Jump to content

Մանիժա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Մանիժա
Բնօրինակ անունտաջ.՝ Манижа Далеровна Сангин
Ի ծնե անունМанижа Далеровна Ҳамроева
Նաև հայտնի է որպեսМанижа[1]
Ծնվել էհուլիսի 8, 1991(1991-07-08) (33 տարեկան)
Դուշանբե, Տաջիկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Երկիր Ռուսաստան
Ժանրերփոփ[2]
Մասնագիտությունհեղինակ-կատարող և իրավապաշտպան
ԿրթությունՌուսական պետական հումանիտար համալսարան
Կայքmanizha.art
 Maniža (1991) Վիքիպահեստում

Մանիժա Դալերովնա Սանգին (ռուս.՝ Мани́жа Дале́ровна Санги́н, ի ծնե. Համրաևա, հուլիսի 8, 1991(1991-07-08), Դուշանբե, Տաջիկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայտնի է Մանիժա բեմական անվամբ, ռուս երգչուհի, անկախ երաժիշտ, երգերի հեղինակ, երաժշտական տեսահոլովակների ռեժիսոր, ընտանեկան բնռության դեմ պայքարի ոլորտի հասարակական գործիչ[3]։ «Եվրատեսիլ 2021» երգի միջազգային մրցույթի մասնակից, «Նվիրի կյանք» բարեգործական հիմնադրամի դեսպան (2019 թվականի դեկտեմբերից)[4], ՄԱԿ-ի Փախստականների հարցերով գերագույն հանձնակատարի գրասենյակի Ռուսաստանի առաջին բարի կամքի դեսպան (2020 թվականի դեկտեմբերից)[5]։

Առաջին ալիքի ուղիղ եթերում անցկացված ազգային լսարանի SMS քվեարկության արդյունքների հիման վրա նա ներկայացրել է Ռուսաստանը «Russian Woman» երգով Ռոտերդամում կայացած «Եվրատեսիլ 2021» երգի 65-րդ միջազգային մրցույթում[6][7][8], որի եզրափակիչում զբաղեցրել է 9-րդ տեղը։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պապը` Տաջի Ուսմանովը տաջիկ գրող և լրագրող է, նրա պատվին փողոց է անվանակոչվել, իսկ Խուջանդում կանգնեցվել է հուշարձան[9]։ Նախատատը Կենտրոնական Ասիայի առաջին կանանցից էր, ով հանել է իր փարանջան և հայտարարել, որ աշխատելու է[10][11]: Դրա պատճառով նախատատի ձեռքից վերցրել են երեխաներին։ Նրան շատ երկար ժամանակ պահանջվեց երեխաներին վերադարձնելու համար, բայց նա վերադարձրեց՝ լինելով արդեն անկախ, աշխատող կին[12]։

Մայրը՝ Նաջիբա Ուսմանովան, առաջին կրթությամբ միջուկային ֆիզիկոս է, երկրորդ կրթությամբ՝ հոգեբան, ունի հագուստի դիզայնի իր սեփական ընկերությունը՝ Modardesigns[13]։ Նա կոստյումներ է կարում Մանիժայի ամբողջ թիմի համար և օգնում է տեսանյութերի ստեղծմանը։ Մանիժայի ծնողները ամուսնալուծված են[14]։ Բժիշկ հայրը անհանգստացած էր դստեր ընտրությամբ. «Ես ծնվել եմ մուսուլմանական ընտանիքում, որտեղ, սկզբունքորեն, ընդունված չէ, որ կինը որևէ բան անի, իսկ երգչուհի լինելն ընդհանրապես ամոթալի բան է»[14]։ Տատիկը մասնագիտությամբ հոգեբույժ է[13]։ Հենց նա է հավատացել Մանիժային և ասել, որ նա պետք է զբաղվի երաժշտությամբ[14]։ Սանգին ազգանունը վերցրել է տատիկից։ Մանիժան ունի հինգ եղբայր և քույր։ Քույրերից մեկը՝ Մունիսա Ուսմանովան, ռուսական հեռուստատեսության Առաջին ալիքի թղթակից է։

1994 թվականին Տաջիկստանի քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ արկը հարվածել է ընտանիքի տանը։ Մանիժան ընտանիքի հետ տեղափոխվել է Մոսկվա, որտեղ հետագայում դաշնամուր է սովորել երաժշտական ​​դպրոցում, որը մեկ տարի անց լքել է և սկսել սովորել մասնավոր վոկալի ուսուցիչների մոտ[9]։ Այնուհետև մասնակցել է երգչախմբի լսումներ, որտեղ Մանիժային նշանակել են երկրորդ կազմի երկրորդ ձայնը, ինչը դեմ էր նրա ամբիցիաներին, ավելի ուշ նա լքել է երգչախումբը[13][15]։ 14 տարեկանում նա ստացել է Ռուսաստանի քաղաքացիություն[16][17]։

Ավարտել է Մոսկվայի Ռուսաստանի պետական ​​հումանիտար համալսարանի հոգեբանության ֆակուլտետը[13]։

Անձնական կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսին (2022 թվականի սեպտեմբերից)` ռեժիսոր Լադո Ռոլանդևիչ[18].

2023 թվականի հուլիսին երգչուհին լույս աշխարհ է բերել դստերը՝ Օլիվիային։[19].

Կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կարիերայի սկիզբ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

12 տարեկանից սկսել է մասնակցել տարբեր մրցույթների և փառատոների։ 2003 թվականին նա Յուրմալայում ստացել է երիտասարդ կատարողների Rainbow Stars միջազգային մրցույթի Գրան պրին և դարձել է «Միր» հեռուստաընկերության կողմից կազմակերպված ԱՊՀ երկրների մանկական ստեղծագործության առաջին փառատոնի դափնեկիր՝ «Հույսի ճառագայթ»: 2004 թվականին դարձել է Kaunas Talent IV միջազգային փառատոն-մրցույթի դափնեկիր։

2005-ին երգչուհին ձայնագրել է «Ангел мой», «Рыба в песке», «Танец любви», «Ту будиի» երգերը տաջիկերեն և ռուսերեն, որոնք ակտիվորեն պտտվում էին Տաջիկստանի ռադիոկայաններում 2006 թվականին նա հաղթեցլ է «Աստղերը այրելու ժամանակն է» մրցույթում, իսկ 2007 թվականին էր «Նավոի դիլին», որը կազմակերպել էր «Ասիա-պլյուս» ռադիոկայանը:

15 տարեկանում, 2007 թվականի սկզբից, նա սկսել է ելույթ ունենալ Ռու Կոլա կեղծանվամբ[20]։ Փետրվարին ձայնագրել է իր առաջին երգը՝ «Пренебрегаю» (հեղինակներ՝ Արտյոմ և Դարիա Օրլով)։ Այնուհետև Սեմյոն Սլեպակովի հետ երգի համար տեսահոլովակ է նկարահանվել։ Կոմպոզիցիան հեռարձակվել է «Ռուսական ռադիո»-ով, «Юмор FM»-ով և այլ ռադիոկայաններով, իսկ տեսահոլովակը հեռարձակվել է «Մուզ ԹիՎի», RU.TV և «First Musical» հեռուստաալիքներով։ Երգը մի քանի ամիս շարունակ մնացել է Ռուսական ռադիոյի հիթ շքերթի լավագույն տասնյակում[21]։

2007-ին նա դարձել է Սոչիի «Հինգ աստղ» համառուսաստանյան մրցույթի ֆինալիստը: Նա կատարել է Զեմֆիրայի «Небо Лондона», Սոֆյա Ռոտարուի «Караван любви» երգերը և իր «Поторопились» ստեղծագործությունը[22][23][24]։

2007 թվականի սեպտեմբերին նրա ևս մեկ երգ՝ «Песочные часы», հնչել է ռուսական ռադիոկայաններով։ 2008 թվականի գարնանը թողարկվել է նրա դեբյուտային «Пренебрегаю» ալբոմը, որն ընդգրկում էր 11 երգ[25][26]: Նկարահանվել են «Поторопились», «В огне» (հեռարձակվել են Muz-TV, Stolitsa, ՌԵՆ ՏՎ, ՏՎ 3, ինչպես նաև ուկրաինական հեռուստատեսությամբ (Առաջին մյուզիքլ, RU Music)), «Ты говоришь» տեսահոլովակները։ 2009 թվականի աշնանը Մանիժան ձայնագրել է 11 երգ նոր ալբոմի համար[27]։

Ավելի ուշ Մանիժան լքեց Ռու.կոլա պրոդյուսերական նախագիծը[28]։

Ստեղծագործության նոր շրջան

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մանիժան ընկերություն էր անում «Ասսաի» խմբի երաժիշտների հետ, և երբ 2011 թվականին հանդիպեց մենակատար Ալեքսեյ Կոսովին, առաջարկ ստացավ երգել նրանց համերգին։ Նա պետք է կատարեր մեկ երգ, բայց վերջում երգեց ամբողջ համերգը։ Այնուհետև Ալեքսեյը համոզեց Մանիժիի մայրիկին մայիսին թույլ տալ նրան գնալ Սանկտ Պետերբուրգ՝ ձայնագրելու «OM» ալբոմը[13]։

«Ասսաի»-ից հետո նա երգել է «Assai Music Band»-ի երաժիշտների կողմից ստեղծված Krip De Shin խմբում։ 2012 թվականի ամռանը նա խմբի հետ ձայնագրել է EP, որը ներառում էր վեց երգ։ Հուլիսին խումբը ելույթ է ունեցել Սանկտ Պետերբուրգի Stereoleto փառատոնում[29], սեպտեմբերին՝ Ռյազանի Red Rocks Tour փառատոնում[30], բայց հետո, ստեղծագործական տարբեր հայացքների պատճառով, երգիչը լքեց խումբը[28]։

