Սև-կապույտների» կազմում հինգ խաղ անցկացնելուց հետո Մարկոն վարձավճարով ուղարկվել է Սերիա B-ի «Վենեցիա» ակումբ[23]։ Դելվեկիոն մեկ մրցաշրջան է խաղացել «Նարնջագույն-Սև-Կանաչների» կազմում, որից հետո, քսան խաղում խփելով երեք գոլ, վարձավճարով տեղափոխվել է «Ուդինեզե», որը խաղում էր ավելի բարձր դիվիզիոնում[24]։ Սակայն Մարկոն չի կարողացել տեղ ապահովել թիմի կազմում։ Նա մրցաշրջանի ընթացքում ընդամենը անցկացրել է յոթ խաղ[24]։

Մարկոն վերադարձել է «Ինտերնացիոնալե» 1994 թվականի հունիսի 25-ին[25]։ Մրցաշրջանի առաջին խաղերում Մարկոն կարողացել է նվաճել թիմի մարզիչ Օտտավիո Բիանկիի վստահությունը։ Նա դարձել է «սև-կապույտների» մշտական ​​​​հարձակվող։ 1994 թվականի նոյեմբերի 30-ին Դելվեչիոն խփել է իր առաջին գոլը Սերիա A-ում։ Խաղի 89-րդ րոպեին նա խփել է գոլ Ռեջիանայի դեմ խաղում[26]։ 1994 թվականի հունիսի 4-ին՝ առաջնության վերջին տուրում, նա խփել է հաղթական գոլը «Պադովայի» դեմ խաղում, որը թույլ է տվել «Ինտերին» զբաղեցնել վերջնական վեցերորդ հորիզոնականը՝ ապահովելով մասնակցությունը ՈՒԵՖԱ-ի գավաթի խաղարկությանը[27]։ Ինտերը նոր մրցաշրջանի համար փոխել է գլխավոր մարզչին՝ Լուիս Սուարեսը ստանձնելով թիմի ղեկավարությունը։ Չնայած հոկտեմբերի 1-ին Տորինոյի դեմ խաղում Դելվեչիոն գոլ է խփել, նոյեմբերին նա վաճառվել է «Ռոմային»՝ Մարկո Բրանկայի ներկայությամբ[21][28]։ Խաղացողն ինքը գործարքի մասին իմացել է, երբ խաղում էր Իտալիայի երիտասարդական հավաքականում։ Նա զարմացած էր և վշտացած[21], բայց այնուամենայնիվ, նա միշտ շատ ջերմությամբ էր հիշում «Ինտերում» անցկացրած տարիները.

Ես հրաշալի հիշողություններ ունեմ «Ինտերի» հետ։ Ես երբեք չեմ մոռանա իմ նորամուտը Իտալիայի գավաթում «Յուվենտուսի» դեմ խաղում։ Ես Վիարեջոյում էի, երբ ինձ զանգահարեցին և ասացին, որ խաղալու եմ չեմպիոնների՝ Մաթեուսի և Բրեմեի կարգի ֆուտբոլիստների դեմ։ Ես լավ էի։ Մորատտին ինձ համարում էր հիմնական խաղացող և ասաց, որ չի պատրաստվում վաճառել ինձ, և որ ես պետք է օգնեմ իմ նոր թիմակիցներին հարմարվել թիմին[21]։

«Ռոմա»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1995 թվականի նոյեմբերի 9-ին Դելվեկիոն պաշտոնապես դարձել է «Ռոմայի» խաղացող[29][30]։ Իր նոր ակումբում Դելվեկիոյից սպասվում էր, որ նա կկազմեր թիմի հարձակողական ուժը՝ Աբել Բալբոյի, Դանիել Ֆոնսեկայի և երիտասարդ տաղանդ Ֆրանչեսկո Տոտտիի հետ միասին[31]։ Սակայն, «Ռոմայի» երկրպագուները սկզբում չեն հավանել այդ տրանսֆերը՝ Դելվեկիոյին թիմի համար լավ ձեռքբերում չհամարելով[32]։ Ընդամենը մեկ ամիս անց՝ դեկտեմբերի 17-ին, Մարկոն գոլ է խփել «Նապոլիի» դեմ արտագնա խաղում[33], սակայն նա չի կարողացել ապահովել կայուն տեղ մեկնարկային կազմում։ Թիմի մարզիչ Կառլո Մացցոնեն շարունակել է հույսը դնել փորձված հարձակվողական եռյակի վրա։ Առաջնության երկրորդ կեսից սկսած՝ Դելվեկիոն սկսել է ավելի հաճախ հայտնվել խաղադաշտում։ 1996 թվականի ապրիլի 20-ին Մարկոն խփել է իր կարիերայի առաջին հեթ-տրիկը։ Դա տեղի է ունեցել նույն «Նապոլիի» դեմ խաղում[34]։ Նրա կարիերայի կարևոր պահը «Ֆիորենտինայի» դեմ նախավերջին խաղում խփած առաջին դուբլն էր[35][36]։ Դելվեկիոն իր առաջին մրցաշրջանը ակումբում ավարտել է տասը գոլով[24]։

Հաջորդ մրցաշրջանը Մարկոյի համար պակաս հաջողակ էր. 27 խաղում նա խփել է ընդամենը չորս գոլ՝ «Վերոնա»-ի[37], «Յուվենտուս»-ի[38], «Ֆիորենտինա»-ի[39] և «Ինտեր»-ի[40] դեմ խաղերում։ Զդենեկ Զեմանի ժամանմամբ Դելվեկիոն կորցրել էր իր տեղը թիմում, հիմնականում փոխարինման դուրս գալով Աբել Բալբոյին։ 1997/98 մրցաշրջանի իր առաջին խաղում Դելվեկիոն գոլ է խփել «Էմպոլիի» դեմ խաղում, իսկ 1997 թվականի նոյեմբերի 1-ին Դելվեկիոն խփել է իր առաջին գոլը Հռոմի դերբիում[41]։ Իտալիայի գավաթի խաղում «Ուդինեզեի» դեմ նրա խփած գոլը հռոմեացիներին դուրս է բերել քառորդ եզրափակիչ։ Դելվեկիոն նաև երկու գոլ է խփել «Ֆիորենտինայի» դեմ խաղում[42], նա ևս մեկ գոլ խփել է «Միլանի» դեմ խաղում[43], մրցաշրջանն ավարտել է 27 խաղում խփած յոթ գոլով[24]։

