Մարինա Լևտովա

Մարինա Լևտովա
Ծնվել է	ապրիլի 27, 1959
Ծննդավայր	Q20625938?, Մեգինո-Կանգալասկի ուլուս, Յակուտիայի Ինքնավար Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետություն, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	փետրվարի 27, 2000 (40 տարեկան)
Մահվան վայր	Razdory, Օդինցովսկի շրջան, Մոսկվայի մարզ, Ռուսաստան
Գերեզման	Վագանկովյան գերեզմանատուն
Կրթություն	Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտ (1982)
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Մասնագիտություն	դերասանուհի
Ամուսին(ներ)	Յուրի Մորոզ
Երեխա(ներ)	Դարյա Մորոզ
Պարգևներ և մրցանակներ

Մարինա Լևտովա (ռուս.՝ Мари́на Ви́кторовна Ле́втова, ապրիլի 27, 1959(1959-04-27)^[1], Q20625938?, Մեգինո-Կանգալասկի ուլուս, Յակուտիայի Ինքնավար Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետություն, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - փետրվարի 27, 2000(2000-02-27), Razdory, Օդինցովսկի շրջան, Մոսկվայի մարզ, Ռուսաստան), կինոյի ռուս և խորհրդային դերասանուհի։ Ռուսաստանի վաստակավոր արտիստ (1999 թվական)^[2]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1959 թվականի ապրիլի 27-ին, Յակուտիայի Ինքնավար Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետության Մեգինո-Կանգալասկի ուլուսում, բժիշկի ընտանիքում։ Հայրը գիտնական, բժիշկ, ֆիզիոլոգ և արյունաբան, բժշկական գիտությունների դոկտոր Վիկտոր Լևտովն էր (1931-1990 թվականներ), որը արյունաշրջանառության կենսամեխանիկայի հիմնական մի քանի աշխատությունների հեղինակ էր^[3]^[4]։ Մայրը Իզոլդա Լևտովան է (1931-1994 թվականներ)^[5]^[6]։

Նրա ծնողները Լենինգրադի Առաջին բժշկական ինստիտուտն ավարտելուց հետո աշխատանքի են անցել Յակուտիայում։ Մարինայի ծնվելուց քիչ անց ընտանիքը վերադարձել է Լենինգրադ։ Վաղ տարիներից Լևտովան երազում էր ծնողների պես բժիշկ դառնալ։

Լևտովայի դասընկերուհին Ելենա Ցիպլակովան էր։ Երիտասարդ տարիքից նա նկարահանվել է Դինարա Ասանովայի «Փայտփորիկի գլուխը չի ցավում» ֆիլմում։ Երբ Ասանովան սկսում է երեխաներ փնտրել նրա «Բանալի` առանց փոխանցման իրավունքի» ֆիլմի համար, Ցիպլակովան նրան ցույց է տվել 9-րդ դասարանի իր լուսանկարը։ Ասանովան միանգամից նկատել է երկու երեխայի` մեկ տղայի և մեկ աղջկա։ Այդ աղջիկը Մարինա Լևտովան էր։

Ավարտելով դպրոցը` Լևտովան ընդունվել է Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի համառուսական պետական ինստիտուտ։ Միաժամանակ շարունակել է նկարահանվել կինոյում։

Երկրորդ կուրսում Սերգեյ Գերասիմովը Լևտովային առաջարկել է նկարահանվել ըստ Ալեքսեյ Տոլստոյի Պետրոս Առաջին վեպի նկարահանած «Պետրոսի պատանեկությունը»/«Փառավոր գործերի սկզբում» պատմական երկգրության մեջ` Օլգա Բույնոստովայի դերում։ Նկարահանումների ժամանակ նա ծանոթացել է իր ապագա ամուսնու հետ։ 1982 թվականին Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի համառուսական պետական ինստիտուտն ավարտելուց հետո դարձել է Մաքսիմ Գորկու անվան կինոստուդիայի դերասանուհի։

Մահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մահացել է 2000 թվականի փետրվարի 27-ին, 41 տարեկան հասակում, երբ նա Օդինցովսկի շրջանի Ռազդորի գյուղակի ձյունագնացում է եղել իր ընկերների և իր ընտանիքի հետ։ Ինչ-որ պահի ձնագնացի վարորդ Միխայիլ Ռուդյակը, չտեսնելով խոր ձորը, մեծ արագությամբ վայր է ընկել, այնուհետև` շրջվել։ Լևտովայի դուստր Դարյան վայր է ընկել և ստացել է կոտրվածքներ, իսկ Մարինա Լևտովան գլուխը հարվածել է ծառին, գանգուղեղային վնասվածքով նրան տեղափոխել են Օդինցովսկի հիվանդանոց, որտեղ նա շուտով մահացել է։ Ռուդյակը կես տարի եղել է կոմայի մեջ, իսկ 2007 թվականին մահացել է վնասվածքի հետևանքով առաջացած բարդացումներից^[7]։

