Հեռվում 5200 լուսավոր տարի,Լագունի մշուշապատությունը աստղերից կազմված երկու միգամածություններից մեկն է, որը անզեն աչքով վատ տեսանելի է Հյուսիսային կիսագնդիմիջին լայնություններում է:Հեռադիտակով ուսումնասիրելիս ,Լագունան կարծես հստակ ձևավորված օվալաձև ամպի նման բիծ է ՝ հստակ միջուկով, որը նման է գունատ աստղի ծաղիկի:Մշուշապատ երկինքը առաջացնում է աստղերի գերխտացում,դրա վրա դրված, ինչը ծովածոցը վերածում է ամառային գիշերային երկնքի գրավչություններից մեկի:
Լագունայի մշուշոտությունը երկնքում զբաղեցնում է 90 -ից 40 չափը, որը, մինչև դրա մոտ 5200 լուսավոր տարի հեռավորությունը ունի , բերում է իրական չափի 140 -ից 60 լուսային տարի:Պարոնակում է գլոբուլային շարք,մութ,փլուզվող նախաստղային նյութից ամպեր, որոնցից ամենանշանակալին Է.Է.Բառնառդոմը դասակարգել է որպես B 88, B 89 և B 296:
Ամռանը դա մուգ դիֆուզային մշուշոտություն է բարձր երկնքում ,որն արդեն տեսանելի է անզեն աչքով:Հեռադիտակի կամ փոքր աստղադիտակի միջոցով այն բավականին հստակ տեսանելի է անհասկանալի ձևի լուսավոր ամպի տեսքով, որի կողքին կան աստղեր:Ավելի բացված աստղադիտակում (120-150 մմ տրամագծով), օգտագործելով խորը երկնքի զտիչներ (UHC, UHC-S և այլն), մշուշոտության մեջ գազի բաշխումը ավելի կառուցվածքային տեսք ունի, փոշոտ միգամածության մուգ ստվեր է հայտնվում ՝ բաժանվելով լույսը երկու մասի:Իրականում, մշուշոտության անունն իր ծագման համար պարտական է այս մութ եզրին, որը նման է մութ ծովածոցի, որը շրջապատված է ցամաքով (թեթև մշուշ) ՝ քաղաքի լույսերով ափին ( աստղերի խտություն):Ավելի մեծ աստղադիտակի բացվածքով (և, համապատասխանաբար, ավելի մեծ խոշորացումով), մշուշոտության մանրամասները մեծանում են, օրինակ ՝ մշուշոտության կենտրոնում տեսանելի է դառնում պայծառ գազի հատկապես պայծառ ժամացույցաձև հանգույց:Դիտարկման լավագույն փորձի համար M8- ը պետք է հեռու լինի լուսնի լույսից ՝ լուսնոտ, պարզ գիշերներին:Բայց այս դեպքում մարդու աչքն ի վիճակի չէ
Туманность Лагуна в созвездии Стрельца
երկարատև լույսի կուտակման, ինչպես մյուս ֆոտոդետեկտորները, և մթնշաղին այն կորցնում է նաև զգայունությունը կարմիրի նկատմամբ (հիմնական լուսարձակման տիրույթը M 8):Մշուշոտությունը տեկլինի որպես ցածր կոնտրաստով մոխրագույն ամպ, որի մանրամասներին դեռ երկար ժամանակ պետք է ուշադրություն դարձնել:
Դիտարկմանը մեծապես կնպաստեն քաղաքի լույսից հեռացնելը, աչքերի լուսավորության հարմարեցումը, խորը երկնքի զտիչները և լայն անկյան ակնոցները:
Հարևանները երկնքից՝ Մեսիեյի կատալոգից
M 20 և M 21-(հյուսիսում) ավելի կոմպակտ «Եռաձև» միգամածությունը ՝ մուգ թելերի հակապատկեր ձևով և աստղերի բաց կողքին.
