Մասնակից:Արթուր Առ./Սևագրություն 1

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Хосе́ Пе́дро Касти́льо Терро́нес (իսպ.՝ José Pedro Castillo Terrones; род. 19 октября 1969, Пунья, округ Такабамба[en], провинция Чота[en], регион Кахамарка, Перу), Պերուի դպրոցական ուսուցիչ, արհմիութենական ակտիվիստ և քաղաքական գործիչ[1]: 2017 թվականին հայտնի է դարձել որպես ուսուցիչների համազգային գործադուլի առաջնորդ։

2021 թվականի ընտրություններում դարձել է Պերուի նախագահի թեկնածու «Ազատ Պերու» ձախ կուսակցությունից՝ երկրորդ փուլում հաղթանակ տանելով աջերի թեկնածու Քեյկո Ֆուխիմորիի նկատմամբ: Նա երդում է տվել և պաշտոնը ստանձնել 2021 թվականի հուլիսի 28-ին[2]։

Կյանքի վաղ տարիները[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պեդրո Կաստիլյոն ծնվել է 1969 թվականի հոկտեմբերի 19-ին Պունյա փոքր քաղաքում ՝ Պերուի ամենաաղքատ շրջաններից մեկի՝ Կախամարկա շրջանում[3]։ Նա անգրագետ գյուղացիների ընտանիքում 9 երեխաներից երրորդն էր՝ Իրենո Կաստիլյո Նունյեսի և նրա կնոջ՝ Մավիլա Տերոնես Գևարի ընտանիքում[4]։

Ավարտելով տարրական և միջնակարգ դպրոցը՝ Կաստիլյոն ընդունվել է Կուտերվո նահանգի Օկտավիո Մատա Կոնտրերասի անվան բարձրագույն մանկավարժական ինստիտուտ, որտեղ ստացել է կրթության բակալավրի աստիճան։ Ավելի ուշ ստացել է մանկավարժական հոգեբանության մագիստրոսի աստիճան Սեսար Վալյեխոյի համալսարանում[5]։ 1995 թվականից աշխատել է Պունյա քաղաքի թիվ 10465 դպրոցում՝ որպես տարրական դասարանների ուսուցիչ։ Ուսուցչական գործունեությանը զուգահեռ ակտիվորեն զբաղվել է արհմիութենական աշխատանքով՝ դառնալով Պերուի կրթության աշխատողների միասնական արհմիության առաջնորդը[4][3][5]։

1980-ականներից Կաստիլյոն ծառայել է պերուացի գյուղացիների կողմից ստեղծված գյուղական պարեկային ջոկատում՝ «Սենդերո Լումինոսո» զինյալներից պաշտպանվելու համար[6][7][8]։ Ծառայության ընթացքում վաստակել է ազնիվ և պատասխանատու մարդու համբավ, ինչպես նաև հայրենակիցներից անդիմադրելի հեղինակություն: Համածառայակցի և Կաստիլյոյի նախկին աշակերտ Նիլվեր Էրերայի խոսքով՝ ինքը «միշտ փորձել է օգնել մարդկանց… Եթե մենք պետք է ճանապարհ կառուցեինք, նա մեզ հետ էր, եթե մենք պետք է կատարեինք ինչ-որ հանձնարարություն, նա մեզ հետ էր, եթե մենք պետք է օգնեինք մի հիվանդ մարդու, ով փող չուներ, նա մեզ հետ էր»[9]։

2017 թվականի ուսուցիչների գործադուլ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2017 թվականին Կաստիլյոն, որպես կրթության աշխատողների արհմիության ղեկավար, դարձել է ուսուցիչների համազգային գործադուլի առաջնորդներից մեկը։ Գործադուլի նպատակով հայտարարվել է աշխատավարձի բարձրացում և պարտքերի վճարում, ինչպես նաև կրթության պետական ծախսերի ավելացում[10]։ Շուտով գործադուլն ընդգրկեց Պերուի ամբողջ հարավը։

դրանց մասնակցել են Պերուի կրթության նախարար Մարիլու Մարտենսը, վարչապետ Ֆերնանդո Սավալան, տարածաշրջանների 25 նահանգապետեր, ինչպես նաև երկրի մայրաքաղաք Լիմայի իշխանությունները: Նախագահ Պեդրո Պաբլո Կուչինսկին իրեն առաջարկել է որպես միջնորդ՝ հրավիրելով ուսուցիչների պատվիրակներին հանդիպել կառավարության պալատում։ Կառավարության և գործադուլավորների ղեկավարների միջև բանակցությունների արդյունքում (բացի Կաստիլյոյից) աշխատավարձի չափի վերաբերյալ ժամանակավոր համաձայնություն է ձեռք բերվել[11][12]։ Քանի որ նախագահը հրաժարվել է բանակցություններ վարել Կաստիլյոյի հետ, գործադուլը շարունակվել է նոր ուժով. ուսուցիչները Պերուի բոլոր շրջաններից ժամանել են Լիմա, որտեղ մի շարք հանրահավաքներ են անցկացրել[13][14][15]։

2017 թվականի օգոստոսի 24-ին հրապարակվել է կառավարության որոշումը, ըստ որի՝ պերուացի մանկավարժները մի շարք նոր արտոնություններ են ստացել[16]։ Միաժամանակ կառավարությունը զգուշացրել է, որ եթե գործադուլավորները չվերադառնան աշխատանքի օգոստոսի 28-ին, ապա կրթության նախարարությունը ստիպված կլինի նրանց հեռացնել աշխատանքից[17]։

