Մարի-Էլեն Լյաֆոն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Մարի-Էլեն Լյաֆոն
Դիմանկար
Ծնվել էհոկտեմբերի 1, 1962(1962-10-01)[1][2] (61 տարեկան)
ԾննդավայրՕրիյակ, Կանտալ, Ֆրանսիա
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
Մայրենի լեզուֆրանսերեն
ԿրթությունՓարիզ Սորբոնի համալսարան, Նոր Սորբոն համալսարան - Փարիզ III և Paris Diderot University?
Մասնագիտությունգրող և professeur agrégé
Պարգևներ և
մրցանակներ
 Marie-Hélène Lafon Վիքիպահեստում

Մարի-Էլեն Լյաֆոն (ֆր.՝ Marie-Hélène Lafon, հոկտեմբերի 1, 1962(1962-10-01)[1][2], Օրիյակ, Կանտալ, Ֆրանսիա), ֆրանսիացի մանկավարժ և մրցանակակիր գրող։

Ծնվել է Ֆրանսիայի Օվերն մարզի Կանտալ գավառի Օրիյակ քաղաքում և հասակ առել ընտանեկան ագարակում։ Կրթությունն ստացել է Սեն Ֆլուր համայնքի կրոնական գիշերօթիկ դպրոցում։ 1980 թվականին Փարիզ տեղափոխվելուց հետո ուսումը շարունակել է Սորբոնի համալսարանում։ 1987 թվականին հանձնելով agrégation de grammaire քննությունները՝ սկսել է դասավնդել դասական գրականություն։ Գրել սկսել է միայն 34 տարեկանում, իսկ Le soir du chien վերնագրով իր առաջին վեպը հրատարակել է 2001 թվականին[5][6]։

Ստեղծագործությունների ընտրանի[5][խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Le soir du chien, վեպ (2001), արժանացել է Ռենոդո մրցանակի[6]
  • Liturgie, պատմվածքներ (2002), արժանացել է Prix Renaissance de la Nouvelle մրցանակի[7]
  • Sur la photo, վեպ (2003)
  • Mo : roman, վեպ (2005)
  • Organes, պատմվածքներ (2006)
  • La maison Santoire (2007)
  • Les Derniers Indiens, վեպ (2008)
  • L'annonce, վեպ (2009)
  • Gordana, վեպ (2009)
  • Les Pays, վեպ (2012), արժանացել է Globe de Cristal Award մրցանակի[8]
  • Album, այբբենարան (2012)
  • Tensions toniques - les récits de Marie-Hélène Lafon, stories (2012)
  • Traversée (2013)
  • Joseph (2014)
  • Chantiers (2015)
  • Histoires (2016), արժանացել է Գոնկուրյան մրցանակի
  • Nos vies (2017)

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Who's Who in France (ֆր.)Paris: 1953. — ISSN 0083-9531; 2275-0908
  2. 2,0 2,1 http://www.museerenaudot.com/lyceens_result_date.php?datesID=15
  3. https://www.lefigaro.fr/livres/le-prix-renaudot-est-attribue-a-marie-helene-lafon-pour-histoire-du-fils-20201130
  4. Liste des lauréats depuis sa création — 2021.
  5. 5,0 5,1 «Marie-Hélène Lafon». Les écrivains / adhérents (ֆրանսերեն). Maison des écrivains et de la littérature.
  6. 6,0 6,1 «Marie-Hélène Lafon s'impose». L'Express (ֆրանսերեն). 2009 թ․ սեպտեմբերի 1.
  7. «Marie–Hélène Lafon». Confluences (ֆրանսերեն).
  8. «Marie-Hélène Lafon récompensée aux Globes de cristal». Livres hebdo (ֆրանսերեն). 2013 թ․ մայիսի 2.