Որոշ ժամանակ ապրել և աշխատել է Ռուսաստանի սահմաններից դուրս, մասնավորապես՝ Լոնդոնում։ Նա հանդիպել է մի տղամարդու, ով առաջարկել է նրան մասնակցել Cirque du Soleil ձևաչափով միջազգային երգի շոուին վոկալիստների հետ: Սակայն նախագիծը չիրականացավ։ Ավելի ուշ այնտեղ՝ Լոնդոնում, նա համագործակցում է ձայնային պրոդյուսեր Մայք Սպենսերի հետ[9], ով աշխատել է այնպիսի երաժիշտների հետ, ինչպիսիք են Years & Years, Rudimental, Jamiroquai, Քայլի Մինոուգը և այլք։ Այնուամենայնիվ, Մանիժան չհամաձայնեց պայմանագիր կնքել լեյբլի հետ[[28][31]։

Նա վոկալով է զբաղվել Լոնդոնի և Նյու Յորքի գոսպել դպրոցում:

2012 թվականին Անդրեյ Սամսոնովի (Laska Omnia) հետ նա մասնակցել է Իվան Վիրիպաևի «Դելիի պարը» ֆիլմի սաունդթրեքի ստեղծմանը։ 2013 թվականին նա Սամսոնովի հետ համատեղ երգեր է ձայնագրել իր Laska Omnia նախագծի համար։ Նախագծի շրջանակներում նա ելույթ է ունեցել Սանկտ Պետերբուրգի Սառցե պալատում ամերիկացի երգչուհի Լանա Դել Ռեյի բացման արարողության համար[32]։

Նա նաև աշխատել է երաժիշտ Միխայիլ Միշչենկոյի հետ։ 2014 թվականին նրանց ստեղծագործության արդյունքում ստեղծվել է «Core» ալբոմը։ Այդ ձայնագրության երգերը ձայնագրվել են տարբեր էթնիկ գործիքների միջոցով` Մարիանյան իջվածքի սեմփլներ, կետերի երգեցողություն, ձայնագրվել է նույնիսկ Տիբեթի վանականների կոկորդային երգը[33]:

Նա մի քանի ստեղծագործություններ է ձայնագրել երաժիշտ Escome-ի հետ համագործակցությամբ։ Համատեղ երգերից մեկը՝ Wake Up, ներառվել է դիջեյ Լեոնիդ Ռուդենկոյի միքսում, որը նա նվագել է 2014 թվականին Սոչիի Օլիմպիական խաղերի ժամանակ։

2013 թվականին մասնակցել է Mojento խմբի «Когда-нибудь» երգի ձայնագրմանը[34]:

2016 և 2017 թվականներին նա առաջադրվել է «Собака.ru» ամսագրի «TOP 50. Սանկտ Պետերբուրգի ամենահայտնի մարդիկ» մրցանակին, իսկ 2017 թվականին հաղթել է «Երաժշտություն» անվանակարգում[35]։

2017 թվականին նա հայտնվել է «Собака.ru» ամսագրի փետրվարյան թողարկման շապիկում[36]։

2018 թվականի մարտին նա միացել է ֆրանսիական Deezer երաժշտական ​​ծառայության Deezer Next-2018 նախագծին (գլոբալ ծրագիր, որը ստեղծվել է նոր տաղանդներ հայտնաբերելու համար ամբողջ աշխարհում, որոնցից են Ջորջա Սմիթը, Լյուիս Քափալդին և այլ անկախ արտիստներ)[37]։

2018 թվականի գարնանը նա դարձել է Մոսկվայի «Музыка в метро» նախագծի ժյուրիի անդամ (նախագիծ, որը ստեղծվել է Մոսկվայի պրոդյուսերական կենտրոնի, տրանսպորտի վարչության և Մոսկվայի մետրոյի կողմից՝ բրիտանական դիզայնի բարձրագույն դպրոցի ուսանողների մասնակցությամբ նախնական նախագծման փուլում և նախատեսված է Մոսկվայի մետրոյի ուղևորներին բարձրորակ կենդանի երաժշտություն տրամադրելու համար)[38]:

2019 թվականին նա ձայնագրել է «Кто-то нас ждет» սաունդթրեքը՝ Մ.Մորսկովի «Կախարդը» ֆիլմի համար։

2020 թվականին նա կատարել է «Loyal Brave True» սաունդթրեքի ռուսալեզու «На путь воина встаю» տարբերակը Walt Disney Pictures-ի «Մուլան» 2020 թվականի ամերիկյան գեղարվեստական ​​ֆիլմի համար[39]։

2020 թվականին Շուրա Բի-2-ի հետ նա ձայնագրել է «Паганини в метро» երգը, որն ընդգրկված էր «Տարօրինակ մարտիկ 4. Մաս 1» Բի-2 խմբի արտաքին նախագծում։

2020 թվականի մայիսին նա ընդգրկվել է Forbes Russia-ի ամենահեռանկարային մինչև 30 տարեկան ռուսների վարկանիշում «Երաժշտություն» անվանակարգում[40][41]:

2020 թվականի աշնանը նա առաջադրվել է MTV EMA 2020 մրցանակի «Լավագույն կատարող ըստ MTV Ռուսաստան» անվանակարգում՝ «Ваня» երգով[42]:

2021 թվականի նոյեմբերին Glamour ամսագրի կողմից անցկացված քվեարկության արդյունքում նա հաղթել է «Տարվա երգչուհի» անվանակարգում[43][44]։ 2021 թվականին նա նկարահանվել է «Մահապատիժ» ֆիլմում։ 2022 թվականի հունվարին նա ընտրվել է որպես Spotify աուդիո հոսքային ծառայության «Equal» երաժշտական ​​ոլորտում կանանց աջակցության միջազգային ծրագրի դեմք։ Առաջին անգամ ռուս արտիստը դարձել է համաշխարհային Equal-ի դեմքը։ Մանիժայի կերպարը հայտնվել է նաև Նյու Յորքի Թայմս Սքվերի գովազդային վահանակի վրա[45]։

2022 թվականին նկարահանվել է Լադո Կվատանիայի «Մահապատիժ» ֆիլմում։

Instagram

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2013 թվականին սկսեց կարճ (15 վայրկյանանոց) տեսանյութեր հրապարակել ինստագրամում։ 2014 թվականի դեկտեմբերին նա ինստագրամում թողարկել է երաժշտական ​​երկուշաբթիների շարքը, որտեղ ամեն շաբաթ տեղադրում էր իր ստեղծագործական կոլաժները, որոնցում կատարում էր աշխարհահռչակ երաժիշտների, հիմնականում տղամարդկանց ստեղծագործությունների քավերներ[46]։

2015 թվականի ամռանը իր ընկերոջ հետ ինստագրամում ստեղծեցին One-for-Nine առցանց պատկերասրահը: Դրանք երաժշտական ​​գրադարանի ինը դարակներ են, որտեղ Մանիժան խոսում է ինը երաժիշտների մասին, ովքեր դարձել են իր ստեղծագործական անհատականության մի մասը՝ Մայքլ Ջեքսոնը, Փրինսը, Բոբ Դիլանը, Ջոն Լենոնը, Դեյվիդ Բոուին, Կուրտ Քոբեյնը, Ջիմի Հենդրիքսը, Էլվիս Փրեսլին և 2Pac-ը: Նախագիծը ստեղծվել է առանց համակարգչային գրաֆիկայի և այլ տեխնոլոգիաների օգտագործման։ Նկարահանումն արվել է iPhone 6-ով։ Ձայնը նկարահանվել է առանձին՝ իրական ժամանակում։ Յուրաքանչյուր կոլաժ ստեղծվել է Մանիժայի ընկեր և նկարիչ Անտոն Ռևայի կողմիցվ[47]։

Ավելի ուշ, 15 վայրկյան տևողությամբ տեսահոլովակներում Մանիժան սկսեց կատարել ոչ թե քավեր, այլ իր ստեղծագործությունները, որոնցից մի քանիսը վերածվեցին լիամետրաժ թրեքերի և ներառվեցին նրա առաջին ալբոմում։ Այդպես ստեղծվեց, օրինակ` Don’t Tell Me երգը։

2017 թվական, Manuscript ալբոմ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2016 թվականի դեկտեմբերին նա թողարկել է ինստագրամյան իր դեբյուտային ալբոմը՝ Manuscript։ Բաժանորդներից մեկն օգնեց գտնել անունը լավագույն ալբոմի կոչման մրցույթի ժամանակ: Դա նշանակում է ձեռագիր՝ պատրաստված սեփական ձեռքերով։ Ամեն շաբաթ Մանիժան բացում էր մեկ նոր երգ, որոնցից յուրաքանչյուրի համար նկարահանվում էին ինստագրամի տեսահոլովակներ և ստեղծվում առանձին արտ աքաունթներ։

2017 թվականի փետրվարին տեղի ունեցավ Manuscript դեբյուտային ամբողջական ալբոմի թողարկումը[36]։

Ալբոմը թողարկվել է նաև վինիլային տարբերակով[48]։ Արտոնագրողը ԱՄՆ անկախ դիստրիբյուտորն էր The Orchard-ը (Մանիժայի անունից), Sony Music Entertainment-ի դուստր ձեռնարկությունը:

Ինստագրամյան նկարիչ Տաշա Ալակոզը մասնակցել է Little Lady երգի ինստագրամյան տեսահոլովակին։

Ռեստորան-թեյարանում «Квартира Кости Кройца» կենդանի տեսահոլովակներ են ձայնագրվել «Люстра»[49] և «Не твоё» ստեղծագործությունների համար։