M 28 և M 22 - երկու շրջանաձև խմբեր հարավից
M 24- ճանապարհից փոքր դրվագ
M 6 և M 7 — (հարավ -արևմուտք) մի զույգ հարուստ բաց խումբ Կարիճում:
Մոնսերրատ (իսպ. barrio Monserat), տարածք Բուենոս Այրեսում, գտնվում է քաղաքի պատմական մասում:Շրջանի բնակչությունը ՝ 43.560 մարդ (2010 թվական):Տարածքը շրջափակված է փողոցներով ՝ պողոտա Ավենիդա Ռիվադավիյա, Բառտղոմե Միտրե,Լա Ռաբիդա ,ՈՒնխենեռո ՈՒեգո,Ավենիդա Ինդեպենդեսիայի պողոտայով և Ավենիդա Էնտռե-Ռիսի պողոտայով :Վայրը սահմանակից է շրջանների՝ Սան -Նիկոլոս ,Պուեռո-Մադեռո,Սան Տելմո և Կանատիտուոն:
thumb|left|250px|Մոնսեռատի Սև Կույսի եկեղեցի, անունը տվեց շրջանին
Շրջանի անվանումը ՝ Մոնսեռատ առաջացել է 1750 թվականին,երբ ըստ ճարտարապետի նախագծի Անտոնիո Մալեյան կառուցել էր տաճարը Iglesia Parroquial de Monserrat: Տաճարում գտնվում է քանդակ,Մարսերական Սև Կույսի կրկնորինակը,Մոնսեռատի վանքից ,գտնվում է Բարսելոնայի մոտակայքում :
1734 թվականին շրջանը մտնում է քաղաքի վարչական բաժանման ծրագրի մեջ մարզպետ Միգել դե Սալսեդոն ամրապնդեց Comisarios de Barrio -ի ստեղծումը ( շրջանի ղեկավարում ) և այն ժամանակվա փաստաթղթերում նշել է Մանսեռատ շրջանի խորհուրդը:Չնայած այդ փաստաթղթերում չկա շրջանի անունը ,այն ցուցադրված է Սան -Հոան անվանումով :
Հոկտեմբերի 3-ին 1769 թվականին մարզպետը հաստատեց շրջանի բաժանումը 8 եռամսյակով:
XVIII և XIX դարերում շրջանը սահմանափակված էր Պեդռա փողոցով հյուսիսից և Մայիսյան Հրապարակով հարավ- արևմուտքից : Այդ ընթացքում , շրջանը այդպես էլ անվանեցին «Հարևան տարածք» կամ «Սև Եռամսյակ» ,որն ավելի ծատ էր նծում բնակչության քանակը Աֆրիկայից գաղթածներից :
1969 թվականին Բուենոս Այրեսի ապագա քաղաքապետը կառուցեց Մանտեռո Ռուիսը ,փոխեց ծրջանի սահմանները ,գտնվելու դիրքով:
Այդ ժամանակից ի վեր Պիացա Մայային հատող տարածքի մի մասը բազմիցս շփոթվել է Սան-Տելմո շրջանի հարևանության հետ ,որն ավարտվում է Չիլիի փողոցներում :Հենց այդ ժամանակներում ,Կոնգրեսի հարակից հրապարակի տարածքը հաճախ կոչվում է «Կոնգրես »՝ Ազգային Կոնգրեսի շենքի մոտ լինելու պատճառով , և այս անունը տրվում է «Ա»գծի մետրոյի կայարանին:Այս անունները Մոնսերատի տարածքը գրեթե դարձրել են անտեսանելի :Այս նորամուծություններն իրականում անտեսում են տարածաշրջանի տարածքը:
1989 թվականից Մոնսերատի զարգացման ասոցացիան հրատրակոեում է «Մեր Մոնսերատ» ամսագիրը,իսկ Բուենոս Այրես քաղաքի պատմության ինստիտուտը աշխատանքներ է տանում տարծքի ճանաչումը խթանելու համար :Տարածքում կա նաև Մոնսերատ պատմական ծրջանմի խորհուրդ :
Մինչև 20-րդ դարի վերջ Մոնսերատի տարածքի սահմանները մնացին լղոզված և անտեսած շարերի կողմից ,սակայն տարածքը աստիճանաբար սկսում է վերականգնել իր դիրքերը: 1997 թվականին Բուենոս Այրեսի վարչական կազմը սահմանեց մի շարք ծրագրեր պատմական թաղամասերի զարգացման համար ,ինչպիսիք են Սան-Տելմոն և Մոնսերատ ը,այդ նպատակով Բուենոս Այրեսի կառավարությունը միջոցներ է հարկացնում քաղաքի պատմական շենքերի և մշակութային ժառանգության վերականգնման համար:
Այս տարածքում են գտնվում ՝Ռատուշա Բուենոս Այրես ,Կասա-Ռասադա,Մայիսյան Հրապարակ:Կոնգրեսի Հրապարակը գտնվում է Արգենտինայի Կոնգրեսի շենքի առջև (Բալվաներիայի տարածքում) մաքսային շենքում ,Մոնսերատի եկեղեցի San Francisco և Senora del Rosario ,Սանտո Դոմինգոյի վանքը և Մայիսյան փողոցը ,որի վրա գտնվում են հնագույն շինություններ՝ Teatro Advenida-ն:
