Մասնակից:G.Shushan/Ավազարկղ
Չիմիտո[1] (մինչև հեղափոխությունը՝ Չիմիտո[2][3], շվեդ.՝ Kimitoön[4], ինչպես նաև Կեմիյո, ֆիններեն՝ Kemiönsaari), կղզի Ֆիննական ծոցի հյուսիս-արևմուտքում: Համարվում է Ֆինլանդիայի երկրորդ մեծ կղզին, Ալանդայից հետո, մակերեսը կազմում է 524 կմ քառակուսի:[5] Երկարությունը կազմում է 30 կիլոմետր, լայնությունը՝ 15 կիլոմետր:[6]
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Отделён от материка двумя шхерными проходами. Северный носит название Релакс-фиорда,[7] а восточный в самой узкой своей части — Чимито-Стрёма[2] или Кимито-Стрёмского канала[7] (շվեդ.՝ Strömma kanal, ֆիններեն՝ Strömman kanava). Чимито-Стрём был засыпан во время Северной войны по приказу Петра Великого, расчищен и углублён русскими галерным флотом в 1808 г., в 1845 г. дополнен параллельным каналом,[2] прорытым через островной мыс и реконструированным в 1967-1968 гг.[4]
На юге между Чимиту и более мелкими шхерными островами лежат два шхерных же прохода: (с севера на юг) Малый Юнгферзунд и Большой Юнгферзунд[7] (Юнгфрузунд).[2]
С 2009 г. остров поделён между двумя общинами: Кемиёнсаари и Сало,[5] — причём последняя располагается преимущественно на материке. Прежде, начиная с 1860 г., общин было три: Вестанфьярд (Västanfjärd), Драгсфьярд (Dragsfjärd) и Кимито (Kimito).[4] Население большей частью (70,9 %) говорит на шведском языке.[4]
История[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Летом 1808 г., во время последней русско-шведской войны, вокруг Кимито происходили военные события: в начале июля русские галеры под командою графа Логина Гейдена обошли остров шхерными проходами, ибо Юнгферзунд был заблокирован шведским флотом. При этом морякам пришлось в несколько дней расчистить упомянутый выше Кимито-Стрёмский канал. По выходе из него в Релакс-фиорд русские корабли были 9 июля атакованы шведскими канонерскими лодками, которые затем отошли к острову Сандё (շվեդ.՝ Sandö, ֆիններեն՝ Santasaari), что находится возле северо-западной оконечности Кимито.
19 июля возле Сандё произошло ещё одно сражение, после которого шведский флот, потерявший 25 кораблей против 11 русских, был вынужден вновь отступить.[8]
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
-
Кимитская церковь -
Дальсбрюк в 1992 г. -
Дальсбрюк с птичьего полёта -
Дом в древне-скандинавском стиле
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Норвегия, Швеция, Финляндия // Атлас мира / сост. и подгот. к изд. ПКО «Картография» в 2009 г. ; гл. ред. Г. В. Поздняк. — М. : ПКО «Картография» : Оникс, 2010. — С. 50—51. — ISBN 978-5-85120-295-7 (Картография). — ISBN 978-5-488-02609-4 (Оникс).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Կաղապար:ВТ-ВЭС
- ↑ П. А. Ниве, полковник. Финляндские войны.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Kimitoön. // Uppslags verket Finland». Արխիվացված է օրիգինալից 2014-02-23-ին. Վերցված է 2012-01-30-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ 5,0 5,1 «Финляндия. Страна островов и водоёмов» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014-03-03-ին. Վերցված է 2012-01-30-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «Кимито». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link) - ↑ 7,0 7,1 7,2 «Юнгферзунд». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link) - ↑ Александр Чернышев. Великие сражения русского парусного флота
Категория:Острова Финляндии Категория:Острова Финского залива
Արմեն Գոգինյան, ծնված 1940 թվականի մայիսի 2-ին, Թումանյանի շրջանի Ճոճկան գյուղում:
