Մարիա Կոլեսնիկովա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Մարիա Կոլեսնիկովա
բելառուս․՝ Марыя Аляксандраўна Калеснікава
 
Կուսակցություն՝ Together?
Կրթություն՝ Բելառուսի երաժշտական պետական ակադեմիա[1] և State University of Music and Performing Arts Stuttgart?
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ
Ծննդյան օր ապրիլի 24, 1982(1982-04-24)[1] (41 տարեկան)
Ծննդավայր Մինսկ, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]
Քաղաքացիություն  Բելառուս
Ի ծնե անուն բելառուս․՝ Марыя Аляксандраўна Калеснікава
 
Պարգևներ

Մարիա Ալեքսանդրովնա[6][7] Կոլեսնիկովա (բելառուս․՝ Марыя Аляксандраўна Калеснікава; ապրիլի 24, 1982(1982-04-24)[1], Մինսկ, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), բելառուս ֆլեյտահար, մանկավարժ և քաղաքական ակտիվիստ, 2020 թվականի Բելառուսի Հանրապետության նախագահի ընտրություններում Վիկտոր Բաբարիկոյի շտաբի համակարգող։ Սվետլանա Տիխանովսկայայի միավորված շտաբի ներկայացուցիչ և Բելառուսական ընդդիմության համակարգող խորհրդի նախագահության անդամ[8][9]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարիա Կոլեսնիկովան ծնվել է 1982 թվականի ապրիլի 24-ին Մինսկում։ Ավարտել է Բելառուսի պետական երաժշտական ակադեմիան՝ ֆլեյտահար և դիրիժոր մասնագիտությամբ։

17 տարեկանից ի վեր ֆլեյտա է դասավանդել Մինսկի գիմնազիայում։ Ֆլեյտա է նվագել օպերային թատրոնում, Բելառուսի Հանրապետության ազգային ակադեմիական համերգասրահում՝ Մ. Յ. Ֆինբերգի ղեկավարությամբ, ինչպես նաև Բելառուսի Հանրապետության նախագահական նվագախմբում[10]։

2007 թվականին տեղափոխվել է Գերմանիա, սովորել է Շտուտգարտի երաժշտության բարձրագույն դպրոցում՝ հին և ժամանակակից երաժշտության ֆակուլտետներում[11]։

2010-ական թվականներին ակտիվ համերգային գործունեություն է ծավալել և միջազգային մշակութային նախագծեր է կազմակերպել Գերմանիայում և Բելառուսում[12][13], որոնց թվում է «Երաժշտության դասեր մեծահասակների համար» խորագրով դասախոսությունների շարքը։

12 տարիների ընթացքում՝ 2007-2019 թվականներին ապրել է Գերմանիայում, իսկ Բելառուսում եղել է միայն անցումով[14]։ 2017 թվականին հանդես է եկել որպես Artemp ստեղծագործական միավորման հիմնադիրներից մեկը, որը ժամանակակից արվեստի բնագավառում տարբեր միջոցառումներ է անցկացրել[11]։

Ok16 մշակութային հաբի (կենտրոնի) գեղարվեստական տնօրենն է[15]։

Քաղաքական կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2020 թվականին Կոլեսնիկովան գլխավորել է Վիկտոր Բաբարիկոյի շտաբը, որն առաջադրվել է Բելառուսի Հանրապետության նախագահի պաշտոնում 2020 թվականի օգոստոսի 9-ի ընտրություններում։

Հուլիսի 16-ին Վիկտոր Բաբարիկոյի (Մարիա Կոլեսնիկովա), Վալերի Ցեպկալոյի (Վերոնիկա Ցեպկալո) և Սվետլանա Տիխանովսկայայի շտաբերի ղեկավարները հայտարարել են միավորման մասին[16][17][18]։

Օգոստոսի 8-ի երեկոյան Կոլեսնիկովային ձերբակալել է ոստիկանությունը, սակայն մի քանի րոպե անց նա ազատ է արձակվե։ Դա բացատրվել է դրանով, որ «նրան շփոթել են»[19][20]։

Կոլեսնիկովան ակտիվորեն մասնակցում է Բելառուսի բազմաթիվ հանրահավաքներին։ Բացի այդ՝ նա դիմել է գործարանների աշխատակիցներին, պաշտոնյաներին, դիվանագետներին, ուժային կառույցներին և հեռուստատեսության աշխատակիցներին և հրավիրել է նրանց շարունակել միանալ բողոքին[21][22][23][24]։