1998/99 մրցաշրջանում «Ռոման» անցել է 4-3-3 դասավորության։ Հարձակողական եռյակը կազմված էր Մարկո Դելվեկիոյից (կենտրոնում), Պաուլո Սերխիոյից և Ֆրանչեսկո Տոտտիից (թևերում)։ Այդ դասավորությունը թույլ է տվել Մարկոյին լիովին դրսևորել իր տաղանդը։ Մրցաշրջանի վերջում խփած 18 գոլով նա դարձել է թիմի լավագույն ռմբարկուն։ Դրանց թվում էր նաև առաջին խաղակեսում «Լացիոյի» դեմ խփած գոլը[44], և նաև կրկնակի հաղթանակ երկրորդ փուլում[45]։ Դելվեկիոն մեկ գոլ է խփել ՈՒԵՖԱ-ի գավաթի քառորդ եզրափակչում «Ատլետիկո Մադրիդի» դեմ խաղում, սակայն դա չի օգնել հռոմեացիներին առաջ անցնել[46]։ 1999 թվականի մարտի 13-ին Մարկոն դուբլ է ձևակերպել Բոլոնիայի դեմ խաղում և ձեռքերը բարձրացրել է ականջներին՝ ի պատասխան տրիբունաների սուլոցների, որոնք երազում էին Գաբրիել Բատիստուտայի ​​տրանսֆերի մասին, այդպես ծնվել է նրա յուրօրինակ գոլի տոնակատարությունը[47]։

Ֆաբիո Կապելոյի ակումբ գալուց հետո Դելվեկիոն սկսել է խաղալ երկրորդ հարձակվողի դերում, իսկ կենտրոնական դերը ստանձնել է նոր ձեռք բերված Վինչենցո Մոնտելլան[48]։ Չնայած խաղային դիրքը փոխելուն, Մարկոն երկու գոլ է խփել «Լացիոյի» դեմ դերբիում[49], և նաև դուբլեր է ձևակերպել «Վենետիկի» և «Ուդինեզեի» դեմ խաղերում[50][51]։ Դելվեկիոն մեկական գոլ է խփել Թուրինի «Յուվենտուսի» և «Տորինոյի» դեմ խաղերում։ Ընդհանուր առմամբ, Դելվեկիոն այդ մրցաշրջանում խփել է 11 գոլ, որի շնորհիվ Դինո Ձոֆին հրավիրել են Իտալիայի հավաքական՝ մասնակցելու Եվրո 2000-ին[52]։

2000 թվականի ամռանը Դելվեկիոն համաձայնվել է տեղափոխվել «Չելսի», սակայն «Ռոմայի» մարզիչ Կապելլոն համոզել է նրան մնալ ակումբում[47]։ Հաջորդ մրցաշրջանում մեկնարկային կազմում իր տեղը պահպանելով՝ Մարկոն խաղացել է գրեթե որպես թևային հարձակվող՝ կազմելով հարվածային հարձակողական եռյակ Ֆրանչեսկո Տոտտիի և Գաբրիել Բատիստուտայի ​​հետ[47]։ Նրա նոր դիրքը խաղադաշտում թույլ չի տվել նրան լիովին իրացնել իր գոլային ներուժը, սակայն Դելվեկիոն կարևոր դեր է խաղացել «դեղին-կարմիրների» պատմության մեջ երրորդ տիտղոսի նվաճման գործում։ Մարկոյի համար դա իր առաջին ակումբային գավաթն էր և կարիերայի միակ չեմպիոնական տիտղոսը[53]։ Դելվեկիոն մրցաշարի ընթացքում խփել է ընդամենը երեք գոլ, այդ թվում՝ մեկը՝ 2001 թվականի ապրիլի 29-ին «Լացիոյի» դեմ խաղում (2:2)[54]։ Նա ավելի տպավորիչ էր ՈՒԵՖԱ-ի գավաթում՝ խփելով վեց գոլ ութ խաղում, այդ թվում՝ չորսը՝ «Գորիցայի» դեմ երկխաղյա դիմակայությունը և մեկ գոլ՝ մրցաշարի երրորդ փուլում՝ «Համբուրգի» դեմ խաղում[55]։

2001 թվականի օգոստոսի 19-ին Դելվեկիոն նվաճել է Իտալիայի Սուպերգավաթը «Ռոմայի» հետ, որը «Ստադիո Օլիմպիկոյում» 3-0 հաշվով հաղթել է «Ֆիորենտինային»։ Հարձակվողը խաղը մեկնարկային կազմում չէր, բայց խաղադաշտ է դուրս եկել  61-րդ րոպեին՝ փոխարինելով Վինչենցո Մոնտելլային[11]։ 2001 թվականի սեպտեմբերի 26-ին նա իր նորամուտը նշել է ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների լիգայում՝ հաղթելով Մոսկվայի «Լոկոմոտիվին»[56]։ Հոկտեմբերի 27-ին Դելվեկիոն բացել է հաշիվը ակումբի հաղթական Հռոմի դերբիում՝ խփելով իր ամենահայտնի գոլերից մեկը, որում նա հաղթել է Սինիշա Միխայլովիչին, ցատկելով Ալեսսանդրո Նեստայի վրայով և հարվածելով դեպի ներքևի ձախ անկյունը՝ դարպասապահ Անջելո Պերուցցիի դարպասը[8]։ Երեք օր անց Մարկոն խփել է իր առաջին գոլը Չեմպիոնների լիգայում՝ հավասարեցնելով հաշիվը «Ռոմայի» և «Անդերլեխտի» միջև խմբային փուլի վերջին խաղում[57]։ Մրցաշրջանի ավարտին նա առաջնությունում անցկացրել է 24 խաղ, որոնց ընթացքում խփել է 2 գոլ[24]։

2002 թվականի հոկտեմբերի 27-ին Դելվեկիոն խփել է իր առաջին գոլը նոր մրցաշրջանում «Լացիոյի» դեմ խաղում՝ հավասարեցնելով հաշիվը ոչ-ոքի ավարտված խաղում[58]։ Այդ գոլով նա դարձել է Հռոմի դերբիի բոլոր ժամանակների լավագույն ռմբարկուն՝ առաջնությունում խփած 9 գոլով, հավասարվելով Դինո դա Կոստայի ցուցանիշին[58]։ Տասը տարի անց՝ 2014/15 մրցաշրջանում, այդ ռեկորդը գերազանցել է նրա թիմակից Ֆրանչեսկո Տոտտին[12][13]։ Կարիերան ավարտելուց հետո տված հարցազրույցում Մարկոն ինքը՝ «Լացիոյի» դեմ խաղերում իր խաղը, վերագրել է դերբիի հուզական լարվածությանը.

