Մասնակից:Փիրումյան Մարինե/Ավազարկղ/3
Վիրջինիա Բրուքս
Վիրջինիա Բրուքս` (1886,հունվարի 11 - 1929,հունիսի 15) ամերիկացի ընտրական իրավունքի պաշտպան և քաղաքական բարեփոխիչ, աշխատել է Չիկագոյի մարզում և Ինդիանայի ամբողջ շրջանում 1900-ականների սկզբին:Նա ծնվել է Օհայոյից Չիկագո տեղափոխված ընտանիքում: Բրուքսը գրել է երկու գիրք՝ «Փոքրիկ կորած քույրը» (1914) և «Իմ մարտերը փոխնախագահի հետ» (1915)[1][2]:
Վաղ կյանք
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բրուքսը ծնվել է 1886 թվականի հունվարի 11-ին Չիկագո նահանգի Հայդ Պարկ թաղամասում, Օլիվեր Հ. Բրուքսի և Ֆլորա Պ. Բրուքսի ընտանիքում։ Նրա ծնողները հարևանությամբ պանսիոնատներ ունեին: Նա ամուսնացավ Չարլզ Շեֆարդ Ուոշբերնի հետ 1913 թվականի ապրիլի 3-ին: Զույգն ուներ մեկ որդի՝ Ուոլթեր Ուոշբերն անունով:
Ակտիվություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Չիկագո, Իլինոյս
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1910-ականներին Բրուքսը ժամանակ է անցկացրել Չիկագոյում՝ աշխատելով տարբեր խմբերի և քաղաքական գործիչների հետ: Բրուքսը մտերիմ հարաբերություններ ուներ Իդա Բ. Ուելսի հետ՝ ընտրական իրավունքի պաշտպան, լրագրող, ֆեմինիստ և Քաղաքացիական իրավունքների շարժման նշանավոր առաջնորդ: Ուելսը Չիկագոյում հանդիպեց Վիրջինիա Բրուքսին: 1913 թվականին Բրուքսը, Բել Սքուայրի օգնությամբ, աշխատեց Ուելսի հետ՝ ստեղծելու Ալֆա ընտրական իրավունքի ակումբ (ASC), որն աշխատում էր աֆրոամերիկացի կանանց ներգրավել ընտրական իրավունքի շարժման մեջ[3]: ASC-ի առաջին նպատակն էր բավարար գումար հավաքել Ուելսին Վաշինգտոն ուղարկելու համար, որպեսզի մասնակցի ընտրական իրավունքի երթին ակումբի անունից: Իլինոյսից պատվիրակության ղեկավար Գրեյս Թրաութն ասել է Ուելսին, որ իրեն թույլ չեն տվել երթի դուրս գալ նահանգի սպիտակամորթ կանանց հետ, բայց եթե ցանկանա, կարող է սևամորթ կանանց պատվիրակություն կազմել։Բրուքսը կանգնեց նրա կողքին՝ ասելով. «...բացառել միսիս Ուելսին ռասայական հիմքով, ոչ ժողովրդավարական կլիներ»[3]: Բրուքսը և Սքուայրը կամավոր գնացին իրենց ընկերոջ՝ Ուելսի հետ քայլելու երթի սև հատվածով, բայց երթի օրը նրան ոչ մի տեղ չգտան:Բրուքսն ու Սքուայրը վերադարձան Իլինոյսի կանանց բաժին՝ անհանգստանալով,որ չգիտեն Ուելսի գտնվելու վայրը: Երբ երթը սկսվեց, Ուելսը դուրս եկավ ամբոխից և կանգնեց Բրուքսի և Սքուայրի կողքին Իլինոյսի ընտրական իրավունքի պաշտպանների հետ:
Վեսթ Համմոնդ, Իլինոյս
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բրուքսը մոր հետ տեղափոխվեց Վեսթ Համմոնդ, Իլինոյս, այն բանից հետո, երբ իր հորից ժառանգեց մոտ 39,000 դոլար արժողությամբ հողատարածք[4][5]: Վեսթ Համմոնդը գյուղ էր Իլինոյսի և Ինդիանայի սահմանին (այժմ 1923 թվականի դրությամբ Կալումետ Սիթիի մի մասն է), Չիկագոյից անմիջապես հարավ: Նա նկատեց, որ գյուղը լցված է ներգաղթյալների մեծ թվով, ինչից օգտվում է գյուղի կառավարությունը:Նա աշխատել է գյուղի կենսապայմանները բարելավելու համար՝ աշխատելով նրանց անունից, ովքեր չեն կարողացել իրենց համար աշխատել։ Նա քարոզարշավ է կազմակերպել Վեսթ Համմոնդի