2017 թվականի փետրվարին նկարահանվել է լիամետրաժ տեսահոլովակ «Иногда» երգի համար, որը երգչուհին նվիրել է մորը։ Նկարահանումներին մասնակցել է «OLDUSHKA Models» ավելի հին մոդելային գործակալության մոդել Օլգա Կոնդրաշևան, ինչպես նաև ալբինոս մոդելներ[50]։ Ռեժիսորը Դարիա Բալանովսկայան էր։

2017 թվականի ապրիլին թողարկվել է «Chandelier» երգի տեսահոլովակը, որն ամբողջությամբ նկարահանվել է iPhone 6 plus-ի և KUKA ռոբոտացված ձեռքի միջոցով։ Պարզվեց, որ Ռուսաստանում այն ​​ունի միայն Սանկտ Պետերբուրգի Scandinava կինոստուդիան։ Տեսահոլովակի գտնվելու վայրը Սանկտ Պետերբուրգի MEGA Parnas մոլի տարածքներից մեկն էր. հարմար տեղ առաջարկել է ինստագրամյան բաժանորդներից մեկը[51]։

Alone երգը հիմնված է ամերիկացի գրող Էդգար Ալան Պոյի համանուն բանաստեղծության տողերի վրա։ Իսկ I Love Too Much և New Love ստեղծագործությունները գրված են համապատասխանաբար ամերիկացի բանաստեղծուհի Սառա Թեյսդեյլի Desert Pools և Old Love and New բանաստեղծությունների հիման վրա։

2018 թվական, «ЯІAM» ալբոմ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երկրորդ «ЯIAM» ալբոմը թողարկվել է 2018 թվականի մարտին[52]։

Ալբոմը հիմնված է մարդու «անձի ճարտարապետության» հայեցակարգի վրա։

Մարդիկ սկսում են մայրիկից: Հետո անխուսափելի բաժանումն է լինում, և ամբողջ կյանքում դու փախչում ես տնից՝ տուն փնտրելու: Պատճառված ցավը սիրտը դարձնում է ամենափխրուն քարը՝ զմրուխտ։ Այս պահից սկսած՝ ձեր զգացմունքները նշանակություն չունեն, այժմ դուք մեկ-մեկ եք իրական և անկատար մեծահասակի հետ, ով հավատում է միայն մեկ կանոնի. Գործողություններն ավելի բարձր են, քան խոսքերը: ЯIAM-ը ձեր անձի ճարտարապետությունն է:

Ալբոմի աշխատանքին մասնակցել են պրոդյուսերներ և ձայնային ինժեներներ՝ Կիրիլ Գլեզինը, Մատվեյ Ավերինը, Ռոման Ուրազովը, Արտեմի Գունբինը, ինչպես նաև Ուորեն Սոկոլը (United Mastering, ԱՄՆ)[53]։

Շապիկի դեմքը ղազախ դերասանուհի և անգլի-ղազախական մոդել Դիանա Հոլոուեյն էր։

2017 թվականի նոյեմբերին «Բորժոմի»-ի հետ համագործակցությամբ թողարկվեց «Изумруд» երգի տեսահոլովակը։ Ռեժիսորը Դարիա Բալանովսկայան էր։ Տեսահոլովակը վերստեղծում է պատկերներ Էժեն Դելակրուայի, Ֆրիդա Կալոյի, Սանդրո Բոտիչելլիի, Միքելանջելոյի և այլ նկարիչների հայտնի կտավներից: Նկարահանումներին մասնակցել են 10-ամյա հիփ-հոփ պարող Ֆրեդերիկ Պետրոսյանը, ինստագրամյան մոդելներ Դիանա Կորկունովան և Մարկ Նոնդովը, լուսանկարիչ Ելենա Շեյդլինան և OLDUSHKA Models գործակալության մոդել Օլգա Կոնդրաշևան։ OLDUSHKA Models-ի մոդելները նույնպես նկարահանվել են ինստագրամյան թիզերում[54]։

2017 թվականի նոյեմբերին թողարկվել է կենդանի տեսահոլովակ «Мама» երգի համար, որը ձայնագրվել է Միությունների տան Սյունակների սրահում կայացած մենահամերգի ժամանակ:

2019 թվականի փետրվարին ռեժիսոր Լադո Կվատանիայի («HypeProduction») հետ միասին նա թողարկել է «Мама» երգի տեսահոլովակը, որը նկարահանվել է Վրաստանում։ Տեսանյութը հիմնված է Ռուսաստանում ընտանեկան բռնության սոցիալական թեմայով։ Տեսանյութի հետ մեկտեղ Մանիժան թողարկել է «Silsila» բջջային հավելվածը (պարսկերենից թարգմանաբար՝ «թել»)՝ օգնելու ընտանեկան բռնության զոհերին. այն թույլ է տալիս արագ օգնություն կանչել արտակարգ իրավիճակներում՝ օգտագործելով խուճապի կոճակը և առաջարկում է մոտակա ճգնաժամային կենտրոնների և ապաստարանների ցանկը, որտեղ կարող եք ապաստանել[55]:

Այս նախագիծը ստեղծվել է առանց պետության, երրորդ կողմի ընկերությունների կամ հիմնադրամների աջակցության[56][57]: Ֆինանսական գործընկերների երկար փնտրտուքներից և բազմաթիվ մերժումներից հետո թիմին հաջողվեց գտնել մեկ խոշոր գործընկեր, բայց երբ նկարահանող խմբի մի մասն արդեն Վրաստանում էր, գործընկերը հրաժարվեց ֆինանսավորել նախագիծը: Արդյունքում, Մանիժայի մայրը գրավադրեց բնակարանը՝ նախագիծը ֆինանսավորելու համար: Ֆիլմի արտադրության ծախսերի մի մասը հոգացել է HypeProduction պրոդյուսերական ստուդիայի թիմը, որն աշխատել է տեսահոլովակի ստեղծման վրա։

Միաժամանակ թողարկվեց երգի անգլերեն տարբերակը, որի տեսահոլովակը թողարկվեց մարտին

Այս աշխատանքը, որը մեզ հաջողվեց կյանքի կոչել, միանգամայն հստակ, իմ կարծիքով, խոսում է [ընտանեկան բռնություն] թեմայի մասին և խոսում է դրա մասին գեղարվեստական ​​պատկերների լեզվով։ Գլխավոր հերոսների տողերի միջոցով փորձեցինք այլ թեմաներ բարձրացնել։ Օրինակ՝ գլխավոր հերոսի՝ աղջիկների մեծանալու, իրենց մարմնին ճանաչելու մասին է, իսկ մայրերը՝ ծերանալու, մարելու մասին: Զարմանալի է, որ այս թեմաները դեռ տաբու են մեր հասարակության մեջ և հազվադեպ են քննարկվում:

2021 թվականի Եվրատեսիլ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2021 թվականի մարտին, հանդիսատեսի քվեարկության արդյունքներով, նա ընտրվել է Եվրատեսիլ երաժշտական ​​մրցույթի համար, որն անցկացվել է Ռոտերդամում[58]։ Ընտրության մասնակիցների թվում էին նաև Անտոն Բելյաևի Therr Maitz խումբը և «2Маши» դուետը։

Երգի ստեղծման պատմություն

«Ռուս կինը» կոմպոզիցիայի դեմո տարբերակը ձայնագրվել է 2020 թվականի մարտին Իսրայելում՝ Մանիժայի հյուրախաղերի ժամանակ Կիրիլ Սերեբրեննիկովի «Գոգոլ կենտրոն» թատրոնի հետ և «Մեր Ալլան» պիեսի հետ։ Իսրայելում նա հանդիպել է երաժիշտների և ձայնային պրոդյուսերներ Օրի Ավնիին և Օրի Կապլանին, ովքեր համահեղինակեցին երգի երաժշտությունը, իսկ Մանիժան գրեց երգի տեքստերը[59]։ Սակայն երգի վրա աշխատանքները չավարտվեցին:

Եվրատեսիլ 2021-ի հայտ ներկայացնելուց մի քանի օր առաջ Little Big խումբը, որը պետք է ներկայացներ Ռուսաստանը, հրաժարվեց մասնակցել, իսկ Առաջին ալիքը կազմակերպեց ազգային ընտրություն, որի մասնակիցներից մեկը դարձավ Մանիժան։ Ընտրությանը մասնակցելու համար Մանիժան կազմակերպիչներին ուղարկեց մի քանի դեմո, և նրանց ընտրությունը ընկավ «Russian Woman» կոմպոզիցիայի վրա։ Բայց քանի որ երգը դեռ ավարտված չէր, այն պետք է ավարտվեր կարճ ժամանակում` մի քանի օրում, որպեսզի ժամանակին պատրաստ լիներ ազգային ընտրությանը։ Մարտի 8-ին երգի պրեմիերան տեղի ունեցավ Առաջին ալիքով[60]։

Երգի գաղափար

Russian Woman-ը «երգ է Ռուսաստանում վերջին մի քանի դարերի ընթացքում կանանց ինքնազգացողության վերափոխման մասին: Ռուս կինը զարմանալի ճանապարհ է անցել՝ գյուղացիական խրճիթից դեպի ընտրելու և ընտրվելու իրավունք (աշխարհում առաջիններից մեկը), գործարանների հատակից մինչև տիեզերական թռիչքներ։ Նա երբեք չի վախեցել առերեսվել կարծրատիպերի հետ և պատասխանատվություն ստանձնել»[61]։

Համարի հայեցակարգ

Համարի հայեցակարգի հեղինակը ռուս ռեժիսոր Լադո Կվատանիան էր[62], իսկ պրոդյուսերական տնօրենը՝ Անդրեյ Սիչևը, ով նախկինում մասնակցել էր Եվրատեսիլի համարների բեմադրությանը[63]։ Երգի վերջին մասում բեմի հետևում մեծ էկրանին հայտնվում է Մանիժայի հետ երգող ռուս կանանց դեմքերի «կտավը»։ «Կտավի» համար տեսահոլովակներ են ձայնագրվել նաև հայտնի դեմքեր, օրինակ՝ Չուլպան Խամատովան, Վարվարա Շմիկովան, Կատերինա Գորդեևան, Գուզել Յախինան, Իդա Գալիչը, Սաշա Բորտիչը և շատ ուրիշներ[64]։ Վերջում Մանիժան ծնկի է իջնում ​​էկրանի բոլոր ռուս կանանց առջև և երգում նրանց հետ[65]։