2017 թվականի սեպտեմբերի 2-ին Կաստիլյոն հայտարարել է գործադուլի դադարեցման մասին՝ դրա հիմնական նպատակներին հասնելու և կառավարության՝ երկխոսության պատրաստ լինելու կապակցությամբ[18][19]։

Քաղաքական կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2002 թվականին Կաստիլյոն Անգիա քաղաքի քաղաքապետի ընտրություններում դարձել է «հնարավոր Պերու» ձախ կենտրոնամետ կուսակցության թեկնածուն, սակայն հաղթանակը զիջել է մեկ այլ թեկնածուի[20]։2005 թվականից նա գլխավորել է Կախամարկայի «հնարավոր Պերու» կուսակցության բաժանմունքը՝ 2017 թվականին լքելով այդ պաշտոնը՝ կապված կուսակցության ինքնալուծարման հետ[21]։

2021 թվականի նախագահական ընտրությունները[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Առաջին փուլ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2020 թվականի հոկտեմբերին Կաստիլյոն պաշտոնապես հայտարարել է 2021 թվականի համընդհանուր ընտրություններում «Ազատ Պերու» կուսակցությունից նախագահի պաշտոնում իր թեկնածությունն առաջադրելու մասին: 2020 թվականի դեկտեմբերի 6-ին նրա թեկնածությունը գրանցվել է Ազգային ընտրական ժյուրիի կողմից։ Կաստիլյոյին առընթեր առաջին փոխնախագահի պաշտոնի թեկնածու է դարձել փաստաբան Դինա Բոլուարտեն, իսկ երկրորդ փոխնախագահի պաշտոնի թեկնածու է դարձել «Ազատ Պերուի» առաջնորդ, Հունինի տարածաշրջանի նախկին նահանգապետ Վլադիմիր Սերոնը (ավելի ուշ կոռուպցիայի մեղադրանքով որակազրկված)[6]։ Կաստիլյոյի խոսքով՝ իր համար որպես նախագահի թեկնածու առաջադրվելու առիթ է դարձել COVID-19 պանդեմիան: Նրա համար չափազանց դժվար էր ինքնամեկուսացման պայմաններում դասեր անցկացնել, քանի որ նրա աշակերտներից գրեթե ոչ մեկը բջջային հեռախոսից օգտվելու հնարավորություն չուներ, իսկ կառավարության խոստացած պլանշետներն այդպես էլ չստացան դպրոցի կողմից, ուստի նա որոշեց նպաստել կրթության մատչելիության խնդրի լուծմանը: Երկրորդ առիթը Պերուական հասարակության գլխավոր խնդիրներից մեկի՝ կոռուպցիայի դեմ պայքարելու ցանկությունն էր[4]։

Նախընտրական արշավի ժամանակ Կաստիլյոն հայտարարել է, որ ներում կշնորհի էթնիկ ազգայնական Անտաուրո Ումալային՝ նախկին նախագահ Օլյանտա Ումալայի եղբորը, որը դատապարտվել էր տասնինն տարվա ազատազրկման՝ 2005 թվականին Անդաուայլասում ոստիկանական տեղամաս գրավելու համար, որի հետևանքով զոհվել էին չորս ոստիկաններ և մեկ գրոհային[22][23]։ Լիմա Կաստիլյոյի պատմական կենտրոնում կայացած նախընտրական հանրահավաքի ժամանակ խոստացել է, որ իր ընտրվելու դեպքում բարձրագույն պաշտոնում կհրաժարվի նախագահական աշխատավարձից և կշարունակի ապրել ուսուցչի աշխատավարձով, իսկ նախարարների ու Կոնգրեսի անդամների աշխատավարձը կիսով չափ կկրճատի: Նա նաև վստահեցրել է ընտրողներին, որ իր ընտրվելու դեպքում քաղաքացիները ավելի շատ հնարավորություն կստանան վերահսկելու իշխանությունների գործունեությունը[7]։

Ապրիլի 11-ին կայացած նախագահական ընտրությունների առաջին փուլում Կաստիլյոն ստացել է ընտրողների 2 724 752 ձայն կամ ձայների 18,92 տոկոսը՝ երկրորդ փուլ դուրս գալով աջ կուսակցության թեկնածու Ժողովրդական ուժ Քեյկո Ֆուխիմորիի ՝ նախկին նախագահ Ալբերտո Ֆուխիմորիի դստեր հետ, որը հավաքել է ձայների 13,41 տոկոսը: Միաժամանակ տեղի են ունեցել Կոնգրեսի ընտրությունները, որտեղ «Ազատ Պերու» կուսակցությունը ստացել է հարաբերական մեծամասնություն՝ 37 մանդատ 120 մանդատից[24]։ Վերջին շաբաթներին Կաստիլյոյի վարկանիշի սրընթաց աճը մեծ անակնկալ էր դիտորդների համար։ Նրա հաջողության հիմնական պատճառն այն է, որ Լիմայի և Պերուի գյուղական բնակավայրերի միջև կյանքի մակարդակի մեծ տարբերությունը քննադատություն է, որը նրան զգալի աջակցություն է տրամադրել գյուղական շրջաններում[25]։