Կարծում եմ՝ դա կապված է մթնոլորտի հետ։ Դերբիից առաջ խաղադաշտ դուրս գալը միշտ ինձ յուրահատուկ խթան էր տալիս. տեսնել լեփ-լեցուն տրիբունաները և հուզմունքը, լսել երգչախմբի բացականչությունները. սրանք այն զգացմունքներն են, որոնք կարող են փոխել խաղի նախապատրաստությունը[59]։

Նոյեմբերի 12-ին նա բացել է խաղի հաշիվը 2002/2003 թվականների ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների լիգայի առաջին խմբային փուլի վերջին տուրում ԱԵԿ-ի դեմ խաղում[60]։ Հունվարի 22-ին Մարկոն հեթ-տրիկ է կատարել Իտալիայի գավաթի քառորդ եզրափակչում «Վիչենցայի» դեմ հաղթանակի ժամանակ՝ օգնելով թիմին հասնել կիսաեզրափակիչ[61]։ Այդ մրցաշարից հետո «Ռոման» հասել է եզրափակիչ, բայց երկու խաղից բաղկացած ոչ-ոքի խաղում պարտվել է «Միլանին»։ Դելվեկիոն մրցաշրջանն ավարտել է 16 լիգայի խաղերում խփած չորս գոլով[24]։

2003/04 մրցաշրջանը Դելվեկիոյի համար պայծառ է սկսվել. նա խաղադաշտ է դուրս եկել «Ուդինեզեի» դեմ առաջնության բացման խաղում մեկնարկային կազմում՝ ավագի թևկապով և գոլ է խփել[62]։ Սակայն հետագայում Մարկոն կորցրել է իր տեղը մեկնարկային կազմում և խաղերի մեծ մասը սկսել է պահեստայինների նստարանից։ Դելվեկիոյի համար մրցաշրջանի կարևորագույն պահը եղել է Իտալիայի գավաթի 1/8 եզրափակչի՝ Պալերմոյի դեմ երկխաղյա դիմակայությունը. հարձակվողը գոլ է խփել երկու խաղերում էլ և վճռորոշ ներդրում է ունեցել իր թիմի քառորդ եզրափակիչ դուրս գալու գործում[63]։ Բացի այդ, Մարկոն խփել է վերջին չորրորդ գոլը ՈՒԵՖԱ-ի գավաթի խաղարկության առաջին խաղում՝ «Վարդարի» դեմ խաղում[64]։ 2005 թվականի հունվարին, 2004/05 մրցաշրջանում ընդամենը չորս խաղ անցկացնելուց հետո, Դելվեկիոն որոշել է լքել «Ռոման» ակումբում տասը տարի անցկացնելուց հետո[65]։

Ընդհանուր առմամբ, Դելվեկիոն «Ռոմայի» կազմում անցկացրել է 300 խաղ՝ խփելով 83 գոլ (որից 231-ը՝ խաղերում, իսկ 62-ը՝ առաջնությունում), ինչպես նաև նվաճել է առաջնությունը և Իտալիայի Սուպերգավաթը[66]։

Կարիերայի ավարտ։ «Բրեշիա», «Պարմա» և «Ասկոլի»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2005 թվականի հունվարի 27-ին Դելվեկիոն տասը տարի անց հրաժեշտ է տվել «Ռոմային» և տեղափոխվել «Բրեշիա»[65], սակայն մրցաշրջանի վերջում լքել է ակումբը՝ խաղալով ընդամենը 5 խաղ[24]։ 2005 թվականի օգոստոսին հարձակվողը տեղափոխվել է «Պարմա»[67], սակայն վնասվածքների պատճառով նա մրցաշրջանի մեծ մասն անցկացրել է թիմից դուրս՝ խաղադաշտ դուրս գալով 8 խաղի և գոլ խփելով «Յուվենտուսի» դեմ խաղում[14]։ Արդյունքում, մրցաշրջանի վերջում Մարկոյի պայմանագրի ժամկետը ակումբի հետ լրացել է, և նա միացել է «Ասկոլիին» որպես ազատ գործակալ[15]։

Դելվեկիոյի 2006/07 մրցաշրջանի լավագույն գոլը նրա գոլն էր «Ռոմայի» դեմ խաղում 2006 թվականի հոկտեմբերի 25-ին[14]։ Մարկոն չի տոնել իր նախկին ակումբի դարպասը խփած գոլը, իսկ խաղի վերջում նա նույնիսկ մոտեցել է թիմի երկրպագուներից ներողություն խնդրելու, ինչի համար նրան ծափահարությունների է արժանացել[14]։ Այդ գոլը հարձակվողի ակումբի կազմում տասը խաղերում խփած երկու գոլերից մեկն էր[68]։ 2007 թվականի մայիսի 10-ին Դելվեկիոն և «Ասկոլին» փոխադարձաբար համաձայնության եկան խզել ֆուտբոլիստի պայմանագիրը՝ ծնկի վնասվածքի և «Ասկոլիի»՝ երեք օր առաջ «Տորինոյից» կրած պարտությունից հետո Սերիա B դուրս մնալու պատճառով[15]։ Այդ ակումբը վերջինն էր «Սուպեր Մարկոյի» պրոֆեսիոնալ կարիերայում[15][68]։

Սիրողական ֆուտբոլ։ «Պեսկատորի Օստիա»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2008/09 մրցաշրջանում Դելվեկիոն միացել է սիրողական ակումբ Պեսկատորի Օստիա՝ երկրի հինգերորդ դիվիզիոնից[69][70]։ Նոր թիմի կազմում իր դեբյուտային խաղում հարձակվողը դուբլ է ձևակերպել, և նպաստել է «Պեսկատորի Օստիայի» հաղթանակին 3:1 հաշվով[71]։ «Տանաս Կասալոտտի» ակումբի դեմ խաղի ժամանակ (խաղ, որում Դելվեկիոն խփել է գոլ և նպաստել է իր թիմի 2:1 հաշվով հաղթանակին) նրան 34-րդ րոպեին մրցավարը հեռացել է խաղադաշտից բողոքի և վիրավորանքների համար, որից հետո որակազրկվել է 4 խաղով[72]։ Հռոմի ափամերձ դերբիում «Օստիամար» - «Պեսկատորի» (1:0) նա հեռացվել է խաղադաշտից երկրորդ դեղին քարտի համար, իսկ մրցավարի դեմ հետագա բողոքներից հետո որակազրկվել է 5 խաղով[16]։ Այդ իրադարձությունից հետո Դելվեկիոն որոշել է լքել թիմը՝ ի նշան մրցավարական որոշումների դեմ բողոքի, այդպիսով ավարտելով իր մարզական կարիերան[16]։ Նա «Պեսկատորի Օստիայի» կազմում 39 խաղում խփել է 34 գոլ[73]։