Հանդերձանքներ

Ռոտերդամում կայացած մրցույթում Մանիժան հանդես եկավ երկու հանդերձանքով։ Առաջինը հսկայական բազմաշերտ լաթի կտորից խորհրդանիշ զգեստ է անիվներով շարժական մեխանիզմի վրա: Այդ վերմակ զգեստի մասերը Ռուսաստանի տարբեր շրջաններ, հանրապետություններ և փոքր ազգեր ներկայացնող կտորներ էին։ Ոմանք գնել են Մանիժան և նրա ընտանիքը, իսկ որոշներն ուղարկել են հենց ազգերի ներկայացուցիչները, այն բանից հետո, երբ Մանիժան Առաջին ալիքին տված հարցազրույցում խոսել է զգեստի մասին։ Զգեստը հիմնված է ռուս ավանգարդ նկարչուհի Նատալյա Գոնչարովայի «Ոսկե աքլորիկը» օպերայի բալետի ռուս կնոջ զգեստի էսքիզի վրա։

Ըստ մտահղացման՝ Մանիժային այդ հանդերձանքով պետք է հնարավորինս անհարմար լինի, և հնարավորինս ծիծաղելի տեսք ունենա դրանում. Ինքը՝ Մանիժան, ուռճացնում է այդ էֆեկտը դեմքի արտահայտություններով և ժեստերով։ Սա մոնումենտալ արվեստի օբյեկտ է, մի տեսակ «ծանր» կառույց՝ հայրիշխանության, անցյալի խորհրդանիշ, ինչ-որ բան կուտակված, որից «ռուս կինը» կազատի իրեն։ Սա խորհրդանիշն է ամբողջ ուղեբեռի, որը կուտակվել է ռուս կանանց ուսերին։ Այդ թվում էին այն կարծրատիպերը, որոնց մասին Մանիժան երգում էր։

Զգեստի մետաղյա շրջանակը, որից դուրս է գալիս Մանիժան, ստեղծվել է պատվերով[66]։

Երկրորդ հանդերձանքը կոմբինեզոն է, որը հանդես է գալիս որպես ժամանակակից անկախ կնոջ խորհրդանիշ՝ հղում անելով ամերիկացի նկարիչ և նկարազարդող Նորման Ռոքուելի 1943 թվականին նկարահանված «Ռոզի դը Ռիվթր» նկարին[67]:

Մանիժան ինստագրամում հատուկ պրոֆիլ է ստեղծել, որում հավաքել է տեսահոլովակի ստեղծմանը մասնակցած բոլոր կանանց լուսանկարներն ու տեսանյութերը, ինչպես նաև նրանց մեջբերումները «Ո՞վ է ռուս կինը» թեմայով[68]։

«Russian Woman» երգի պաշտոնական տեսահոլովակը դարձավ ամենաշատ դիտվածը մրցութային կայքում՝ բոլոր մասնակից հոլովակներից[69]։

«Russian Woman» երգի տեքստը հոլանդական Eurostory ամսագրի կողմից առաջադրվել են Eurostory Best Lyrics Awards մրցանակաբաշխությանը, որն անցկացվում է արդեն 5-րդ տարին անընդմեջ։ Հաղթողն ավանդաբար որոշվում է համաժողովրդական քվեարկությամբ, ինչպես նաև պրոֆեսիոնալ ժյուրիի կազմով, որը ներառում է ավելի քան 75 լրագրող, հրատարակիչ, երգահան և մրցույթի նախկին մասնակիցներ[70]։ Քվեարկության արդյունքներով Մանիժան զբաղեցրել է 2-րդ տեղը՝ պարտվելով Եվրատեսիլ 2021-ի հաղթող իտալական Måneskin խմբին[71]։

Մանիժայի Եվրատեսիլյան «Russian Woman» երգը ստացել է Vision Music Awards՝ ԼԳԲՏՔ+ համայնքին աջակցելու համար «Դանա միջազգային մրցանակ «Dana International Award for LGBTQ+ equality 2021»[72]։

Ազգային ընտրության արդյունքների հրապարակումից հետո ռուս քաղաքական և կրոնական գործիչները քննադատեցին երգը[73][74][75]։ Քննադատությունը վերաբերում էր ինչպես երգին, այնպես էլ նրա խոսքերին, ինչպես նաև Մանիժայի ազգային պատկանելությանը։ Նեգատիվության ալիքից հետո Մանիժային աջակցում էր VKontakte սոցիալական ցանցի թիմը՝ Սանկտ Պետերբուրգի և Մոսկվայի գովազդային վահանակների վրա գովազդ ցուցադրելով[76]։

Ելույթներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2016 թվականի հունվարին Սանկտ Պետերբուրգի «Ալեքսանդրինյան թատրոնի նոր բեմում» տեղի ունեցավ ներկայացում հինգերորդ նիստ` «Կենդանի ձայն. Բաց փորձ» շրջանակներում[77]։

Մայիսին Սանկտ Պետերբուրգի Տաուրիդ այգու ջերմոցում տեղի է ունեցել երկու ներկայացում[78]։

2016 թվականի հունիսին ելույթ է ունեցել Մոսկվայում Sofar Sounds-ի գաղտնի համերգին[79]։

2016 թվականի օգոստոսին Սանկտ Պետերբուրգի «Kosti Kreutz’s Apartment» ռեստորան-թեյարանի եզակի արվեստի տարածքում տեղի է ունեցել մեծ բնակարանային երեկույթ[80]։

Դեկտեմբերին առաջին «Manuscript» ալբոմի աջակցության համար համերգներ տեղի ունեցան Սանկտ Պետերբուրգի Սուրբ Աննա (Annenkirche)[36] լյութերական եկեղեցում և Մոսկվայի «Ռուսական իմպրեսիոնիզմի թանգարանում»

Նա ելույթ է ունեցել երաժշտական ​​փառատոներում, այդ թվում՝ Пикник «Афиши 2016 թվական[46], «Estate Jazz» 2017 թվական Մոսկվայում՝ «Индикатор» բեմում[81] և 2018 թվականին գլխավոր բեմում՝ «Партер»[82], «Калининград City Jazz» 2017 թվական[83], «О, да! Еда!"» 2016 թվայան Սանկտ Պետերբուրգում, Bosco Fresh Fest-2016[46], «Дикая Мята» 2017 թվական, VK Fest-2017[84]-2018[85] թվականներ «Սպիտակ բեմում», բարեգործական փառատոն «Антон тут рядом»» 2017 թվական Սանկտ Պետերբուրգի Новая Голландия այգում[86], «Путешествие в Рождество» 2018 թվականին «Снегурочка» բեմում[87], «Акустика счастья» 2018 թվականին Սանկտ Պետերբուրգի Յուսուպովի այգում[88], «Roof Music Fest» 2018 թվականին Մոսկվայում Chateau de Fantomas տանիքում, «Электронный берег»» 2018 Նովոսիբիրսկի Զվեզդա լողափում[89], «Лайма. Рандеву. Юрмала — 2018» Լատվիայում[93], «Տարվա երգ - 2021»[90] և այլն։

Նա մի քանի առցանց համերգներ է տվել «Մայակ»[91], «Maximum»՝ «Սովորել լսել» ծրագրի շրջանակներում, «Արծաթե անձրև» ռադիոկայաններում[92] և «Անձրև» հեռուստաալիքում՝ «LIVЕнь» ծրագրում[93]։

2016 թվականին Մոսկվայի Шестнадцать тонн ակումբում նա բացել է «Golden Gargoyle» անկախ երաժշտական ​​մրցանակի XVII արարողությունը, որի ընթացքում առաջադրվել է «2016 թվականի հայրենական ինստագրամ սենսացիա» անվանակարգում[94]։

2016 թվականի դեկտեմբերին նա դարձել է TNT MUSIC հեռուստաալիքի «Red Bull Երաժշտական Խոհանոց» նախագծի հյուր[95] ը։

2017 թվականի մայիսին Մանիժան կենդանի ելույթ է ունեցել MTV-ի Soundcheck ծրագրում[96], ինչպես նաև «Cover MTV» նախագծում[97]:

2017 թվականի մայիսի 20-ին Սանկտ Պետերբուրգի Սառցե պալատում տեղի է ունեցել առաջին մեծ մենահամերգը[98]։

2017 թվականի հոկտեմբերին Սոչիում Երիտասարդության և ուսանողների 19-րդ համաշխարհային փառատոնի շրջանակներում Մանիժան դարձավ Օլիմպիական այգու գլխավոր բեմի հեդլայները, որտեղ բացվեց Maximum ռադիոկայանի ռոքն-ռոլ գոտին[99]:

Նա մի քանի անգամ դարձել է «Երեկոյան Ուրգանտ» հաղորդաշարի երաժշտական ​​հյուրը՝ 2017 թվականի հոկտեմբերին՝ «Люстра» երգով[100][101], 2019 թվականի փետրվարին՝ Աննա Չիպովսկայայի հետ՝ «Black Swan» երգով[102], 2020 թվականի հունվարին՝ «Vanya երգով»[103], 2021 թվականի նոյեմբերին Կիրիլ Ռիխտերի և Opensoundorchestra-ի հետ միասին՝ Ալլա Պուգաչովայի «Самолеты улетают» երգի քավերով[104]։