Առաջին փուլում Կաստիլյոյի զարմանալի հաջողությունից հետո ընդհանուր S&P / BVL Peru General Index-ը նվազել է 3,2%-ով, իսկ Պերուական աղի արժեքը նվազել է 1,7%-ով, ինչը 2017 թվականի դեկտեմբերից ի վեր ամենամեծ անկումն էր Պեդրո Պաբլո Կուչինսկու իմպիչմենտի առաջին գործընթացի ժամանակ՝ երկրորդ քվեարկությունից մեկ շաբաթ առաջ աղը շարունակում էր ցույց տալ պատմական մինիմումներ ԱՄՆ դոլարի նկատմամբ[26]։

Ընտրությունների առաջին փուլում Կաստիլյոյի հաղթանակը դրական արձագանք է առաջացրել մյուս հարավամերիկյան երկրների ձախ քաղաքական գործիչների մոտ։ Բոլիվիայի նախագահ Էվո Մորալեսը 2006-2019 թվականներին շնորհավորել է Կաստիլյոյին հաղթանակի կապակցությամբ՝ հայտարարելով, որ քվեարկությունից առաջ նրա հետ շփվել է հեռախոսով[27]։ Ուրուգվայի նախագահ Խոսե Մուխիկան 2010-2015 թվականներին շնորհավորել է Կաստիլյոյին Facebook-ում տեսազանգով՝ մաղթելով նրան «ավտորիտարիզմի մեջ չընկնել»[28][29]։

Երկրորդ փուլ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Առաջին փուլում Կաստիլյոյի հաջողությունից հետո առաջատար ազգային և համաշխարհային ԶԼՄ-ները սկսեցին ենթադրություններ անել, թե ինչպիսին կարող է լինել Կաստիլյոյի հնարավոր կառավարումը Պերուի համար: Այսպես Associated Press-ը և The Economist-ը նշել են, որ հաղթանակի դեպքում «Ազատ Պերուից» թեկնածուին հարկ կլինի դիմակայել Կոնգրեսի դիմադրությանը, որում, 2021 թվականի ընտրությունների արդյունքներով, կուսակցություններից ոչ մեկը կայուն մեծամասնություն չունի[4][30]։ 2021 թվականի հունիսի 2-ին Financial Times-ը ենթադրել է, որ Կաստիլյոյի կառավարման ոճն ամենից շատ նման կլինի Բոլիվիայում Էվո Մորալեսի ոճին[26]։

Պերուում 2021 թվականի նախագահական ընտրությունների երկրորդ փուլի քվեաթերթիկը

Առաջին փուլում իր հաղթանակից հետո Կաստիլյոն երկխոսության կոչ է արել Պերուի այլ քաղաքական ուժերի, այդ թվում՝ արհմիությունների և «Ռոնդա Կամպեսինասի» հետ՝ լայն ձախ կոալիցիա ստեղծելու նպատակով, որպեսզի թույլ չտրվի Քեյկո Ֆուխիմորիի իշխանության գալը[31][32]։ 2021 թվականի մայիսին Կաստիլյոյին հաջողվել է դաշինք կնքել ձախ լայն ճակատից նախագահի նախկին թեկնածու Վերոնիկա Մենդոսայի հետ, որը հրապարակայնորեն կոչ է արել իր օգտին քվեարկել երկրորդ փուլում[33][9]։

Նախընտրական քարոզարշավի երկրորդ փուլի ժամանակ Պեդրո Կաստիլյոն բազմիցս վիրավորանքներ և սպառնալիքներ է ստացել իր հակառակորդներից: Այսպես, 2021 թվականի ապրիլի 23-ին նա օծվեց Լիմայում պերուացի և վենեսուելացի առևտրականների կողմից, որոնք բղավում էին նրան՝ «Մենք քեզ չենք սիրում» (իսպ.՝ no te queremos) և «հեռացիր Մադուրոյի հետ» (իսպ.՝ ándate con Maduro)[34][35] մի քանի օր անց նման միջադեպ է տեղի ունեցել Տրուխիլյո քաղաքում[36]։ Ապրիլի 29-ին «Ազատ Պերուի» ղեկավարությունը հայտնել էր, որ Կաստիլյոն սպանության անանուն սպառնալիքներ է ստացել[37]։ В мае 2021 года правый политик Рафаэль Лопес Алиага[en], занявший третье место на президентских выборах, выступил на митинге противников Кастильо со словами «Смерть коммунизму! Смерть Серрону! Смерть Кастильо!»[38].

18 мая Кастильо представил техническую группу по координации его возможного правительства, в которую вошли юристы Дина Болуарте (кандидат на пост первого вице-президента), Рикардо Лопес Риссо и Хулиан Паласин[es], социолог Анаи Дюран, экономист и бывший конгрессмен Хуан Пари[en], врач Эрнандо Севальос, экономисты Селеста Росас Муньос, Андрес Аленкаср и Роландо Вела, физики-ядерщики Модесто Монтойя[en] и Роландо Паукар, лингвист Нила Вихиль, эпидемиолог Антонио Киспе, учителя Карлос Галлардо Гомес и Марко Раиланко, а также бывший верховный прокурор Авелино Гильен[es][39][40][41]. Кастильо объявил также о включении в данную группу ветеринара Маноло Фернандеса, однако последний опроверг данную информацию[42][43].