արատավոր մշակույթի դեմ և հարձակվել պանդոկի սեփականատերերի վրա, որոնք ղեկավարում էին գյուղը:Բրուքսը իր ջանքերի համար հայտնի էր որպես Վեսթ Համմոնդի «Ժաննա դ՛Արկ»։[6] Քաղաքական ակտիվության մեջ նրա առաջին քայլերից մեկը արշավն էր, որը նա անցկացրեց 1911 թվականին Վեսթ Համմոնդի կարգավիճակը գյուղից քաղաք անցնելու դեմ[7]: Բրուքսը կարծում էր, որ գյուղը պետք է մաքրվեր արատավորությունից և կոռուպցիայից, նախքան այն նոր ոճի կառավարման անցնելը: Նա միանձնյա հետևեց կոռումպացված պանդոկատերերին, որոնք ղեկավարում էին քաղաքը և սկսեց իր բարեփոխումը:Բարեփոխումների համար նրա կարգախոսն էր. «Քվեարկեք գյուղի համար: Դուք չեք կարող ազնիվ քաղաքը դարձնել անազնիվ գյուղ, քանի դեռ ռինգը իշխանության մեջ է: Նախ մաքրեք»: Արշավը, ի վերջո, անհաջող էր, բայց գյուղը դարձավ նրա բարեփոխման աշխատանքների սրբավայրը, քանի որ նա ամեն օր աշխատում էր դրական փոփոխություններ կատարելու համար: Նա առաջադրվել է իր առաջին պետական պաշտոնի համար 1912 թվականին որպես Վեսթ Համմոնդ Կրթական խորհրդի 156 շրջանի նախագահ (այլ կերպ հայտնի է որպես Սոբիեսկի շրջան[8]: Նա հաղթեց ընտրություններում 1912 թվականի ապրիլի 22-ին։
Ինդիանա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բրուքսը ելույթ ունեցավ Ինդիանայում տարբեր միջոցառումների ժամանակ: 1912 թվականին նա Ինդիանապոլիսի Հավասար ընտրական իրավունքի լիգայի գլխավոր խոսնակն էր[9]: Նաև 1912թ.-ին նա խոսեց իր խաչակրաց արշավանքի մասին՝ Ռիչմոնդում, Ինդիանա նահանգի բարեփոխումների համար[10]:
Վերջին տարիներ և մահ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Իր վերջին տարիներին Բրուքսը որդու՝ Ուոլթերի հետ, ով հայտնի էր որպես Բրուքս, ճանապարհորդեց դեպի արևմուտք՝ դեպի Պորտլենդ, Օրեգոն։ Նա մահացավ 1929 թվականի հունիսի 15-ին Պորտլենդում իր ամուսնական անունով՝ Վիրջինիա Ուոշբերն, իսկ աճյունն ընկած է Վիլհելմի Պորտլենդի հուշահամալիրի գերեզմանատանը:
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Brooks, Virginia (1914). Little Lost Sister. Gazzolo and Ricksen.
- ↑ Brooks, Virginia (1915). My Battles with Vice. Macaulay Co.
- ↑ 3,0 3,1 Rouff, Ruth A. (2010). Ida B. Wells: A Woman of Courage. West Berlin, New Jersey: Townsend Press. էջեր Chapter 20. ISBN 978-1-59194-218-4 – via Google Books.
- ↑ Bigott, Joseph (2001). From Cottage to Bungalow: Houses and the Working Class in Metropolitan Chicago, 1869-1929. Chicago, IL: University of Chicago Press. ISBN 9780226048758.
- ↑ «Virginia Brooks: 20th century Joan of Arc». Chautauqua Brochure. 1913. Վերցված է November 14, 2016-ին – via Special Collections Dept. at The University of Iowa Libraries, Iowa Digital Library.
- ↑ «The Luyceumite and Talent, Volume 6». Lyceum Magazine. University of Michigan. March 1913. Վերցված է 2018-02-19-ին – via Google Books.
- ↑ «The Lake County Times». February 1, 1911.
- ↑ «The Lake County Times». April 16, 1912.
- ↑ «The Hammond Times». April 23, 1912.
- ↑ «The Hammond Times». August 27, 1912.