Մասնակից:Andance/Ավազարկղ
| Վերջին հերոսը | |
|---|---|
| Ժանր | Իրական շոու, |
| Ստեղծող | Սերգեյ Սուպոնև, Ալեքսանդր Լյուբիմով, Սերգեյ Կուշներյով |
| Ստեղծում | |
| Տևողություն | 70 րոպե |
Վերջին հերոսը ռուսական անալոգիա, իրական շոու (ռուս.՝ «Выживший» առաջին տարբերակը եղել է 1992 թվականին Մեծ Բրիտանիայում)։ Ռուսերեն անվանումը հորինե է Սերգեյ Սուպոնևը։ Կայացավ ՎԻԴ հեռուստաալիքի արտադրությունը։ Ռուսական հեռուստատեսությունով հրատարակվեց 6 սեզոնը։
Վեցերորդ սեզոնի հաղորդավարուհին եղել է Կսենիա Սոբչակը։ Նա երկրորդ հաղորդավարուհի կինն էր 40 երկրների մեջ ով վարում էր այդ ծրագիրը։
Առաջին շոուն եղել է Շվեցի քաղաքում։ Արտադրված շոուն պատկանում է 3 պետությունների՝ ԱՄՆ, Մեծ Բրիտանիա, Շվեցիա։
2013 թվականի օգոստոս 5-ին առաջին ալիքով հրապարակվել է հետաքրքիր ցուցադրում, որը անվանվում էր «Վերջին հերոսը»։
Սկսվում է երրորդ սեզոնը։ 2013 թվականին ՆՏՎ ալիքով կայացավ առաջին պրիմերան՝ «Վերջին հերսը» և իրական շոու «Կղզի»-ն։
Նախագծի մասին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Առաջին սեզոն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Առաջին սեզոնը «Վերջին հերոս»-ի սկսվեց 2001 թվականի նոյեմբերի 17-ին, մրցակցում էր ТВ-6 հեռուստաընկերության «Էկրանից այն կողմ» [1]
Գլխավոր օպերատորն է Օլեգ Բուրյանը [2]։ Այն հանդիսանում էր առաջին կանալի 2001-2002 թվականների առավել թանկ նախագծերից մեկը [3] և առաջավրել է բազմաթիվ հակամարտող հեռուստադիտողների ակնարկներ [4] [5]։
2002 թվականի փետրվարի 14-ին «Օլիմպիական» մարզահամալիրում տեղի ունեցավ առաջին ալիքի «Վերջին հերոսը» հեռուստատեսայի շոուի համերգը և մրցանակաբաշխությունը։ Բեմ դուրս եկան նախագծի բոլոր 16 մասնակիցները։ Հմերգին ներկա էին Би-2, «Би-2», «Калинов Мост», «Аквариум», «Смысловые галлюцинации», «Чичерина», Михей, Настя, Юта, «Ночные Снайперы», Ю-Питер», «МультFильмы», «Мангол», «Пикник», «Total», «7Б» խմբերը։
Հեռուստտեսության բաժնետոմսերը եթեր է դուրս եկել փետրվարի 16-ին։ «Վերջին հերս» անվանումը, իր հերթին պետք է հաղթեր երկրորդ սեզոնի «Ապակու ետևում» և «Վերջին բիֆշտեքս» նախագծերում։
Նախագիծը փոխել է շատ մասնակիցների կյանքը։
- Հաղթող Սերգեյ Օտինցովը լքել է [6] թողել է մաքսային ծառայությունը։ Նա բացեց սեփական սրճարանը, իսկ ավելի ուշ դարձավ Կուրսկի մարզային դումայի անդամ։ Բացի այդ 2004 թվականին նա մասնակցեց հինգերորդ սեզոնին, բայց չհաղթեց։
- Եզրաափակիչ անցած Իննա Գոմեսը վերադարձել է իր դերասանական կարիերային։
- Սերգեյ Սակինը ու Աննա Մեդեստովան ամուսնացան (հետագայում զույգը ամուսնալուծվեց) Սերգեյը նաև հրատարակեց մի գիրք նախագծում իր մասնակցության մասին [7]
- Նատալյա Տենը տեղափոխվել է Մոսկվա և մի որոշ ժամանակ գլխավորել է առաջին ալիքի «Բարի առավոտ» ծրագիրը [8]
- Նախագծին մասնակցելու ժամանակ Իվան Լյուբիմենկոն նաև գրել է «Ինչպես գոյտևել ցլի բերանում» գիրքը։
- Ալեքսանդր Նովին դարձավ դերասան, ինչպես երազում էր։
Երկրորդ սեզոն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Վերջին հերոս»-ի երկրորդ սեզոնի նկարահանումները տեղի են ունեցել Մալայզիայում և Բորնեո կզղու մոտակայքում։ Այս անգամ ճանապարհորդության մեկնեցին 20 խիզախներ, ովքեր պետք է 41 օր անցկացնեին անմարդբնակ կղզում [9]
Մասնակիցները բաժանվում են 2 ցեղի՝ փղեր և կապիկներ։ Գլխավոր մրցանակը, ինչպես նախորդն սեզոնում 100 հազար դոլար է[10]։ Պրիմերան տեղի ունեցավ 2002 թվականի հոկտեմբերի 5-ին։
Նախագիծն ավարտվել է 2002 թվականի դեկտեմբերի 28-ին։ Երկրորդ սեզոնի առանձնահատկությունն այն է, որ խաղը սկսվել է առանց առաջատարի [11]։ Առաջին իսկ օրվանից «ռոբինզոններին» կառավարում էր մարդու ձայնը, բայց վեցերորդ օրը հայտնվեց առաջատարը։ Մեկ այլ նորարարությունն այն է որ կղզու վրա հայտվեցին բանկային քարտեր։