16 июня стало известно, что Педро Кастильо стал лидером на президентских выборах в Перу. Он набрал 50,1 % голосов и опередил соперницу на 0,25 %. За Кастильо проголосовали 8,8 млн избирателей. Представительница партии «Народная сила» дочь экс-президента Альберто Фухимори Кейко Фухимори набрала около 49,9 % голосов. Она отстала от лидера примерно на 44 тыс. голосов[44].

Политические позиции[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Мы боролись против терроризма, и мы продолжим это делать. ... Мы будем защищать конституционные права страны — это не чавизм и не коммунизм...

Педро Кастильо[45]

Аналитики характеризуют Педро Кастильо как аграриста, популиста и крайнего левого[46][47][48][49][50][51][52] социалиста[4][53][54].

Несмотря на это, сам Кастильо не относит себя к крайне левым и отмежевывается от крайне левого руководства своей партии, заявляя, что «тот, кто будет править (страной) — это я (а не „Свободное Перу“)» и что при его правительстве в Перу «не будет коммунизма».[8][55][45]. Профессор политологии Папского католического университета Перу Фарид Каххат также отмечает, что связи Кастильо со «Свободным Перу» и её лидером Владимиром Серроном весьма ограничены, и что Кастильо «более консервативен, чем предполагают идеалы „Свободного Перу“»[56].

Одной из основных причин подобного самопозиционирования является прагматизм Кастильо и его стремление к приемлемости его кандидатуры не только для сторонников левых идей, но и для всех перуанцев[57][58]. Так The Economist пишет, что Кастильо «сочетает радикальную риторику с прагматизмом», отметив, что будучи профсоюзным активистом он успешно работал как с левыми, так и с правыми группами, включая Народную силу Кейко Фухимори[30]. Продвигая левые ценности в отношении государственных расходов и внешней политики, он придерживается более правых взглядов в социальных вопросах, прямо выражая неприятие легализации абортов, однополых браков и эвтаназии, а также «гендерного равенства в образовании»[3][54][59][60].

Экономика[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

[[Файл:Pedro_Francke.png|слева|мини|197x197пкс|Педро Франке[en], бывший экономист Всемирного банка и Центрального резервного банка Перу, главный советник Кастильо по экономике[61]]] Экономическая политика Кастильо была разработана им в сотрудничестве с Вероникой Мендосой, с привлечением экономистов из левой партии Новое Перу[en][56]. Главным экономическим советником кандидата в президенты стал экономист Педро Франке[en], бывший сотрудник Всемирного банка и Центрального резервного банка Перу[61][62]. По мнению Кастильо, в будущем в Перу должна быть установлена смешанная экономика[58].

В речи, обращенной к иностранному бизнесу, Кастильо пообещал, что он не будет национализировать иностранные компании в Перу, одновременно заявив, что не поддерживает крайне левых сторонников национализации в «Свободном Перу»[55]. Некоторые из его основных экономических предложений заключаются в регулировании монополий и олигополий с целью создания смешанной экономики и пересмотра налоговых льгот для крупных предприятий[58]. Кастильо сделал заявления в поддержку усиления госрегулирования, прямо критикуя чилийские компании Saga Falabella и LATAM Airlines Group[63]. Он выступает за создание государственной национальной авиакомпании, а также за большее участие государства в экономике: в интервью CNN он заявил о том, что «70% прибыли должны оставаться для страны, а они (частные компании) должны получать 30 %, а не наоборот, как сегодня»[6]. По словам Фарида Каххата, Кастильо здесь имел в виду введение в Перу налога на сверхприбыль[56].

Ещё одно важное предложение Кастильо — увеличение государственных расходов на образование и здравоохранение до уровня не менее 10 % ВВП Перу[3][59]; при этом он не поясняет, откуда именно будут браться деньги на финансирование указанных отраслей, учитывая то, что действующий государственный бюджет Перу составляет 14 % ВВП страны[53]. Также Кастильо выступает за обеспечение доступа в Интернет всем перуанцам[58].

Кастильо заявил о том, что поддерживает добычу полезных ископаемых на всей территории Перу «там, где это позволяют природа и население», и что он приветствует международные инвестиции в эти проекты[6]. В рамках проведения аграрной реформы он предложил снизить зависимость Перу от импорта сельскохозяйственных товаров и стимулировать использование местных пищевых продуктов вместо того, чтобы стимулировать производство товаров исключительно на экспорт[33].

Внутренняя политика[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Главный тезис избирательной кампании Кастильо в области внутренней политики — избрание Учредительного собрания для написания новой конституции. Действующая конституция, унаследованная от режима Альберто Фухимори, по мнению кандидата от «Свободного Перу» «служит для защиты коррупции на макроуровне»[3][64][65]. При этом он подчеркнул, что в процессе конституционной реформы будет уважать верховенство права и вынесет вопрос об избрании Учредительного собрания на референдум[56][55]. Для проведения референдума Кастильо потребовалось бы одобрение большинства депутатов Конгресса, что маловероятно, учитывая отсутствие в нём стабильного большинства у «Свободного Перу».[58].

Другая реформа, предлагаемая Кастильо — создание проправительственных военизированных организаций, аналогичных «Ронда Кампесинас» для борьбы с терроризмом, а также активное обучение молодёжи основам военного дела[54]. Он призвал Перу выйти из Американской конвенции о правах человека и восстановить в стране смертную казнь[66], а также установить более строгую цензуру СМИ[3].