2017 թվականի հոկտեմբերին Մոսկվայում տեղի ունեցավ երկրորդ մեծ մենահամերգը՝ Միությունների տան Սյունասրահում[105]։

2018 թվականի սեպտեմբերին մասնակցել է Մոսկվայում կայացած Red Bull Music միջազգային փառատոնին[106]:

2018-ի սեպտեմբերին նա ելույթ ունեցավ MTV Ռուսաստան հեռուստաալիքի «MTV 20 տարի» հոբելյանի ժամանակ Օլիմպիյսկի մարզահամալիրում՝ նվիրված Միխեյին՝ կատարելով «Туда» երգը[107]:

2019 թվականի հունիսին և 2021 թվականի ապրիլին նա ելույթ ունեցավ «Ի՞նչ, որտե՞ղ, ե՞րբ» հեռուստատեսային խաղի երաժշտական ընդմիջման ժամանակ[108][109]։

2021 թվականի սեպտեմբերին թողարկվել է համերգային մինի-ալբոմը «Russian Woman Show, որը ներառում էր «Самолеты» սինգլը՝ Ալլա Պուգաչովայի «Самолеты улетают» երգի քավերը 1987 թվականի «Пришла и говорю» ալբոմից[110]:

2021 թվականի սեպտեմբերին նա ելույթ է ունեցել Սոչիի 32-րդ Կինոտավր փառատոնի բացման արարողությանը[111]։

2021 թվականի հոկտեմբերին նա ելույթ ունեցավ Նանսենի մրցանակի հանդիսավոր արարողության ժամանակ՝ դառնալով Ռուսաստանից առաջին արտիստը, որը հրավիրված էր կատարել իր երաժշտական ​​համարը և շնորհավորել մրցանակակիրին[112][113]։

2021 թվականի նոյեմբերին նա մասնակցել է «Տատու» խմբի հարգանքի տուրքի համերգին՝ ի պատիվ «200 по встречной» ալբոմի 20-ամյակի։ Մանիժան կատարել է «Не верь, не бойся» երգի քավերը՝ համատեղ իր «Russian Woman»» երգի[114][114]: Այս mash-up-ը ներկայացվել է դեռևս գարնանը Եվրատեսիլ 2021-ի նախնական երեկույթին[115]։

Մասնակցություն պրոմո-ակցիաներին

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նա դարձավ Puma-ի համաշխարհային DoYou գովազդային արշավի մասը (նախագիծ՝ նվիրված մեր ժամանակի հերոսուհիներին, ովքեր փոխում են իրենց շրջապատող աշխարհը՝ մնալով իրենց)[116]։

Նա մասնակցել է Ինստագրամի Play With Time սիթքոմի նկարահանումներին Martini ապրանքանիշից[117]։

2017 թվականի փետրվարին, ՑՈւՄ-ում Apple Shop-ի բացման կապակցությամբ, նա փորձարարական համերգ է տվել, որին իր խմբի երաժիշտները ուղեկցել են նրան՝ օգտագործելով Apple գաջեթների երաժշտական ​​հավելվածները:

2017 թվականի ապրիլին Maybelline NY Russia-ն թողարկեց գովազդային տեսահոլովակ՝ որպես Make It Happen պատմության մի մաս, որտեղ գլխավոր դերերում հանդես են եկել Մանիժան և Մարիա Իվակովան: Տեսահոլովակում ներկայացված էր Մանիժայի Little Lady սինգլը, որը ձայնագրված էր կոսմետիկայի ձայներով[118]:

2017 թվականի հունիսին նա մասնակցել է The Village առցանց թերթի և Airbnb բնակարանների վարձակալության միջազգային հարթակի համատեղ նախագծին, որտեղ Մոսկվայի և Սանկտ Պետերբուրգի բնակիչները կազմել են այլընտրանքային ուղեցույցներ և խոսել Սանկտ Պետերբուրգի իրենց սիրելի վայրերի մասին[119]:

2017 թվականի ձմռանը հանդես է եկել որպես ռեժիսոր և երաժշտական ​​ջինգլի հեղինակ LG-ի InstaView Door-in-Door գովազդի համար[120]:

2018 թվականի աշնանը նկարահանվել է Adidas Russia սպորտային կոշիկների նոր շարքի գովազդային տեսահոլովակում[121]:

2021 թվականի աշնանը նա նկարահանվել է Adidas Russia ապրանքանիշի «Նվաճելով քաղաքի գագաթները» ձմեռային արշավում, որում նա ներկայացրել է «Изумруд» կոմպոզիցիայի նոր տարբերակը: Այն ներառում է Վլադիմիր Վիսոցկու վոկալը 1966 թվականի «Прощание с горами» երգից[122]:

Հասարակական դիրքորոշում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նա նախաձեռնել է «Գեղեցկության տրավմա» ֆլեշմոբը՝ ընդդեմ լրատվամիջոցների կողմից պարտադրված գեղեցկության իդեալների[123]:

Նաև Մոսկվայի Chateau de Fantomas-ի տանիքում իր համերգի ժամանակ Մանիժան հանել է իր բեմական դիմահարդարումը և հրավիրել հանրությանը միանալ այդ մանիֆեստին[124]:

Նա խոսում է ի պաշտպանություն տարբեր բարեգործական հիմնադրամների. նա ելույթ է ունեցել 2017 թվականի «Անտոնն այստեղ է» բարեգործական փառատոնում, 2018 թվականի IX համաշխարհային մանկական խաղերի հաղթողների փակմանը, որը կազմակերպել է «Նվիրիր կյանք» հիմնադրամը, որի հիմնադիրը՝ Չուլպան Խամատովան, 2020 թվականի վերջին առաջարկել է Մանիժային դառնալ «Բարության աստղ» ակցիայի դեսպան[125][126], ի աջակցություն «Թիթեռների երեխաներ» հիմնադրամի[127] և այլն:

2019 թվականի փետրվարին նա սոցիալական արշավ է սկսել ընդդեմ ընտանեկան բռնության։ Այս նախագծի շրջանակներում նա թողարկել է անվճար բջջային հավելված, որը կոչվում է Silsila (պարսկերեն նշանակում է «թել»)՝ օգնելու ընտանեկան բռնության զոհերին. այն թույլ է տալիս արագ օգնություն կանչել արտակարգ իրավիճակներում՝ օգտագործելով խուճապի կոճակը և առաջարկում է մոտակա ճգնաժամային կենտրոնների և ապաստարանների ցանկ, որտեղ կարող են ապաստանել: Ոչ բոլոր կենտրոններն են ստուգվել, որոնցից միայն մի քանիսին կարելի է կապ հաստատել՝ անկախ սեռից, ազգությունից և փաստաթղթերից: Ի աջակցություն արշավի, ռեժիսոր Լադո Կվատանիայի (HypeProduction) հետ միասին թողարկվել է «Мама» երգի տեսահոլովակը (ռուսերեն և անգլերեն տարբերակներ): Տեսանյութում արծարծվում են կանանց և դեռահասների նկատմամբ ընտանեկան բռնության, ինչպես նաև երեխայից մեծահասակի անցնելու խնդիրները։ Տեսահոլովակը ներկայացնում է վիճակագրություն, որն արտացոլում է Ռուսաստանում բռնության խնդրի մասշտաբները: Մանիժայի թիմը սեփական վիճակագրությունն է հավաքում։ Նախագիծը ստեղծվել է առանց պետության, երրորդ կողմի ընկերությունների կամ միջոցների[56][57]։

Ես մեծ հարգանքով եմ վերաբերվում ֆեմվերտիզացմանը (անգլիական ֆեմինիզմ + գովազդից), բայց միևնույն ժամանակ հասկանում եմ, թե որքան տարբեր - և նույնիսկ սխալ - դա կարելի է ընկալել։ «Ապագա առանց բռնության» շահերի պաշտպանության խմբի հիմնադիր Էստա Սոլերը մի անգամ ասել է. «Ընտանեկան բռնության խնդրի վրա ազդեցություն ունենալու համար մենք պետք է ներգրավենք տղամարդկանց»: Ես գիտեի, որ այս տեսահոլովակը տղամարդու հետ եմ նկարելու։ Այդ իսկ պատճառով կանացի թվացող թեմայի այս ուսումնասիրությունը ռեժիսորի կողմից, որը հայտնի է իր ոչ ներողամիտ, դաժան աշխատանքով, լավագույն ապացույցն է այն բանի, որ երբ մենք խոսում ենք ընտանեկան բռնության մասին, մենք [խոսում ենք] ոչ թե ֆեմինիզմի, այլ մարդկայնության մասին:

«Мама» տեսահոլովակի թողարկումից հետո նա և իր մայրը շրջեցին Կովկասով, հանդիպեցին կանանց հետ, քննարկեցին հոգեբանական առողջության և իրավական օգնության թեմաներ[59]:

2019 թվականի գարնանը նա միացավ Dove ընկերության #ПокажитеНас, #ShowUs միջազգային նախագիծ-մենիֆեստին[128], որը պաշտպանում էր կանանց կերպարների բազմազանությունը լրատվամիջոցներում և գովազդում: Այդ նախագծի շրջանակներում թողարկվել է գովազդային տեսահոլովակ՝ Մանիժայի համահեղինակությամբ, կազմակերպվել է կանանց ֆոտոսեսիա առանց ռետուշի օգտագործման, որին կարող են մասնակցել բոլոր ցանկացողները, և այս լուսանկարների ցուցահանդեսը տեղի է ունեցել Մոսկվայի մուլտիմեդիա արվեստի թանգարանում (MMAM)[129], ինչպես նաև լուսանկարները ցուցադրվել են Մոսկվայի, Սանկտ Պետերբուրգի և Կրասնոդարի թվային վահանակների վրա, ստորագրահավաք է սկսվել change.org կայքում[130], որում Dove-ը, համագործակցելով Getty Images տվյալների բազայի հետ, որը հայտնի է ֆոտոխմբագիրների շրջանում և կին լուսանկարիչների ասոցիացիայի հետ, կոչ է արել ԶԼՄ-ների և գովազդային արդյունաբերության ներկայացուցիչներին՝ կոչ անելով ընդլայնել մոդելները, բայց կանանց բնական գեղեցկությամբ, ինչպես նաև պահանջում էր, որ ռետուշի ենթարկվող պատկերները նշվեն: Նախագծին աջակցել է Glamour ամսագիրը, որն առաջինն է թողարկել շապիկ՝ առանց թվային ռետուշի։ Այս նախագծի համար Dove-ն արծաթ է ստացել Կաննի գովազդային փառատոնում։