Դերասանուհու հոգեհանգստի արարողությունը կայացել է մարտի 2-ին, Մոսկվայի կենտրոնական կինոյի տանը^[8]։ Թաղված է Մոսկվայի Վագանկովյան գերեզմանատանը^[9]։

Ընտանիք և ազգակցական կապեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսինը Յուրի Մորոզն է (ծն. 1956 թվական), կինոռեժիսոր, դերասան, սցենարիստ և պրոդյուսեր։
Դուստրը Դարյա Մորոզն է (ծն. 1983 թվական), դերասանուհի և պրոդյուսեր։
Ազգակից քույրը Վերոնիկա Դոլինան է (ծն. 1956 թվական), բանաստեղծուհի և հեղինակ կատարող^[10]։

Ճանաչում և մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր դերասանուհի (1999 թվականի նոյեմբերի 21)` արվեստի ոլորտում վաստակի համար^[2]։

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1976 թվական` Բանալի` առանց փոխանցման իրավունքի` Յուլյա Բայուշկինա
1977 թվական` Դժբախտություն` դրվագային դեր
1977 թվական` Զարթոնք
1977 թվական` Հին ընկերները` Միլոչկա
1978 թվական` Վերջին հնարավորություն` Նադյա
1978 թվական` Պրեմիերայի նախօրեին` Լերա
1978 թվական` Ծղրիդը` Նինա
1979 թվական` Ընտրություն (կարճամետրաժ)
1979 թվական` Իմ Անֆիսան
1979 թվական` 20-րդ դարի պատուհանը (ըստ «Շրջան» պատմվածքի) (կարճամետրաժ)
1979 թվական` Հարազատ գործը` Ռաիսկա
1980 թվական` Յուրաքանչյուր երրորդը` Մաշա
1980 թվական` Ռաֆֆերտի` Էնն Ռաֆֆերթի
1980 թվական` Լռակյաց միջակները` Ալինա Վադիմովնա, ուսուցչուհի
1980 թվական` Պյոտրի պատանեկությունը` Օլգա Բույնոստովա
1980 թվական` Փառավոր գործերի սկզբում` Օլգա Բույնոստովա
1981 թվական` Ուրիշի տոնին` Լարիսա
1981 թվական` Երեք անգամ սիրո մասին` Լենա
1982 թվական` Վլադիվոստոկ, 1918 թվական` Շուրա Սուխանովա
1982 թվական` Պետավտոտեսչության տեսուչը` Եկատերինա Իվանովնա, ուսուցչուհի
1982 թվական` Երալաշ № 35` Կասկադեր, ուսուցչուհի
1983 թվական` Բերլիոզի կյանքը` Լյուբա
1983 թվական` Կաշառք։ Լրագրող Վալենտինա Ցվետկովայի նոթատետրից` Մաշա
1983 թվական` Քրեական հետախուզության պետի կյանքից` դատավոր
1983 թվական` Պացանները` Կոստյայի ընկերուհին
1983 թվական` Վանդակ դեղձանիկների համար
1983 թվական` Տայգայաբնակ նավաստին` Անյա
1984 թվական` Լյուբոչկա` Լյուբոչկա Վետկինա
1984 թվական` Քաղցր, թանկագին, սիրելի, միակ` առևանգված երեխայի մայրը
1984 թվական` ՏԱՍՍ-ը լիազորված է հայտարարել` Օլգա Վրոնսկայա
1984 թվական` Վերան, Նադեժդան և սերը` Սոնկա
1985 թվական` Դեռ սիրում եմ, դեռ հույս ունեմ` Լյուսյա
1985 թվական` Ահազանգը լուսաբացին
1985 թվական` Կատվի մասին...` արքայադուստր
1985 թվական` Նկարը` Լիզա Կիսլիխ
1986 թվական` Պարգևատրել (հետմահու)` Իռա Ալեքսեևա
1986 թվական` Մոտեցում ապագային
1986 թվական` Մեկ վայրկյան սխրանքի համար` Ռաիսա Նովիչենկո
1986 թվական` Տիկին Վոնգի գաղտնիքները` շանտաժիստուհի
1986 թվական` Պետական սահման։ Ֆիլմ 5-րդ։ 41 թվական` Օլգա Բելովա
1987 թվական` Գլուխկոնծի` Նինա Մաքսիմովա, ուսուցչուհի
1987 թվական` Մանուշակագույն փուչիկը` Արքայադուստր-գորտը
1987 թվական` Այցելություն Մինոտավրոսին` Ստրադիվարիուսի առաջին կինը
1988 թվական` Թող ես մեռնեմ, Աստված...
1989 թվական` Լորամրգի անտառում` Լենա, Միխայիլի կինը
1989 թվական` Կախարդների բանտը` Բիլլեգուրրի (Բելոգուրոչկա)` Երկիր մոլորակի բարեկամ ցեղախմբի առաջնորդի դուստրն և ժառանգորդը
1990 թվական` Բանտը` Նինա
1991 թվական` Իշամեղվի մեղրը
1992 թվական` Խավարի իշխանի արտասուքը` բուժքույր
1992 թվական` Երեք օր օրենքից դուրս` Օլյա Անդրեյի քույրը
1992 թվական` Դա սիրային հին նամակ է
1994 թվական` Լյուբեի տարածքը
1995 թվական` Տխրության ժամանակը դեռ չի եկել` Լյալյա
1996 թվական` Նախագահը և նրա կինը` Գլեբի կինը
1999 թվական` Սքանչելի անպիտանները
2000 թվական` Շերլոկ Հոլմսի հիշողությունների մասին` Կոնան Դոյլի աղախինը
2000 թվական` Կամենսկայա։ Ուրիշի դիմակը` Սվետլանա Պարասկևիչ
2000 թվական` Ճակատագիրը` կույս^[11]