По словам Кастильо, вопрос права женщин абортов и прав ЛГБТ в Перу «не являются приоритетными»[4]. Хавьер Пуэнте, доцент латиноамериканских исследований Колледжа Смит охарактеризовал описанный Кастильо идеал «социалистической женщины» как «глубоко патриархальный, гендерно-нормативный взгляд на общество, замаскированный под, казалось бы, освобождающим языком», отметив, что остальная часть его программы вообще не содержит каких-либо упоминаний об ЛГБТ и других меньшинствах в Перу[54].

6 октября 2021 Педро Кастильо привел к присяге новый состав правительства республики во главе с Миртой Васкес[en][67].

Внешняя политика[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Педро Кастильо поддерживает правительство Николаса Мадуро в Венесуэле, называя его «демократическим правительством»[60][66][68], однако позволяет себе и его критику. После победы в первом туре президентских выборов он заявил, что в современной Венесуэле «нет чавизма», а президенту Мадуро посоветовал, «сначала решить свои внутренние проблемы, прежде чем что-то говорить о Перу»[55][28]. Также он призвал Мадуро забрать венесуэльских беженцев обратно на родину, заявив, что венесуэльцы прибыли в Перу «для совершения преступлений» и что он даст венесуэльцам, совершающим преступления, семьдесят два часа на то, чтобы покинуть Перу[54][66].

Критика[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

В 2017 году министр внутренних дел Перу Карлос Басомбрио Иглесиас[en] заявил о том, что Кастильо (на тот момент — лидер забастовки учителей) якобы был связан с Сендеро Луминосо. Аналогичные обвинения высказывала также газета Peru.21[69][70][71]. Кастильо в ответ отрицал причастность к этой группировке, заявив, что «если бы в школах и были учителя, связанные с Сендеро Луминосо, то ответственность за это несёт Министерство образования, которое их нанимало»[72][73]. Он также заявил: «когда ты выходишь просить соблюдения своих прав, они говорят, что ты террорист, … Я знаю эту страну, и они не смогут меня заткнуть … Террористы — это голод и нищета, безразличие, неравенство, несправедливость»[4]. Большинство крупных СМИ, в частности The Guardian и Associated Press, также заявило о непричастности Кастильо к деятельности перуанских левых радикалов[74][75], а The Economist подчеркнул его многолетнюю службу в рядах ополчения, воюющего с «Сендеро Луминосо», а также проявленную во время учительской забастовки готовность к сотрудничеству с правыми[30].

В 2021 году бывший депутат Конгресса от Народной силы Йени Вилкатома[en] подала на Кастильо жалобу в прокуратуру в связи с указанием последним ложных сведений о своём имуществе: по данным Вилкатомы, Кастильо являлся владельцем компании «Consorcio Chotano de Inversionistas Emprendedores JOP S.A.C» и не указал это в декларации[76]. В случае если бы прокуратура подтвердила сокрытие данных о владении компанией, Кастильо могли бы снять с выборов. Однако его соперница Кейко Фухимори дистанцировалась от Вилкатомы и осудила её, заявив что не заинтересована в дисквалификации Кастильо и намерена победить его на честных выборах[77]. Сам Кастильо попытался оправдаться, заявив что не указал компанию в декларации, потому что фактически она не функционировала[78][79].

Личная жизнь[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

По вероисповеданию Педро Кастильо — католик[4]. Его супруга, Лилия Паредес — также учительница, по вероисповеданию является евангельской христианкой, как и двое их детей[4]. Семья Кастильо проживает на ферме в округе Чугур[en] провинции Уальгайос[en] региона Кахамарка, где выращивают коров, свиней, кукурузу и сладкий картофель[4].

Сестра — Мария Доралиса Кастильо Терронес[80].

В повседневной жизни Кастильо часто носит соломенную шляпу, пончо и сандалии из старых покрышек[4].