2019 թվականի հոկտեմբերից նա ակտիվորեն աջակցել է ՄԱԿ-ի փախստականների հարցերով գերագույն հանձնակատարի գրասենյակի գործունեությանը՝ մասնակցելով Ռուսաստանում իրականացվող նախագծերին և տեղեկատվական արշավներին։ 2020 թվականի դեկտեմբերին՝ իր 70-ամյակի օրը, ՄԱԿ ՓԳՀ-ն Մանիժային նշանակեց որպես Ռուսաստանի առաջին բարի կամքի դեսպան[131]։

Նա բազմիցս հանդես է եկել ԼԳԲՏ համայնքի օգտին: 2019 թվականի ամռանը նա նկարահանվել է «Открытые» հրատարակության նախագծում՝ ի աջակցություն ԼԳԲՏ մարդկանց։ 2020 թվականի աշնանը նա դարձել է Սանկտ Պետերբուրգի Քվիրֆեստի հատուկ հյուր[16]։

2021 թվականի նոյեմբերի 25-ից սկսել է գործել կյանքի դժվարին իրավիճակներում հայտնված մարդկանց աջակցության և պաշտպանության «SILSILA» հիմնադրամը, որի հիմնադիրներն էին Մանիժան և նրա մայրը։ Հիմնադրամի առաջնահերթ թիրախային լսարանը միգրանտ կանայք, փախստականները և, ավելի լայն, Ռուսաստանի Դաշնության արևելյան մշակույթների ներկայացուցիչներն են և նրանց ընտանիքները[132]։

2022 թվականի փետրվարին նա դեմ է դուրս եկել Ռուսաստանի ներխուժմանը Ուկրաինա[133]։

Public Talks

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2017 թվականի ապրիլին նա դարձել է բաց հարցազրույցի խոսնակ «Սանկտ Պետերբուրգում ամեն ինչ հնարավոր է» նախագծի շրջանակներում, որը պարբերաբար տեղի է ունենում Սանկտ Պետերբուրգի պետական ​​համալսարանում[134]։

2018 թվականի հոկտեմբերին նա ելույթ է ունեցել Անթալիայում (Թուրքիա) «Let’s Talk» միջազգային գագաթնաժողովում՝ Նատալյա Վոդյանովայի գաղափարական ղեկավարությամբ՝ նվիրված կանանց առողջության թեմային[135][136]։

2018 թվականի նոյեմբերին նա մասնակցել է Սանկտ Պետերբուրգի VII միջազգային մշակութային ֆորումի Բիզնես հարթակի ծրագրում «Ստեղծագործությունը նոր մեդիայի դարաշրջանում» թեմայով հանրային զրույցին[137][138]։

Նաև նոյեմբերին նա հանդես է եկել որպես բանախոս երաժշտական ​​ստեղծագործողների առաջին ռուսական լայնածավալ ֆորումում՝ «Wave Forum»։

Սկավառակագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ալբոմներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ալբոմներ Մասնակիցներ
РуКола Пренебрегаю Veter Entertainment 2008 Ասսաի ОМ 2011
Krip De Shin Krip De Shin 2012 Անդրեյ Սամսոնով և Laska Omnia Celestial 2013
Manizha Manuscript The Orchard (New York, USA) 2017 Միխայիլ Միշենկո Core 2014
Manizha ЯIAM 2018
Manizha Womanizha (EP) 2019
Manizha Russian Woman Show feat. Կիրիլ Ռիխտեր

& OpensoundOrchestra (Live, EP)

2021

Սինգլներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Вне альбомов «Manuscript» «ЯІAM» Մասնակիցներ
I Love Too Much 2016 Don’t Tell Me 2016 Начинается с 2018 Զարկիյ feat. Manizha — Tiger 2016
Little Lady 2016 I Miss Him 2017 Мама 2018 Stone Submarines feat. Manizha — All Rise 2018
Hear What I Feel 2017 New Love 2017 Дом 2018 Charusha feat. Manizha — Орландина Dei 2019
Любил, как мог 2018 Africa (feat. Boogrov) 2017 Изумруд 2018 Կուրտ Կոբեյն (Բի-2 feat. Անտոն Սևիդով

& Manizha) — Հավասարակշռության վարժություններ

2019
Мне легко 2018 Alone 2017 Чувство 2018 Կուրտ Կոբեյն (Բի-2 feat. Լեոնիդ Ագուտին

& Manizha) — Մարդիկ շարժասանդուղքների վրա

2019
Black Swan (feat. Աննա Չիպովսկայա) 2018 Иногда 2017 Громче слов 2018 Manizha & Pioneerball & Zatagin — Նախաճաշ 2019
Womanizha 2019 Люстра 2017 Я 2018 Би-2 & Manizha — ПՊագանինին մետրոյում 2020
Сейчас дважды не случится 2019 Не твоё 2017 Устал 2018
Человеку нужен человек 2020
На путь воина встаю (OST «Мулан») 2020
Город солнца 2020
Про тебя 2021
Akkulista 2021
Russian Woman («Եվրատեսիլ 2021») 2021

Տեսահոլովակներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
РуКола Manizha
 Пренебрегаю 2007  Kroŭ by vada (live cover Akute) 2012
 Поторопились 2007  Waiting (feat. Escome) 2012
 В огне 2008  Люстра (live) 2016
 Ты говоришь 2009 Не твое (live) 2016
 Пустой монитор (feat. А. Яковлев) 2010 Little Lady (live) 2016
 Люстра 2017
In Love With (live feat. Starving Yet Full) 2017
 Устал 2017
 Мама (live) 2017
 Изумруд 2017
 Мама (ru) Mama (en) 2019
 Сейчас дважды не случится 2019
 Недославянка 2019
 Vanya 2020
 Город солнца 2021
 Akkulista (feat. Everthe8) 2021
 Manizha - Russian Woman - Russia 🇷🇺 - Official Video - Eurovision 2021 2021