Օգոստոսի 18-ին ընդգրկվել է Բելառուսական ընդդիմության համակարգող խորհրդի հիմնական կազմում[25][26], իսկ օգոստոսի 19-ին ընտրվել է նրա նախագահության կազմում[27][28]։

Օգոստոսի 31-ին Կոլեսնիկովան հայտարարել է «Վմեսծե» (ռուս.՝ Вместе, թարգ․՝ Միասին) քաղաքական կուսակցության ստեղծման մասին[29][30][31]։

Սեպտեմբերի 7-ին անհայտ անձինք առևանգվել են Կոլեսնիկովային Մինսկի կենտրոնում[32][33][34]։ Սեպտեմբերի 8-ի առավոտյան տեղեկություն է հայտնվել այն մասին, որ Մարիա Կոլեսնիկովային փորձել են Բելառուսից բռնի արտաքսել Ուկրաինա, սակայն նա պատռել է իր անձնագիրը և կրկին ձերբակալվել[35]։

Բելառուսի պետական սահմանային կոմիտեն հայտարարել է, որ Համակարգող խորհրդի անդամներ Մարիա Կոլեսնիկովան, Իվան Կրավցովը և Անտոն Ռոդնենկովը առավոտյան ժամը 4-ին հատել են Ուկրաինայի հետ սահմանը։ Զուգահեռաբար բելառուսական պետական զանգվածային լրատվամիջոցները հայտնել են, որ Կրավցովը և Ռոդնենկովը «այս գիշեր փախել են արտասահման», իսկ Կոլեսնիկովան ձերբակալվել է[36]։