Примечания[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ «Peru Libre: Ideario y Programa» (PDF) (իսպաներեն). 2021. էջ 8. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  2. ↑ Новый президент Перу принял зарубежных гостей перед вступлением в должность
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Santaeulalia, Inés (2021-04-12). «Perú se encamina a una lucha por la presidencia entre el radical Pedro Castillo y Keiko Fujimori». El País (իսպաներեն). Վերցված է 2021-04-13-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 «Students' struggles pushed Peru teacher to run for president». Associated Press (անգլերեն). 2021-04-18. Վերցված է 2021-04-22-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  5. ↑ 5,0 5,1 PERÚ, Empresa Peruana de Servicios Editoriales S. A. EDITORA. «Elecciones 2021: Conoce el perfil de Pedro Castillo, candidato del partido Perú Libre». andina.pe (իսպաներեն). Վերցված է 2021-02-03-ին.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 «Pedro Castillo: Habrá minería «donde la naturaleza y la población la permitan»». Energiminas (իսպաներեն). Վերցված է 2021-04-13-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  7. ↑ 7,0 7,1 Acosta, Sebastián (2021-04-08). «Pedro Castillo cerró su campaña con un mitin en la Plaza Dos de Mayo». RPP (իսպաներեն). Վերցված է 2021-04-13-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  8. ↑ 8,0 8,1 «Buenos Aires Times | Inequality fuels rural teacher's unlikely bid to upend Peru». Buenos Aires Times (անգլերեն). Bloomberg. 3 June 2021. Վերցված է 2021-06-04-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  9. ↑ 9,0 9,1 Allen, Nicolas (1 June 2021). «Pedro Castillo Can Help End Neoliberalism in Peru». Jacobin (անգլերեն). Վերցված է 2021-06-03-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  10. ↑ La República, Redacción (2017-07-03). «Cusco: Sute anuncia medidas extremas si gobierno no atiende sus reclamos». larepublica.pe (իսպաներեն). Վերցված է 2021-02-11-ին.
  11. ↑ PERÚ, NOTICIAS EL COMERCIO (2017-07-13). «Minedu: huelga de maestros tuvo mayor impacto solo en cinco regiones | PERU». El Comercio Perú (իսպաներեն). Վերցված է 2021-02-11-ին.
  12. ↑ Acosta, Sebastián (2017-08-03). «Martens: "Hemos logrado adelantar el aumento salarial a S/2,000 para diciembre"». RPP (իսպաներեն). Վերցված է 2021-02-11-ին.
  13. ↑ Gestión, Noticias (2017-08-17). «Mininter: Pedro Castillo del Conare es cercano al Movadef y se presentarán pruebas en el Congreso | PERU». Gestión (իսպաներեն). Վերցված է 2021-02-11-ին.
  14. ↑ El Comercio, Redacción (2017-08-22). «¿Cuál es el vínculo de Pedro Castillo con el Movadef, según Carlos Basombrío? | POLITICA». elcomercio.pe (իսպաներեն). Վերցված է 2021-02-11-ին.
  15. ↑ Benavides, Alan (2017-08-06). «Huelga de Maestros: Con descuentos o despidos, la huelga continúa». La Plaza (իսպաներեն). Վերցված է 2021-02-11-ին.
  16. ↑ La República, Redacción (2017-08-23). «Huelga de profesores: conoce los nuevos beneficios oficializados para los docentes». larepublica.pe (իսպաներեն). Վերցված է 2021-02-11-ին.
  17. ↑ El Comercio, Redacción (2017-08-26). «Marilú Martens ratifica que continuará contratación de nuevos maestros | POLITICA». elcomercio.pe (իսպաներեն). Վերցված է 2021-02-11-ին.
  18. ↑ La República, Redacción (2018-07-03). «Pedro Castillo anuncia el fin de la huelga de profesores». larepublica.pe (իսպաներեն). Վերցված է 2021-02-11-ին.
  19. ↑ El Comercio, Redacción (2017-09-02). «Huelga de docentes fue suspendida temporalmente | POLITICA». elcomercio.pe (իսպաներեն). Վերցված է 2021-02-11-ին.
  20. ↑ Herrada, Diego Pajares (2020-12-23). «Elecciones 2021: Pedro Castillo, el dirigente magisterial que busca hacerse un lugar desde la izquierda [Perfil] El Poder en tus Manos». rpp.pe (իսպաներեն). Վերցված է 2021-02-03-ին.
  21. ↑ «Elecciones 2021: Conoce a Pedro Castillo, candidato a la presidencia por Perú Libre». canaln.pe (իսպաներեն). Վերցված է 2021-02-11-ին.
  22. ↑ «Pedro Castillo asegura que indultará a Antauro Humala si es elegido presidente | PERU». Gestión (իսպաներեն). 2021-04-12. Վերցված է 2021-04-13-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  23. ↑ «Perú: insurgentes se rinden» (իսպաներեն). BBC News. 4 January 2005. Վերցված է 16 May 2011-ին.
  24. ↑ Collyns, Dan (2021-04-12). «Peru faces polarizing presidential runoff as teacher takes voters by surprise». The Guardian (անգլերեն). Վերցված է 2021-04-13-ին.
  25. ↑ O’Boyle, Brendan (3 May 2021). «Pedro Castillo and the 500-Year-Old Lima vs Rural Divide». Americas Quarterly (անգլերեն). Վերցված է 2021-06-03-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  26. ↑ 26,0 26,1 Scott, Michael (2 June 2021). «Pánico entre los empresarios de Perú ante posible victoria de la ultra izquierda». Financial Times (իսպաներեն). Վերցված է 4 June 2021-ին.