Նաև այդ տարածքում է գտնվում Manzana de las Luces պատմական շենքը ,որը նախկինում Բուենոս Այրեսի համալսարանն էր: Որոշ հայտնի անուններ են ՝ Սան-Իգնասիոն ,Colegio Nacional de Buenos Aires և Պալասիո Բառոլո ,որոնք գտնվում են Մայա և Իպոլիտո Յրիգոյենա փողոցների անկյունում :
Մոնսերատի օրը նշվում է սեպտեմբերի 8-ին ,սակայն այս օրը վիճելի է :
1989 թվականին Բուենոս Այրեսում անցկացվեց մրցույթ ,որում ընտրվեց տարածքի զինանշանը: Նկարչուհի Մարիա Ջուլիայի դիզայնը ընտրվել է որպես Մոնսերատի զինանշան:
Սպիտակ աղավնի :Տարածաշրջանի զինանշանի վրա առկա է 17-րդ դարի երկրորդ կեսից:Նա ներկայացնում է Սուրբ հոգին ,որը մաս է կազմում Սուրբ Երրորդության (սա այն անունն է ,որը Խուան դե Գարոյը տվել է Բուենոս Այրես քաղաքին):
Խորանը Մոնսերատի Սև Կույսի խորհրդանիշն է ,ում անունով էլ կոչվել է տարածքը:
Հին ծառը հուշում է տարածքի երկար պատմությունը:
Ցուլ պատկերված է ի պատիվ ցլամարտի ,որը տեղի է ունեցել քաղաքում 18-րդ դարում:
2 մարտական աքլորներ հուշում են տարածքի ընդհանուր մոլության մասին:
Թմբուկ ,տարածքի սևամորթ բնակչության խորհրդանիշ,որը նշանակալի է Մոնսերատ շրջանում:Մոնսերատի տարածքում «Barrio del Mondongo »թաղամասի զգալի մասը նեգր էր:
Վալյադոլիդ (իսպ. Valladolid, արտասանվում է Вайядолид )[1], քաղաք Իսպանիայի հյուսիս- արևմուտքում, երկրի գլխավոր պատմամշակութային կենտրոններից մեկը: 13-րդ դարի սկզբից մինչև 17-րդ դարի սկիզբը Վալյադոլիդը ծառայել է որպես Կաստիլիայի թագավորության և Իսպանիայի միապետների արքունիքի նստավայր: Այժմ համարվում է Կաստիլիայի և Լեոնի համանուն նահանգի վարչական կենտրոնը:
Վալիդա քաղաքը առաջին անգամ հիշատակվում է 1074 թվականի ուղերձում, որում Լեոն Ալֆոնսո VI թագավորը հանձնարարում է կոմս Պեդրո Անսուրեսին Պիսուերգա գետի մոտ եղած տարածքը բնակեցնել:
Քաղաքի ծագման և անվան վարկածի երկու տարբերակ կա: Ըստ առաջին վարկածի քաղաքը հիմնել են հռոմեացիները, և անվանակոչել քաղաքը երկու բառով` լատիներենից vallis` դաշտավայր, և կելտական լեզվով` tolitum` ջրի միախառնման վայր: Երկրորդ տարբերակն այն է, որ քաղաքը հիմնել են արաբները, ովքեր քաղաքն անավանեցին белад валид, ինչը թարգմանաբար նշանակում է Վալիդայի քաղաք (տիրակալ):
1208 թվականին Ալֆոնսո VIII թագավորը գրավելով քաղաքը Անսուրեսից, արքունիքը Բուրգոսից տեղափոխեց Վալյադոլիդ: XIV դարի սկզբին այստեղ հաստատվեց Կաստիլիայի թագուհի Մարիա դե Մոլինան՝ վերակառուցելով քաղաքի ամրոցը որպես պալատ: 1346 թվականին Հռոմի Պապ Կլիմենտ VI-ը Վալյադոլիդին շնորհում է համալսարան հիմնելու իրավունք: 1420 թվականին Վալյադոլիդում ծնվեց ապագա մեծ ինկվիզիտոր Թոմաս Տորկվեմադան, իսկ 1506 թվականին այստեղ մահացավ Քրիստափոր Կոլումբոսը: 1461 թվականի հրդեհից հետո քաղաքը վերակառուցվեց իսաբելինոյի` գոթական ճարտարապետական ոճով:
1469 թվականի հոկտեմբերի 19-ին Վիվարիա պալատում տեղի ունեցավ Կաստիլիայի թագուհի Իզաբելլայի և Արագոնի արքայազն Ֆերդինանտի հարսանիքը, ինչը հանգեցրեց Իսպանիայի միավորմանը: Ասում են, որ ամուսնությունը գաղտնի է եղել, քանի որ Կաստիլիայի թագավորը համաձայնությունը չի տվել: Փեսայի շքախումբը Կաստիլիա է ժամանել առևտրականների կերպարանքով: Բացի այդ, քանի որ հարսն ու փեսան մերձավոր ազգականներ էին (զարմիկներ), պահանջվում էր Պապի թույլտվությունը: Անհրաժեշտ փաստաթուղթը ստացան հետին ամսաթվով, և մինչև այժմ պատմաբանները կասկածում են, արդյոք այդ փաստաթուղթը կեղծ է եղել: Ռեկոնկիստայի ավարտից հետո 1492 թվականին կաթոլիկ թագավորները Վալյադոլիդը դարձրեցին Իսպանիայի մայրաքաղաք:
Կոմուներոսի վերականգնման ընթացքում 1520 թվականին քաղաքը միացավ Տոլեդո նավատորմի և երկրի ազդեցիկ քաղաքների` Սեգովիայի, Սալամանկայի, Ավիլայի և Գվադալախարայի վերականգնմանը, ապա երկրիր հյուսիսում վերածվեց խռովության մայրաքաղաքի: Կոմուներոսի պայքարում կոմուներոսի ուժերը Խուան Պադիլյայի ղեկավարությամբ ոչնչացվեցին, իսկ Պադիլյան և այլ ղեկավարներ գերեվարվեցին ու ենթարկվեցին մահապատժի: Եվ 1527 թվականին Պիմենտելի պալատում ծնվեց Իսպանիայի ապագա թագավոր Ֆիլիպ 2-րդը:
Որպես Իսպանիայի մայրաքաղաք այն մնաց մինչև 1561
Զինվորական ակադեմիա Սորիլիայի հրապարակում
թվականը, քանի դեռ կրկին չէր հրդեհվել: Կարճ ժամանակով` 1601-1606 թվականների ընթացքում, Վալյադոլիդը կրկին դառնում է թագավորական բնակավայր, հենց այդ ժամանակահատվածում էլ այստեղ ծնվում է Աննա Ավստրիացին: Իսպանական ժառանգության համար պատերազմի ընթացքում Վալյադոլիդն անցավ Ֆիլիպ 5-րդի կողմը: 19-րդ դարի սկզբին քաղաքին Ֆրանս-իսպանական պատերազմում մեծ վնաս հասցվեց, շատ կարևոր պատմական հուշարձաններ անդարձ ոչնչացվեցին:
Շնորհիվ այն բանի, որ 20-րդ դարի սկզբին Վալյադոլիդը իսպանական չափանիշներով խոշոր արդյունաբերական կենտրոն էր, Մեծ ճգնաժամը էական ազդեցություն ունեցավ այս տարածաշրջանում աջ-պահպանողական տրամադրությունների վրա: Պատահական չէ, որ հենց Վալյադոլիդի բնակիչները հետագայում դարձան Ֆրանցիսկո Ֆրանկո Բաամոնդեի կողմնակիցների հիմքը:
Ենթադրվում է, որ Վալյադոլիդի բնակիչների բացասական արձագանքը Ալֆոնսո XIII թագավորի տապալման և Իսպանիայի Երկրորդ հանրապետության ստեղծման համար խթան հանդիսացավ երկրում հակահանրապետական տրամադրությունների աճին:
Քաղաքում գտնվում է Renault մակնիշի մեքենաների գործարանը, Michelin ընկերությունների գործարանը, որի կենտրոնակայանը գտնվում է Պիրենեյան թերակղզում, և այլ խոշոր արդյունաբերական ձեռնարկություններ:
Վալյադոլիդն ունի միջազգային օդանավակայան: Մադրիդի գերարագ AVE գնացքը թույլ է տալիս մայրաքաղաքից 1 ժամ հեռավորությամբ անցնել շուրջ 200 կիլոմետր:
1956 թվականից ի վեր անցկացվում է Եվրոպայի ամենահին փառատոններից մեկը՝ Վալյադոլիդի միջազգային կինոփառատոնը, որը հայտնի է նաև Սեմինիչի անունով: Դրա շնորհիվ իսպանացի հանդիսատեսը ճանաչեց այնպիսի անուններ , ինչպիսիք են Ինգմար Բերգմանը, Լուիս Բունյուելը, Ֆրանսուա Տրյուֆոն, Անջեյ Վայդան, Ֆեդերիկո Ֆելինին, Էրմանո Օլմին և Յիլմազ Գյունեյը: Փառատոնը հայտնի է որպես մի տեսակ «փորձադաշտ» այն ֆիլմերի համար, որոնք արգելված են եղել կամ հասարակության շրջանում հակասական գնահատականներ են ստացել: Հենց այստեղ 1975 թվականին տեղի ունեցավ Սթենլի Կուբրիկի «Լարովի նարինջ» ֆիլմի իսպանական պրեմիերան : Seminci-ն միշտ բնութագրվել է ռիսկի դիմելու և իր ծրագիրը նորովի ներկայացնելու պատրաստությամբ:
«Ռեալ Վայլադոլիդ»- 2018-2019 մրցաշրջանի ֆուտբոլային ակումբ, իսպանացու օրինակով խոսնակ «իրավունքները», որոնց նկատմամբ ակումբի բաժնետոմսերի 51%-ը գնել է ֆուտբոլի նախկին լեգենդ
