Մասնակից:Պավել Սահակյան/Ավազարկղ57
«Խաղաղություն աշխարհին!», հայտնի քաղաքակա նշանաբան։ Խորհրդային մամուլում կարգախոսը ստեղծվել է 1951 թվականի մայիսին, իսկ ավելի վաղ ձևով ՝ «Խաղաղություն աշխարհին»՝ 1949 թվականի մայիսից:[1]։
_-_panoramio.jpg)
Նշանաբանի ծագում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ըստ պատմաբան Կոնստանտին Դուշենկոյի ուսումնասիրությունների, 1795 թվականին ներբողը առաջին անգամ հիշատակվել է Գավրիլ Դերժավինը օդում`«Եվ, խաղաղություն քարոզելով աշխարհին...» տողերում․ 1814 թվականի ապրիլին կարգախոսի տեսքով տեղադրվում է Մոսկվա (գետ)ի զինանշանի վրա Փարիզը գրավելու կապակցությամբ։ Նշանաբանի աղբյուրը ուղղափառ «Մեծ լիանան» է («Խաղաղություն տվեք աշխարհին»); նաև «Հանգստություն խնդրելով». «Մենք աշխարհից խաղաղություն ենք խնդրում Տիրոջից»[1]։
Նշանաբաններ. «Ամբողջ աշխարհին խաղաղություն», «Ամբողջ աշխարհի խաղաղության համար», «Խաղաղություն ամբողջ աշխարհին»՝ տարածված են փետրվարյան հեղափոխությունից հետո: Եկեք շտապենք ամբողջ աշխարհի խաղաղության համար»՝ կանչեց Կերենսկին Օդեսայում, 1917 թվականի մայիսի 16-ին։а[2]։ Դեմյան Բեդնինը միաժամանակ գրել է. «խաղաղության համար»․ սրանք սուտ են․ խաղաղություն մի արա առանց կռվ[3]։
192 թվականին Վլադիմիր Մայակովսկին ավարտում է իր «Պրոլետարիան, ամռանը, պատերազմը խեղդող» բանաստեղծությունը ՝ «Խաղաղություն - խաղաղություն, պատերազմ, պատերազմ։
«Խաղաղություն աշխարհին» կոչով ՝ Իլյա Էրենբուրգն իր ելույթը ավարտեց Փարիզում ՝ Խաղաղության կողմնակիցների համաշխարհային կոնգրեսում, 1949 թվականի Ապրիլի 23-ին[4]: Նույն կարգախոսով ստորագրահավաքը շարունակվում էր Ստոկհոլմի կոչով 1950 թ.
Խորհրդային մամուլում այս կարգախոսը ստեղծվել է 1951 թվականի մայիսին:
Использование в литературе[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Նմանատիպ արտահայտություն է օգտագործվել նաև Լուիշ դի Կամոենսի կողմից Օվչարենկոյի բանաստեղծության թարգմանության մեջ (Հնդկաստանի պորտուգալական նվաճում. «Եվ բարբարը կփորձի իր կուռքերը, / և Լուժի որդիները աշխարհին խաղաղություն կտան»[5]): Այս ձևակերպումը բնօրինակից բացակայում է (պորտ. Que cítara jamais cantou vitória, / Que assim mereça eterno nome e glória)
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Душенко Константин — Цитаты из русской истории. От призвания варягов до наших дней. Справочник/ Москва. Из-во: Эксмо. 2006 год
- ↑ Милюков П. Н., «История второй русской революции». — М., 2001, с. 105.
- ↑ «Эволюция лозунгов», газета «Правда», 6 июля 1917 года, с. 2.
- ↑ Газета «Правда», 25 апреля 1949 года.
- ↑ Луиш де Камоэнс. Лузиады