Մարդ կրոնական

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Մարդ կրոնական (անգլ.՝ Homo religiosus), հումանիտար գիտնականների, կրոնագետների և կրոնի ֆենոմենագետների կողմից ընդունված արտահայտություն, որը նկարագրում է այս աշխարհի սահմաններից դուրս եկող աբսոլյուտ, սրբազան իրականության գոյությանը և, հետևաբար, այն իրական է պատկերացնում[1]։ «Մարդ կրոնական» արտահայտության հեղինակն է նիդերլանդացի պատմաբան և կրոնի փիլիսոփա Գերարդ վան դեր Լեուվը (1890-1950)[2]։

Ըստ ֆրանսիացի կուրիական կարդինալ Պոլ Պուպարի՝ «հomo religiosus-ը համոզված է, որ կյանքը մահից զորեղ է, քանի որ այն տրված է Աստծո սիրով, ով դարձել մարդ նրա համար, որ մարդ դառնա Աստված, ով մահացել և հարություն է առել նրա համար, որ մարդը ապրի։ Մահկանացու մարդը բաց է անվերջության համար և անդուլորեն սիրում է Աստծուն։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Mircea Eliade. Il sacro e il profano
  2. Gerardus van der Leeuw. Phanomenologie der Religion (1933)