Մրցանակներ և անվանակարգեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տարի Մրցանակ Անվանակարգ Արդյունք Ծանոթագրություն
2020 MTV Europe Music Awards Լավագույն ռուս կատարող Առաջադրված [139]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ Организаторы фестиваля в РФ отменили выступление Манижи "по независящим от них причинам". Ранее певица сделала антивоенные заявления — 2022.
  2. ↑ Vincentelli A. M. E. Italy wins the 2021 Eurovision Song Contest. // The New York Times / J. Kahn — Manhattan: New York Times Company, A. G. Sulzberger, 2021. — ISSN 0362-4331
  3. ↑ Виктория Полякова. «Первый канал» назвал представителя России на «Евровидении-2021». — Россию на «Евровидении-2021» представит певица Manizha. Она обошла группы «2Маши» и Therr Maitz по результатам всенародного голосования. Արխիվացված 2021-03-09 Wayback Machine // РБК, 8 марта 2021 года
  4. ↑ «У фонда «Подари жизнь» появились амбассадоры» (ռուսերեն). Официальный сайт негосударственного благотворительного фонда «Подари жизнь» (Россия, Москва) // podari-zhizn.ru. 2019 թ․ դեկտեմբերի 12. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 9-ին.(չաշխատող հղում)
  5. ↑ «Музыкант Манижа стала первым российским послом доброй воли Агентства ООН по делам беженцев» (ռուսերեն). Официальный сайт Агентства ООН по делам беженцев. 2020 թ․ դեկտեմբերի 14. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 19-ին. Վերցված է 2021 թ․ փետրվարի 26-ին.
  6. ↑ ВИДЕО. Manizha. Песня «Russian Woman». «Евровидение-2021»: национальный отбор. Фрагмент выпуска от 8 марта 2021 года. Արխիվացված 2021-03-08 Wayback Machine // «Первый канал», 8 марта 2021 года
  7. ↑ Россию на «Евровидении-2021» представит певица Манижа. Արխիվացված 2021-03-09 Wayback Machine // ТВ-Центр, 8 марта 2021 года
  8. ↑ Певица Manizha представит Россию на «Евровидении-2021». Արխիվացված 2021-03-08 Wayback Machine // РИА «Новости», 8 марта 2021 года
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 «Манижа Сангин: Вся моя жизнь — это арт-проект моей мамы». Новости Таджикистана ASIA-Plus (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  10. ↑ Михаил Рубцов. «Певица Манижа: «Моя прабабушка скинула паранджу и заявила, что будет работать»». Леди Mail.ru (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  11. ↑ «За ЛГБТ и против домашнего насилия: чем известна Манижа, выдвинутая Россией на "Евровидение"». BBC News Русская служба (ռուսերեն). 2021 թ․ մարտի 9. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մարտի 19-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 6-ին.
  12. ↑ ««Слово "певица" надо уничтожить»: Манижа о свободе, бьюти-терроре и домашнем насилии». Настоящее время. 2019 թ․ մարտի 10. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ մարտի 25-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 25-ին.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 Михаил Стацюк. «Манижа Сангин: «Сейчас невозможно стать знаменитым, используя только один свой талант»». Собака.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 «Manizha: С 15-секундных роликов в Instagram началась моя новая жизнь». PEOPLETALK (ռուսերեն). 2017 թ․ մայիսի 19. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  15. ↑ Инна Логунова. «Музыка: Манижа и ее дебютный Manuscipt. Интервью с восходящей звездой». Posta-Magazine.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 10-ին.
  16. ↑ 16,0 16,1 За ЛГБТ и против домашнего насилия: чем известна Манижа, выдвинутая Россией на конкурс «Евровидение» Արխիվացված 2021-03-19 Wayback Machine // Русская служба Би-би-си, 9 марта 2021
  17. ↑ ««Я не принадлежу ни одной земле»». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մարտի 16-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 4-ին.
  18. ↑ «Манижа вышла замуж за режиссера Ладо Кватанию: первые фото свадьбы». Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ մայիսի 25-ին. Վերցված է 2023 թ․ մայիսի 25-ին.
  19. ↑ «Певица Манижа и режиссер Ладо Кватания стали родителями». РБК Life. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հուլիսի 31-ին. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 31-ին.
  20. ↑ «У Руколы появился свой сайт в Интернете». Новости Таджикистана ASIA-Plus (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 23-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  21. ↑ «РуКола». Русское радио (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 16-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 16-ին.
  22. ↑ ««Пять звезд»: вкус свежей крови» (ռուսերեն). Взгляд. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 25-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 16-ին.
  23. ↑ «Таджикская певица, покорившая Москву, вырвалась в десятку финалистов конкурса «Пять звезд» в Сочи». Новости Таджикистана ASIA-Plus (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 24-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  24. ↑ Алена Снежинская (2008 թ․ հունվարի 30). «РуКола». DailyShow (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 25-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  25. ↑ «Пять успешных мигрантов, покоривших чужбину». Новости Таджикистана ASIA-Plus (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  26. ↑ «Возвращение Манижи». Журнал VIPzone (Таджикистан) (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  27. ↑ «РУ Кола записала второй альбом» (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 16-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 16-ին.
  28. ↑ 28,0 28,1 28,2 «Manizha о проекте с Аней Чиповской, сексизме в профессии и философии своего тела» (ռուսերեն). HELLO.RU. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 5-ին.
  29. ↑ Радиф Кашапов. «Стереолето: прогнозы оправдались». Звуки.ру (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 19-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 18-ին.
  30. ↑ «RedRocksTour - Рязань». МедиаРязань. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  31. ↑ Анжелика Кубряк. ««Независимый артист»: певица Manizha рассказала о том, как музыканту сделать себя самому». kgd.ru (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  32. ↑ «Лана Дель Рей: ходила по сцене — крадучись, пела — мяукая…». Вечерняя Москва (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 16-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 16-ին. {{cite web}}: no-break space character in |title= at position 31 (օգնություն)
  33. ↑ «Композитор Миша Мищенко: «В 14 лет я понял, что буду сочинять только свою музыку»». Интервью-журнал HITCH (ռուսերեն). 2017 թ․ սեպտեմբերի 30. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  34. ↑ mojento. «Когда-нибудь (feat. Manizha)». YouTube. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 29-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 23-ին.
  35. ↑ «Стали известны победители премии «ТОП 50. Самые знаменитые люди Петербурга» 2017 года». Собака.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  36. ↑ 36,0 36,1 36,2 «Певица Манижа о своем первом альбоме Manuscript, песнях из детства и поколении миллениалов». Собака.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  37. ↑ «ZAK ABEL ANNOUNCED AS SECOND GLOBAL 'DEEZER NEXT' 2018 ACT - Deezer Press». Deezer Press (անգլերեն). 2018 թ․ մարտի 19. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  38. ↑ «Площадок для музыкантов в метро станет больше». Москва 24 (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  39. ↑ ««У всех нас внутри есть сила»: Манижа рассказала о песне для фильма «Мулан»». Журнал Esquire (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  40. ↑ Sputnik Таджикистан (2020-05-19:16:50). «О включении в рейтинг Forbes и концерте в Душанбе - беседа с Manizha». Sputnik Таджикистан (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 29-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 29-ին.
  41. ↑ «Манижа Сангин (Manizha)». Forbes.ru (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 29-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 29-ին.
  42. ↑ «MORGENSHTERN, Клава Кока, NILETTO, Cream Soda и Manizha: MTV Россия объявляет номинантов на MTV EMA 2020». viacbs.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 30-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 30-ին.
  43. ↑ «Манижа стала певицей года». tj.sputniknews.ru (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 24-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 24-ին.
  44. ↑ «Журнал Glamour назвал "Женщиной года" Чулпан Хаматову». ТАСС. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 24-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 24-ին.
  45. ↑ «Певица Манижа стала лицом глобального плейлиста Equal в Spotify». ТАСС. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունվարի 21-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունվարի 21-ին.
  46. ↑ 46,0 46,1 46,2 «Манижа: "Смотреть на девушек, которые перепевают Адель, скучно"». Buro 24/7 Russia. 2016. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  47. ↑ «Певица Манижа создала стену памяти любимым музыкантам в Instagram». LOOK.TM (ռուսերեն). 2015 թ․ նոյեմբերի 28. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  48. ↑ «Manizha - Manuscript». discogs.com (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  49. ↑ «Премьера: клип Манижи «Люстра»». Собака.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  50. ↑ «Музыкальные премьеры: Манижа представляет клип «Иногда»». Афиша Daily. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  51. ↑ «Видео, которое рука-робот сняла на iPhone — премьера клипа Manizha на песню «Люстра»». iguides.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  52. ↑ «Manizha выпустила второй альбом». intermedia.ru. 2018 թ․ մարտի 23. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  53. ↑ «Премьера: сингл «Мама» с нового альбома Manizha «ЯIAM»». Собака.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ նոյեմբերի 20-ին. Վերցված է 2018 թ․ նոյեմբերի 20-ին.
  54. ↑ «Манижа и Елена Шейдлина запустили арт-проект к синглу «Изумруд»». Собака.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  55. ↑ ««Не про феминизм, а про человечность» Премьера клипа Manizha «Мама» — о взрослении и борьбе с домашним насилием». Meduza (ռուսերեն). 2019 թ․ փետրվարի 28. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ մարտի 1-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 23-ին.
  56. ↑ 56,0 56,1 «Певица Манижа запустила приложение для помощи жертвам домашнего насилия — и сняла клип в его поддержку» (ռուսերեն). Журнал Esquire. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ մարտի 6-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 3-ին.
  57. ↑ 57,0 57,1 ««Не про феминизм, а про человечность»». Meduza. 2019 թ․ փետրվարի 28. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ մարտի 1-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 5-ին.
  58. ↑ «Певица Манижа представит Россию на «Евровидении»». lenta.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մարտի 18-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 5-ին.
  59. ↑ 59,0 59,1 «Манижа: я привыкла бороться». ТАСС. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.
  60. ↑ Сусанна Альперина (2021 թ․ մարտի 2). ««Первый канал» выберет участника «Евровидения 2021» 8 марта». Российская газета.
  61. ↑ «Певица Manizha представит Россию на "Евровидении-2021"». ТАСС. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մարտի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.
  62. ↑ Deutsche Welle (www.dw.com). «Манижа: Не все рады тому, что я на "Евровидении" | DW | 17.05.2021». DW.COM (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  63. ↑ «Режиссером номера Манижи для "Евровидения" стал Андрей Сычев». Российская газета (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  64. ↑ «Манижа рассказала, как создавалось "полотно" из лиц женщин России». РИА Новости (ռուսերեն). 2021-05-21:16:59. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  65. ↑ «Как певица Манижа выступила в финале Евровидения 2021: место, оценки, отзывы хейтеров и фанатов». www.kp.ru (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 20-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  66. ↑ «История одного платья: как создавалось платье Манижи на «Евровидении-2021» | Новости Таджикистана ASIA-Plus». www.asiaplustj.info (ռուսերեն). 2021 թ․ մայիսի 21. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 14-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 9-ին.
  67. ↑ «Десятки метров ткани и лоскуты со всей России. История платья Манижи для «Евровидения-2021»». The Blueprint (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 23-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  68. ↑ «Манижа создала проект об участницах ее песни Russian Woman на "Евровидении"». Агентство социальной информации (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  69. ↑ «Клип Манижи стал самым популярным среди участников Евровидения-2021». РИА Новости (ռուսերեն). 2021-04-03:13:06. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 3-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 5-ին.