Կարիերան հավաքականում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Դելվեկիոն 2018 թվականին

Դելվեկիոն խաղացել է Իտալիայի մինչև 21 տարեկանների հավաքականի կազմում, որը 1994 և 1996 թվականներին հաղթել է Եվրոպայի մինչև 21 տարեկանների առաջնությունը։ Ընդհանուր առմամբ, նա 1992-1996 թվականներին 24 խաղում խփել է վեց գոլ մինչև 21 տարեկանների հավաքականի կազմում[74]։ Նա նաև ներկայացրել է Իտալիան 1996 թվականի Ատլանտայի Օլիմպիական խաղերում, որտեղ մասնակցել է երեք խաղի և խփել մեկ գոլ, սակայն տառապել է ծանր գրիպով[36]։ Նույն թվականին, 1995/96 մրցաշրջանում խփած 10 գոլերի շնորհիվ, հարձակվողը համարվում էր Եվրո 1996-ի հայտացուցակում ընդգրկվելու թեկնածու[28], սակայն մարզիչ Արիգո Սակկին նրան չի ընդգրկել վերջնական ցուցակում։

1998 թվականի դեկտեմբերի 16-ին Դելվեկիոն իր առաջին խաղն անցկացրել է ազգային հավաքականի կազմում մարզիչ Դինո Ձոֆի գլխավորությամբ՝ Հռոմում կայացած ոչ պաշտոնական ընկերական խաղում՝ համաշխարհային աստղերի թիմի դեմ, որը նվիրված էր Իտալիայի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի հիմնադրման հարյուրամյակին0[75]։ Մարկոյի պաշտոնական դեբյուտը ազգային հավաքականում տեղի է ունեցել 1999 թվականի փետրվարի 10-ին Նորվեգիայի դեմ ընկերական խաղում (0:0)[74]։ Հետագայում Զոֆը Դելվեկիոյին ընդգրկել է Եվրո 2000-ին մասնակցած 22 հոգանոց թիմում, որտեղ նա մասնակցել է մրցաշարի ընթացքում երեք խաղի։ Հունիսի 14-ին նա իր նորամուտը նշել է B խմբի երկրորդ խաղում՝ Թուրքիայի դեմ (2-1), 77-րդ րոպեին փոխարինելով Ֆիլիպպո Ինձագիին[76]։ Հոլանդիայի դեմ կիսաեզրափակչում Մարկոն, երկրորդ խաղակեսում կրկին Ինձագիին փոխարինելով, մոտ էր ոսկե գոլ խփելուն, սակայն նրա հարվածը հետ է մղել Էդվին վան դեր Սարը, ով կարողացել է գնդակին դիպչել ոտքի մատով և այն շեղել անկյունայինի[77]։ Ֆրանսիայի դեմ եզրափակչում Զոֆը վերջին րոպեին որոշում է կայացրել Դելվեկիոյին խաղադաշտ դուրս բերել Ինձագիի փոխարեն[78], արդյունքում, նա խփել է իր առաջին գոլը ազգային հավաքականի կազմում և բացել է խաղի հաշիվը 55-րդ րոպեին։ Խաղի 86-րդ րոպեին, երբ իր թիմը առաջ էր, Մարկոն լքել է խաղադաշտը՝ տեղը զիջելով թիմակից Վինչենցո Մոնտելլային։ Սակայն, նրա հեռանալուց մի քանի րոպե անց Ֆրանսիան Սիլվեն Վիլտորի շնորհիվ հավասարեցրել է հաշիվը և խաղը տեղափոխել է լրացուցիչ ժամանակ, որտեղ Դավիդ Տրեզեգեն 103-րդ րոպեին խփեց ոսկե գոլը՝ Ֆրանսիային պարգևելով Եվրոպայի երկրորդ չեմպիոնական տիտղոսը[79]։ Դելվեկիոն հետագայում այդ խաղն անվանել է «իր կարիերայի ամենավատ պահը, երկրորդը՝ միայն «Ռոմայի» մարզաշապիկով իր վերջին խաղից հետո»[47]։

Մարզիչ Ջովաննի Տրապատտոնին, որը ընտրվել է Զոֆի հրաժարականից հետո, Դելվեկիոյին օգտագործել է 2002 թվականի աշխարհի առաջնության որակավորման խաղերի մեծ մասում։ Որակավորման փուլերի ընթացքում Մարկոն գոլ խփել է Ռումինիայի և Վրաստանի դեմ խաղերում, ինչը համոզել է Տրապատոնիին նրան հրավիրել Աշխարհի առաջնության եզրափակիչ փուլ[80][81], սակայն նա երբեք խաղադաշտ դուրս չի եկել։ Աշխարհի առաջնությունից հետո Դելվեկիոն գոլ է խփել Հյուսիսային Իռլանդիայի դեմ ընկերական խաղում[82], և 2004 թվականի փետրվարի 18-ին նա իր վերջին խաղը անցկացրել է ազգային հավաքականի կազմում՝ Չեխիայի դեմ, քանի որ Տրապատոնին որոշել էր նրան չընդգրկել Եվրո 2004-ի 23 խաղացողների ցուցակում։ Ընդհանուր առմամբ, 1999-2004 թվականներին Դելվեկիոն խաղադաշտ է դուրս եկել 21 պաշտոնական խաղի, որոնցից 10-ը նա մեկնարկային կազմում էր, ինչպես նաև խփել է 4 գոլ ազգային հավաքականի կազմում[74]։

Խաղալու ոճ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դելվեկիոն բազմակողմանի, հզոր և աշխատասեր հարձակվող էր, որը կարող էր խաղալ հարձակման ցանկացած դիրքում, ինչպես նաև կիսապաշտպանությունում, որպես թևային կամ հարձակողական կիսապաշտպան, չնայած նա հիմնականում խաղում էր որպես կենտրոնական կամ երկորդ հարցակվող՝ խաղալով այդ դիրքում ազգային հավաքականում[3][4][5]։