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Քանի որ հայրը գործուղմամբ աշխատում էր Կողբի մոտ գտնվող Կոզման բանվորական ավանում որպես հացթուխ, նրանց ամբողջ ընտանիքը տեղափոխվում է Նոյեմբերյանի շրջանի Կոզման բանվորական ավան:
Կրթությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պատերազմից հետո 1948 թվականին՝ 8 տարեկան հասակում հաճախել է Կոզմանի 7-ամյա դպրոցը: Ավարտելուց հետո երկու տարի սովորել է Երևանի համար երկու ուսումնարանում: ստացել է կապավորի մասնագիտություն: Դրանից հետո աշխատել է Նոյեմբերյանի կապի բաժանմունքում, որպես ռադիոկապի տեխնիկ: 1959 թվականին զորակոչվել է սովետական բանակ: 1960 թվականին բանակում «Տրուդ» թերթում կարդացել է հայտարարություն՝ Մոսկվայի հեռակա արվեստի ժողովրդական համալսարանի մասին: Նույն թվականին ծառայության հետ մեկտեղ ընդունվել է նույն համալսարանի գեղանկարչության բաժինը, որն ավարտել է 1965 թվականին:
Աշխատանքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1962 թվականի հունվարից սկսել է աշխատել որպես գեղանկարչության ուսուցիչ Նոյեմբերյանի դպրոցներում: 1967 թվականից դպրոցի հետ զուգահեռ Նոյեմբերյանում բացել է ֆոտոստուդիա, որտեղ աշխատել է 30 տարի:
Ընտանիքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1965 թվականի դեկտեմբերի 11-ն ամուսնացել է Նոյեմբերյանի բնակչուհի Նելի Անանյանի հետ: Ունեցել է 3 որդի և 1 դուստր: Ունի 9 թոռ և 1 ծոռ:
Խաչքարերը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1983 թվականին ծնողների համար խաչքար պատրաստելուց հետո 1984 թվականից սկսել է զբաղվել փայտի փորագրությամբ և խաչքարագործությամբ: Պատրաստել է 16 խաչքար, որից մեկը նվիրել է Նոյեմբերյանի եկեղեցուն, մեկ խաչքար զոհված ոստիկաններին, երկու խաչքար նվիրել է Հաղթանակից Արցախյան պատերազմում հերոսաբար զոհված երկու զինվորների: 1987 թվականին մասնակցելով Երևանյան ցուցահանդեսին՝ փայտի փորագրությամբ, ստացել է ժողովրդական վարպետի կոչում: 1967 թվականից անց է կացրել բազմաթիվ (թվով 45) ցուցահանդեսներ՝ դպրոցներում և մշակույթի կենտրոններում, երիտասարդների և պատանիների մեջ փայտի փորագրությունը տարածելու համար: 2000 թվականին բացել է առաջին փայտի փորագրության և խաչքարագործության խմբակ, որին մասնակցել է 20 աշակերտ, բոլոր աշխատանքները կատարվել է անվճար: Ունի վարպետ աշակերտներ, ովքեր իրենց հացը դասում են իր սովորեցրած փայտի փորագրությամբ:
2017 թվականի սեպտեմբերի 1-ից աշխատում է «ԱՐԱՐ» հայ արվեստի պահպանման և հանրահռչակման կենտրոնում, որպես փայտի և քարի փորագրության վարպետ: Ունի շուրջ 70 աշակերտ: Աշակերտների միջոցով կազմակերպել է ցուցահանդեսներ և միասնական ուժերով խաչքար են տեղադրել Նոյեմբերյանի եկեղեցու բակում՝ պատրաստված աշակերտների կողմից, խաչքարը նվիրված է Արցախյան ազատամարտերի հերոսներին:
Գեղանկարներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1963 թվական - «Բերդավանի բերդը»
1963 թվական - «Նավակներ»
1964 թվական - «Տեսարան Երևանից»
1964 թվական - «Բերքահավաք»
1965 թվական - «Նատյուրմերտ խնձորով»
1965 թվական- «Նատյուրմորտ ձմերուկով»
1965 թվական - «Ծաղկեփոինջ»
1965 թվական - «Իմ դիմանկարը»
1965 թվական - «Գյուղական տուն»
1967 թվական - «Դովեղի Ս. Սարգիս եկեղեցին»
1968 թվական - «Խալիսայի դիմանկարը»
Դրվագում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Տիգրան Մեծ» (35x35)
«Նեֆերտիտի» (1970 թվական)
Փայտե աշխատանքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Փայտե աշխատանքներ շուրջ 200 հատ:
«Գառնի» - 2017 թվական
Շերեփներ, զարդատուփեր, գդրնոցներ, ժամացույցներ, գաթանախշիներ, բաժակներ, ափսեներ, աղամաններ, գդալներ, սկուտեղներ, վազաներ, մոմակալներ, երաժշտական գործիքներ՝ քնար: Եղեռնի 100 ամյակին նվիրված գործ, Սայաթ-Նովային նվիրված գործ:
https://www.youtube.com/watch?v=ppKFF4Ta8BQ
https://www.youtube.com/watch?v=6k2stxQSPos
https://ok.ru/video/1106838096427
https://ok.ru/video/1294828702251
https://ok.ru/video/1117031107115
https://ok.ru/video/227851569707