Երրորդ սեզոն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Երրորդ սեզոնի նկարահանումները անցել են Դոմինիկանա հանրապետությունում 2002 թվականի նոյեմբերից դեկտեմբեր ամիսներին։ Պրեմիերայի ամսաթիվն է՝ 2003 թվականի փետրվարի 1։ Ցուցադրումը վերջացել է 2003 թվականի ապրիլի 26-ին։ Մասնակիցների խումբը ներկայացվել է շոուբիզնեսի աստղերի, դերասանների, հեռուստահաղորդվարներ և քաղաքական գործիչների կողմից։ Այդ ժամանակ դա պարտադիր ձևաչափ չէր հեռուստանախգծերի համար՝ այդ տարիներինպրոդյուսերները նոր էին սկսում հրավիրել աստղերին իրենց անսովոր դերեում փորձելու համար [12]։ Մանակիցները գոյատևում են Հայիթիից ոչ հեռու կղզում [13]։ Հերոս աստղերը բաժանվում են ցեղերի՝ Բառակուտներ և Պելիկաններ [14]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Օլեգ Բուրյան։ «Այնտեղ պետք է գոյատևեն գրեթե բոլորը»
- ↑ Օլեգ Բուրյան։ «Այնտեղ սկսեցին գոյատևել գրեթե բոլորը»
- ↑ Անկախ թերթ
- ↑ Աշխատանքային թերթ
- ↑ Նոր թերթ
- ↑ Կոմերիտական ճիշտ
- ↑ Անցնող տարվա արդյունքները «Իրական նախագծում
- ↑ «Առաջին ալիք»-ով սկսվում է շուու՝ «Վերջին հերոսը»
- ↑ Հեռուստաալիք նորություններ
- ↑ Այդ խաղում մարդիկ իրենց զգում էին այնպես ինչպես իրական կյանքում
- ↑ Առաջին-երկրորդ-վերջին եթերաշրջաններ
- ↑ Կոմսոմոլյան ճշմարտություն
- ↑ «Վերջին հերոսը 3». ինչպես են «կերել» Ելենա Կոնդուլայնենին
- ↑ [=http://www.kp.ru/daily/23021/3326]
 | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունվարի 17, 1958 (66 տարեկան) |
| Ծննդավայր |  ԱՄՆ |
| Ազգություն | Ամերիկացի |
| Մասնագիտություն | Դերասան |
Մարտին Շորթ (անգլ.՝ Martin Hayter Short, ծնվել է 1950 թվականի մարտի 26-ին։ Կանադացի դերասան, հումորիստ, սցենարիստ, երգիչ և ռեժիսոր։ Մեծ մասամբ հայտնի է իր հեռուստատեսային կատակերգություններով, մասնավորապես ելույթներով «Շաբաթ երեկոյան ուղիղ եթերում» շոուում։
Վաղ տարիներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մարտին Շորթը ծնվել է
| Կոմունա | |||
|---|---|---|---|
| Բոտոր | |||
| Beautor | |||
| Երկիր |  Ֆրանսիա | ||
| Մարզ | Պիկարդիա | ||
| Դեպարտամենտ | Էնա | ||
| Խոսվող լեզուներ | Ֆրանսերեն | ||
| Բնակչություն | 2642 մարդ (2010) | ||
| Ժամային գոտի | UTC+1, ամառը UTC+2 | ||
| Փոստային ինդեքս | 02800 | ||
| 02059 | |||
| |||
Բոտոր (ֆր.՝ Beautor), կոմունա Ֆրանսիայում՝ Պիկարդիա մարզում՝ Էնա գավառում։ Մտնում է Բոեն ան Վերմանդուան կանտոնայի կազմի մեջ։ Կոմունայի շրջանը՝ Սեն Կանտեն։
INSEE կոդը՝ 02059.
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2010 թվականին բնակչությունը կազմել է 2642 մարդ։
| 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2010 |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 3326 | 3870 | 3595 | 3323 | 3114 | 2977 | 2642 |
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2010 թվականի տվյալներով 487 աշխատունակ տարիքի մարդկանցից (15-64 տարեկան) 388 -ը տնտեսապես ակտիվ էին, 284-ը անգործունակ (Ակտիվության ցուցանիշը — 79,7 %, 1999 թվականին եղել է՝ 70,7 %)։ 388 աշխատունակ բնակիչներից 339 -ը աշխատում էին (190 տղամարդ և 149 կին), անաշխատանք էին 49 -ը (25 տղամարդ և 24 կին)։ 99 անգործունակ մարդկանցից 26-ը ուսաանողներ են և աշակերտներ, 33-ը թոշակառու, մնացած 40-ը անգործունակ են ուրիշ պատճառով [1]:
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Base chiffres clés: emploi — population active 2010» (ֆրանսերեն). INSEE. Վերցված է 2014-04-04-ին.
{{cite web}}: no-break space character in|title=at position 27 (օգնություն) (приближённые данные, в 1999 году временная занятость учтена частично)
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կատեգորիա:Ֆրանսիայի կոմունաներ Կատեգորիա:Ֆրանսիայի բնակավայրեր