Իր հասակի և կազմվածքի շնորհիվ Մարկոյի հիմնական ուժեղ կողմերը օդում խաղալու ունակությունն ու գնդակը նետելու կարողությունն էին[6][7]։ Նա բազմակողմանի հարձակվող էր, պարբերաբար գոլեր էր խփում և՛ գլխով, և՛ ոտքերով[83]։ Դելվեկիոն նաև լավ փոխանցումներ և դրիբլինգ էր անում, ինչը նրան թույլ էր տալիս ստեղծել գոլային պահեր և գոլային փոխանցումներ կատարել թիմակիցներին[8][9]։ Չնայած Դելվեկիոյի գերիշխող ոտքը ձախն էր, նա հաճախ կարևոր գոլեր էր խփում աջով՝ ցուցադրելով տեխնիկական հմտություն և բազմազանություն հարձակումների ավարտման գործում[84]։ Մարկոյի առանձնահատկություններից էր կեռի տեսքով (իտալ՝ gancio)՝ գնդակը ձախ ոտքով ընդունելը, հարվածելու պատրաստակամությունը ցուցադրելը, կտրուկ շարժվելով դեպի կենտրոն՝ անցնելով պաշտպանի կողքով և նույն ձախ ոտքով հարվածելով գնդակին, նույն ձչով էլ խփել է իր հայտնի գոլը 2001 թվականի հոկտեմբերի 27-ին «Լացիոյի» դեմ խաղում[47][84]։

Ֆուտբոլից դուրս

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դելվեկիոյի ընտանիքը ծագումով Ապուլիայի Բարլետա քաղաքից է[85]։ Դելվեկիոն 15 տարի ամուսնացած է եղել Սառա անունով մի կնոջ հետ և այդ ամուսնությունից ունեցել է երեք երեխա՝ որդի՝ Նիկոլասը, որը նույնպես դարձել է ֆուտբոլիստ[86], և երկու դուստրեր՝ Ֆեդերիկան ​​և Գրետան[87]։ 2012 թվականի հունվարից նա մասնակցել է «Պարեր աստղերի հետ» տաղանդների շոուի իտալական տարբերակի ութերորդ եթերաշրջանին պարուհի Սառա Դի Վայրայի հետ միասին, որի հետ զբաղեցրել է երկրորդ տեղը[73][88]։ Դելվեկիոյի և Դի Վայրայի սիրավեպը սկսեվել է, որի արդյունքում երկուսն էլ ամուսնալուծվել են իրենց նախկին զուգընկերներից, սակայն նրանք երկու տարի անց նույնպես բաժանվել են[89]։

2013 թվականին նա իր նախկին հավաքականի խաղացող Քրիստիան Վիերիի հետ համատեղ վարել է «Bobo&Marco - I Re del Ballo» հեռուստաշոուն[73]։ Դելվեկիոն նաև հնչյունավորել է «Երկաթե գլուխ» դերը «Շաոլինյան ֆուտբոլ» ֆիլմի իտալական ձայնագրության մեջ[73]։ 2018 թվականի հունվարից նա իր դստեր՝ Ֆեդերիկայի հետ մասնակցել է «Dance Dance Dance» տաղանդների շոուի երկրորդ եթերաշրջանին, սակայն լքել է շոուն արդեն երրորդ սերիայում[90]։

Կարիերան ավարտելուց հետո նա աշխատել է որպես մեկնաբան Sky Sport-ում[18] և Teleradiostereo-ում[17]։ Բացի այդ, 2010-ական թվականներին Մարկոն մասնակցել է մի քանի ոչ պաշտոնական խաղերի՝ որպես Իտալիայի լողափնյա ֆուտբոլի ազգային հավաքականի կազմում[91]։

Նվաճումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ակումբում

  • Իտալիայի չեմպիոն՝ 2000/01
  • Իտալիայի Սուպերգավաթի հաղթող՝ 2001
  • Իտալիայի գավաթի եզրափակչի մասնակից՝ 2002/03

Հավաքականում

Մրցանակներ

  • «Իտալիայի Հանրապետության արժանիքների» շքանշանի ասպետ (2000)[92]

Վիճակագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ակումբային վիճակագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Խաղերը և գոլերը ըստ ակումբի, մրցաշրջանի և մրցաշարի[93]
Ակումբ Մրցաշրջան Լիգա Իտալիայի գավաթ Եվրոպա Այլ Ընդհանուր
Բաժին Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր
Միլան 1991–92 Սերիա A 4 0 1 0 0 0 — 5 0
1994–95 Սերիա A 29 4 4 0 1[Ն 1] 0 — 34 4
1995–96 Սերիա A 4 1 0 0 1[Ն 1] 0 — 5 1
Ընդամենը 37 5 5 0 2 0 — 44 5
Վենեցիա 1992–93 Սերիա B 20 3 2 0 — — 22 3
Ուդինեզե 1993–94 Սերիա A 7 0 2 0 — — 9 0
Ռոմա 1995–96 Սերիա A 24 10 0 0 0 0 — 24 10
1996–97 Սերիա A 27 4 1 0 2[Ն 1] 0 — 30 4
1997–98 Սերիա A 27 7 5 1 — — 32 8
1998–99 Սերիա A 31 18 3 1 8[Ն 1] 4 — 42 23
1999–2000 Սերիա A 28 11 3 0 6[Ն 1] 1 — 37 12
2000–01 Սերիա A 31 3 2 0 8[Ն 1] 5 — 41 8
2001–02 Սերիա A 27 2 2 0 7[Ն 2] 1 1[Ն 3] 0 37 3
2002–03 Սերիա A 16 4 6 4 6[Ն 2] 1 — 28 9
2003–04 Սերիա A 16 3 4 2 4[Ն 1] 1 — 24 6
2004–05 Սերիա A 4 0 0 0 1[Ն 2] 0 — 5 0
Ընդամենը 231 62 26 8 42 13 1 0 300 83
Բրեշիա 2004–05 Սերիա A 5 0 0 0 — — 5 0
Պարմա 2005–06 Սերիա A 8 1 1 0 — — 9 1
Ասկոլի 2006–07 Սերիա A 10 2 0 0 — — 10 2
Ընդամենը 318 73 36 8 44 13 1 0 399 94

Հավաքականում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

[94]

Թվական ԱԱ-ՈԽ ԵԱ-ՈԽ ԵԱ ԸԽ Ընդամենը
Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր
1999 0 0 0 0 0 0 1 0 1 0
2000 3 1 0 0 3 1 3 0 9 2
2001 1 1 0 0 0 0 2 0 3 1
2002 0 0 0 0 0 0 2 0 2 0
2003 0 0 2 0 0 0 3 1 5 1
2004 0 0 0 0 0 0 1 0 1 0
Ընդամենը 4 2 2 0 3 1 12 1 21 4

Հավաքականի խաղեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ընդհանուր՝ 21 պաշտոնական խաղ / 4 գոլ, 13 հաղթանակ, 5 ոչ-ոքի, 4 պարտություն

Նշումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Անաղբյուր բաժին Այս բաժինը պարունակում է չթարգմանված տեքստ
Դուք կարող եք մասնակցել նախագծին, թարգմանել այն, հակառակ դեպքում տվյալ բաժինը ենթակա է ջնջման։
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Appearance(s) in UEFA Cup
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Appearances in UEFA Champions League
  3. ↑ Appearance in Supercoppa Italiana