  27. ↑ «Pedro Castillo | "Ganó con nuestra propuesta": Evo Morales destaca triunfo de la izquierda en Perú | Elecciones 2021 | NNDC | MUNDO». Gestión (իսպաներեն). 2021-04-13. Վերցված է 2021-04-13-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  28. ↑ 28,0 28,1 «Candidato peruano marca distancia de gobierno de Venezuela». Associated Press (իսպաներեն). 22 April 2021. Վերցված է 2021-04-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  29. ↑ «2 polarizing populists vie in Peru's presidential runoff». Associated Press (անգլերեն). 2021-06-06. Վերցված է 2021-06-07-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  30. ↑ 30,0 30,1 30,2 «Either way, it's bad news; Bello». The Economist: 31. 17 April 2021.
  31. ↑ Welle (www.dw.com), Deutsche. «Candidato más votado en Perú ofrece dialogar con otros partidos | DW | 14.04.2021». DW.COM (իսպաներեն). Վերցված է 2021-05-11-ին.
  32. ↑ GESTIÓN, NOTICIAS (2021-04-14). «Pedro Castillo descartó la posibilidad de una hoja de ruta para la segunda vuelta nndc | PERU». Gestión (իսպաներեն). Վերցված է 2021-05-11-ին.
  33. ↑ 33,0 33,1 GESTIÓN, NOTICIAS (2021-05-05). «Pedro Castillo y Verónika Mendoza firman acuerdo de respaldo para la segunda vuelta Elecciones 2021 Perú Libre Juntos por el Perú nndc | PERU». Gestión (իսպաներեն). Վերցված է 2021-06-03-ին.
  34. ↑ CORREO, NOTICIAS (2021-04-23). «Pedro Castillo: abuchean a candidato de Perú Libre durante paseo proselitista en Mesa Redonda | VIDEO | NCZP | MISCELANEA». Correo (իսպաներեն). Վերցված է 2021-05-26-ին.
  35. ↑ «Pedro Castillo fue abucheado durante su paso por Mesa Redonda | Política». Lucidez.pe (իսպաներեն). 2021-04-23. Վերցված է 2021-05-26-ին.
  36. ↑ BOCÓN, NOTICIAS EL (2021-04-23). «Elecciones | Pedro Castillo es abucheado en Trujillo: "No somos comunistas" [VIDEO] | Elecciones Presidenciales del Perú | TRENDS». El Bocón (իսպաներեն). Վերցված է 2021-05-26-ին.
  37. ↑ Press, Europa (2021-04-29). «Perú Libre denuncia amenazas de muerte contra el candidato presidencial Pedro Castillo». www.europapress.es (իսպաներեն). Վերցված է 2021-05-26-ին.
  38. ↑ mayo, EFE9 de (2021-05-09). «Excandidato peruano amenazó de muerte a Pedro Castillo y es denunciado penalmente». El Universo (իսպաներեն). Վերցված է 2021-05-26-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  39. ↑ LR, Redacción (2021-05-19). «Epidemiólogo Antonio Quispe se suma al equipo técnico de Pedro Castillo». larepublica.pe (իսպաներեն). Վերցված է 2021-05-31-ին.
  40. ↑ Palacios, Oswaldo (2021-05-18). «Elecciones 2021 | Pedro Castillo presentó oficialmente a su equipo técnico en Puente Piedra [VIDEO]». RPP (իսպաներեն). Վերցված է 2021-05-31-ին.
  41. ↑ LR, Redacción (2021-05-18). «Pedro Castillo: estos son los profesionales que conforman su equipo técnico». larepublica.pe (իսպաներեն). Վերցված է 2021-05-31-ին.
  42. ↑ PERÚ, NOTICIAS EL COMERCIO (2021-05-21). «Elecciones 2021: Pedro Castillo anuncia incorporación de Manolo Fernández a su equipo técnico, pero éste lo desmiente Keiko Fujimori Segunda vuelta Elecciones 2021 nndc | POLITICA». El Comercio Perú (իսպաներեն). Վերցված է 2021-05-31-ին.
  43. ↑ Ayma, Diego (2021-05-21). «Elecciones 2021 | Manolo Fernández niega pertenecer al equipo técnico de Pedro Castillo». RPP (իսպաներեն). Վերցված է 2021-05-31-ին.
  44. ↑ «Педро Кастильо победил на выборах президента Перу». Коммерсантъ (ռուսերեն). 2021-06-16. Վերցված է 2021-06-16-ին.
  45. ↑ 45,0 45,1 «Pedro Castillo arremete contra Nicolás Maduro: "que primero arregle sus problemas internos y que se lleve a sus compatriotas que vinieron a delinquir"». Diario Expreso (իսպաներեն). 2021-04-22. Վերցված է 2021-04-23-ին.
  46. ↑ Quito, Gideon Long in. «Far-left activist Castillo leads in Peru presidential election upset». The Irish Times (անգլերեն). Վերցված է 2021-04-18-ին.
  47. ↑ «Peru's presidential runoff pits far-left teacher against rightwing populist». France 24 (անգլերեն). 2021-04-14. Վերցված է 2021-04-18-ին.
  48. ↑ «Far left candidate Pedro Castillo leads Peruvian presidential race: Ipsos fast count | The Star». www.thestar.com.my (անգլերեն). Վերցված է 2021-04-18-ին.
  49. ↑ «Far-left activist leads in Peru presidential election upset». Financial Times (անգլերեն). April 12, 2021. Վերցված է 2021-04-18-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  50. ↑ Taj, Mitra (2021-04-12). «Peru Election for the 5th President in 5 Years Goes to Runoff». The New York Times (անգլերեն). ISSN 0362-4331. Վերցված է 2021-04-18-ին.
  51. ↑ Dube, Kejal Vyas and Ryan (2021-04-13). «Peru Election Pits Fan of Castro Against Authoritarian Ex-Leader's Daughter». Wall Street Journal (անգլերեն). ISSN 0099-9660. Վերցված է 2021-04-18-ին.
  52. ↑ «Far left candidate Pedro Castillo leads Peruvian presidential race - Ipsos fast count». Reuters. 2021-04-12. Վերցված է 2021-04-18-ին.