Մուլտֆիլմերի, ֆիլմերի և հեռուստասերիալների հնչյունավորում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1986 թվական` Ալֆ` Քեյթ Թաններ
1987 թվական` Ախ, արքայադուստր
1987 թվական` Իմը, իմը, իմը` տիկին Լունդին
1987 թվական` Վայրի Ռոզան (իսպ.՝ Rosa Salvaje)` Էդիտ Գոնսալես, Ֆելիսիա Մերկադո` Լեոնելա Վիլյարեալ
1993 թվական` Եկվորները` Մարի-Անն Շազել` Ժանետտա Սարկլե
1994 թվական` Ճշմարտանման սուտ` Ջեյմի Լի Կյորտիս` Հելեն Թասկեր
1996 թվական` 101 դալմատիններ` Կրուէլլա Դե Վիլ, դաստիարակ
1998 թվական` Երկաթե դիմակով մարդը` Աննա Ավստրիացի թագուհին (Անն Պարիյոյի դերը)
1999 թվական` Վիրուսը` Ջեյմի Լի Կյորտիս` Քիթ Ֆոսթեր

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 Internet Movie Database — 1990.
↑ ^2,0 ^2,1 Награждена указом президента России № 1557 от 22 ноября 1999 года
↑ «О механизмах местных сосудистых реакций на химическое раздражение» Արխիվացված 2015-04-02 Wayback Machine Автореферат диссертации на звание кандидата медицинских наук (1964)
↑ «Научный совет РАН по биомеханике» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունիսի 13-ին.
↑ Надгробный памятник родителей и бабушки Леи Шмуйловны Гайцхоки (1907—1988) на Преображенском еврейском кладбище Արխիվացված 2014-04-07 Wayback Machine: Здесь же похоронены брат актрисы Александр Викторович Левтов (1956—1999) и прабабушка.
↑ «Марина Левтова хотела уйти из жизни мгновенно». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ օգոստոսի 10-ին. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 19-ին.
↑ Погибла Марина Левтова Газета «Коммерсантъ» (29 февраля 2000 года)
↑ Погибла Марина Летова. Газета «Сегодня» (Украина) (3 марта 2000)
↑ «Могила М. В. Левтовой на Ваганьковском кладбище». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 24-ին. Վերցված է 2011 թ․ նոյեմբերի 8-ին.
↑ «Еврейское наследство Дарьи Мороз». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ ապրիլի 7-ին. Վերցված է 2014 թ․ ապրիլի 2-ին.
↑ «Фильм «Фортуна» | RUSKINO.RU». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ սեպտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

[_ea84ddd355bea1dc-1] 1,0 ^1,1 Internet Movie Database — 1990.

[1557-1999-2] 2,0 ^2,1 Награждена указом президента России № 1557 от 22 ноября 1999 года

[3] «О механизмах местных сосудистых реакций на химическое раздражение» Արխիվացված 2015-04-02 Wayback Machine Автореферат диссертации на звание кандидата медицинских наук (1964)

[4] «Научный совет РАН по биомеханике» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունիսի 13-ին.

[5] Надгробный памятник родителей и бабушки Леи Шмуйловны Гайцхоки (1907—1988) на Преображенском еврейском кладбище Արխիվացված 2014-04-07 Wayback Machine: Здесь же похоронены брат актрисы Александр Викторович Левтов (1956—1999) и прабабушка.

[6] «Марина Левтова хотела уйти из жизни мгновенно». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ օգոստոսի 10-ին. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 19-ին.

[7] Погибла Марина Левтова Газета «Коммерсантъ» (29 февраля 2000 года)

[8] Погибла Марина Летова. Газета «Сегодня» (Украина) (3 марта 2000)

[9] «Могила М. В. Левтовой на Ваганьковском кладбище». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 24-ին. Վերցված է 2011 թ․ նոյեմբերի 8-ին.

[10] «Еврейское наследство Дарьи Мороз». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ ապրիլի 7-ին. Վերցված է 2014 թ․ ապրիլի 2-ին.

[ruskino-11] «Фильм «Фортуна» | RUSKINO.RU». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ սեպտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]