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
  2. ↑ 2,0 2,1 Արգենտինական ֆուտբոլի տվյալների շտեմարան (իսպ.)
  3. ↑ 3,0 3,1 «L' Italia del Trap non si fida della Georgia» (իտալերեն). Corriere dello Sport. 2001 թ․ հունիսի 2. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 26-ին. Վերցված է 2024 թ․ նոյեմբերի 4-ին.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Roma strapazza il Parma continua la rincorsa» (իտալերեն). La Repubblica.it. 2002 թ․ ապրիլի 14. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 16-ին. Վերցված է 2024 թ․ նոյեմբերի 4-ին.
  5. ↑ 5,0 5,1 «"BAR SPORT" SUPERMARCO DELVECCHIO – L'UOMO DEI DERBY» (իտալերեն). tifosando.it. 2013 թ․ սեպտեմբերի 20. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 2-ին. Վերցված է 2024 թ․ նոյեմբերի 4-ին.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Marco Delvecchio» (անգլերեն). BBC. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ ապրիլի 8-ին. Վերցված է 2024 թ․ նոյեմբերի 4-ին.
  7. ↑ 7,0 7,1 John Ley (2000 թ․ հունիսի 9). «Italy Team Details» (անգլերեն). The Telegraph. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունվարի 12-ին. Վերցված է 2024 թ․ նոյեմբերի 4-ին.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 «Totti e Delvecchio affondano la Lazio» (իտալերեն). Repubblica.it. 2001 թ․ հոկտեմբերի 27. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ նոյեմբերի 27-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 22-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  9. ↑ 9,0 9,1 «Delvecchio: fischi, assist e gol» (իտալերեն). Gazzetta dello Sport. 1998 թ․ դեկտեմբերի 5. Վերցված է 2024 թ․ նոյեմբերի 4-ին.
  10. ↑ «Delvecchio Marco - biografia» (իտալերեն). Corriere dello sport. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 24-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 23-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  11. ↑ 11,0 11,1 Ruggiero Palombo (2001 թ․ օգոստոսի 20). «La Roma è tre volte super» (իտալերեն). La Gazzetta dello Sport. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ հուլիսի 1-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  12. ↑ 12,0 12,1 ««Roma» — «Lazio» 1:1, Totti l'uomo dei record riacciuffa Hernanes» (իտալերեն). La gazzetta dello sport. 2013 թ․ ապրիլի 8. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 23-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն); no-break space character in |title= at position 7 (օգնություն)
  13. ↑ 13,0 13,1 ««Roma», Totti record di gol nel derby: «Il primato a cui tengo di più»» (իտալերեն). La gazzetta dello sport. 2013 թ․ ապրիլի 9. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 «Marco Del Vecchio» (իտալերեն). intervisteromane.net. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 «Legend of Calcio: Marco Delvecchio» (անգլերեն). Forza Italian Football. 2011 թ․ նոյեմբերի 4. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հուլիսի 29-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 27-ին.
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 «Marco Delvecchio lascia la Pescatori: "Contesto le decisioni arbitrali"» (իտալերեն). Sport City. 2009 թ․ փետրվարի 20. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 7-ին. Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 26-ին.
  17. ↑ 17,0 17,1 «Roma, Del Vecchio: «Stagione fallimentare, non si è visto niente di nuovo»» (իտալերեն). AS Romalive.it. 2012 թ․ ապրիլի 24. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  18. ↑ 18,0 18,1 «Del Vecchio a Sky Sport: «Napoli favorita per la Champions, la palla è nelle… mani degli azzurri»» (իտալերեն). Iamnaples.it. 2012 թ․ մայիսի 2. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  19. ↑ «Delvecchio e la finale persa «Vendicate Rotterdam»» (իտալերեն). Repubblica.it. 2006 թ․ հուլիսի 8. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  20. ↑ «Кубок Италии 1991/92: «Интер» — «Ювентус» 1:2» (իտալերեն). Myjuve.it. 1992 թ․ փետրվարի 26. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն); no-break space character in |title= at position 30 (օգնություն)
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 «Delvecchio: «Amareggiato quando andai via dall'Inter»» (իտալերեն). FC Inter news.it. 2012 թ․ ապրիլի 28. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  22. ↑ «Чемпионат Италии 1991/92: «Фиорентина» — «Интер» 1:1» (անգլերեն). WorldFootball.net. 1992 թ․ մարտի 1. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն); no-break space character in |title= at position 39 (օգնություն)
  23. ↑ Fabio Monti (1992 թ․ հուլիսի 11). «Crippa bussa alla porta dell' Inter» (իտալերեն). Corriere della sera. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 24,3 24,4 24,5 24,6 «Almanacco Giallorosso - Marco Delvecchio» (իտալերեն). almanaccogiallorosso.it. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ դեկտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 24-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  25. ↑ Fabio Monti (1995 թ․ հունիսի 26). «Juve, no a Di Chiara. accordo Ferri Samp» (իտալերեն). Corriere della sera. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  26. ↑ Luca Valdiserri (1994 թ․ հոկտեմբերի 31). ««Inter», la vittoria all' ultimo respiro» (իտալերեն). Corriere della sera. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  27. ↑ Giancarlo Padovan (1995 թ․ հունիսի 5). «L' «Inter» trova il paradiso per sbaglio» (իտալերեն). Corriere della sera. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 2-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  28. ↑ 28,0 28,1 Giuseppe Toti (1996 թ․ մայիսի 11). ««Roma» «Inter», gol incrociati per l' Europa» (իտալերեն). Corriere della sera. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 2-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  29. ↑ Giancarla Ghisi (1995 թ․ նոյեմբերի 9). ««Inter», l' ora della rivoluzione» (իտալերեն). Corriere della sera. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  30. ↑ Roberto Perrone, Giancarla Ghisi (1995 թ․ նոյեմբերի 10). «Mancini: «Scusa „Inter", il cuore dice Samp»» (իտալերեն). Corriere della sera. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  31. ↑ Gaetano Mocciaro (2013 թ․ հուլիսի 2). «Dahlin, lo svedese in-colored di Roma» (իտալերեն). TUTTOmercatoWEB. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  32. ↑ Fabrizio Maffei. «DELVECCHIO, Marco» (իտալերեն). Enciclopedia dello Sport. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  33. ↑ Massimiliano Spalluto (2014 թ․ նոյեմբերի 1). ««Napoli» — «Roma» 1995: 0-2, prime reti in giallorosso per Thern e «Super Marco» Delvecchio» (իտալերեն). Vocegiallorossa.it. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն); no-break space character in |title= at position 9 (օգնություն)