  70. ↑ «Текст песни Манижи для Евровидения номинировали на премию Eurostory Award». РИА Новости (ռուսերեն). 2021-04-16:16:31. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 16-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 17-ին.
  71. ↑ «Italy: Måneskin wins Eurostory Best Lyrics Award 2021 | Eurovision 2021». Eurostory (անգլերեն). 2021 թ․ մայիսի 21. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 23-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  72. ↑ «A Russian Woman for the people! Russia's Manizha wins the Dana International Award for LGBTQ+ Equality 2021». wiwibloggs (անգլերեն). 2021 թ․ օգոստոսի 8. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.
  73. ↑ Юлия КЕКОВА (2021 թ․ ապրիլի 4). «Сенатор Алексей Пушков сравнил песню Манижи с "распиаренным барахлом"». kp.ru (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 5-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 5-ին.
  74. ↑ «Имам призвал Манижу поменять песню для Евровидения». Life.ru (ռուսերեն). 2021 թ․ ապրիլի 2. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 11-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 5-ին.
  75. ↑ Василий Амирджанов (2021 թ․ ապրիլի 2). «Матвиенко обнаружила в песне Манижи коня». Правда.Ру (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 2-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 5-ին.
  76. ↑ ««ВКонтакте» запустила рекламу в поддержку Манижи». «Бумага» (ռուսերեն). 2021 թ․ մարտի 24. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 18-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 18-ին.
  77. ↑ «Концерт Manizha на Новой сцене Александринки – 9 января». Собака.ru (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.
  78. ↑ «Концерт Манижи в Оранжерее Таврического сада». Собака.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  79. ↑ «Be still and listen». Sofar Sounds (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  80. ↑ «Зрители двух столиц на закрытом концерте Манижи в «Квартире Кости Кройца»». Собака.ru (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.
  81. ↑ «Фестиваль Усадьба Jazz 2017». Усадьба Jazz. 2017. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  82. ↑ «Manizha». Усадьба Jazz. 2018. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  83. ↑ ««Калининград Сити Джаз — 2017»». Рамблер/новости (ռուսերեն). 2017 թ․ օգոստոսի 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. {{cite news}}: no-break space character in |title= at position 23 (օգնություն)
  84. ↑ «VK Fest в Санкт-Петербурге». Harper’s Bazaar. 2017 թ․ հունիսի 28. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  85. ↑ «Как прошло афтепати VK Fest». Собака.ru. 2018 թ․ հուլիսի 31. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  86. ↑ «Благотворительный фестиваль «Антон тут рядом»». Собака.ru. 2017 թ․ սեպտեմբերի 4. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  87. ↑ ««Путешествие в Рождество»: лучшие площадки». ЛЭтуаль. 2017. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  88. ↑ «"Акустика счастья" объединила шведскую лирику и немецкий соул» (ռուսերեն). PITER TV. 2018 թ․ օգոստոսի 22. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  89. ↑ «Отшумел третий «Электронный берег»». Geometria (ռուսերեն). 2018 թ․ օգոստոսի 28. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  90. ↑ Manizha – Russian Woman LIVE | Песня года 2021 ՅուԹյուբում
  91. ↑ «MANIZHA / Гости / Радио Маяк». Радио Маяк. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  92. ↑ «Живой концерт певицы Manizha». Серебряный Дождь (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  93. ↑ «Концерт артистки MANIZHA в прямом эфире Дождя». Дождь. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 6-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  94. ↑ «Музыкальная премия «Золотая Горгулья-2016»». daymusic.ru (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  95. ↑ «Manizha в проекте «Red Bull Музыкальная Кухня»». ТНТ MUSIC (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. {{cite web}}: no-break space character in |title= at position 10 (օգնություն)
  96. ↑ MTV Russia (2017 թ․ մայիսի 10). «MTV SOUNDCHECK: Manizha». youtube.com. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ օգոստոսի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  97. ↑ MTV Russia (2017 թ․ հոկտեմբերի 2). «COVER MTV: Manizha – Favourite Songs (mashup cover)». youtube.com. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 29-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  98. ↑ Борис Барабанов Манускрипт из Instagram(ռուս.) // Коммерсантъ. — 2017. Архивировано из первоисточника 8 դեկտեմբերի 2017.
  99. ↑ «Радио MAXIMUM – участник XIX Всемирного фестиваля молодёжи и студентов». Медиа Профи (ռուսերեն). 2017 թ․ հոկտեմբերի 26. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 31-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  100. ↑ «Manizha — «Люстра». Вечерний Ургант. Фрагмент выпуска от 16.10.2017» (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ սեպտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2022 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
  101. ↑ «Певица Manizha в эфире "Вечернего Урганта"». Sputnik-tj.com (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  102. ↑ «Manizha feat. Аня Чиповская — «Black Swan». Вечерний Ургант. Фрагмент выпуска от 01.02.2019» (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ սեպտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2022 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
  103. ↑ «Manizha — «Vanya». Вечерний Ургант. Фрагмент выпуска от 30.01.2020» (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ սեպտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2022 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
  104. ↑ «Manizha feat. Kirill Richter & Opensoundorchestra — «Самолеты улетают». Вечерний Ургант. Фрагмент выпуска от 02.11.2021» (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ սեպտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2022 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
  105. ↑ Елена ЛАПТЕВА (2017 թ․ հոկտեմբերի 30). ««Певица из Инстаграма» собрала Колонный зал Дома Союзов». KP.RU - сайт «Комсомольская правда» (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  106. ↑ «Как прошел первый Red Bull Music Festival в Москве». Журнал Esquire (ռուսերեն). 2018 թ․ սեպտեմբերի 18. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 23-ին.
  107. ↑ «Юбилей MTV прошел с размахом». Вечерняя Москва (ռուսերեն). 2018 թ․ սեպտեմբերի 28. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հոկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 2-ին.
  108. ↑ «Manizha — «I Am Who I Am». Что? Где? Когда? Фрагмент выпуска от 23.06.2019» (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 30-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 30-ին.
  109. ↑ «Manizha — «Russian Woman». Что? Где? Когда? Фрагмент выпуска от 11.04.2021» (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 30-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 30-ին.
  110. ↑ «Манижа выпустила мини-альбом «Russian Woman Show» вместе с Кириллом Рихтером». Афиша. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  111. ↑ ««Кинотавр» открылся выступлением Манижи и награждением Сергея Сельянова (фото)». www.fontanka.ru (ռուսերեն). 2021 թ․ սեպտեմբերի 18. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.
  112. ↑ ««До 14 лет я не имела документов»: Манижа о бегстве от войны и работе послом ООН». Forbes.ru (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.
  113. ↑ «Посол доброй воли УВКБ ООН Манижа выступит на церемонии вручения Премии Нансена в этом году». УВКБ ООН Россия (ռուսերեն). Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.
  114. ↑ 114,0 114,1 «Манижа, "Нервы" и Дмитрий Маликов примут участие в трибьют-концерте группы "Тату"». ТАСС. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 4-ին.
  115. ↑ «Manizha - Russian Woman & Ne ver', ne boysia - Rusia 2021🇷🇺 | PrePartyES21» (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 4-ին.
  116. ↑ «Puma представил российских амбассадоров бренда». FashionTime.ru (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  117. ↑ «Бренд Martini создал Instagram-сериал в России». Ыostav.ru (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  118. ↑ MaybellineNYRussia (2017 թ․ ապրիլի 28). «Manizha, Маша Ивакова&Maybelline' NY - No Matter What They Say». YouTube. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 6-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  119. ↑ «Кейсы: Airbnb». Feedstars (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  120. ↑ LGRussia (2017 թ․ դեկտեմբերի 18). «LG Instaview Door-in-Door + Manizha». YouTube (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 29-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  121. ↑ «Манижа и Настя Ивлеева представили FALCON TV в образе телеведущих из 90-х». Cosmopolitan (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  122. ↑ «Манижа выпустила новый трек с голосом Высоцкого». РБК Стиль (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 4-ին.
  123. ↑ «Певица Манижа запустила флешмоб против навязанных соцсетями идеалов красоты». Собака.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  124. ↑ «При полном аншлаге: как Manizha выступила на крыше в Москве». sputnik-tj (ռուսերեն). 2018 թ․ օգոստոսի 28. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  125. ↑ «Амбассадоры фонда». podari-zhizn.ru (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 21-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 18-ին.
  126. ↑ ««Сама себе лейбл»: как певица Манижа борется со стереотипами и насилием». Forbes.ru (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 29-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 18-ին.
  127. ↑ «[[Ксения Собчак]], [[Эмин Агаларов]], Манижа, [[Алена Ахмадуллина]] и другие знаменитости приняли участие в акции "Звезда Добра"» (ռուսերեն). ru.hellomagazine.com. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 18-ին. {{cite web}}: URL–wikilink conflict (օգնություն)
  128. ↑ ««Травма красоты»: Манижа, Dove и 1147 PRODUCTIONS выступили против навязанных идеалов красоты». www.sostav.ru (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 17-ին.
  129. ↑ «В Москве открылась фотовыставка женщин без ретуши #ПокажитеНас». snob.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 17-ին.
  130. ↑ Dove. «Красота без цифровой обработки. Петиция». Change.org (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 29-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 17-ին.
  131. ↑ «Певица Manizha стала первым послом доброй воли ООН из России». ТАСС. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 18-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 18-ին.
  132. ↑ «Фонд Silsila». Фонд Silsila. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 3-ին.
  133. ↑ «Десятки российских знаменитостей выступили против вторжения РФ в Украину». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 9-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 11-ին.
  134. ↑ Ева Реген, Юрий Гольденштейн (2017 թ․ մայիսի 3). «Открытое интервью серии «В Петербурге #МожноВСЁ»». «Бумага». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2022 թ․ սեպտեմբերի 3-ին.
  135. ↑ ««Let's Talk»: Наталья Водянова провела в Анталии саммит о женском здоровье». Elle. 2018 թ․ հոկտեմբերի 29. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 29-ին. Վերցված է 2018 թ․ նոյեմբերի 18-ին.
  136. ↑ «Let's Talk: о главном с Натальей Водяновой». Harper’s Bazaar. 2018 թ․ հոկտեմբերի 29. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 29-ին. Վերցված է 2018 թ․ նոյեմբերի 18-ին.
  137. ↑ «На культурном форуме в Петербурге обсудили творчество в эпоху соцсетей». Mir24 (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ նոյեմբերի 18-ին. Վերցված է 2018 թ․ նոյեմբերի 18-ին.
  138. ↑ «"Два дня в неделю я сижу в инстаграме": певица Manizha». ИА "Диалог" (ռուսերեն). 2018 թ․ նոյեմբերի 16. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ նոյեմբերի 18-ին. Վերցված է 2018 թ․ նոյեմբերի 18-ին.
  139. ↑ «Рэпер Niletto получил награду MTV как лучший исполнитель года в России — Газета.Ru». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 5-ին. Վերցված է 2021 թ․ փետրվարի 6-ին. {{cite web}}: no-break space character in |title= at position 71 (օգնություն)
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մանիժա» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Չափորոշչային վերահսկողություն
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մանիժա&oldid=10288105» էջից