  53. ↑ 53,0 53,1 «Ecuador gira a la derecha y la ultraizquierda pasa a segunda vuelta en Perú». EFE (իսպաներեն). Վերցված է 2021-04-13-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  54. ↑ 54,0 54,1 54,2 54,3 54,4 Puente, Javier (14 April 2021). «Who is Peru's Frontrunner Pedro Castillo?». North American Congress on Latin America (անգլերեն). Վերցված է 2021-04-17-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  55. ↑ 55,0 55,1 55,2 55,3 «'No Chavismo here': Peru socialist candidate Castillo seeks to calm jittery markets». Reuters (անգլերեն). 2021-04-22. Վերցված է 2021-04-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  56. ↑ 56,0 56,1 56,2 56,3 Allen, Nicolas (1 June 2021). «Pedro Castillo Can Help End Neoliberalism in Peru». Jacobin (անգլերեն). Վերցված է 2021-06-03-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  57. ↑ Fernández Calvo, Lourdes. «Minedu: huelga de maestros tuvo mayor impacto en cinco regiones». elcomercio.pe (իսպաներեն). Վերցված է February 13, 2021-ին.
  58. ↑ 58,0 58,1 58,2 58,3 58,4 Sonneland, Holly K. (1 June 2021). «Contrasting Platforms in Peru's Presidential Runoff». AS/COA (անգլերեն). Վերցված է 2021-06-05-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  59. ↑ 59,0 59,1 «Pedro Castillo está en contra del enfoque de género en el currículo escolar». Gestion (իսպաներեն). 7 April 2021. Վերցված է 2021-04-12-ին.
  60. ↑ 60,0 60,1 «Pedro Castillo, el maestro con el que se identifica el otro Perú». France 24 (իսպաներեն). 2021-04-12. Վերցված է 2021-04-13-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  61. ↑ 61,0 61,1 «Peru Leftist's Aide Rejects Hugo Chavez Comparison: 'No Way'». Bloomberg (անգլերեն). 4 June 2021. Վերցված է 2021-06-07-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  62. ↑ GESTIÓN, NOTICIAS (2021-06-03). «Las medidas que plantea Pedro Francke | ECONOMIA». Gestión (իսպաներեն). Վերցված է 2021-06-07-ին.
  63. ↑ García J, Renato. «Los dardos del candidato presidencial peruano Pedro Castillo contra Latam, Falabella y Cencosud». Diario Financiero (իսպաներեն). Վերցված է 2021-04-17-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  64. ↑ «¿Quién es Pedro Castillo? La gran sorpresa de la elección en Perú». Página/12 (իսպաներեն). April 13, 2021. Վերցված է April 19, 2021-ին.
  65. ↑ Palacios, Oswaldo (2021-04-06). «Pedro Castillo: "Vamos a desactivar el Tribunal Constitucional en el acto", porque sirve para defender la gran corrupción». RPP (իսպաներեն). Վերցված է 2021-04-09-ին.
  66. ↑ 66,0 66,1 66,2 «Castillo and Fujimori, rivals vying for Peru's presidency». France 24 (անգլերեն). 2021-04-13. Վերցված է 2021-04-17-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  67. ↑ «Президент Перу назначил новый состав правительства». tass.ru. 07 октября 2021.
  68. ↑ «Pedro Castillo califica de "democrático" el Gobierno de Nicolás Maduro». Exitosa Noticias (իսպաներեն). 2021-04-11. Վերցված է 2021-04-13-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  69. ↑ Perú21, Noticias (2020-08-16). «Sendero organiza reuniones virtuales durante pandemia | PERU». Peru21 (իսպաներեն). Վերցված է 2021-02-11-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  70. ↑ Perú21, Noticias (2018-06-29). «Este documento confirma nexo de Pedro Castillo con el Movadef | POLITICA». Peru21 (իսպաներեն). Վերցված է 2021-02-11-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  71. ↑ «Documento revelaría nexos entre Pedro Castillo y Movadef». panamericana.pe. Վերցված է 2021-02-11-ին.
  72. ↑ «Pedro Castillo: Si hay profesores del Movadef es competencia del Minedu». América Noticias (իսպաներեն). Վերցված է 2021-02-11-ին.
  73. ↑ «Pedro Castillo: Si hay profesores del Movadef es responsabilidad del Minedu». canaln.pe (իսպաներեն). Վերցված է 2021-02-11-ին.
  74. ↑ «Son of the soil Pedro Castillo promises a presidency for Peru». the Guardian (անգլերեն). 2021-05-05. Վերցված է 2021-05-07-ին.
  75. ↑ News, A. B. C. «Students' struggles pushed Peru teacher to run for president». ABC News (անգլերեն). Վերցված է 2021-05-07-ին. {{cite web}}: |author= has generic name (օգնություն)
  76. ↑ GESTIÓN, NOTICIAS (2021-05-15). «Pedro Castillo: Fiscalía le abre investigación preliminar por presunta información falsa en hoja de vida Segunda vuelta Elecciones 2021 nndc | PERU». Gestión (իսպաներեն). Վերցված է 2021-05-22-ին.
  77. ↑ PERÚ, Empresa Peruana de Servicios Editoriales S. A. EDITORA. «Keiko Fujimori en desacuerdo con denuncia presentada contra Pedro Castillo». andina.pe (իսպաներեն). Վերցված է 2021-05-22-ին.
  78. ↑ «Pedro Castillo afirma que su "empresa nunca estuvo activa" y responderá "jurídicamente" - Caretas Política». Caretas (իսպաներեն). 2021-04-22. Վերցված է 2021-05-23-ին.
  79. ↑ «Pedro Castillo figura como gerente general de consorcio desde julio del 2017, cuando lideró la huelga magisterial». Diario Expreso (իսպաներեն). 2021-04-20. Վերցված է 2021-05-23-ին.
  80. ↑ «"Pedro Castillo sabe que está rodeado por el Movadef"». expreso.com.pe (իսպաներեն). 2018-06-29. Վերցված է 2021-02-11-ին.

Ссылки[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Արթուր_Առ./Սևագրություն_1&oldid=8399306» էջից