Սեպտեմբերի 9-ին Մարիա Կոլեսնիկովայի հայրը հայտնել է, որ իր դուստրը ձերբակալվել է։ Նա այդ մասին հայտնել է TUT.BY գործակալությանը։ Կոլեսնիկովան գտնվում է Մինսկի Վոլոդարսկու փողոցին գտնվող № 1 քննչական մեկուսարանում[37]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարիայի մայրը մահացել է 2019 թվականին։ Նրա ծնողները կրթությամբ ճարտարագետներ են։ Հայրը՝ Ալեքսանդր Կոլեսնիկովը[7] ծառայել է սուզանավում, դասավանդել է Ավիացիոն քոլեջում, զբաղվել է բիզնեսով։ Քույրը՝ Տատյանա Խոմիչը բիզնես վերլուծաբան է, սակայն զբաղվում է նաև երաժշտությամբ, երգել է «Չարաձեյ» ռոք օպերայում Ռոման Օռլովի նախագծում[10]։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 https://bigbookname.com/user/maria-kalesnikava-6175066
  2. ↑ https://www.state.gov/2021-international-women-of-courage-award-recipients-announced/
  3. ↑ https://www.idnes.cz/zpravy/zahranicni/cena-vaclava-havla-belorusko-maryja-kalesnikavova.A210927_130817_zahranicni_kha
  4. ↑ Belarussische Oppositionelle: Swetlana Tichanowskaja erhält den Karlspreis 2022 (գերմ.) / Hrsg.: S. Casdorff — Deutschland: Verlag Der Tagesspiegel, 2021. — ISSN 1865-2263
  5. ↑ https://www.ustrcr.cz/o-nas/cena-ustr/slavnostni-predani-ceny-ustr-za-svobodu-demokracii-a-lidska-prava-2021/
  6. ↑ «У Менску затрымалі і хутка адпусьцілі Марыю Калесьнікаву» (բելառուսերեն). Белорусская служба Радио «Свобода». 2020-08-08. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  7. ↑ 7,0 7,1 ««Мария всегда повторяла: что бы ни случилось, я буду в Беларуси». Отец Колесниковой прокомментировал слова Лукашенко». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  8. ↑ «Мария Колесникова — РБК: «Белорусы ощутили силу самим разобраться»». РБК (ռուսերեն). Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 19-ին.
  9. ↑ «Создание Координационного Совета: итоги пресс-конференции». Виктор Бабарико (ռուսերեն). 2020 թ․ օգոստոսի 18. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 19-ին.
  10. ↑ 10,0 10,1 Мария Колесникова рассказала о советах Алексиевич, об истории лозунгов кампании и совместном шопинге с Цепкало и Тихановской
  11. ↑ 11,0 11,1 Гульня ў класіку: інтэрв’ю з Марыяй Калеснікавай // Na Dzeya, 34mag
  12. ↑ «Музыкант и серфингист. Кто такая Мария Колесникова — представитель штаба Виктора Бабарико». TUT.BY (ռուսերեն). 2020 թ․ հուլիսի 20. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 21-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 18-ին.
  13. ↑ «Кто такая Мария Колесникова — представитель штаба Виктора Бабарико. Что о ней известно?». belaruspartisan.by (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 19-ին.
  14. ↑ Если мы не победим, всех закатают в асфальт: Маша Колесникова о личном и планах // The Village
  15. ↑ Как завод превратился в культурный центр // Е. Ерёмина, Белорусы и рынок
  16. ↑ «Время женщин». Новая газета - Novayagazeta.ru (ռուսերեն). Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 19-ին.
  17. ↑ Белорусская оппозиция заключила тройственный союз // Коммерсантъ.
  18. ↑ «В Беларуси оппозиционные кандидаты объединились против Лукашенко». Украинская правда (ռուսերեն). Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 19-ին.
  19. ↑ «Соратницу Тихановской Колесникову отпустили после задержания». РБК (ռուսերեն). Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 19-ին.
  20. ↑ ««С кем-то перепутали». Колесникову задержали и быстро отпустили» (ռուսերեն). TUT.BY. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ օգոստոսի 17-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 19-ին.
  21. ↑ Евгений Шуваев (2020 թ․ օգոստոսի 16). «Соратница Тихановской Мария Колесникова приехала на митинг оппозиции в Минске». Известия (ռուսերեն). Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 18-ին.
  22. ↑ «Соратница Тихановской Мария Колесникова прибыла на митинг оппозиции в Минске». ТАСС. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 18-ին.
  23. ↑ «Официальное заявление штаба Виктора Бабарико».
  24. ↑ «Протесты в Беларуси: день восьмой. Онлайн». Новая газета - Novayagazeta.ru (ռուսերեն). Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 19-ին.
  25. ↑ «В основной состав Координационного совета белорусской оппозиции вошли 70 человек». ТАСС. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 19-ին.
  26. ↑ Алеся Добыш | Сайт «Комсомольской правды» (2020 թ․ օգոստոսի 18). «Прошла первая пресс-конференция Координационного совета: «Светлана Тихановская планирует вернуться в Беларусь»». kp.ru - Сайт «Комсомольской правды». Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 19-ին.(չաշխատող հղում)
  27. ↑ «Оппозиция Белоруссии избрала президиум Координационного совета». ТАСС. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 19-ին.
  28. ↑ «В президиум белорусской оппозиции вошли нобелевский лауреат и экс-министр». РБК (ռուսերեն). Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 19-ին.
  29. ↑ Евгений Шуваев (2020 թ․ օգոստոսի 31). «Белорусская оппозиция объявила о создании партии «Вместе»». Известия (ռուսերեն). Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 31-ին.
  30. ↑ «Белорусская оппозиция объявила о создании политической партии "Вместе"». ТАСС. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 31-ին.
  31. ↑ «Колесникова объявила о создании политической партии "Вместе"». Sputnik Беларусь (ռուսերեն). Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 31-ին.
  32. ↑ «Протесты в Беларуси, день 30. Что происходит?». Новая газета - Novayagazeta.ru (ռուսերեն). Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 7-ին.
  33. ↑ В Минске неизвестные захватили и увезли Марию Колесникову
  34. ↑ «Марию Колесникову в центре Минска задержали и увезли неизвестные». TUT.BY (ռուսերեն). 2020 թ․ սեպտեմբերի 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 7-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 7-ին.
  35. ↑ «Марию Колесникову задержали на границе с Украиной».
  36. ↑ «Протесты в Беларуси, день 31. Что происходит?». Новая газета - Novayagazeta.ru (ռուսերեն). Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  37. ↑ [1]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մարիա Կոլեսնիկովա» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Չափորոշչային վերահսկողություն
GND: 1051725275 · VIAF: 308732832 · WorldCat VIAF: 308732832
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մարիա_Կոլեսնիկովա&oldid=9449768» էջից