Մասնակից:Naira Beglaryan/Ավազարկղ
| Արմեն Վաղարշակի Հայրապետյան | |
|---|---|
| հունիսի 17, 1963-դեկտեմբերի 10, 1992 | |
| Ծննդավայր | Քաջարան |
| Մահվան վայր | Շարաֆլու, Ադրբեջան |
| Զորատեսակ | Կապանի երկրապահ վաշտի |
| Ծառայության տարիներ | 1991-1992 |
| Պարգևներ | «Մարտական խաչ» առաջին աստիճանի շքանշան |
Արմեն Վաղարշակի Հայրապետյան (առավել հայտնի է Միկրոբ աբունով, հունիսի 17, 1963, Քաջարան, Սյունիքի մարզ ՀԽՍՀ-դեկտեմբերի 10, 1992, Զանգելանի շրջան,(Ադրբեջանական ԽՍՀ) Շարաֆլու), Արցախյան պատերազմի մասնակից[1]:
Ցուցաբերած բացառիկ քաջության և արիության համար ՀՀ նախագահի 1996 թվականի սեպտեմբերի 20-ի հրամանագրով հետմահու պարգևատրվել է «Մարտական խաչ» առաջին աստիճանի շքանշանով:
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արմեն Հայրապետյանը ծնվել է 1963 թվականին: Ավարտել է Կապանի թիվ 6 միջնակարգ դպրոցը: Սովորել է Կապանի Լեռնահանքային տեխնիկումի Էլեկտրամեխանիկական բաժնում[2]: 1980 թվականին ավարտել է և զորակոչվել խորհրդային բանակ՝ ծառայության անցնելով Թուրքմենիայի Կրասնովոդսկ քաղաքում տեղաբաշխված հակաօդային պաշտպանության զորամասում: Զորացրվելուց հետո աշխատանքի է անցել Կապանի ավտոնորոգման գործարանում՝ որպես փականագործ:
Արցախյան պատերազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1991 թվականի հոկտեմբերի 10-ին Արմենն ընդգրկվել է ՆԳ Կապանի բաժանմունքում կազմակերպվող ինքնապաշտպանության ջոկատի կազմում, մասնակցել է Կապան-Գորիս ավտոճանապարհի պաշտպանությունը:
Նշանակվել է Կապանում էր գտնվող երկրապահ վաշտի հետախուզական ջոկատի հրամանատար: Այդ ջոկատի հրամանատար։ Ստացել է Հետախույզ Միկրոբ ծածկանունը: Այդ ծածկանունը ադրբեջանացի մարտիկները գիտեին, սակայն նրան չէին տեսել և չէին ճանաչում: Գերիների և զոհերի փոխանակման ժամանակ Զանգելանի ոստիկանության պետը նրա հետ զրուցելիս ասել է. «Մի օր ինձ ծանոթացրու այդ Միկրոբի հետ»: Արմենը պատասխանել է. «Կգա ժամանակը, կծանոթանաս»:
1992 թվականի դեկտեմբերի 10-ի վաղ առավոտյան Շարաֆլու գյուղի դիմաց բարձունքի վրա անցած էին պաշտպանության Սիսիանի 25 հոգանոց և Կապանի 12 հոգանոց ջոկատները Միկրոբի գլխավորությամբ: Մարտի ժամանակ ծանր վիրավորվում է Արմենը: Ընկերները մի կերպ նրան հասցնում են մոտակա քարանձավը, որտեղ էլ մնում է նա: Արմենը ադրբեջաներեն օգնության է կանչել հակառակորդին և երբ ադբեջանցիներն օգնության են հասել, Միկրոբ պայթեցրել է ձեռքի նռնակը՝ իր հետ զոհելով մի քանի ադբեջանցու[3]:
Արմենի աճյունն ամփոփված է Բաղաբուրջի հուշահամալիրում՝[4] իր մարտական ընկերների կողքին:
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Նինա Դանիելյան «Ես և իմ հանքաշխարհը», էջ 23
- ↑ Արտեմ Վարդանյան Գիրք անմահաց, էջ 61
- ↑ Մուրազ Սարգսյան «Զանգեզուրի պաշտպանությունը» /Հուշեր, գիրք 3/, էջ 215
- ↑ «Հիշատակի օր — Կապանի հ․6 հիմնական դպրոց». kapan6.schoolsite.am. Վերցված է 2019-06-10-ին.