  34. ↑ Giuseppen Toti (1996 թ․ ապրիլի 21). «Delvecchio fa per tre» (իտալերեն). Corriere della sera. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  35. ↑ Massimiliano Spalluto (2013 թ․ մայիսի 4). ««Fiorentina» — «Roma» 1996: quaterna inflitta ai toscani. Ultima gara in giallorosso per capitan Giannini» (իտալերեն). Vocegiallorossa.it. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն); no-break space character in |title= at position 13 (օգնություն)
  36. ↑ 36,0 36,1 «DELVECCHIO: «Devo molto a Mazzone e Sensi, Capello ti faceva dare il massimo, Batistuta un fratello»» (իտալերեն). RomaForever.it. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  37. ↑ «Otto vittorie in casa dell'Hellas. L'ultima lo scorso anno: finì 3:1 con reti di Ljajic, Gervinho e Totti» (իտալերեն). ForzaRoma.info. 2015 թ․ փետրվարի 21. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  38. ↑ «Nove anni fa l'ultimo successo interno con la Juventus» (իտալերեն). ForzaRoma.info. 2013 թ․ փետրվարի 15. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  39. ↑ Enzo Sasso (1996 թ․ դեկտեմբերի 2). «Totti cambia finale allo show di Batistuta» (իտալերեն). Corriere della sera. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  40. ↑ Francesco Fontana (2013 թ․ նոյեմբերի 30). ««Inter» — «Roma»: Dj, un gol da abbonamento» (իտալերեն). FC Inter news.it. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն); no-break space character in |title= at position 8 (օգնություն)
  41. ↑ Francesco Fontana (2013 թ․ սեպտեմբերի 22). «IL precedente — «Roma» — «Lazio» 1:3, quando la «Lazio» insegnò il calcio a Zeman…» (իտալերեն). La Lazio siamo noi. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն); no-break space character in |title= at position 14 (օգնություն)
  42. ↑ Stefano Boldrin. D'incanto la Roma trova Zemenlandia(իտալ.) // LO SPORT : Газета. — 1998. — В. 2 marzo.
  43. ↑ Alberto Costa, Giuseppe Toti, Stefano Petrucci (1998 թ․ մայիսի 4). «Zeman disintegra quel che resta del Milan» (իտալերեն). Corriere della sera. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  44. ↑ «1998, Derby spettacolo a Roma, finisce 3:3» (իտալերեն). Corriere della sport. 2011 թ․ նոյեմբերի 29. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 2-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  45. ↑ Massimiliano Spalluto (2013 թ․ սեպտեմբերի 22). ««Roma» — «Lazio» 1999: doppietta di Delvecchio; gol e maglia con dedica di Totti per il 3-1 finale. Fu crisi per la «Lazio»» (իտալերեն). Vocegiallorossa.it. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն); no-break space character in |title= at position 7 (օգնություն)
  46. ↑ Franco Melli, Giuseppe Toti (1999 թ․ մարտի 17). «Roma e arbitri: guerra anche in Europa» (իտալերեն). Corriere della sera. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  47. ↑ 47,0 47,1 47,2 47,3 47,4 «Marco Delvecchio, il rumore del gol» (իտալերեն). Zonacesarini.net. 2017 թ․ դեկտեմբերի 4. Վերցված է 2025 թ․ հունիսի 25-ին. {{cite web}}: Check |archive-url= value (օգնություն)CS1 սպաս․ url-status (link)
  48. ↑ ««Roma» — «Parma», Capello punta su Montella» (իտալերեն). Repubblica.it. 2001 թ․ հունիսի 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 7-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն); no-break space character in |title= at position 7 (օգնություն)
  49. ↑ «La «Juve» ritrova Del Piero e raggiunge la «Lazio»» (իտալերեն). Repubblica.it. 1999 թ․ նոյեմբերի 21. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 7-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  50. ↑ Roberto Perrone (1999 թ․ նոյեմբերի 29). «La Roma prende in contropiede il campionato» (իտալերեն). Corriere della sera. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 7-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  51. ↑ «La Roma passa a Udine e raggiunge «Juve» e «Lazio»» (իտալերեն). Repubblica.it. 1999 թ․ նոյեմբերի 28. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 7-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  52. ↑ «Zoff definisce la rosa Tagliati Fuser e Baggio» (իտալերեն). Repubblica.it. 2000 թ․ մայիսի 28. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 7-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  53. ↑ «Roma, show all'Olimpico per la festa scudetto» (իտալերեն). Repubblica.it. 2001 թ․ հունիսի 17. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ հունիսի 29-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  54. ↑ «La Lazio riacciuffa un derby in cui non sperava più» (իտալերեն). Repubblica.it. 2001 թ․ ապրիլի 29. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  55. ↑ «UEFA Cup 2000-01» (անգլերեն). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ օգոստոսի 4-ին. Վերցված է 2025 թ․ հունիսի 30-ին.
  56. ↑ «Gol di Totti, capitan coraggio per salvare una brutta Roma» (իտալերեն). Repubblica.it. 2001 թ․ սեպտեմբերի 26. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  57. ↑ «La Roma qualificata passeggia con l'Anderlecht». Repubblica.it. 2001 թ․ հոկտեմբերի 31. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 24-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 22-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  58. ↑ 58,0 58,1 «L'ultimo gol di Delvecchio in un derby» (իտալերեն). Официальный сайт ФК «Рома». 2020 թ․ հոկտեմբերի 27. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 27-ին.
  59. ↑ «Delvecchio: "Vucinic uomo derby"» (իտալերեն). asromalive.com. 2011 թ․ հունվարի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  60. ↑ «Roma, pareggio beffa con l'Aek Finisce seconda dietro al Real» (իտալերեն). Repubblica.it. 2002 թ․ նոյեմբերի 12. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ դեկտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 22-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  61. ↑ «Roma a valanga col Vicenza in semifinale sarà derby» (իտալերեն). Repubblica.it. 2003 թ․ հունվարի 22. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ դեկտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 22-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  62. ↑ «L'aeroplanino vola su Udine E la Roma parte col piede giusto» (իտալերեն). Repubblica.it. 2003 թ․ օգոստոսի 31. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ դեկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 22-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  63. ↑ «Italy Cup 2003/04» (անգլերեն). RSSSF. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 18-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 24-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  64. ↑ «History: Roma-Vardar | UEFA Europe League 2003/04» (անգլերեն). УЕФА. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ դեկտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 24-ին.
  65. ↑ 65,0 65,1 «Delvecchio per il Brescia» (իտալերեն). УЕФА. 2005 թ․ հունվարի 27. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ սեպտեմբերի 20-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 27-ին.
  66. ↑ Ֆուտբոլիստի էջը worldfootball.net կայքում(անգլ.)
  67. ↑ «Parma ufficializza Delvecchio Ascoli prende Zotti, Adani e Guana Cairo incontra i vertici del Torino» (իտալերեն). iltempo.it. 2005 թ․ օգոստոսի 20. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (օգնություն)
  68. ↑ 68,0 68,1 «Marco Delvecchio» (իտալերեն). Tutto Calciatori. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 29-ին. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 27-ին.
  69. ↑ «Delvecchio torna in campo con i Pescatori Ostia» (իտալերեն). 06blog.it. 2008 թ․ սեպտեմբերի 8. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հուլիսի 15-ին. Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 26-ին.
  70. ↑ «Eccellenza laziale, è ufficiale: Marco Del Vecchio alla Pescatori Ostia» (իտալերեն). agenziacalcio.it. 2008 թ․ սեպտեմբերի 8. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հուլիսի 15-ին. Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 26-ին.
  71. ↑ «Marco Delvecchio, esordio con gol in Eccellenza» (իտալերեն). agenziacalcio.it. 2008 թ․ սեպտեմբերի 8. Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 26-ին.
  72. ↑ «Del Vecchio squalificato 4 giornate» (իտալերեն). sportlive.it. 2008 թ․ դեկտեմբերի 11. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հուլիսի 15-ին. Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 26-ին.
  73. ↑ 73,0 73,1 73,2 73,3 «Le seconde vite dei calciatori» (իտալերեն). intervistasportiva.com. 2013 թ․ մարտի 26. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հուլիսի 15-ին. Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 26-ին.
  74. ↑ 74,0 74,1 74,2 «Nazionale in cifre: Delvecchio, Marco» (իտալերեն). FIGC. Արխիվացված է օրիգինալից 2002 թ․ նոյեմբերի 26-ին. Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 28-ին.
  75. ↑ Melli, Franco; Padovan, Giancarlo (1998 թ․ դեկտեմբերի 17). «L' Italia fa la festa al resto del mondo» (իտալերեն). Il Corriere della Sera. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 28-ին.
  76. ↑ «L'Italia non si ferma. Totti illumina, chiude Fiore» (իտալերեն). La Repubblica.it. 2000 թ․ հունիսի 14. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 28-ին.
  77. ↑ «Italia, finale da leggenda Olanda spreca e va fuori» (իտալերեն). La Repubblica.it. 2000 թ․ հունիսի 29. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 18-ին. Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 28-ին.
  78. ↑ «Zoff sorprende ancora Con Totti gioca Delvecchio» (իտալերեն). La Repubblica.it. 2000 թ․ հուլիսի 2. Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ մայիսի 28-ին. Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 28-ին.
  79. ↑ «History: France 2-1 Italy | UEFA EURO 2000 Final» (անգլերեն). UEFA.com. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 11-ին. Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 28-ին.
  80. ↑ «Ecco i 23 azzurri per i Mondiali» (իտալերեն). La Repubblica.it. 2002 թ․ մայիսի 8. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ դեկտեմբերի 29-ին. Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 28-ին.
  81. ↑ «L'acqua santa del Trap e quel diavolo di Moreno» (իտալերեն). Gazzetta dello Sport. 2014 թ․ հունիսի 4. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հուլիսի 29-ին. Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 28-ին.
  82. ↑ «L'Italia delle riserve passeggia con l'Irlanda del Nord» (իտալերեն). La Repubblica.it. 2003 թ․ հունիսի 3. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հուլիսի 29-ին. Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 28-ին.
  83. ↑ Grazia Neri (2000 թ․ հուլիսի 13). «Profile: Marco Delvecchio» (անգլերեն). ESPN FC. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 23-ին. Վերցված է 2024 թ․ նոյեմբերի 4-ին.
  84. ↑ 84,0 84,1 «Quattro azioni per raccontare che giocatore è stato Marco Delvecchio» (իտալերեն). Официальный сайт ФК «Рома». 2020 թ․ ապրիլի 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2025 թ․ հունիսի 25-ին. Վերցված է 2025 թ․ հունիսի 25-ին.
  85. ↑ «Oggi è il compleanno di Marco Delvecchio, "Uomo Derby" dei giallorossi» (իտալերեն). DerbyDerbyDerby.it. 2025 թ․ ապրիլի 7. Արխիվացված օրիգինալից 2025 թ․ մայիսի 20-ին. Վերցված է 2025 թ․ մայիսի 20-ին.
  86. ↑ «Dai Mazzola ai Maldini, passando per Totti: dinastie di campioni crescono» (իտալերեն). La Repubblica. 2014 թ․ նոյեմբերի 7. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ մարտի 27-ին. Վերցված է 2025 թ․ մայիսի 20-ին.
  87. ↑ «Delvecchio, nuova vita con la sua ballerina» (իտալերեն). La Repubblica. 2012 թ․ սեպտեմբերի 19. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 2-ին. Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 26-ին.
  88. ↑ «Andres Gil e Anastasia Kuzmina vincitori di Ballando con le stelle 2012» (իտալերեն). RAI. 2012 թ․ մարտի 17. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 9-ին. Վերցված է 2025 թ․ հունիսի 29-ին.
  89. ↑ «Marco Del Vecchio, ex Sara Di Vaira/ "È stata una delusione forte"» (իտալերեն). IlSussidiario.net. 2022 թ․ փետրվարի 11. Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ ապրիլի 26-ին. Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 26-ին.
  90. ↑ «Chi è Federica Delvecchio, concorrente di "Dance Dance Dance"» (իտալերեն). superEva. 2018 թ․ հունվարի 12. Արխիվացված է օրիգինալից 2024 թ․ ապրիլի 26-ին. Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 26-ին.
  91. ↑ «Giostra, l'Italia vince il Mundialito Beach Soccer a Sulmona» (իտալերեն). ReteAbruzzo.com. 2016 թ․ հուլիսի 24. Արխիվացված օրիգինալից 2024 թ․ ապրիլի 26-ին. Վերցված է 2024 թ․ ապրիլի 26-ին.
  92. ↑ «Cavaliere Ordine al merito della Repubblica Italiana Sig. Marco Delvecchio» (իտալերեն). quirinale.it. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 17-ին.
  93. ↑ Կաղապար:WorldFootball.net
  94. ↑ 94,0 94,1 Վիճակագրությունը National Football Teams կայքում(անգլ.)
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մարկո_Դելվեկիո&oldid=10487741» էջից